Φάλαινα σε χειμερία νάρκη ΚΛΙΚ
Από το φυσητήρα μου πετώ πυροτεχνήματα σε μέρα γενεθλίων.
Ουρανός που δε νυχτώνει, ηλιοστάσιο του Καρκίνου
Η θάλασσα στο φοβερό μισόφωτο
Κι εγώ να πλέω στ' ανοιχτά, μισοζωντανή
σα φάλαινα σε χειμερία νάρκη
Το περίγραμμά μου στρογγυλό νησί,
ακατοίκητο, στ'ανοιχτά του μώλου
Ax Moby Dick
Moby Dick
ο Αχαάβ παραμονεύει
να σου καρφώσει το φαρμακερό καμάκι
ανάμεσα στα μάτια σαν και πρώτα
Ακόμα και τότε
θα βγαίνουν απ' το φυσητήρα μου
πεταλούδες άσπρες και ροζ
μέσα σε ανατολές
μπροστά από το αχνό αντιφέγγισμα της Πάτμου
όταν το φεγγάρι και ο ήλιος θα συναντηθούν
και η πανσέληνος θα λουστεί στο φως του δειλινού
του Ιουλίου στις αρχές που η μέρα δεν τελειώνει
Η θάλασσα στο τρυφερό μισόφωτο
κι αυτή η μισοζωή να γίνεται μισοθάνατος.....
(Εντάξει Πινόκιο, είσαι ασφαλής τώρα.)
2 σχόλια:
Τιμή μου να με φιλοξενείτε αγαπητέ.
εξαιρετικό Θεια..(μου θυμιζετε τον ..Θειο)
Δημοσίευση σχολίου