Τι ναναι αυτό που υψωνεται και ειναι σαν Μπαλόνι
κι αυτή η γυναικα το κοιτα και κλαιει ,κι ειναι Μόνη;
Τι ναναι αυτό που μέσα μας ολο και πιο Φουσκώνει
Και μια στιγμή, εκρηγνυται και γινονται ολα σκόνη;
Τι λάμπει στην οθόνη μου και ειναι σαν Σημάδι
σαν νάταν ενα μήνυμα , σαν μιας Θεάς το Χάδι;
Τι ταχα να συμβαίνει εδώ ; γιατί να επιμένω ;
στην Αγνωστη την χώρα αυτή, τι ταχα περιμένω;
Στην επιφάνεια γλιστρά, μια σκιά στους τοίχους
και άκουσα της προσμονής, απόμακρους τους ήχους
σαν την ηχώ ακουστηκε της ιδιας της φωνής μου
που μου ‘μοιασε μετείκασμα θαμπό της Ορασης μου…
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Φεβρουάριος 11, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου