Ο Θείος Ισίδωρας
———————————–
(από τη συλλογή ..οι Μπεκαλτσούλες του Θείου Ισιδωρα )Σήμερις που σηκώθηκα αγουροξυπνημένος –
γιατί το βράδυ ως αργά ήμουν ξεδιπλωμένος
και έγραφα αλύπητα στους Ιντερνέτ τους μπλόκους
να λύσω τα μελλούμενα και της ψυχής τους κόμπους –
και πάνω εκεί που μάταια πάλευα με την κάλτσα
και αναλογιζόμουνα κι εκείνη την Μπεκαλτσα
Ηκουσθη εντός μου μια φωνή που ήταν μάλλον Φάλτσα :
‘’ Νοσφυ –μου λέει -πρόσεχε τι κάνεις στη Ζωή σου
Και με τα Μπλογκια που μπλεξες μη χάσεις την Ψυχή σου
Τες ηδονές σου μέτρησε και μη το παρακάνεις
Γιατί απ’ την απόλαυση μπορεί και ν αποκάμεις
Γιατί αυτό πούνε γλυκό , ύστερα σε πικραίνει
Και το λουλούδι της χαράς ύστερα σε Μαραίνει
Γιατί όλα τα πράγματα έχουν αρχή και τέλος
Κι αν δεν το δεις, βυθίζεσαι μες στης ζωής το Έλος
Πρόσεχε την υγεία σου … Σταμάτα τους καφέδες
Και κόψε και το κάπνισμα κιολους τους ναργιλέδες
Γιατί από το κάπνισμα και το πολύ χαρμάνι
Καπνίζει όλη η φύση σου και γίνεσαι Ντουμάνι
Θυμήσου τον Επίκουρο και τα σοφά του λόγια
Και άσε τα μπερδέματα μ’ αυτά τα μισοφόρια
Για μέτρα και την πίεση ,πρόσεχε την κοιλίτσα
Πριχού να σου ρθει κουτσουλιά από την Μπεκαλτσιτσα-Ήταν του Ισιδωρα η φωνή , του αγαπημένου Θείου
Και ήταν όλο διδαχή κι απόσταγμα του Βίου ….
———————————–
(από τη συλλογή ..οι Μπεκαλτσούλες του Θείου Ισιδωρα )Σήμερις που σηκώθηκα αγουροξυπνημένος –
γιατί το βράδυ ως αργά ήμουν ξεδιπλωμένος
και έγραφα αλύπητα στους Ιντερνέτ τους μπλόκους
να λύσω τα μελλούμενα και της ψυχής τους κόμπους –
και πάνω εκεί που μάταια πάλευα με την κάλτσα
και αναλογιζόμουνα κι εκείνη την Μπεκαλτσα
Ηκουσθη εντός μου μια φωνή που ήταν μάλλον Φάλτσα :
‘’ Νοσφυ –μου λέει -πρόσεχε τι κάνεις στη Ζωή σου
Και με τα Μπλογκια που μπλεξες μη χάσεις την Ψυχή σου
Τες ηδονές σου μέτρησε και μη το παρακάνεις
Γιατί απ’ την απόλαυση μπορεί και ν αποκάμεις
Γιατί αυτό πούνε γλυκό , ύστερα σε πικραίνει
Και το λουλούδι της χαράς ύστερα σε Μαραίνει
Γιατί όλα τα πράγματα έχουν αρχή και τέλος
Κι αν δεν το δεις, βυθίζεσαι μες στης ζωής το Έλος
Πρόσεχε την υγεία σου … Σταμάτα τους καφέδες
Και κόψε και το κάπνισμα κιολους τους ναργιλέδες
Γιατί από το κάπνισμα και το πολύ χαρμάνι
Καπνίζει όλη η φύση σου και γίνεσαι Ντουμάνι
Θυμήσου τον Επίκουρο και τα σοφά του λόγια
Και άσε τα μπερδέματα μ’ αυτά τα μισοφόρια
Για μέτρα και την πίεση ,πρόσεχε την κοιλίτσα
Πριχού να σου ρθει κουτσουλιά από την Μπεκαλτσιτσα-Ήταν του Ισιδωρα η φωνή , του αγαπημένου Θείου
Και ήταν όλο διδαχή κι απόσταγμα του Βίου ….
Σχόλιο από Νοσφεράτος Μάιος 24, 2008
1 σχόλιο:
Σίγουρα φάλτσα η φωνή,
που τά'πε όλα ετούτα
ετάπωσε τη λεβεντιά,
την έχωσε σε κούτα
κι είπε μετά "ορέ κουτό,
ίντα τα χάφτεις όλα;"
κι απέ, τα ξέρασα και'γώ
κι έψησα μια μπριζόλα!
Πέντε τσιγάρα στό'να χε
και στ' άλλο εφτά καφέδες
σαν το βεζύρη εκάθησα
να πίνω ναργιλέδες
να ξεχρεώσω στα γερά
όλα τα στερημένα
τα κρέατα, τα βούτυρα
τα χοληστεριασμένα...
Να δουλέ ψιλό γαζί
στου Θωμά το μαγαζί
στη χορεία του χορτάτου,
στη σπηλιά του Νοσφεράτου!
(το απόσταγμα του βίου
η... ανάρτηση σχολίου!)
Καλά να περνάς ορέ!:)
όπα όπα όπα λέμε
Δημοσίευση σχολίου