Zygmunt Bauman , Σπαταλημένες Ζωές, Οι απόβλητοι της νεωτερικότητας

Οι κάτοικοι της Λεονίaς, θα έλεγαν αν τους ρωτούσε κανείς , ότι το πάθος τους είναι «η απόλαυση νέων και διαφορετικών πραγμάτων»

Πράγματι , κάθε πρωί«φορούν ολοκαίνουργια ρούχα, παίρνουν κλειστές κονσέρβες από το τελευταίο μοντέλο ψυγείου τους και ακούν τα πιο πρόσφατα διαφημιστικά τραγουδάκια από το σύγχρονης τεχνολογίας ραδιόφωνο τους». Αλλά και κάθε πρωί «τα απομεινάρια της χθεσινής Λεονίάς περιμένουν το Σκουπιδιάρικο» ….. καθώς οι Λεονιανοι διαπρέπουν στο κυνήγι της καινοτομίας , «ένα φρούριο από άφθαρτα υπολείμματα »περιβάλλει την πόλη, κυκλώνοντας την από όλες τις πλευρές, σαν μια οροσειρά.Βλέπουν αυτά τα όρη οι Λεονιανοι; θα αναρωτηθείτε.

Ίσως κάποτε να τα έβλεπαν, ιδιαίτερα αν κάποιο τυχαίο ρεύμα ανέμου έφερνε στα πεντακάθαρα σπίτια τους την δυσοσμία των σωρών των σκουπιδιών… Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα τους ήταν πια δύσκολο να αποστέρξουν τα μάτια. θα υποχρεώνονταν να κοιτάξουν τα βουνά ανήσυχοι, τρέμοντας από το φόβο-και θα έφριτταν με όσα έβλεπαν. Θα απεχθάνονταν την ασχήμια τους, θα τα σιχαίνονταν επειδή αμαύρωναν το τοπίο- επειδή ήταν βρωμερά, σκοτεινά σκανδαλώδη και προσβλητικά, επειδή έκρυβαν κινδύνους γνωστούς και κινδύνους που δεν είχαν συναντήσει ποτέ , κινδύνους ορατούς και κινδύνους που ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν »

Zygmunt Bauman , Σπαταλημένες Ζωές, Οι απόβλητοι της νεωτερικότητας Μτφ Μάρκος Καρασαρινης , εκδ Καταρτι 2005