Πρεπει να ξευρεις σχολιαστή,οτι εμείς οι Νοσφυ
καταγωγήν πως εχουμε απ’ τον μεγαλον Οφι
που ηταν μεγας και τρανός ,και αρχοντας μεγαλος
μα τον εκαταραστηκε ,ζηλιαρης Παπαγάλος…
Τωρα, στα ορη σερνεται, βαθεια φαρμακωμένος
και στους μεγαλους καυσωνες ,λιγο ζαβλακωμένος…
Δεν εχει δόλον στην ψυχή και ουδεμία κακία
μόνο θυμαται, που και που , την εμορφη Ακακία….
(μ αυτήν εζουζουνιζανε στ ουρανια χωραφια ..)
κυλιοντουσαν ,τσιμπιοντουσαν απο τα θεία αγκαθια ..
Τωρα που αυτός εξοριστος στη μαύρη γη ,κοιμαται..
πολλές φορες στον υπνο του ,την Ακακία θυμαται…
Κια απο τα ματια του κυλουν δακρυα μυρωμένα…
(…ναι !κλαιν και τα παλιοφιδα κι ας ειν’ καταραμένα …
Θελω να πώ ,σχολιαστα, πώς σκορδο, δεν μας πιανει
γιατι του οφι τον καημόν ,εχουμε για χαρμανι….
Εμείς σαν τρωμε σκορδαλια, τρεμει η φυσις ολη!
Κι η αναπνοή, τρομοκρατει, τον καθε κρεοπώλη…
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Ιούνιος 23, 2008
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου