αν αισθανόμασταν την σάρκα της Ιστορίας
αν χαμηλώναμε λίγο τα μάτια
αν ντρεπόμασταν Λίγο
αν
αν αγγίζαμε το κορμί μας και δεν το στεγνώναμε
με αντισηπτικά ,την πιο λευκή Λευκότητα
αν
ακόμα νιώθαμε λιγάκι πόνο
αν
δεν ήμασταν τοσο αναίσθητοι ,αν ξυπνούσαμε
ανάμεσα στους νεκρούς ,καταμεσής της Νύχτας ,σαν μέσα σ'όνειρο
ανήμποροι να κινηθούμε ,όμως με συναίσθηση του επερχόμενου θανάτου
αν
αν τι να απολαμβάνουμε αυτό το όνειρο και πάλι ,βλέπαμε αυτό που μας δείχνει ,την πραγματική μας μοίρα
,τότε
θα Υπήρχε ελπίδα - αν όχι να σωθούμε
Τουλάχιστον να Υπάρξουμε ρε Γα μότο . Έστω για μια στιγμή .. Να υπάρξουμε μέσα τα χαλάσματα των καιρών έστω
με Κόστος την Οδύνη
κι όχι Βουλιάζοντας σαυτην την ανυπόφορη Ηδονή , σ'αυτη την Τούρτα σαντιγί του έρποντος θανάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου