Ταύτιση με τον επιτιθέμενο

«ταύτιση με τον επιτιθέμενο » ονομάζεταιη τάση ταύτισης με εκείνα τα αντικείμενα στα οποία έχει συσσωρευτεί επιθετική ενέργεια .

Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα αν το αντικείμενο ή το συγκεκριμένο πρόσωπο είναι ισχυρά σε τέτοιες περιπτώσεις ,φυσικά το άτομο έχει την ικανοποίηση ότι συμμετέχει ,τουλάχιστον με την φαντασία στη δύναμη και στη δόξα που αποδίδει στον αντίπαλο του ότι ο Φρουντ ονόμασε απώλεια αντικειμένου παίζει επίσης ,ένα σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της ταύτισης που σημαίνει διάφορα πράγματα¨:μπορεί να αναφέρεται σε πραγματικό θάνατο ενός αντικειμένου η σε μια φαντασίωση ότι ένα αντικείμενο έχει πεθάνει ,σε έναν μακράς διαρκείας χωρισμό ή στην φαντασίωση ενός τέτοιου χωρισμού.

Σε τέτοιες περιπτώσεις παραμένει στο εγώ μια διαρκής ανάγκη να μιμηθεί ή να γίνει η εικόνα αυτού πού έχει χαθεί.:ο γιος γίνεται ένα αντίγραφο του πατέρα του μετά τον θάνατο του τελευταίου ΄και συνεχίζει τη δουλειά του πατέρα του όπως ακριβώς έκανε κι εκείνος ,σαν να ήταν ο ίδιος ο γέρος, και πράγματι σχεδόν είναι.

(Τσαρς Μπρέννερ Στοιχειώδες εγχειρίδιο ψυχανάλυσης2001