Αναγνώστες

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ενα μου σχολιο για το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, την .επανασταση , την Ελλάδα ως ..αδυναμο κρικο του παγκοσμιου καπιταλισμου και την προπαγανδα περι .... αναγκης επιστροφής στη δραχμή .



θα ήθελα πριν προχωρήσω στους συλλογισμούς μου να δώσω μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις περί του τι εννοούσα πριν κάποιους μήνες λέγοντας -σε κάποιους ..γνωστούς- )

ότι το Λακάνικο Πραγματικό Δεν μπορεί να συμβoλοποιηθει , να δηλωθεί, κλπ καθόλου ..
Εννοούσα απλώς ότι κανείς δεν μπορεί να πει κάτι για το ανείπωτο .
Παράδειγμα ανείπωτου : η βεβαιότητα του Δικού μας θανάτου. 
Μπορούμε να μιλάμε για το θάνατο των άλλων , τους λαούς που εξαφανίστηκαν , τους φίλους και γνωστούς μαςπουπεθαναν .
Αν όμως δοκιμάσουμε να σκεφτούμε με λέξεις η να φαντασιώσουμε με ..εικόνες τον δικό μας θάνατο έκπληκτοι θα αντιληφθούμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο με ..κάποια  ακριβολογία ..
Θα το ντύσουμε με λέξεις βέβαια ,θα προσπαθήσουμε να το φαντασιώσουμε με εικόνες μιας ωραίας κηδείας, να γράψουμε κανα ποιηματάκι , η να σκηνοθετήσουμε την αυτοκτονία( το υπέρτατο ξόρκι του θανάτου) αλλά τον ίδιο τον θάνατο ημών των ιδίων ,δεν.
Μπορούμε βέβαια να τον αισθητικοποιησουμε , όπως οι φασίστες του μεσοπολέμου ,οι πιλότοι που κραύγαζαν ”viva la morte” , αλλά κι αυτό είναι ένα ξόρκι , και αφορά τον θάνατο των άλλων η και του εαυτού ως εικόνας – ως πορτραίτο του θανάτου ενός (φαντασιακά)άλλου , όπως στο πορτραίτο του Ντοριαν Γκρέυ .
Η στιγμή του θανάτου μας είναι το κατεξοχήν ανείπωτο , αδήλωτο , .
Είναι το Πραγματικό.(έχει γράψει ένα υπέροχο διήγημα ο Μπλανσό σχετικά …μια ”ανάμνηση του δικού του θανάτου).
Τώρα ..Γιατί το λέω αυτό και τι σχέση έχει;
ε σκεφτείτε ότι η πολυπόθητη για κάποιους στάση πληρωμών και η ..επιστροφή στη δραχμή ενέχει μια διάσταση ..Πραγματικού.
Δηλαδή , μπορεί να λέμε ένα σωρό ωραίες κουβέντες γι αυτήν , να καλούμε   διαφόρους να μας εξηγούν ότι δεν θα συμβεί και τίποτε σπουδαίο και μη φοβάστε ,αλλά αυτά είναι ξόρκια .. Κάνεις δεν ξέρει και δεν μπορεί να πει : Δεν υπάρχει προηγούμενο για μας . Μπορεί να λέμε για την ..Αργεντινή αλλά -πέραν των τεράστιων διαφόρων – η Αργεντινή είναι άλλου ,
κάνεις δεν ξέρει και δεν μπορεί να φανταστεί ..
Σήμερα εκ των πραγμάτων η μικρή Ελλάς έχει την τιμή να είναι ο αδύνατος κρίκος της παγκόσμιας καπιταλιστικής αλυσίδας όπως η Ρωσία το 17.. Όσοι όμως τρίβουν τα χεριά τους θα πρέπει να θυμηθούν ότι
α) η Ρωσία ήταν Τεραστία και η Ελλάς μικρούλα
β) ότι το 17 η Ρωσία ζούσε έναν τρομερό πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς ,
γ) ότι η επανάσταση είχε μετά  το 17 επικρατήσει σε ένα μικρό τμήμα της και επικρατούσε εμφύλιος και ξένες επεμβάσεις, 
δ)ότι ο πληθυσμός πεινούσε κυριολεκτικά
ε) ότι οι τότε επαναστάτες τύπου  Λένιν ήταν απείρως σκληροτραχηλοτερο από τους τώρα ..επαναστάτες
ε) ότι ο τότε παγκόσμιος καπιταλισμός ήταν απείρως λιγότερο ..παγκόσμιος τότε ( σε μακρό και μικρό οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο ) από τον σημερινό
και μερικές χιλιάδες ακόμα..μικροδιαφορές..
————
αν λοιπόν οι τωρινοί επαναστάτες αισθάνονται έτοιμοι για την ..θαυμάσια ευκαιρία .. να ανατρέψουν όχι μόνο τον ελληνικό αλλά και τον παγκόσμιο καπιταλισμό με μια κίνηση ας τον ……ανατρέψουν ..
Όχι όμως για να πάνε απλώς την Ελλάδα στην ..δραχμή, γα να ..προσέλκυσαν ..επενδύσεις.
Όσο το ενδεχόμενο φαίνεται μακρινό ,,μπορούμε να λέμε τέτοια ,χάριν παιδιάς
.. Όσο όμως το ενδεχόμενο μπορεί να γίνει και Πραγματικό(πλησιάζει στο να γίνει) ας θυμόμαστε ότι δεν μπορεί να ..δηλωθεί , να συμβολοποιηθει ,να κλειστεί σε ένα κλουβί από λέξεις .

2 σχόλια:

Ενη είπε...

Αγαπητέ Νοσφεράτε,

Δεν κατάλαβα το νόημα του κειμένου σου, εννοεις το "θάνατο" της δραχμής παρ'ολη την εντονη υποστήριξη της επαναφοράς της, τόσο πολύ, απο τόσους πολλους και επι τόσο καιρό, ωστε ειχε καταστεί το "αντικείμενο του πόθου τους"........

Ε,δεν εχει κανείς να δει παρά τα πρόσφατα γεγονότα, (που πολλοι "κλαινε αλλα δεν το μαρτυράνε"), σε ο,τι αφορά το PSI.

H ανέλπιστη ειναι αλήθεια της επιτυχίας του σε οφελος της Ελλαδας εχει δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα...μούγκας η και κάποιων σπαστικών αντιδράσεων.
Ομως ο,τι επετεύχθη επετεύχθη, τώρα η μπάλα ειναι στα χέρια μας.
Η θα συμπεριφερθουμε ως σοβαροι διαχειριστές της κατάστασής μας η θα χάσουμε το μέλλον.
Τι λές κι΄εσύ.
Το Λακάν μη μου τον ανακατεύεις ειμαι σκράπα στις ψυχαναλύσεις. :lol:

Νοσφεράτος είπε...

Εvη το σχολιο ειναι παλιο..
σε οτι αφορα στη ..λατρεια της δαχμής ..Εκεινοι που καλλιεργουσαν τη λατρεια καναν κατι πονηρο ..Επενδυαν τη λατρεια με την νΟΣΤΑΛΓΙΑ
Ολοι για πολλους λόγους εχουμε μια νοσταλγια για την Ελλάδα του 60 , του 70
Νοσταλγουμε χωρις να θυμομαστε καλα καλά τι νοσταλγουμε,...
εκεινο που ''ξεχνουσαν '' να πουν στην κοινωνια οι συστηματικοι προπαγανδιστες της Δραχμής ειναι Οτι
σε καμμια περιπτωση δεν θα επροκειτο για ..επιστροφή στο παρελθον
αλλά για μια εντελώς Νεα κατασταση , μια Νεα - τρομαχτικά υποτιμημένη ακομα και μετα τις παρουσες εσωτερικές υποτιμήσεις του Ευρώ''
''Δραχμή
καιγια μια ΑΓΝΩΣΤΗ και Πρωτοφανή κατασταση καθως θα ειμασταν η Πρωτη χωρα που θα εφευγε απο την Ευρωζωνη καιφυσικά απο την ΕΕ
και μαλιστα υπο το βαρος μιας συντριπτικής οικονομικής-πολιτικής ηττας και κατακαραυγής
αυτο προσπαθησα τοτε να δειξω
τωρα
ευτυχώς ο κινδυνος προς στιγμήν φαινεται να ..απομακρυνεται
αλλά ακομα Υπάρχει
ακομαο τυχοδιωκτισμός και η Λερναια Υδρα της Μλκιας και της αυτοκαταστροφικότητας καραδοκει.

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...