Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΑΣ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΑΣ

''Περί τα τέλη του 18ου αιώνα τα κυρία χαρακτηριστικά του αστικού οικογενειακού συστήματος είχαν στέρεα εδραιωθεί στην Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ : Ο γάμος γινόταν σε σχετικά μεγάλη ηλικία και πολλοί άνθρωποι έμεναν άγαμοι. Ο γάμος έτεινε να κανονίζ εται από τους μέλλοντες συζύγους και όχι από τους γονείς και τους πρεσβυτερους..Οι πρεσβύτεροι επέτρεπαν στα νεαρά ζευγάρια να φλερτάρουν καταλαβαίνοντας ότι η αυτοσυγκράτηση των νέων θα έπαιρνε τη θέση της επιτήρησης από τους ενηλίκους. (σ 24)Συγχρόνως άνδρες και γυναίκες δεν εγκατέλειπαν εύκολα στο γάμο τις συνήθειες της επιφυλακτικότητας που είχαν αποκτήσει κατά τη περίοδο του φλερτ . Εν τελει το Δυτικό σύστημα γάμου γέννησε μεγάλη σεξουαλική ένταση και κακή προσαρμογή,που έγινε πιο έντονα αισθητή από όσο θα γινόταν αλλού επειδή ο γάμος , ιδεατά , βασιζόταν στην οικειότητα και στην αγάπη. Η ανατροπή του γάμου του προσχεδιασμένου από άλλους επηλθε στο όνομα της ρομαντικής αγάπης και μιας νέας σύλληψης της οικογένειας ως καταφύγιου από τον πολύ ανταγωνιστικό κόσμο της αγοράς . : Οι δυο σύζυγοι έμελλε να βρουν παρηγοριά και πνευματική ανανέωση ο ένας στη συντροφιά του άλλου. Ειδικότερα η γυναίκα έμελλε να χρησιμεύσει, σύμφωνα με μία διάσημη ρήση του 19ου αιώνα ως ‘’Άγγελος της παρηγοριάς’’....''''
αποσπασμα απο το Λιμανι σ'εναν ακαρδο κοσμο....(Νοσφεράτος)
o ιστορικός και κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας αποτελεί ιδιόμορφη περίπτωση στον χώρο της αμερικάνικης διανόησης. Αρκετά νωρίς διαφοροποιήθηκε από τους συναδέλφους του, επιχειρώντας να απευθυνθεί στο ευρύ κοινό. Η γραφή του είναι παθιασμένη και μαχητική, τα κείμενά του πολεμικά, το ύφος του καταγγελτικό. Ελάχιστα είναι τα ζητήματα για τα οποία δεν έχει γράψει. Στα κείμενά του στηλιτεύει την αντικουλτούρα της δεκαετίας του 1960, την πολυπολιτισμικότητα και τον μεταμοντέρνο σκεπτικισμό, τις αναζητήσεις της Νέας Αριστεράς, την εξάπλωση της ψυχοθεραπείας και της «κουλτούρας του ναρκισσισμού», την απώλεια της αυτονομίας του πανεπιστημίου, την απαξίωση της θρησκείας, της πατρίδας και της οικογένειας στον σύγχρονο κόσμο, τις αλλαγές στην κοινωνική διαστρωμάτωση των Η.Π.Α. και τις πολιτικές τους συνέπειες
Απο τις Εκδοσεις Νησιδες

Κρίστοφερ Λας
Λιμάνι σ΄έναν άκαρδο κόσμο
Η οικογένεια υπό πολιορκίαν
Γιατί έχει γίνει η οικογενειακή ζωή τόσο οδυνηρή, ο γάμος τόσο εύθραυστος, οι σχέσεις γονέων και παιδιών τόσο δύσκολες; "Έξοχο βιβλίο - το καλύτερο που διαθέτουμε για την ιστορία της σημερινής οικογένειας".The New Republic "Λαμπρή έκθεση της συλλογικής αυταπάτης μίας "θεραπευτικής" κοινωνίας που αναζητά την ψυχική ασφάλεια. Η ανυπέρβλητη συνεισφορά του είναι πως δείχνει ότι η δημόσια ανησυχία για την κακή κατάσταση της οικογένειας έχει χρησιμεύσει για να μεταμφιέσει προσπάθειες να υποταχθεί η οικογένεια σε νέες μορφές έξωθεν επιρροών, συνήθως προς όφελος της προώθησης νέων υπηρεσιών και προϊόντων".The New York Review of Books "Λαμπρή επιχειρηματολογία, που μας κεντρίζει τη σκέψη".The New York Times"Η ανάλυση και τα συμπεράσματά του διαφοροποιούνται ρητά από ορισμένα ριζοσπαστικά ρεύματα (φεμινισμός, ψυχαναλυτικός αναθεωρητισμός, πολιτισμική ανθρωπολογία, νεομαρξισμός και "αντικουλτούρα"), τα οποία επικρίνουν τον καταπιεστικό θεσμό της οικογένειας και συνδέουν την κοινωνική και πολιτισμική πρόοδο με τη χειραφέτηση του ατόμου από τα οικογενειακά δεσμά. Ο Λας υπογραμμίζει, αντιθέτως, τη σπουδαιότητα των οικογενειακών δεσμών και επισημαίνει τους κινδύνους που συνεπάγεται η διάβρωση της οικογενειακής ζωής στη σύγχρονη κοινωνία. Από πρώτη άποψη φαίνεται παράλογο ένας ριζοσπάστης στοχαστής, σφοδρός επικριτής του αμερικάνικου καπιταλισμού όπως ο Λας, να υπερασπίζεται παραδοσιακές αξίες. Τα επιχειρήματα και οι συλλογισμοί του, όμως, κατορθώνουν να κλονίσουν πολλές "προοδευτικές" μας βεβαιότητες. Παρατηρεί ότι η σταδιακή διάβρωση της εξουσιαστικής οικογένειας, που επήλθε καθ' όλη τη διάρκεια της φιλελεύθερης φάσης της αστικής κοινωνίας, όχι μόνο δεν απελευθέρωσε το άτομο από εξωτερικούς καταναγκασμούς, αλλά το υποδούλωσε σε νέες μορφές κυριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα εξασθένησε την ικανότητά του για αντίσταση και αυτονομία. Η φιλελεύθερη επιτρεπτικότητα μπορεί να οδηγήσει σ' ένα νέο και πιο αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικού ελέγχου. Και αντίστιχα, η διάλυση της εξουσίας/ αυθεντίας της οικογένειας και ο μαρασμός της οικογενειακής ζωής μπορεί να θέσουν τις ψυχικές βάσεις για την άνοδο ενός νέου τύπου δεσποτισμού. Στο όνομα της κριτικής στην "εξουσιαστική προσωπικότητα" που γεννάει η καταπιεστική οικογένεια, υποστηρίχθηκε η ανατικατάσταση της εξουσίας/ αυθεντίας των γονέων από την εξουσία/ αυθεντία των "ειδικών" της ανατροφής των παιδιών (γιατρών, ψυχολόγων κτλ.). Ο Λας εξετάζει κριτικά αυτό το φαινόμενο της εισβολής στην αμερικάνικη οικογένεια των ειδικών της κοινωνικής και ψυχικής παθολογίας. Επικαλείται μάλιστα τον Φρόυντ, ο οποίος υποστήριζε ότι η αυτονομία εδράζεται στην έντονη συναισθηματική ταύτιση με τους γονείς και έρχεται έπειτα από τρομερούς αγώνες για να ξεπεράσουμε την κατωτερότητα και την εξάρτηση. Η εξασθένηση της πατρικής φροντίδας, συμπεραίνει ο Λας, ακριβώς επειδή έχει αμβλύνει τη σύγκρουση πατέρων και γιων, καθιστά πολύ πιο δύσκολο για το παιδί να γίνει αυτόνομος ενήλικος". (Θανάσης Γιαλκέτσης, Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας, 464, 3 Αυγούστου 2007)

χατζιδακης -μελινα

Μάνος Χατζιδάκις ~ Το βαλς των χαμένων ονείρων

η Νεωτερικοτητα και η Νοσταλγια της Κοινοτητας . Απο το Βιβλιο: Οι Μεταμορφωσεις της ταυτοτητας , Εθνος Νεωτερικοτητα και εθνικιστικός λόγος .

η Νεωτερικοτητα και η Νοσταλγια της Κοινοτητας . Απο το Βιβλιο: Οι Μεταμορφωσεις της ταυτοτητας , Εθνος Νεωτερικοτητα και εθνικιστικός λόγος .

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ

Bruno Bosteels, Ο Μπαντιού χωρίς τον Ζίζεκ Radical Desire

Πρώτο μέρος
Δεύτερο μέρος
Τρίτο μέρος
Τέταρτο μέρος
Πέμπτο μέρος

Bruno Bosteels, Ο Μπαντιού χωρίς τον Ζίζεκ (έκτο μέρος)

Bruno Bosteels, Ο Μπαντιού χωρίς τον Ζίζεκ (έβδομο μέρος)

30 Δεκεμβρίου 1922: Η δημιουργία της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών

περι χιουμορ και Σουίφτ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Περι Χιουμορ ‘’

Ο άνθρωπος χωρίς χιούμορ ζει τη ζωή του μεταξοσκώληκα κάτω από το περίβλημα του, βέβαιος για ένα μέλλον που δεν θα διαρκέσει, μισοαναίσθητος, ανίκανος για αλλαγή. Το χιούμορ σπάζει το κουκούλι, για να οδηγήσει προς την ζωή και τους κινδύνους της ύπαρξης . Συνήθως βγαίνει απ’ αυτό ένα φτερωτό έντομο κοινό και ασήμαντο, καμιά φορά όμως ξεπετιέται η πολύχρωμη πεταλούδα που νομίζεις πως γελάει σαν τους θεούς ή μαντεύουμε μέσα στη σκιά το μυστηριώδες ξάνοιγμα των φτερών κάποιας γιγάντιας νυχτερίδας, μαύρης σαν την Νύχτα ”

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΣΟΥΙΦΤ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: πως θαμπει το 2011; ετσι ... ΔΕΙΤΕ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ξηντάρης, Καλαφάτης - Συναυλία στο Βόλο 2004

Κι ετσι κυλουν στα γλήγορα του ρολογιού οι δείχτες

Κι έτσι κυλούν στα γλήγορα του ρολογιού οι δείχτες
————————————————————————–

Κι έτσι κυλούν στα γλήγορα του ρολογιού οι δείχτες
και οι αγάπες μένουνε να σεργιανούν τις Νύχτες
Σαν παραμύθια της γιαγιάς ,σιμά εις το μαγκάλι
σαν και τις μνήμες,στα παλιά που προσκαλούν και Πάλι
——
Σαν να ταν του Παράδεισου σβησμένες Νοσταλγίες
Σαν να θυμάσαι άξαφνα τίς πεθαμένες Θείες
Σαν να αποκοιμήθηκε πλάι στον νεκρό Παππού σου
Σαν τις βουτιές στο Παρελθόν που κάνεις με το Νου σου
—–

Και τα χελιδονόψαρο που βλέπεις εκεί Κάτω
ελπίζεις να αναδυθούν απ’ του Βυθού τον Πάτο…..

Σχόλιο από Νοσφεράτος | Ιανουάριος 28, 2008

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: μια συζητηση περι ιδεολογιας , ψυχαναλυσης ΦΡΟΥΝΤ κλπ εδώ: (κλικ)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ivan's Childhood /Andrei Tarkovsky

Le Bon, la Brute et le Truand (music theme)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Novecento(1900-Μπερτολουτσι)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Fellinis Casanova - The carnival

Fellini's Satyricon "Freeing the Slaves" (1969)

Fellini Satyricon - Storia della Matrona di Efeso (Widow of Ephesus)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Giulietta degli Spiriti Nino Rota

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: CANTECA DE MACAO-LOS HIJOS DEL HAMBRE NO TIENEN MAÑANA

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Φίλιπ Ροθ: O στοχαστής αφηγητής

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Μερικές σκεψεις για την Κριση(1η αναρτηση 2-10-2008)

Έλα ω μούσα μου τυφλή , τραγούδα μου τους στίχους η έμπνευση κουτσάθηκε , χτυπάω εις τους τοίχους το άδειο το κεφάλι μου , δεν ξέρω τι να κάνω απ όπου θέλεις άρχισε , εκτίθεμαι στο Πάνο. Η ιστορία της αυτή με έχει ταλανίσει γιατί δεν έχω τάλαντο , μ’ αδίκησε η φύση γι αυτό θεά βοήθεια προσπέφτω να μου δώσεις άτοκο δάνειο ποίησης σε εβδομήντα δόσεις.'''κλικ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: το Φαντασμα της Κρισης

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Τα Σκοτεινά βραδιά

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: CANTECA DE MACAO-LOS HIJOS DEL HAMBRE NO TIENEN MAÑANA

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ο Εμπειρίκος διαβάζει Εμπειρίκο - Υψικάμινος / Ενδοχώρα / Νέα Ποιήματα(κλικ εδώ)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Αυτος ο Χειμώνας

πως θαμπει το 2011; ετσι ... ΔΕΙΤΕ

O Μπαχ και το μήλο! ( στον Γιωργο...)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Τι ναναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί;

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Κάποιες φορές στα Όνειρα, Ελέφαντες περνάνε....

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Γιατί οι Φτωχοι Ψηφιζουν Δεξιά ; (Στην Αμερική αλλά και εδώ;) ..Βιβλια ,,,

η θεσσαλονικη οφειλει να τιμησει τον γεννημένο σ'αυτην μεγαλο ποιητη ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Nazim Hikmet ~ Τα Τραγούδια Των Ανθρώπων

Nazim Hikmet ~ Τα Τραγούδια Των Ανθρώπων

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1944-1949

Amelie- Comptine D' un Autre Ete

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ωδή στην Τερατοχώρα

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Αφού αναπολήσαμε .....

ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΜΕΝΑΙΟΥ … (κοινώς τα … γαμησιάτικα)

Anna-Silia

ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΜΕΝΑΙΟΥ … (κοινώς τα … γαμησιάτικα)

Οι μεταμορφώσεις της ταυτότητας ..............ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ: Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ"

Οι μεταμορφώσεις της ταυτότητας

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Γι α τον Αξονα'' Δεξιας Αριστερας''

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Aπληστία: Από αμάρτημα, καθήκον; (του Γιαννη Σταυρακάκη , Καθημερινή)

Aπληστία: Από αμάρτημα, καθήκον;
ΓIANNHΣ ΣTAYPAKAKHΣ
αποσπασματα:

''Η AΠΛHΣTIA -η αχορταγία, η πλεονεξία, το ακόρεστο του ανθρώπινου ψυχισμού- είναι ίσως από όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα εκείνο που, στην ιστορία του πολιτισμού, συναντά την πιο καθολική αναγνώριση και καταδίκη.''....

. ...................................
'' Ενώ στα ζώα το βιολογικό ένστικτο ρυθμίζει την ικανοποίηση των αναγκών για την επιβίωση, στον άνθρωπο η βιολογική ανάγκη διαμεσολαβείται από τη γλώσσα και προϋποθέτει τον κοινωνικό δεσμό: ανήμπορο να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, το βρέφος τις αρθρώνει σε ένα αίτημα προς τον Aλλο, αρχικά προς τη μητέρα, και αργότερα -μέσω της κοινωνικοποίησης- στην κοινωνία εντός της οποίας μεγαλώνει. Το τίμημα αυτής της εξάρτησης από τη γλώσσα και τον Νόμο που συνθέτει τον κοινωνικό ιστό είναι η απώλεια κάθε αμεσότητας στη σχέση μας με τη σφαίρα των αναγκών. Παγιδευμένο στον κοινωνικό κόσμο της γλώσσας το υποκείμενο χάνει τη δυνατότητα κάθε άμεσης, απόλυτης ικανοποίησης. Αποζημιώνεται όμως με την εμπλοκή του στο παιχνίδι της επιθυμίας, δώρο και κατάρα συγχρόνως. Εδώ εντοπίζεται και η είσοδος της αμαρτίας. ''
............................................................

Ενώ παλαιότερα η αναπαραγωγή του κοινωνικού δεσμού απαιτούσε τη θυσία της απόλαυσης του υποκειμένου προς χάριν του κοινωνικού καθήκοντος, τώρα πια, στην κοινωνία της κατανάλωσης, το κύριο κοινωνικό καθήκον συνίσταται στην όλο και μεγαλύτερη απόλαυση. Αυτό το κάλεσμά μας απευθύνεται από παντού, από την τηλεόραση, από τις διαφημίσεις, από τον κινηματογράφο, από τις ίδιες τις παρέες μας και τους φίλους που δεν ξεχνούν να μας υπενθυμίζουν πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο αμάρτημα από τα να μην «περνάμε καλά».
......................................................

''.... Oπως το θέτει ο Λακάν στο σεμινάριο του Encore, «Δεν είναι αυτό! Αυτή είναι η ίδια η κραυγή μέσω της οποίας η απόλαυση (jouissance) που λαμβάνουμε διαφοροποιείται από την απόλαυση που περιμέναμε».
.............................................................

''Με κάθε εμπειρία απογοήτευσης αυτού του είδους, μια έλλειψη επανεγγράφεται στο υποκείμενο. Oσο για την ικανοποίηση της επιθυμίας, αυτή αναβάλλεται από λόγο σε λόγο, από φαντασίωση σε φαντασίωση, από προϊόν σε προϊόν. Είναι μάλιστα αυτή η συνεχής, άπληστη και ακόρεστη μετάθεση που συνιστά την ουσία του καταναλωτισμού. ''

πηγή:

KAΘHMEPINH

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_05/02/2006_1285405

ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ:ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ Tο ποίημα Σόδομα και Γόμορα δημοσιευτηκε στο τεύχος 8-9 του περιοδικου ΕΝΕΚΕΝ

ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ:ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ

ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ

Tον καιρό εκείνο αποφάσισε να κάνει σύναξη όλο

το συνάφι του ο Μέγας Σατανάς και να τους

προτείνει νέα απαίσια έργα όπου θα υπονόμευαν

τις αξίες του περιβάλλοντος με πάθος μίσος και

αδιαλλαξία πλευρίζοντας ως σήμα πλεύσεως την

άγνοια

άμα ερωτήθηκε από τον Μέγα Σύγγελο

αρχιδιάβολο για ποιο περιβάλλον πρόκειται

απήντησε ως εξής:

με περιβάλλον εννοώ την περιρέουσα κακία

λοιδορία και τα κακόβουλα σχόλια που κάνουν οι

άλλοι να επικρίνουν τα σατανικά μας έργα ως

λαμόγια

δεν υπάρχει πλέον χρόνος να περιμένουμε αλλαγή

πλεύσεως από τις αρχές που μας οδηγούν με την

αφέλειά τους στη λήθη των δεδομένων της

εικασίας μας ως σύνολο ενοχοποιητικό μιας

άλλης κατηγορίας όντων που ονομάζονται

καταχρηστικά άγγελοι και μας κυνηγάνε όπου

μας βρούνε κι αν δεν μας βρούνε μας εφευρίσκουν

με ξίφη ειρωνείες και μεταφορές

κι εφόσον επιμένουν νάναι οι μόνοι καλοί

απέναντι στην υπέρτατη εξουσία που

προϋποθέτουμε όλοι και της οποίας αποσιωπώ

επίτηδες τ’ όνομα μην μπολιαστούμε με καλοσύνη

στις λυκοποριές κι από την μνεία ακόμα του

ονόματος έτσι αποφεύγω το χειρότερο

ακούω λοιπόν κύριοι τις προτάσεις σας κι

ελπίζω νάναι πιο απαίσιες η μια από την άλλη

ώστε να δυνηθώμεν να αναπνεύσομεν ολίγον

κακόν αέρα και ούτως να αναζωογονηθούμεν

αρκούντως από την εφετινή μας επιρρέπουσα

αφασίαν

σας δίνω τον λόγον μου

ακούστηκαν κάτι υπόκωφα μουρμουρητά που

πάγωσαν τα ραχοκόκκαλά μου γιατί ανεδίδετο

μια χορωδία παράφωνη και δυσώδης

διαμαρτυριών μουγκρητών τριγμών οδόντων και

ύβρεων όπως λίγοι έχουν ξανακούσει εις τον

τετραδιάστατον χώρον του Αϊνστάιν και των

οπαδών του

τον οποίο βέβαια εμείς οι επταδιάστατοι

δαίμονες αμφισβητούμεν σθεναρώς την ύπαρξιν

εφόσον κινούμεθα και ως κίνητρα έχουμε στα

πτερύγιά μας τον επταδιάστατον άνεμον της

ανυπαρξίας συγκεκριμένου χώρου όπου

καταλαγιάζονται όλα σε μία και μόνον

μονοδιάστατον κρίσιν αφ’ υψηλού

κοντά στο κτήνος ευρισκόμεθα και από αυτόν

άρωμεν την σφριγηλήν μας κακίαν και την

εξαπολύομεν εις τον κόσμον όπου δει, στα

Γόμορα και στα Σόδομα, στην Βαβυλώνα και στα

περίχωρα, στα Τάρταρα της διαφθοράς οπουδήποτε

κι αν ευρίσκονται

στα πορνεία όπου συνεχώς γαμούσιν και

εκστασιάζονται αντί χρηματικού ποσού στα

μασσάζ όπου το σώμα μαλθακώνεται ίνα

χαλαρωθεί αρκούντως ώστε να απολαύσει ηδονήν

κι επί πλέον ν’ ανακηρυχθεί ο άρχων του σκότους

και του κακού από μια χορεία διαβολάκων με

αιχμηρή ουρά σκορπιού μπολιάζοντας το σώμα

της κοινωνίας με το δηλητήριο της διαβολής και

της κακολογίας

στα κακόφημα κέντρα παρουσιάζονται οι

εκλέκτορες των διαφθορών τους που αναζωογονούν

τα πάθη τα μίση και την ύψωσιν του κακού στο

υπέρτατο σημείο του σύμπαντος πριν

σμπαραλιστεί κι ετούτο από μια νέα

συντριπτική μεγάλη έκρηξη που ετοιμάζουμε

πυρετωδώς και μετά μανίας ως έκπληξη ώστε να

φτάσουν στα ώτα των θνητών οι τριγμοί τα κρακ

και ο θόρυβος της διάρρηξης των ιματίων που

εκτελούν περιοδικά οι κορεσμένοι από ανία και

υπερπλήρεις αποτυχίας των ρωμαντικών τους

σχεδίων, επάνω σε μια σχεδία ναυαγών

καταποντισθέντος εν τρικυμία πλοίου προ δύο

χιλιάδων ετών ονόματι ―καταχρηστικώς― Ελπίς

παρακαλώ υψώσατε την σημαίαν της απελπισίας

ώστε να φανεί από περαστικόν αστέρα η

κατάντια μας εδώ και να σταλούν Γαλακτικά

σκάφη να μας περισυλλέξουν και ιδίως τα

συντρίμμια της γλώσσας μας που εθρυμματίσθη

κι αυτή μετά την καταστροφή σε χίλια κομμάτια

να πάρει… να την πάρει ο διάβολος να την

σηκώσει τέτοια αθυροστομία δεν ξανακούστηκε

πουθενά στο μεταϊνστανικό χωρόχρονο των

καθωσπρέπει κοινωνιών που σέβονται το πλήθος

της γνώμης των πολλών έναντι των ολίγων και

φαλακρών ιδιοκτητών ολόκληρης της

ανολοκλήρωτης ενέργειας εις την οποίαν

προέβησαν οι προεστοί των συσσιτίων της

νεολαίας της σπαρτιατικήςτων ήδη

δαγκωμένων εσωτερικά από κύματα οργής και

διαδοχικά στάδια διαπληκτισμών της

αρουραιοπρόσωπης φατρίας έναντι των

εσφιγμένων περιεχομένων της κοιλιακής των

χώρας. Περίπου περί πολλού αυτά

προς το παρόν και μάλιστα κυριολεκτικά.

Ο πάνοπλος Αρμαντίλλο ο υπεραρματωμένος οδεύει

εις απόστασιν χιλίων μιλίων εντός δισκίου

δευτερολέπτου με το να μην συγκρατεί

οικονομικά εις το ίδιο μέρος τα ούρα του και τα

κόπρανά του εφόσον υποφέρει από ασυγκράτητον

ανάγκην να αφοδεύσει επί των κεφαλών των

περιώνυμων το αφρώδες του σάλιον ερπετού

κυλιομένου μετά της συντρόφου του της

Αμαρτίας εις φρικώδη σεξουαλικήν περίπτυξιν

επάνω εις το χώμα το ίδιον της δημιουργίας του

ανθρώπινου ανδρείκελου από τον δημιουργόν

τεχνίτην της ρόδας του αγγειοπλάστου, με

θωρακισμένον ιμάντα εκκρεμοτήτων εις το

ενεργητικόν του ώστε να εμβαπτιστεί εις την

ζωοδόχον ζώνην και πηγήν το κορμίν του Άλφα

που άδολος έκειτο και συλλάβιζε τις κατάρες

δίνωντάς τους αριθμούς από το ένα έως το μηδέν

που τους θεωρούσαν σατανικούς οι καθαρεύοντες

μαθηματικοί και τους κατακεραύνωναν μ’ ένα

μεγάλο Χ, που μ’ έκανε να δονούμαι από

επιθυμία να επιτελέσω τα αναγκαία μου χωρίς

ν’ αργοπορώ άλλο ανά τας οδούς και τας παρόδους

των αιχμηρών οδόντων του Κυρίου της αμαρτίας

των ανέμων και των υδάτων που υπερυψούμενα

απειλούσαν να κατακλύσουν τα πάντα όπως

έβλεπα από νεαράν ηλικίαν εις τα όνειρά μου να

συμβαίνουν τα τοιαύτα κι άλλα τρομερά φρικώδη.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1929. Σπούδασε Φιλολογία και Νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Σορβόνης. Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1939. Ενώ, το πρώτο του βιβλίο το εξέδωσε στο Λονδίνο (Η τιμωρία των Μάγων, 1947), όπου έζησε από 1944 έως το 1953, και γνώρισε τον Thomas S. Elliot. Πρώτος αυτός μετέφρασε τότε στην αγγλική Έλληνες ποιητές του 1930: Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Από το 1954 έως το 1960 έμεινε στο Παρίσι όπου γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 επέστρεψε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό ΠΑΛΙ (1963-1967). Είκοσι χρόνια αργότερα, θα διηύθυνε στην Ελλάδα, μαζί με τον Ανδρέα Παγουλάτο άλλο ένα πρωτοποριακό περιοδικό τη ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ (1989-1995). Από το 1968 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Το έργο του περιλαμβάνει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μυθιστορήματα, δοκίμια, θεατρικά έργα και θεωρητικά κείμενα για την ελληνική και παγκόσμια καλλιτεχνική πρωτοπορια. Στο τεύχος 5-6 του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ υπάρχει εκτενές αφιέρωμα στον ποιητή με ανέκδοτα ποίηματά του.

Tο ποίημα Σόδομα και Γόμορα

δημοσιευτηκε στο τεύχος 8-9 του περιοδικου ΕΝΕΚΕΝ

LEFT LIBERAL SYNTHESIS: Η Οικολογία της Συμπόνιας και ο Οικολογικός Μιλιταρισμός

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ¨ Από την ηθική της απαγόρευσης στην ηθική της επιβεβλημένης απόλαυσης και πίσω: Μετασχηματισμοί του κοινωνικού δεσμού και αδιέξοδα του σύγχρονου υποκειμένου../ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΑΞΙΣ (ΤΕΥΧΟΣ 116)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ¨ Από την ηθική της απαγόρευσης στην ηθική της επιβεβλημένης απόλαυσης και πίσω: Μετασχηματισμοί του κοινωνικού δεσμού και αδιέξοδα του σύγχρονου υποκειμένου../ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΑΞΙΣ (ΤΕΥΧΟΣ 116)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Η ξενότητα ,

ενα πολύ ενδιαφερον ποστ του GREEK RIDER και ενας εξισου ενδιαφερων διαλογος (με πανω απο 100 σχολια) για την κριση , ευρω ,δραχμή κλπ: Το μεγάλο κανόνι...αναδημοσιευση

GREEK RIDER: Το μεγάλο κανόνι

Κυριακή, 22 Αυγούστου 2010

Το μεγάλο κανόνι

Ο Θανάσης Βέγγος στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με αρχές 1980, ενσαρκώνει τέλεια τον ταλαίπωρο αλλά τίμιο Έλληνα μεροκαματιάρη, τον μικρό επαγγελματία, τον δημόσιο υπάλληλο. Αυτόν που κάνει 3 και 4 δουλειές για να τα βγάλει πέρα, τον καφετζή που του έχει βγει η μέση, τον κατά συνθήκη μασέρ, τον δημόσιο υπάλληλο των κυριολεκτικά 3.60 δρχ, τον σύζυγο που η γυναίκα του μολύνει τα πνευμόνια της στα κλωστήρια για να μπορούν να νοικιάζουν μαζί ένα σπίτι.

Αν πίστευα ότι υπάρχει ελπίδα να μην επιστρέψουμε στην δεκαετία του 1970 θα έκανα το κορόιδο και δεν θα έγραφα τίποτα.

Όμως το μεγάλο κανόνι είναι πλέον αναπόφευκτο, η παράταση χρόνου ζωής που μας έχει δοθεί, μας δόθηκε για να προλάβουν οι πλούσιοι επενδυτές, οι τραπεζίτες του εξωτερικού και κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις και πολυεθνικές, να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα τους ή τέλος πάντων ότι μπορούν από τις χασούρες τους και τις επενδύσεις τους στη χώρα μας. Την ίδια ώρα ο ελληνικός λαός κοιμάται τον ύπνο του δικαίου κάτω από νανουρίσματα του τύπου: "αποφύγαμε την χρεοκοπία", "τα δύσκολα πέρασαν", "η Ελλάδα έπιασε τον πρώτο της στόχο", και άλλα σχετικά που με περίσσιο θράσος αναπαράγουν χωρίς ντροπή τα ΜΜΕ. Όλα αυτά είναι μόνο για να κερδίσουν χρόνο οι επιβάτες της πρώτης θέσης, να φορέσουν τα σωσίβια και να μπουν στις βάρκες την ώρα που η πλέμπα βυθίζεται μαζί με το καράβι που όλοι οι άλλοι εγκαταλείπουν.

Η κατάσταση εξελίσσεται πολύ χειρότερα από ότι και εγώ ακόμη πίστευα όταν με έλεγαν υπερβολικά απαισιόδοξο.

Με την ανεργία να στοχεύει στο 20%+, τα σπρέντς ήδη στις 900 μονάδες, την ανάπτυξη να γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος, τα μαγαζιά και τους επαγγελματίες να κλείνουν μαζικά, τις ακάλυπτες επιταγές σε δυσθεώρητα ύψη, τους έμμεσους φόρους του φτωχού να αυξάνονται χωρίς έλεος, τις μειώσεις μισθών να διαδέχονται χωρίς ντροπή η μια την άλλη, με την οικοδομική δραστηριότητα στο μηδέν, τις πωλήσεις στο -75% και τους καταναλωτές φοβισμένους να τρέμουν σαν ψάρια, τι μπορεί να πιστεύει κάποιος ότι θα είναι η συνέχεια;; Χρειάζεστε κάποια Goldman Sachs να εκτιμήσει τις προοπτικές σας;;

Το ΔΝΤ ασχολείται με θέματα του τύπου πόσο πρέπει να είναι το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος για να μπορέσουν να κάνουν επενδύσεις οι φίλοι τους. Και γι' αυτό ετοιμάζει η ΔΕΗ νέες αυξήσεις τις τάξεως του 50%, ώστε να μπορέσουν να αποσβέσουν πιο σύντομα κάποιοι τις επενδύσεις που θα κάνουν στην ηλεκτρική ενέργεια.

Με τα spreads στις 900 περίπου μονάδες φαίνεται ότι είναι ξεκάθαρο πόσο επιτυχές ήταν το έργο της κυβέρνησης και πόσο έπιασαν τόπο οι θυσίες. Τόσο τόπο που πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερες και πιο μεγάλες. Μέχρι να αναστενάξει και ο τελευταίος.

Σε λίγα χρόνια, ο πραγματικός μισθός σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, λόγω των αθροιστικών μειώσεων και των φόρων, θα είναι, με έτος βάσης το 2007, κατά 50%+ μικρότερος. Και αυτό στην καλύτερη περίπτωση, αφού στην χειρότερη απλά θα έχουμε γίνει μια νέα βαλκανική εκδοχή της Βορείου Κορέας.

Εγώ δεν κριτικάρω κανένα σε αυτό το ποστ, ούτε λέω ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι υπεύθυνοι. Προσπαθώ μόνο να προεκτείνω την ευθεία γραμμή που βλέπω στο μέλλον. Επίσης θα μου πει κάποιος εγώ τι προτείνω, ας υποθέσουμε ότι σε αυτό το ποστ δεν προτείνω τίποτα, απλά βλέπω την πραγματικότητα μπροστά μου και την περιγράφω. Απλά λέω αυτό που βλέπω.

Το αν πηγαίνεις προς τα πάνω ή προς τα κάτω σαν κοινωνία-οικονομία δεν φαίνεται πάντοτε εύκολα. Και τα νούμερα είναι κυρίως για τους ανόητους, ιδίως για τους κατ' επάγγελμα οικονομολόγους. Μπορεί να έχεις αποκτήσει καινούργιο σπίτι αλλά να το χρωστάς, να έχεις δουλειά αλλά να σε απολύσουν, να αυξάνεται το εισόδημά σου και το ΑΕΠ αλλά μόνο επειδή το κράτος μοιράζει ανύπαρκτα χρήματα φτιάχνοντας χάρτινους πύργους και πιστωτικές πυραμίδες. Μπορεί το παιδί σου να σπούδασε αλλά η κοινωνική του θέση να είναι πιο κάτω από αυτή που είχες εσύ ή οι γονείς σου πριν 40 χρόνια, μπορεί κανείς να μην πεινάει αλλά ο αριθμός των ψυχικών ασθενειών να πιάνουν νέα ρεκόρ. Μπορεί ο τρίτος κόσμος να μειώνει την φτώχεια του αλλά ποιος ξέρει πώς θα πληρώσει την καταστροφή των φυσικών πόρων στο πολύ άμεσο μέλλον.

Μπορεί ο κομμουνισμός να κατέρρευσε αλλά και το δίδυμο αδερφάκι του ο καπιταλισμός να εξάντλησε επίσης τα καύσιμά του και να πνέει τα λοίσθια.

Αυτά όλα δεν σημαίνουν ότι δεν θα επιβιώσουμε, ή ότι θα πεθάνουμε. Ακόμη και στην κατοχή την ώρα που ο λιμός θέριζε την Αθήνα, ακόμη και τότε, οι μαυραγορίτες θησαύριζαν και οι γερμανοτσολιάδες υπεράσπιζαν την έννομη τάξη των τότε κατακτητών. Ακόμη και όταν ο λαός πεινούσε, οι πρώην ανατολικές έφευγαν για να γίνουν πουτάνες ή πλύστρες (στην καλύτερη περίπτωση) στη δύση. Ακόμη και όταν ο κόσμος γύριζε πάνω κάτω ο άνθρωπος έβρισκε διεξόδους για να ζήσει. Δεν είναι λοιπόν αυτό το θέμα.

Ο μόνος λόγος που τα γράφω όλα αυτά είναι για να ξέρουμε τι μας συμβαίνει και που πάμε, χωρίς την παραπληροφόρηση της εξουσίας. Το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει άλλος δρόμος αυτό δεν είναι επιχείρημα για να μην περιγράφουμε ρεαλιστικά το τι συμβαίνει και το που πάμε.

......Σε αυτές λοιπόν τις ταινίες του Θανάση Βέγγου, πίσω από τις βεβιασμένες κωμικές σκηνές, αναδύεται μια βαθύτατη θλίψη λόγω του οικονομικού προβλήματος της χαμένης οικονομικά δεκαετίας του 1970 μετά από την αναπτυξιακή έκρηξη του 1950-1960.

Η κωμωδία του '50-'60 μέχρι το 1978 έχει μετατραπεί σε δράμα.

Ο ενθουσιασμός ή η γκρίνια του υπαλληλάκου του '60 έχουν χαθεί πια, αντί για ενέργεια, προοπτική ή ελπίδα βλέπουμε στασιμότητα και κρυμμένη παντού απογοήτευση, απεργοσπάστες και απεργίες πείνας, διεφθαρμένα κομματικά φέουδα και μεταθέσεις στο Σουφλί. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των δύο πετρελαϊκών κρίσεων και των διεθνών διακυμάνσεων του 70. Οικονομικές κρίσεις και αναταραχές πολύ, πολύ υποδεέστερες από αυτές που συμβαίνουν σήμερα διεθνώς, και μπροστά σε αυτές που έρχονται την δεκαετία 2010-2020 με μεγάλη σφοδρότητα.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

και

Νοσφεράτος είπε...: Κοιτα. Μπορει ναναι κι ετσι. Μπορει πραγματικά να παμε κατα διαολου και να πεσει ο ουρανος να μας πλακωσει και να γινουν ολα ρημαδιο.

Μπορει πραγματι ολα αυτά να γινουν για να βρουνε τροπο και να την κανουνε οι επιβατες της πρωτης θεσης (αν κι εγώ ειμαι σιγουρς οτι οσοι ειχαν τον τροπο να την κανουνε την κανανε προ πολλου γι αυτό και εχουμε 20 δισεκατομμυρια ευρω πανω κατω εξωθεν .. και κατοπιν μας το παιζουνε και υπερ της εξοδου απο το ευρω και τα ρεστα ...)

Αλλα δεν καταλαβαινω κατι .. Απλό .
Απο τα λίγα που ξερω και που μπορω να αντιληφθω - εσυ φυσικα ξερεις πολύ περισσοτερα -

αντιλαμβανομαι οτι η Οικονομια ειναι και Ψυχολογια . Πίστη ..

Ε που θα βρεθει αυτή η πίστη οταν εχουμε γεμισει απο Αυτοεκπληρουμενς προφητειες οταν ολοι - μα ολοι - εντος και εκτος εχουν βαλθει να μας μαυριζουν την ψυχή καθε μερα καθε ωρα καθε λεπτο;
Σαν πολεμος νευρων μου φαιεται

Και πώς θα αντεξει ο μεσος ανθρωπακος τυπου Βεγγου
που εχει κρατησει καποια λεφτουδακια για τα γεραματα για τα παιδια του για τις αρρωστιες
- Γιατι το ξαναλεω οι μεγαλοι οσοι εχουν πολλά λεφτά την εχουνε κανει προ πολλου -
και δεν θα τα κανει λιρες η δολαρια ή να τα κρυψει στο σεντουκι του η να αρχισει να βαραει το κεφαλι του στον τοιχο οταν τοσο συστηματικά τοσο επιμονα συνεχιζεται αυτή η παραδοξη καταστροφολογια που προφανεστατα λειτουργει ως ΑΥΤΟΕΚΠΛΗΡΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ , προκαλώντας εναν διαρκή πανικο;; Αύγουστος 22, 2010
Νοσφεράτος είπε...: Η κωμωδία του '50-'60 μέχρι το 1978 έχει μετατραπεί σε δράμα.

Ο ενθουσιασμός ή η γκρίνια του υπαλληλάκου του '60 έχουν χαθεί πια, αντί για ενέργεια, προοπτική ή ελπίδα βλέπουμε στασιμότητα και κρυμμένη παντού απογοήτευση, απεργοσπάστες και απεργίες πείνας, διεφθαρμένα κομματικά φέουδα και μεταθέσεις στο Σουφλί. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των δύο πετρελαϊκών κρίσεων και των διεθνών διακυμάνσεων του 70.''

Ο εμπορικος κινηματογραφος τωνδεκαετιων του 50 60 ηταν ο προπαγανδιστικός μηχανισμός ενος απανθρωπου μετεμφυλιακου κρατους που εχτιζε την..'' αναπτυξη'' πανω στα κουφαρια του εμφυλιου , στο παρακρατος , στην τσιμεντοποιηση , την μεταναστευση , την υπερ εκμεταλευση των εργαομένων στα κιτρινα συνδικάτα , στηναπαγορευσ ουσιαστικά των απεργων στην μαυρη παρακρατική τρομοκρατια ..

Κα εκεινο που εδειχνε ως ενθουσιασμό ηταν ο εξωραισμός της Μιζεριας και της απανθρωπιας των δεαετιων του 50 και 60 . Και του απωθημενου ανοιχτου τραυματος του εμφυλιου.

.. ''Καροτσερη καροτσερη''κα αλική Βουγιουκλακη και Γκιωνακης ... Υπήρξαν και πραγματικές ταινιες οπως ο Δρακος , η ο Ηλιας του 16ου αλλά αυτες εμεναν στο περιθωριο..; Αύγουστος 22, 2010

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ο Λακάν ΚΑΙ το Πολιτικό του Γιάννη Σταυρακάκη(Βιβλιοπαρουσιαση στο περιοδικο ΕΝΕΚΕΝ (τευχ. 11)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ο Λακάν ΚΑΙ το Πολιτικό του Γιάννη Σταυρακάκη(Βιβλιοπαρουσιαση στο περιοδικο ΕΝΕΚΕΝ (τευχ. 11)

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Αν ειναι να παιχτει η υπαρξη μας

ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΚΡΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ "ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ"

ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΚΡΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ "ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ"
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

''Ποιοι μιλάνε;

Mιλάνε αυτοί που κατ' εξοχήν ευθύνονται για την από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους οικονομική υπανάπτυξη της πατρίδας μας, αυτοί που με κουρελοτίτλους από την βυζαντινοκρατία και την οθωμανοκρατία, έχουν ιδιοποιηθεί τεράστιο ποσοστό από τον εθνικό πλούτο, αυτοί που επί δύο σχεδόν αιώνες εμπόδισαν την δημιουργία Κτηματολογίου, αυτοί που ρευστοποίησαν και καρπώθηκαν εύκολο χρήμα από γαίες, ακίνητα και τραπεζικές μετοχές που στην πραγματικότητα δεν τους ανήκαν ποτέ, αυτοί που υποχρέωσαν το δούλο σε αυτούς Ελληνικό Κράτος, είτε είχε είτε δεν είχε, να στέλνει απίθανα τεράστια ποσά από τα χρήματα των φορολογούμενων υπηκόων του σε ξένες χώρες για να συντηρήσει χρηματοβόρα "πατριαρχεία" και προσηλυτιστικές "αποστολές".

Mιλάνε αυτοί των οποίων οι χρυσοφόρες "υπηρεσίες", επιχειρήσεις και προσοδοφόρα ακίνητα φοροαπαλάσσονται σκανδαλωδώς, σε ύψος 2 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, αυτοί των οποίων τους μισθούς πληρώνει το Κράτος που τώρα σείει άγρια την σπάθα κατά των εργαζομένων στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, αυτοί που δεν τους άγγιξε έως τώρα κανένα "μέτρο" και, καθ' όπως φαίνεται, ούτε που μελλοντικά θα τους αγγίξει, αυτοί που επί δύο περίπου αιώνες επέβαλλαν στο υπόδουλο Κράτος, με ραβασάκια ή τηλεφωνήματά τους, διορισμούς, τοποθετήσεις στελεχών, ακόμη και χορηγήσεις πτυχίων.

Μιλάνε αυτοί που με την πολιτική τους ισχύ ελέγχουν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και με την οικονομική τους ισχύ την πλειοψηφία των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, αυτοί που επιβάλλουν και πετυχαίνουν να σκύβουν μπροστά τους το κεφάλι σε ένδειξη υποταγής, όλοι ανεξαιρέτως οι εκπροσωπούντες το Ελληνικό Κράτος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό έως την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μιλάνε αυτοί που βουλιμικά κατασπάραξαν τεράστια ποσά κοινοτικών χρημάτων για να αυξήσουν την χλιδή και την τρυφή στις υπερβολικά πολλές μητροπόλεις και στα ακόμα πιο πολυπληθή μοναστήρια τους, αυτοί που καταβρόχθησαν αμύθητα ποσά για δήθεν "φιλανθρωπικό" έργο, αυτόκλητοι εργολάβοι, για να μην πούμε νταβατζήδες, της αυτονόητης φιλαλληλίας την οποία έχουν εδώ και αιώνες ξεφτιλίσει σε ελεημοσύνη. Αυτοί που με την περιβόητη «Αλληλεγγύη» και την "καθαρτήρια" μετάλλαξή της «Αποστολή» κατάπιαν και εξακολουθούν να καταπίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου, με την κάλυψη και υποστήριξη μάλιστα των πρόσφατων κυβερνήσεων τις οποίες τώρα τόσο αχάριστα και υποκριτικά εγκαλούν, αλλά και αυτού του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.

Mιλάνε αυτοί που κατ' εξοχήν ευθύνονται τόσο για την, μέσα από τις οικογένειες, τα σχολεία και τα Μ.Μ.Ε. που ελέγχουν, διαμόρφωση των νεοελλήνων σε λαό που ηλιθιωδώς υποθήκευσε το μέλλον του, όσο και του λασπώδους ηθικού τοπίου που κυριαρχεί παντού, του λασπώδους ηθικού τοπίου του βυζαντινισμού, αλλά και του οθωμανισμού, του οποίου τελευταίου κατήντησαν το Ελληνικό Κράτος τον μοναδικό συνεχιστή, όταν η ίδια η Τουρκία έχει εδώ και έναν περίπου αιώνα τελειώσει με αυτόν οριστικά..''

Καποια παλια μου σχολια για τις Τραπεζες και την ανθρωπινη ελευθερια απο ενα Ποστ της Καλύβας Μάιος 9, 2007.Ζουμε σε ενα πελώριο MATRIX,,, κι’ ειναι η ζωή ,πολύ μικρή ,να την αφήσεις…σ’ αυτήντην ερημο γεμάτη ψευδαισθήσεις….

Μάιος 8, 2007 στο 7:38 μ.μ

Νοσφεράτος

Ε ναι ! ειναι οι δυο οψεις του ιδιου νομισματος:

Η τραπεζα :γινε μηχανή

το συνθημα :γίνε Λουδιτης (δηλαδή σπασε τη μηχανή…)

… Ενώ η ανθρωπινη ελευθερια βρισκεται περα απο αυτά …Οχι πάνω (μια φαντασιακή υπερβαση που δεν οδηγει πουθενα …) αλλά διπλα…

…Ομως προς το παρόν ο υστερικός υστερος , καπιταλισμός οδηγει σε μια ολο και μεγαλύτερη εμμονή,κολημα ,ομπσεσιον…ειτε με τη εργασια ειτε ενατιον της..Μάιος 8, 2007 στο 7:55 μ.μ
Νοσφεράτος

… Τι εννοω οταν γραφω οτι η ανθρωπινη ελευθερια βρισκεται …(παρα)δίπλα;

.. Κατ ‘ αρχήνδεν πιστευω πιά σε μιαμελλοντικά ελευθερη κοινωνια..η ελευθερια ειναι παροντική …και ηζωντανή ελευθερια ειναι και μαχομενη

…Τωρα ας φανταστουμε μια πρεσσα : Απο πάνω πιεζει η λογική της εξουσιας …ας πουμε το κρατος (αλλά δεν περιορίζεται εκεί)Λογος της η διαταγή η ιεραρχια …συμβολο της ο προισταμενος…

Απο κατω πιεζει η λογικά της αγοράς του κερδους ..ας πουμε του συγχρονου καπιταλισμου (αν και δεν περιοριζεται εκεί.) λεει βγαλε περισσοτερα …ανταγωνισου…φαε τον ανταγωνιστή σου ..εκμεταλευσου …(πολλλές φορες οι δυο ακρες της πρεσσας ανταγωνιζονται φαινομενικά …αλλοτε (τις περισσοτερες συνεργαζονται)

Τωρα …στην μεση …πολιοορκουμενη βρισκεται η ανθρωπινη ελευθερια ..δηλαδή κατι πολύ απλό ,οι μυριαδες πλευρες του εαυτου μας και των σχεσεων μας .ερωτες ,αγαπες και μιση ,πάθη .λογικές σκεψεις .βαριεστημαρα ,απολαυση απεχθεια, δημιουργικοτητα και αλλα… Αυτες βρισκονται (ανα τους αιωνες …) υπο πολιορκια …..… Ε ,τωρα στο παρον, οφείλομαι να δωσουμε σε αυτές τις σχεσεις και πλευρες ελαστικοτητα , ευλιγισια και αντοχή ωστε να αντισταθουν στο μόνιμο πρεσσαρισμα… Και να διευρυνουμε ,οσο μπορουμε τον Βιοκοσμο μας…(χωρις την αυταπάτη οτι στο μέλλον θα εχουμε την ουτοπική κοινωνια…ουτε βεβαια να σπαμε το κεφαλι μας στον τοιχο)Μάιος 9, 2007 στο 1:22 π.μ.
Νοσφεράτος

…τα απιθανα πραγματικά κερδη των ελληνικών τραπεζών…

η υπερχρεωση ολων σχεδόν των ελληνικών νοικοκυριων

εξηγουν σε μεγαλο βαθμό τον φαυλο κυκλο :

δουλευουμε -καταναλωνουμε -δουλευουμε περισσοτερο για να ξεχρεωσουμε -τα σπαμε που και που- ή σπαμε- παμε στους γιατρους-δεν εχω χρόνο -δεν μπορώ να κανω απεργιες- σιχαινομαι τον συνδικαλισμό- σκαστε και κολυμπατε-τεραστια η υπεραξια των τραπεζών -ανοδος στο χρηματιστηριο-

ενώ εμεις σιγα-σιγα πεθαινουμε….σαν ατομα και σαν χωρα-λεγοντας

πότε εζησα; ενώ αν ηταν να ξαναρχισουμε απο την αρχή

-πάλι τα ιδια θα καναμε -λίγο αριστερή μαγκια οταν είμασταν φοιτητες -και μετα δουλεια σπιτι φαι,τηλεοραση υπνο -(και καπου δηθεν -θυμομαστε και την ταχα χρυση εποχή οπου δεν συνεβαιναν ολα αυτά αλλά αλλα εξισου ασχημα τουλαχιστον …….
.Ζουμε σε ενα πελώριο MATRIX,,,

κι’ ειναι η ζωή ,πολύ μικρή ,να την αφήσεις…σ’ αυτήντην ερημο γεμάτη ψευδαισθήσεις….

Μπαρμπα Γιαννη προσεξε καλά μή σπασεις τις Σταμνες με το κρασι που σου εμπιστευτηκαν οι ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

E-Lawyer

H Μητρόπολη ως διαχειριστής δημοτικών κονδυλίων για τους απόρους
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ E-Lawyer

''Η Εκκλησία αποτελεί έναν ομολογιακό οργανισμό, η αποστολή του οποίου συνίσταται στην διευκόλυνση ενάσκησης του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας των προσώπων του συγκεκριμένου δόγματος . Το γεγονός ότι η ορθόδοξη Εκκλησία έχει αναπτύξει, στο πλαίσιο των διδαχών του χριστιανισμού, μια κοινωνική φιλανθρωπική δράση είναι γενικώς παραδεκτό. Ωστόσο, η λειτουργία της διέπεται από συγκεκριμένους ιερούς κανόνες, οι οποίοι αφορούν το ποίμνιο των ορθόδοξων χριστιανών κι όχι τον γενικό πληθυσμό.

Μια απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης, κατά την οποία οι δικαιούχοι κοινωνικού επιδόματος απορίας θα πρέπει να διέλθουν από τη εκκλησιαστική διαδικασία/γραφειοκρατία της Μητρόπολης θα είναι αντίθετη στην θρησκευτική ελευθερία των τυχόν μη ορθόδοξων χριστιανών δικαιούχων. Ο Δήμος οφείλει να συγκροτεί διαδικασίες που θα εγγυώνται την πρόσβαση όλων σε αυτές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Διότι μπορεί κάποιος άπορος που δεν είναι ορθόδοξος, να μην θέλει στην πραγματικότητα να διέλθει το κατώφλι της Μητρόπολης για να σιτιστεί. Δεν θα έχει όμως το δικαίωμα αυτής της επιλογής, εάν υποφέρει. Οπότε θα είναι υποχρεωμένος να χάσει κάθε συνειδησιακή αξιοπρέπεια, προκειμένου να ασκήσει ένα κοινωνικό του δικαίωμα, ώστε να επιβιώσει.

Όπως έχει δεχθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις δημόσιες διαδικασίες από τις οποίες υποχρεωτικά θα διέλθει ένας πολίτης (όπως τα δικαστήρια και τα σχολεία), το κράτος δεν θα πρέπει να προβάλλει ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα, αλλά να τηρεί στάση θρησκευτικής ουδετερότητας. Διαφορετικά, τα χρήματα των φορολογούμενων θα διατίθενται για την προώθηση μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας κατά παράβαση της αρχής της ισότητας.

Σε δεύτερο επίπεδο, με μια τέτοια απόφαση ο Δήμος Θεσσαλονίκης ουσιαστικά θα χρηματοδοτήσει το φιλανθρωπικό έργο μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής οργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση για επιχορήγηση της Εκκλησίας, αυθαίρετα, χωρίς δημόσια πρόσκληση ενδιαφερομένων οργανώσεων, με "απ' ευθείας ανάθεση" και χωρίς αντίστοιχη επιχορήγηση φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων άλλων Εκκλησιών ή οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, θα συνιστά παράνομη ευνοϊκή διάκριση λόγω θρησκεύματος. Επομένως κι από την πλευρά της διοικητικής πρακτικής και της νομοθεσίας, θα είναι μία απόφαση που ενέχει στον πυρήνα της το στοιχείο της προτίμησης υπέρ μιας θρησκευτικής ομάδας κατ' αποκλεισμό όλων των υπόλοιπων ομάδων.

Σε ένα τρίτο επίπεδο, το σχέδιο "Καλλικράτης" προβλέπει μια σειρά θεσμικών λύσεων για την ενίσχυση της κοινωνικής δραστηριότητας των δήμων. Δεν είναι λοιπόν η Εκκλησία "αρμόδια για την στήριξη των ατόμων αυτών", αρμόδιος νομικά είναι ο Δήμος (και οι κεντρικές κρατικές αρχές). Η παράκαμψη όλων αυτών των νέων δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων, με την χρηματοδότηση της ορθόδοξης Εκκλησίας για την προώθηση του φιλανθρωπικού της έργου δεν μπορεί να θεωρηθεί συμβατή με το ανανεωτικό και εξορθολογιστικο πνεύμα του νομοθέτη του "Καλλικράτη".

http://logoskaipraxi.blogspot.com/2010/12/blog-post_22.html

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Aπληστία: Από αμάρτημα, καθήκον; (του Γιαννη Σταυρ... Borromean knot Jouissance#Enjoyment

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Δυσφορία στη Δημοκρατία..

Η Ντάτσ(ι)α τόπος προσκυνήματος by papoylis

Η Ντάτσ(ι)α τόπος προσκυνήματος

Posted on 12/28/2010 by papoylis

Με βάση τα πρόσφατα στοιχεία για τη κίνηση των επιβατών σε όλους τους λιμένες της Ευρώπης το 2010 , η Eurostat έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που ήδη πιθανολογούσα ( ως Διευθυντής του Γραφείου προεδρίας ΙΘΙ ) εδώ και πολύ καιρό :
Οι αδελφοί επιβατικοί λιμένες Περάματος και Παλουκίων Σαλαμίνας αναδεικνύονται κορυφαίοι στην κίνηση επιβατών για το 2010 , υπολειπόμενοι κατά τι μόνο του λιμένος του Ντόβερ στην Αγγλία. Μεταξύ των δύο λιμένων μας κινήθηκαν περίπου 12,5 εκατομμύρια επιβάτες , χρησιμοποιώντας τα γνωστά οχηματαγωγά ( παντόφλες ) και τις λάντζες. Από τη κίνηση αυτή εξαιρείται η περήφανη ελληνική πολεμική ναυτωσύνη που χρησιμοποιεί ως γνωστόν τη λεγόμενη “ευκαιρία” απευθείας από το παρακείμενο Ναύσταθμο στην ακτή Ξαβέρη στο Πειραιά.
Επειδή σε σχέση με πέρσι έχουμε μια αύξηση περίπου 2 εκατομμυρίων επιβατών που δεν δικαιολογείται υπό τις παρούσες συνθήκες λόγω :
α) της μείωσης της οικονομικής δραστηριότητας
β) της μείωσης της τουριστικής κίνησης
γ) της στασιμότητας του πληθυσμού
δ) της εξοντωτικής αύξησης του κόστους των μετακινήσεων
μπορεί κανείς βάσιμα να υποθέσει ότι το μέγιστο μέρος της πρόσθετης κίνησης επιβατών οφείλεται στη συνεχή και αθρόα προσέλευση προσκυνητών , διανοουμένων και περίεργων στις ΝΔ παρυφές των Παλουκίων όπου και η Ντάτσ(ι)α του Προέδρου του Ιδρύματος μας Θείου Ισιδώρου . Παρά το γεγονός ότι εφαρμόζονται αυστηρά μέτρα ασφαλείας και ελέγχου , χιλιάδες πολίτες από όλη την επικράτεια συνωστίζωνται στις προκυμαίες και κατευθύνωνται προς την έπαυλη του Προέδρου. Γυναικόπαιδα , συνταξιούχοι , αθίγγανοι και κατσίβελες , οικονομικοί μετανάστες , θρησκευτικές οργανώσεις , ατυχήσαντες οικονομολόγοι και επιχειρηματίες , εργαζόμενοι στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ , εγκλωβισμένοι στο ΧΑΑ , προσπαθούν να φθάσουν στη Ντάτσ(ι)α.
Μαζί τους ένα ετερόκλητο σύνολο από καντινιέρηδες , λαχειοπώλες , επαίτες , μικροπωλητές και πορτοφολάδες που αναμειγνύονται με τους προσκυνητές και συνθέτουν ένα πολύβουο πλήθος που διαγκωνίζεται μπροστά στην περίφραξη και την είσοδο της επαύλεως.
Όλοι απαιτούν , παρακαλούν , εκλιπαρούν το Πρόεδρο του ΙΘΙ να εμφανιστεί επιτέλους στο πολιτικό προσκήνιο και να παρέμβει δίνωντας κατευθύνσεις , λύσεις και καθοδήγηση πνευματική ,προκειμένου να διαβεί το Έθνος και το χριστεπώνυμο πλήρωμα – Λαός τη παρούσα δραματική κρίση. Μέχρι στιγμής ο ίδιος αρνείται να εμφανισθεί ή να προβεί σε οποιασδήποτε δήλωση , παρά τις κραυγές , τα συνθήματα τις επικλήσεις και εκδηλώσεις λατρείας προ της πύλης της Ντάτσ(ι)α . Επισημαίνει πάντως ( ανεπίσημα ) ότι το έντονο ενδιαφέρον , η μεγάλη προσέλευση και η αγωνιστικότητα , πέραν του γεγονότος ότι τονώνουν τη τοπική οικονομία στη Σαλαμίνα , μπορούν να αποτελέσουν στο μέλλον εγγυήσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Κατόπιν σχετικού αιτήματος του γραφείου μας προς τις αρχές , την ασφάλεια της Ντάτσ(ι)α αλλά και του Προέδρου μας έχουν αναλάβει ειδικές δυνάμεις του ΛΣ ( βατράχια ) . Ο κος Τζώρτζ ( Σόρος ) μας ενημέρωσε δε ότι η περιοχή παρακολουθείται συνεχώς με κατασκοπευτικό δορυφόρο χαμηλής τροχιάς ( LOS ) που διατέθηκε από τη CIA , μετακινηθείς εσπευσμένα από τη Βαγδάτη.
Αν το φαινόμενο αυτό συνεχιστεί και στο νέο έτος 2011 , προβλέπεται ότι το δίδυμο Παλούκια – Πέραμα θα ξεπεράσει και το λιμάνι του Ντόβερ στα στατιστικά της επόμενης χρονιάς , ενώ η προβλεπόμενη ανάπτυξη που θα προκύψει , θα αναστρέψει την αναμενόμενη από τη τρόικα μείωση του ΑΕΠ κατά 2,5% .
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΠΑΛΟΥΚΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΝΤΑΤΣΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΡΑΤΣΑ
ΤΟ ΚΟΥΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΒΥΘΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝΕ ΣΤΟ ΙΘΙ
ΦΤΑΝΟΥΝ ΠΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΘΕΙΟ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Η στιγμιαία κοινωνία «σμήνος»απο το ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ του Γ Σιακανταρη στην Βιβλιοθήκη της'' Ε''

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Η στιγμιαία κοινωνία «σμήνος»απο το ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ του Γ Σιακανταρη στην Βιβλιοθήκη της'' Ε''

αποσπασμα''
'' Στην κοινωνία των καταναλωτών η αγορά δεν είναι ο χώρος όπου πραγματοποιούνται οι παραγμένες στον χώρο της παραγωγής αξίες,

αλλά ένας χώρος που εκφέρει «ετυμηγορίες αποκλεισμού».

Στις προ-πολιτικές κοινωνίες, αλλά και σε αυτές της πρώτης νεωτερικότητας μόνον ο κυρίαρχος, δηλαδή η πολιτική και το κράτος, μπορούσε να εκφέρει ετυμηγορίες αποκλεισμού. Σήμερα αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνει η αγορά.

Στην ανάλυση του Μπάουμαν δεν είναι η πολιτική (κράτος) που χάνει αρμοδιότητες, αλλά είναι η αγορά που αποκτά πολιτικές εξουσίες.

Δεν απουσιάζει όμως μόνον η πολιτική από την κοινωνία των καταναλωτών, απουσιάζει και η ταξική ένταξη.

Εδώ ο Μπάουμαν, από άλλους βεβαίως δρόμους, συγκλίνει με την ιδέα της εξατομικευμένης κοινωνίας και των κατηγοριών «ζόμπι» του Ούλριχ Μπεκ.

Η κοινωνία των καταναλωτών, κατά τον συγγραφέα του παρόντος βιβλίου, διασπά τις ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, διαλύει τις συλλογικές ταξικές ταυτότητες.

Μόνον που ο Μπεκ στις διαδικασίες ρευστοποίησης των ταξικών ταυτοτήτων βλέπει τη διαμόρφωση εξατομικευμένων ρίσκων, ενώ ο Μπάουμαν βλέπει τη διαμόρφωση σμηνών. Σμήνη από καταναλωτές και σμήνη από «αποτυχημένους καταναλωτές».

Η άλλη άποψη, που φαίνεται να είναι και η επικρατούσα, υποστηρίζει ότι η έξοδος από το ευρώ θα μεγαλώσει το κόστος για την ελληνική οικονομία. Ένα βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της άποψης αυτής είναι ότι η ανταγωνιστικότητα που δίνει στην ελληνική οικονομία η υποτίμηση του νομίσματος είναι βραχυχρόνια, καθώς σύντομα αυτή διαβρώνεται από τις αυξήσεις μισθών που δίνονται για να καλυφθεί η απώλεια αγοραστικής δύναμης για τους εργαζόμενους από τον εισαγόμενο, λόγω της υποτίμησης, πληθωρισμό.

Οι απόψεις υπέρ και κατά του ευρώ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Robert Paxton: Η κρίση μπορεί να φέρει και το φασισμό

Η γερμανική Αριστερά πώς αντιμετώπισε την άνοδο του ναζισμού; «Εκανε ένα μοιραίο λάθος. Οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές απέτυχαν να υποβαθμίσουν τις διαφορές τους και να συνεργαστούν για την ήττα του Χίτλερ. Οι κομμουνιστές πίστευαν ότι η επανάσταση απείχε μόλις ένα βήμα. Από αυτήν την οπτική, η υπεράσπιση της δημοκρατίας, όπως προσπαθούσαν να κάνουν οι σοσιαλιστές, αποτελούσε προδοσία της εργατικής τάξης – ήταν “σοσιαλφασισμός”. Επί πλέον, οι κομμουνιστές πίστευαν ότι αν ο Χίτλερ ερχόταν στην εξουσία, θα ήταν για λίγο και θα επέσπευδε την επανάσταση. Εφτασαν στο σημείο να συνεργαστούν με τους ναζί σε πολλές περιπτώσεις – σε ένα δημοψήφισμα για την ανάκληση της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Πρωσίας το ’31 και σε μια απεργία στις μεταφορές τον Νοέμβριο του ’32. Ο Στάλιν αναγνώρισε αυτό το λάθος όταν άλλαξε πολιτική το 1935 και υποστήριξε ένα λαϊκό μέτωπο όλων των αντιφασιστικών δυνάμεων της Αριστεράς, του Κέντρου, ακόμη και της μετριοπαθούς Δεξιάς, εναντίον του ναζισμού».

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο φασιστικός λόγος πρέπει να απαγορευτεί, άλλοι ότι η δημοκρατία πρέπει να προστατεύει την ελευθερία του λόγου ακόμη και των φασιστών. Εσείς τι πιστεύετε; «Πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διακηρύσσουν τα πιστεύω και τις αξίες τους, ακόμη και αν κάποιοι πολίτες διαφωνούν μαζί τους. Είμαι της άποψης ότι ακόμα και η άρνηση του Ολοκαυτώματος πρέπει να προστατεύεται από τη στιγμή που παραμένει δυνατή η λογική αντίκρουση αυτής της θεωρίας.

»Παραμένουν όμως κάποια είδη λόγου που πρέπει να τιμωρούνται – και τιμωρούνται στις περισσότερες κοινωνίες: η απερίφραστη συκοφαντία ανθρώπων και η ανοιχτή υποκίνηση σε διάπραξη εγκλημάτων μίσους. Αυτοί οι περιορισμοί στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου μού φαίνονται θεμιτοί και αναγκαίοι, και βρίσκουν σίγουρα εφαρμογή σε πλευρές της φασιστικής θεωρίας».

GREEK RIDER: Η καταστροφή που έρχεται

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ¨ Από την ηθική της απαγόρευσης στην ηθική της επιβεβλημένης απόλαυσης και πίσω: Μετασχηματισμοί του κοινωνικού δεσμού και αδιέξοδα του σύγχρονου υποκειμένου../ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΑΞΙΣ (ΤΕΥΧΟΣ 116)

Ο Ξυπόλητος Πρίγκηψ: I. Βασανίζομαι

GREEK RIDER: "The Social Network": Πού μπορεί να μας πάει η καινοτομία;

GREEK RIDER: Τι άδεια πρέπει να έχει κάποιος για να σκάβει τρύπες διαμέτρου μέχρι 60 εκατοστών;

GREEK RIDER: Η ορθολογικοποίηση της βλακείας

Βιβλίο: “Ληστές και Επαναστάσεις”

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

η φωνή του Βροντοφώνη(παρτ ουάν )

Καμιά φορά στα ξαφνικά,απ' του μυαλού τη λήθη
κι απ την πικράδα ανείπωτη που βγαίνει απ' τα στήθη
βγαίνει -σαν να τανε παιδί μικρο-το παραμύθι

( που μοιάζει να ναι ανάμνηση μα ίσως είναι ψέμα
ίσως το διάβασε παλιά το παιδικό μου βλέμμα)

μίλαγε για εναν άνθρωπο -τον λέγαν Βροντοφώνη
και στο μικρο του όνομα ,τον λέγανε Αντώνη

(Ο ΑντΏνης ο ΒροντοφΩνης)

Που είχε Βροντερή φωνή κιοταν έλεγε κάτι
και καλυβάκι Γκρέμιζε ,μ' ακόμα και παλάτι

Από μικρός διέθετε την Βροντερή Φωνή
Και κάθε μια που Φώναζε, όλοι Φωνάζαν :Μή !

Και έτσι αποφάσισε να μη Ξαναφωνάξει
την ησυχία αλλωνών να μην ξαναταραξει

κι ετσι εσιώπησε,ποτες του δεν μιλούσε
και όταν τον ρωταγανε ,ποτές δεν απαντούσε

Και όσοι δεν τον ξέρανε λέγαν : Φωνή δεν έχει;
τι εχει τούτο το παιδί ; Κανείς δεν το προσέχει;

Και το περναγαν για Ζαβό και έμοιαζε καημένο
και το παιδί μεγάλωνε ,και ήτανε θλιμμένο

και...(η συνέχεια στο επόμενο )

Αναγνώστες

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Κυριακή, 22 Αυγούστου 2010

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010