το νεο αριστουργημα του ΠΑΠΟΥΛΗ:Ποιός ήταν λοιπόν αυτός ο ..Βάμπιρας ;;; ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Ποιός ήταν λοιπόν αυτός ο ..Βάμπιρας ;;;

Posted on 12/10/2011 by papoylis


 

Φαντάζομαι ότι μερικοί από τους εδώ ( ολίγους)  αναγνώστες θα  νομίσουν ότι με το ποστ αυτό ο συγγραφεύς και υπεύθυνος του παρόντος ιστολογίου σχεδιάζει να αποκαλύψει στο διψασμένο για γνώση κοινό του τη ταυτότητα , τα χούγια , τις μύχιες “αρετές’ και τα κρυμμένα μυστικά του αγαπημένου μου Νοσφεράτου…

Δύσβατο , καλοί μου αναγνώστες , το ιστορείν για πρόσωπα υπαρκτά και αγαπημένα , ειδικά όταν  συμβαίνουν δύο τινά :

α) το πρόσωπο αυτό δεν βρίσκεται στο κόσμο των ζωντανών

β) υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία και τεκμήρια να βοηθήσουν τον αφηγητή και τη παραπαίουσα ( εδώ και καιρό ) μνήμη του.

Αλλά θα δοκιμάσω….

Δεύτερη τη τάξει κόρη σε πολυμελή Ηπειρώτικη οικογένεια , γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ανάμεσα σε πέτρες , καρυδιές και έλατα σε ένα  χωριό του ανατολικού Ζαγορίου.

Ένας πατέρας , o κυρ Τόλιος πρόβατο αλλά δουλευταράς και μια μάνα δεσπόζουσα , ισχυρή προσωπικότητα της οικογένειας αλλά και του χωριού. Η κυρά Βικτώρια με τ’ όνομα  , όνομα που προφανώς  έλαβε κάπου στα 1870  εκ της τότε κυριάρχου του ένδοξου βρεταννικού imperium. Μια  μικρή αβροφροσύνη προς τους  δυνητικούς προστάτες  ή προσδοκία βίου και ευμάρειας προσωπικής με ισχύ ευχολογίου ;;; κανείς ποτέ δε θα το μάθει φαντάζομαι.

Στη περιοχή ακόμα κυρίαρχη η Οθωμανική αυτοκρατορία , αλλά τα Ζαγοροχώρια όπως γνωρίζουμε απολάμβαναν ένα ιδιότυπο καθεστώς και είχαν αναπτύξει ισχυρή ομογένεια και εμπορικούς δεσμούς  στη Δυτική Ευρώπη. Στο χωριό όπου ανθούσαν οι μαστόροι , οι πραματευτάδες  οι έμποροι και η κτηνοτροφία σε συνδυασμό με υλοτομία και περιορισμένη γεωργική παραγωγή σε πεζούλες , η ανάπτυξη  ήταν εμφανής και  οικονομικά και κοινωνικά. Τρίπατα σπίτια , πολυτελή χαγιάτια και αυλές , καλντερίμια και ένας πληθυσμός πάνω από χίλιες ψυχές  σε δύο μαχαλάδες  – ενορίες , σχολείο , σύλλογοι συνέθεταν ένα δραστήριο κοινωνικό περιβάλλον.  Τούρκοι  δεν υπήρχαν  και η μόνη αρχή ήταν η εκκλησία και οι προύχοντες. Ο μπάρμπα Τόλιος όμως και η κυρά Βικτώρια , όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι του χωριού γνώριζαν , έβλεπαν , επικοινωνούσαν με , τη τότε μικρή Ελλάδα της εποχής , αισθάνονταν ότι θα έπρεπε  κάποτε να ενταχθούν  ως ελεύθεροι πολίτες σε μια Ελλάδα μεγαλύτερη ,  που να περιλαμβάνει και τις δικές τους περιοχές και συμμετείχαν σε  πολιτικές δραστηριότητες και ζυμώσεις που αναπτύσσονταν τότε σε όλα σχεδόν τα Βαλκάνια.

.......................................................................................................