Ο Συμβολισμός του Μινώταυρου απο το PHILOSOPHICAL EXCERPTS

Ο Συμβολισμός του Μινώταυρου

 

 

αποσπασμα  

 

''Ο Μινώταυρος συμβολίζει τον θάνατο, τον μόνο που φοβούνται πραγματικά οι άνθρωποι. Εάν ο Μινώταυρος είναι αθάνατος ως μυθικό ον, δεν θα πρέπει να φοβάται τον θάνατο, ο οποίος είναι αυτός ο ίδιος• ενώ δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο για τον θάνατο, ότι δηλαδή ο θάνατος ταυτίζεται με τον εαυτό του, και άρα, μεταφορικά μιλώντας, φοβάται τον εαυτό του. Ο θάνατος ως μηδενισμός, δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον εαυτό του• το τίποτε δεν έχει νόημα να ταυτιστεί με το τίποτα, αφού ούτως ή άλλως, είναι ένα τίποτε. Ο Μινώταυρος ως τέρας τελικά σκοτώνεται από τον Θησέα, ως αρχαιοελληνική προτύπωση του Χριστού που πατεί τον θάνατο. Το τέρας όμως, όταν βλέπει στα μάτια του άλλου τον φόβο για το ίδιο, βλέπει τον εαυτό του, αντιλαμβανόμενο για λίγο, την απόλυτη διαφορετικότητά του, την απόλυτη Ετερότητα, το βασίλειο του μη-όντος, τον ίδιο τον θάνατο. Όμως εάν το τέρας έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά και ο άνθρωπος τερατώδη, το τέρας φοβάται όχι τα τερατώδη χαρακτηριστικά, αλλά τα ανθρώπινα. Είναι λοιπόν τελικά ο θάνατος που πρέπει να φοβάται τον άνθρωπο, διότι είναι το μόνο ον που πολεμά εναντίον του με απεριόριστο μένος πιστεύοντας ότι θα τον νικήσει. Ο θάνατος για τον άτυχο περιπλανώμενο του λαβυρίνθου, είναι ο Μινώταυρος, που επίσης, αν και ζωντανός, επιζητεί τον θάνατο, λόγω της κενότητας του λαβύρινθου, την οποία προσπαθεί να γεμίσει με παιχνίδια και ψευδαισθήσεις, πριν συναντήσει το γνωστό εκ των προτέρων, μοιραίο τέλος, από τον λυτρωτή του.   
        Ο θάνατος λοιπόν, του οποίου σύμβολο είναι ο Μινώταυρος του Μπόρχες, δεν έχει τίποτε με το οποίο να μπορεί να αντισταθεί, διότι δεν χρειάζεται τίποτε, ούτε καν τον εαυτό του. Εάν η πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα της επιθυμίας και της ανάγκης, τότε ο Μινώταυρος όχι μόνο δεν επιθυμεί τίποτε, αλλά επιθυμεί το τίποτε (κατά την ακροτελεύτεια φράση της Γενεαλογίας της Ηθικής), υποτασσόμενος στην ανάγκη να υπάρχει, και να επιθυμεί, προσπαθώντας να επιθυμεί χωρίς την υπαγόρευση της ανάγκης. Δυστυχώς όμως ό,τι εισέρχεται στο άδειο λαβυρινθώδες σπίτι του, εάν δεν βρει γρήγορα την έξοδο, απλώς κατατρώγεται από τον ίδιο.''