Αναγνώστες

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

εκεινα τα Χριστουγεννα του 2008


Έτσι

αφού πετρώσαμε κοιτάζοντας την Μέδουσα
ανακαλύψαμε ότι συνεχίζαμε να σκεφτόμαστε(κατά κάποιον τρόπο)
με πετρωμένα χαμόγελα ,σαν αγάλματα που συνεχίζουν - νοερά -να κινούνται
να εργάζονται να κοιμούνται -τάχα - και κυρίως να αγοράζουν
βυθισμένα σε μια νάρκη που την ονόμαζαν ζωή
ενώ από τα μάτια μας κυλούσε ακίνητο ένα λίθινο δάκρυ
εκείνα τα Χριστούγεννα του 2008

7 σχόλια:

cirut είπε...

Και του 2009 έτσι θάναι, μα εμείς ας τα δώσουμε μια πιο εύθυμη νότα. Η χειρότερη ήττα είναι το να είμαστε προβλέψιμοι

cirut είπε...

Και του 2009 έτσι θάναι, μα εμείς ας τα δώσουμε μια πιο εύθυμη νότα. Η χειρότερη ήττα είναι το να είμαστε προβλέψιμοι

cirut είπε...

Με γεια το καινούριο προφίλ,

να δούμε πώς θα χωρέσει την πολυγραφία σου

anepidoti είπε...

πολύ ωραίο blog, καλυτερότερο από το άλλο!
απέκτησες στυλ, παιδί μου!
;)
-τα χρισούγεννα του 2009 νάχουν αληθινό δάκρυ, δεν έχει σημασία ο λόγος, νάναι αληθινό!αυτό.-

Νοσφεράτος είπε...

χαιρομαι που σαρεσε...
Μουχανε βαλει ποστα πολλοι .. Τι χαλια Μπλογκ και τι εμφανιση ειναι αυτή κλπ ...

anepidoti είπε...

σιγά...είναι πιο εύχρηστο, πιο στυλάτο.
άστους να λένε, που λέει και το άσμα.
καλό βράδυ!

Νοσφεράτος είπε...

καληνυχτα κι ευχαριστω ανεπιδοτη

Τα url του θείου Ισιδώρα