H Γκαίηλ Xολστ, Αυστραλή μουσικολόγος και φιλόλογος, που ήρθε στην Ελλάδα το 1966, ταξίδεψε στην επαρχία, έζησε αρκετό καιρό στην Κρήτη και ανακάλυψε τη δημοτική μουσική και τους αντίστοιχους χορούς. Στο βιβλίο της “Δρόμος για το ρεμπέτικο”, μια σημαντική μελέτη γι’ αυτό το είδος της ελληνικής μουσικής, ρώτησε πλήθος ανθρώπων σχετικών με το θέμα και δεν κατόρθωσε να σχηματίσει σαφή ιδέα πάνω στην έννοια της λέξης. “Pεμπέτες και μάγκες είναι το ίδιο πράγμα, αλλά διαφορετικό”, απάντησε κάποιος. “Πρέπει να ‘σαι χασικλής για να ‘σαι ρεμπέτης”, είπε άλλος. Επίσης: “Oι αληθινοί ρεμπέτες ήταν όλοι του υποκόσμου”, “Oι αληθινοί ρεμπέτες είναι όλοι καλά ανθρωπάκια που αγαπάνε τους φίλους τους, που δεν δοκιμάζουν το χασίσι και σπάνια μεθάνε”. “Oι πραγματικοί ρεμπέτες ήταν καλοί νοικοκύρηδες” κ.λπ., κ.λπ. Eν πάση περιπτώσει, “τα ρεμπέτικα τραγούδια είναι τα τραγούδια του ελληνικού υποκόσμου. Ακριβέστερα, ρεμπέτικα τραγούδια είναι τα τραγούδια των ρεμπέτηδων. Tους ρεμπέτες τους λένε και μάγκες”, γράφει ο Πετρόπουλος. Tο αυθεντικό ρεμπέτικο τραγούδι αναπτύχθηκε στον Πειραιά, τη δεκαετία του 1920, όπου διάφοροι μάγκες μαζεύονταν σε κάποιο στέκι, καφενείο ή τεκέ, κι εκεί καθισμένοι σε καρέκλες ή στο πάτωμα, γύρω από ένα μαγκάλι, κάπνιζαν ναργιλέ με τούρκικο χασίσι.
πηγή:
http://www.oud.gr/rembetika_gr.htm
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιανουάριος 31, 2008
Τωρα..αυτό το ”δεν κατόρθωσε να σχηματίσει σαφή ιδέα πάνω στην έννοια της λέξης. “Pεμπέτες και μάγκες είναι το ίδιο πράγμα, αλλά διαφορετικό”, απάντησε κάποιος. “Πρέπει να ‘σαι χασικλής για να ‘σαι ρεμπέτης”, είπε άλλος. Επίσης: “Oι αληθινοί ρεμπέτες ήταν όλοι του υποκόσμου”, “Oι αληθινοί ρεμπέτες είναι όλοι καλά ανθρωπάκια που αγαπάνε τους φίλους τους, που δεν δοκιμάζουν το χασίσι και σπάνια μεθάνε”. “Oι πραγματικοί ρεμπέτες ήταν καλοί νοικοκύρηδες”
Δεν θυμίζει λιγακι τον τροπο που θα απαντουσαμε αν καποιος ξενος μας ρωτουσε τι ακριβώς ειναι αυτή η …”ελληνικότητα” ρωμιοσυνη” κ.λ.π
δεν θα λεγαμε απολυτως αντιφατικά πραγματα; οπωςπ.χ ” ειναι η Ορθοδοξια ” ειναι ή αρχαια ελλάδα” ”ειναι ο τροπος που ζουμε ” ειναι το σουβλακι,το συρτακι τα γαλαζια νερα του Αιγαιου” η ξενιτειά ” κ.λ.π ;
Δηλαδή δεν θα περιστρεφομασταν γυρω απο ενα αδειο σημαινον Προσπαθώντας να το γεμισουμε με καποιο περιεχόμενο (σ’ αυτό που εξαρχής ειναι ελλειψη)
ετσι - ακολουθώντας ενα μαλλον Argumentum Vacuum μπορουμε να καταλήξουμε μάλλον στο οτι πραγματι - ως αδειο σημαινον ως ελλειψη”ή ως χαμενη απολαυση που ειναι η δική Μας χαμένη απολαυση …το ρεμπετικο ειναι Ελληνικό(αν και αυτό το ειναι θα πρεπει να προσδιοριστεί ως status Negativus ..) Διοτι Δεν ειναι ”ειναι”Οπερ έδει δείξαι ή Λατινιστι : Quod erat demonstrandum
Argumenta entelwς suigeneris
Kat ‘ arxhν Gustarw!
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιανουάριος 31, 2008
Εμείς για φίλους ψάχνουμε
Εμείς για φίλους ψάχνουμεκι εσύ τους προσλαμβάνεις.
Κι όταν γουστάρεις τους πετάςγι’ αυτό και δε μας κάνεις ….
Η Μουσική … οι στιχοι Λευτέρη Χαψιάδη
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 17, 2007
«Στου Λινάρδου την ταβέρνα βλέπεις πρόσωπα μοντέρνα
Πάνε όλοι ένας κι ένας οι αστέρες της ταβέρνας
Εκεί πάει ο Παπαρούνας, ο Βαρέλας κι ο Μουρούνας
Πάει ο Σκόρδος ο τεμπέλης και ο Θρούμπας ο τσιγκέλης
Πάει κι η κυρά Αγγέλω με το μαύρο της το βέλο
Και η μερακλού η Φώτω που μεθάει με το πρώτο
Εκεί πάει κι η Σταμάτα που μεθά και σπάζει πιάτα
Πάει κι η κυρά Πιπίνα για να πιει καμιά ρετσίνα
Εκεί πάει ο Νταμιτζάνας, Μαϊντανός κι ο Μελιτζάνας
Πάει ο Ρέγγας κι ο Μπαρδάκος, Νεροχύτης κι ο Ταμπάκος
Εκεί πάει ο Χατζημπάμιας, ο Γαρδούμπας και ο Λάμιας
Πάει κι ο Χατζηραπάνης, Παστουρμάς και Πεχλιβάνης
Σ’ ένα τέτοιο ραβαΐσι ποιος μπορεί να μη μεθύσει
Άλλος τραγουδά, χορεύει κι άλλος έρωτα γυρεύει
Άλλος πίνει και πλερώνει κι άλλος ζούλα την καρφώνει
Βρε Λινάρδο ταβερνιάρη γράφ’ τα κάτω απ’ το σφουγγάρι»
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 17, 2007
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια
Μες στο φτηνό ξενοδοχείο
και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη
θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο
όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω
κάποιο αρχαίο σκηνικό
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια
που ‘μαι τόσο μοναχήνιώθω
πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής Μουσική: Νότης Μαυρουδής Ερμηνευτής: Ελένη Βιτάλη
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 17, 2007
................................
ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
Θα κλείσω τα μάτιαhttp://www.youtube.com/watch?v=cpZibq5wlbA
Η πιο μεγάλη ώρα (Γιώτα Νέγκα)http://www.youtube.com/watch?v=4-mYFfDboUMΠήρα απ’ το χέρι σου νερό (Γιώτα Νέγκα)http://www.youtube.com/watch?v=bbm0H0onJXU
AKIS PANOU ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ MITSIAS ΜΗΤΣΙΑΣ Ο ΤΡΕΛΟΣhttp://www.youtube.com/watch?v=yTpnQ7cHMRo
Δωμάτιο στο Άμστερνταμ
Μουσική:
Νικόλας ΆσιμοςΣτίχοι: Νικόλας Άσιμος
Δωμάτιο στο Άμστερνταμ
χασίς και μια γυναίκα
γρουσούζης ήσουν άνθρωπε
και σου ‘δινα και σου ‘κλεβα πακέτα.
Αλλά εσύ αντί να θες να πας να τα καπνίσεις,
εσύ τα μοσχολπούλαγες, να πας για να γαμήσεις.
Δωμάτιο στο Άμστερνταμ,ρηχά τα όνειρά σου,
όπως κι αυτοί που βίδωσαν,
τη μαλθακή καρδιά σου.
Κι ήθελες όλο το φαΐ, λαγούς με πετραχήλια,
και νόμιζες πως θα ‘πιανες και τον παπά απ’ τ’ αρχίδια.
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 18, 2007
Το ”Καταρρεω”
http://blogarismenos.blogspot.com/2007/12/blog-post_11.html
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 18, 2007
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου