Δημόσιοι Υπάλληλοι (ενα εξαιρετικο ποιημα του ΤΑΜΙΣΤΑ)

Δημόσιοι Υπάλληλοι

(Ηλεκτρολόγοι θα’ ναι η Πολιτεία
κι ο Θάνατος, που τους ανανεώνουν)

Κ. Καρυωτάκης, από τις Ελεγείες και Σάτιρες (1927)

Οι υπάλληλοι αναλώσιμοι, όπως πάντα,
δυο δυο, μες στα γραφεία τους σκυμμένοι.
Και γι’ αύριο εκκρεμότητα τους μένει.
Το κολατσιό ξεχάσαν μες στην τσάντα.

Τους ακτινοβολούν παλιές οθόνες,
στα πλήκτρα άσκοπα τα δάχτυλά τους τρέχουν.
Δαίμονες των λεπτών και τους κατέχουν·
στο ωράριο τούς τσακίζουν σαν αιώνες.

Αιώνες διεκπεραίωσης εγγράφων
θα ξεχαστούν. Καθώς δικτυωμένοι
με κωδικούς και πιστοποιημένοι,

σαν όμηροι των γκρίζων τους κροτάφων,
διεκπεραιωτές των τραγελάφων,
τους ώμους τους σηκώνουν οι καημένοι.