.Για να δουμε μερικές διαφορές που υπηρχαν μεταξυ Βυζαντιου και Φεουδαλικής Δυσης
απο μνημης και με πολλές επιφυλάξεις πάντα
α) Δυση ..
1)Υπαρχει πυραμιδωτη Φεουδαρχία. Ο Φεουδαρχης απολυτος σχεδόν κυριαρχος Γης και δουλοπαροικων . Ο Βασιλιας πρωτος μεταξύ περιπου ισων φεουδαρχών που δινουν Πυραμιδωτά Ορκο Υποτελειας
2) Μονιμη διαμάχη μετάξύ Παπα και Αυτοκρατοτα (Αγια Ρωμαική αυτοκρατορια)Η θεωρια των δυο Ξιφών α) Παπική β) αυτοκρατορική
3) Η ιδεα της χριστιaνικής Οικουμένης της Δυσης (και ως ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ενοτητας )
4) καποια στιγμή αναδυονται οι Πόλεις Ως Αντιθεση -συγκρουση στην Φεουδαρχια …
5) κληρονομική διαδοχή
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Β) Βυζαντιο
α) οι τιμαριουχιουχοι Δυνατοι ποτε δεν γινονται φεουδαρχες
β) οι αγροτες Δεν γινονται -παρά σπανια – δουλοπαροικοι
γ) Καισαροπαπισμός: Ο αυτοκρατορας διοριζει τον Πατριαρχη
δ)Οι πόλεις διοικητικά κεντρα εξουσιας (αυτοκρατορικής) και οχι αναδυομενα μιας αστικής ταξης
ε) Μη Κληρονομική – ή εστω ηπια κληρονομική διαδοχή
στ) σταθερά κεντρο της Οικουμενης ( αναμμνηση ελληνιστικών βασιλειων-Ρωμαικό κρατος – Ορθοδοξια)
(βεβαια ειναι γενικευσεις ..μια προσπαθεια για ιδεοτυπους)
Comment από Νοσφεράτος
Σεπτεμβρίου 29, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
1 σχόλιο:
Δεν είναι έτσι απλά και σχηματικά τα πράγματα. Κατ'αρχήν υπήρχε φεουδαλικό σύστημα και στο Βυζάντιο. Οι κάτοικοι αν και δεν ήταν δουλοπάροικοι με τη δυτική έννοια, εν τούτοις δεν είχαν την ευχέρεια να μετακινούνται τόσο εύκολα. Στη δε Δύση η φεουδαλική πυραμίδα υπήρχε μόνο τύποις, αφού ο βασιλιάς ήταν παραπάνω από paris. Μόνο στην αρχή ήταν ισότιμος. Με τον καιρό ξεπέρασε κατά πολύ τους άλλυος ευγενείς. Η Δύση αναζητούσε την οικομενικότητα, κάτι που είχε το Βυζάντιο και έχασε με την άλωση.
Δεν θέλω να συνεχίσω με διαφορές κι ομοιότητες. Το κύριο λάθος είναι στην εποχή που θα εξεταστεί και στην ανάλυση της χρήσης της πολιτικής εξουσίας (πχ ο Πάπας σχεδόν πάντα ήταν υπό τον έλεγχο δυτικών αυτοκρατόρων, οι οποίοι τους ανέβαζαν, αλλά προέρχονταν από διαφορετικές εθνότητες. Έτσι, η σύγκρουση που αναφέρεις ήταν μόνο προς ένα βασιλιά κι όχι προς άλλο -πχ προς Γάλλο ή ενάντια σε Γερμανό, Άγγλο κλπ. Την ίδια στιγμή επειδή το Βυζάντιο ήταν πολυεθνικό δεν είχε τέτοια αντιπαλότητα και ο αυτοκράτος ανέβαζε όποιον ήθελε στον πατριαρχικό θώκο ως συνεργάτη πολιτικό).
Ένα άλλο βασικό λάθος οφείλεται στα φεουδαλικά δυτικά συμφέροντα που σήμερα ταυτίζονται με "εθνικά" και στο γεγονός ότι δεν υπήρχε δυτικά ένα ενιαίο πολυεθνικό κράτος με μία πολιτική δομή.
Δημοσίευση σχολίου