κλεισμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας
αφουγκραζόμαστε τον Χτύπο της καρδιάς μας
και πως χτυπά , Τικ-τακ , κι ειναι ρολόι
χτυπούν οι χάντρες της ,Τικ Τακ! σαν κομπολόι….
Καθηλωμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας
και η καρδιά μας…. πως κτυπά! για τα Παιδιά μας!
τα περιμένει και αυτά, ενα κλουβί
Σε αυτόν τον κόσμο-φυλακή απο Γυαλί…
Μες τις οθονες καθως είμαστε κλεισμένοι
σ'αυτή τη ψευτική Ζωή φυλακισμένοι
Κρυφοκοιταμε στα κλεφτά , στο Μόνιτορ μας
Κατι που μοιάζει με Σκια: τον εαυτό μας.
αφουγκραζόμαστε τον Χτύπο της καρδιάς μας
και πως χτυπά , Τικ-τακ , κι ειναι ρολόι
χτυπούν οι χάντρες της ,Τικ Τακ! σαν κομπολόι….
Καθηλωμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας
και η καρδιά μας…. πως κτυπά! για τα Παιδιά μας!
τα περιμένει και αυτά, ενα κλουβί
Σε αυτόν τον κόσμο-φυλακή απο Γυαλί…
Μες τις οθονες καθως είμαστε κλεισμένοι
σ'αυτή τη ψευτική Ζωή φυλακισμένοι
Κρυφοκοιταμε στα κλεφτά , στο Μόνιτορ μας
Κατι που μοιάζει με Σκια: τον εαυτό μας.
1 σχόλιο:
ΤΟ ΜΠΛΕ ΚΟΣΤΟΥΜΙ
(ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ)
Μέσα στο σκούρο μπλέ κουστούμι στριμωγμένος
μόνος, συνθλίβετ' ο εαυτός του ο καημένος
Βασανισμένος, στα στενά μπερδεύεται και σκάει
και βλαστημάει το κουστούμι που φοράει
Πόσα κουστούμια στη ζωή του έχει φορέσει,
και δε ρωτήθηκε ποτέ του άν του αρέσει
μέσ' στις γραβάτες το λαιμό του να τυλίγει
και την ανάσα της ζωής του έτσι να πνίγει
Σκέφτεται πότε θάρθει η ώρα να το βγάλει
κουνώντας άκαιρα το γκρίζο του κεφάλι
γιατί το ξέρει: Ετσι θα μένει μπερδεμένος
Το μπλέ κουστούμι θα φοράει και πεθαμένος!
Μέσ' στη ζωή του ευκαιρίες να το βγάλει
είχε πολλές, μα δεν το τόλμησε. Και πάλι
αναστενάζει και ξεσφίγγει τη γραβάτα
Αυτός ποντίκι, μα η κοινωνία γάτα!
27-09-90/17:52
(επεξεργασία: 21-01-94)
Δημοσίευση σχολίου