Kojin Karatani Επανάσταση και επανάληψη
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ(ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ)
''Η εσωτερική αντίφαση ανάμεσα στο πολιτικό σώμα του έθνους και την κατάκτηση
ως πολιτικό μέσο έχει καταστεί προφανής από τον καιρό της αποτυχίας του
ναπολεόντιου ονείρου […] Η αποτυχία του Ναπολέοντα να
ενώσει την Ευρώπη κάτω απ’ τη γαλλική σημαία ήταν μια ξεκάθαρη ένδειξη του
γεγονότος ότι η κατάκτηση από ένα έθνος οδηγούσε είτε στην πλήρη αφύπνιση της
εθνικής συνείδησης των κατακτημένων λαών, και συνεπώς στην εξέγερση ενάντια
στον κατακτητή, είτε στην τυραννία. Και
αν και η τυραννία, επειδή δεν χρειάζεται συναίνεση, μπορεί να ασκήσει επιτυχώς
εξουσία πάνω σε ξένους λαούς, μπορεί να διατηρήσει την εξουσία μόνο εφόσον
πρώτα καταστρέψει όλους τους εθνικούς θεσμούς του δικού της λαού
Ο κατακτητικός πόλεμος του Ναπολέοντα μπορεί να αποκληθεί το πρώτο
παράδειγμα ιμπεριαλιστικής επέκτασης ενός έθνους-κράτους που έχει αποτέλεσμα
ένα άλλο έθνος-κράτος.
Στον εικοστό αιώνα, ο ιμπεριαλισμός παρήγαγε έτσι
έθνη-κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο. Μιλώντας γενικά, τα σύγχρονα κράτη
δημιουργήθηκαν αποσπώντας τον εαυτό τους από τις αυτοκρατορίες του παλιού
κόσμου. Τα κράτη που έχουν την απαρχή τους στην ίδια παγκόσμια αυτοκρατορία
μοιράζονται ένα κοινό πολιτισμικό και θρησκευτικό υπόβαθρο ακόμα και όταν
ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Αν απειλούνταν από ένα κράτος το οποίο έχει την
απαρχή του σε μια άλλη παγκόσμια αυτοκρατορία, θα ενωνόντουσαν, βασιζόμενα στην
κοινή ταυτότητα της αυτοκρατορίας του παλιού κόσμου. Με
άλλα λόγια, θα επέστρεφαν στην Αυτοκρατορία.
Αλλά αν ένα έθνος-κράτος
επεκτείνεται και προσπαθεί να γίνει Αυτοκρατορία, δεν μπορεί να αποφύγει να
γίνει ιμπεριαλιστικό.
Έτσι το
σύγχρονο έθνος-κράτος, από τη μία πλευρά, παραμένει μια μορφή αντίδρασης
απέναντι στην Αυτοκρατορία, αλλά από την άλλη, έχει την τάση να καταργεί τον
εαυτό του και να επιστρέφει στην Αυτοκρατορία.
Αυτή η παράδοξη δομή προκαλεί
την επανάληψη που είναι εμμενής στο κράτος.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου