Τα παραφερνάλια μιας τέχνης αρχαίας όσο και ο άνθρωπος
Νοσφερατος says:
αισθανομαι παραξενα σ’αυτές τις αναρτησεις
σαν τ’αλμπατρος που σκουντουφλαν σε υπερποντιες πτησεις
σαν καποτες πουχα( παλια) τις συνεχειςμου στύσεις
σαν εξετασεις που βρισκα απ ‘το λυσαρι λύσεις
αισθανομαι παραξενα στο στεκι του παπουλη
που ξαφνου ξαναβρεθηκε παλιο παρεα Ούλη
που ξαναβρισκω τρεμοντας περσονες πουχα χασει
που στριμωχτηκανε εδώ των ποιηματων οι Ασοι..
αισθανομαι παραξενα σαν να γλιστω σε πάγο
σαν να ανατικρισα ξανά τον Μερλιν μου τον Μαγο
σαν τον Ιππποτη που θωρει τον βασιλια Αρθρουρο
σαν πεινασμένος που τρυγά στο δασος ενα μουρο ..
τι θα απογινω αραγες στο στεκι των Γερόντων ;
σ’ αυτό το ολοσκοτεινο δασος των Μπλογκο οντων;
σαν τ’αλμπατρος που σκουντουφλαν σε υπερποντιες πτησεις
σαν καποτες πουχα( παλια) τις συνεχειςμου στύσεις
σαν εξετασεις που βρισκα απ ‘το λυσαρι λύσεις
αισθανομαι παραξενα στο στεκι του παπουλη
που ξαφνου ξαναβρεθηκε παλιο παρεα Ούλη
που ξαναβρισκω τρεμοντας περσονες πουχα χασει
που στριμωχτηκανε εδώ των ποιηματων οι Ασοι..
αισθανομαι παραξενα σαν να γλιστω σε πάγο
σαν να ανατικρισα ξανά τον Μερλιν μου τον Μαγο
σαν τον Ιππποτη που θωρει τον βασιλια Αρθρουρο
σαν πεινασμένος που τρυγά στο δασος ενα μουρο ..
τι θα απογινω αραγες στο στεκι των Γερόντων ;
σ’ αυτό το ολοσκοτεινο δασος των Μπλογκο οντων;