Ενα αποσπασμα απο το βιβλιο του Σλαβοι Ζιζεκ, "ΠΡΩΤΑ ΣΑΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΝ ΦΑΡΣΑ",μεταφραση:Νεκταριος Καλαιτζης.Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΩΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΤΙΧ,, αναδημοσιευση αποσπασματος απο τον ΣΕΛΙΝ

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΩΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΤΙΧ (Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ)

.Ενα αποσπασμα απο το βιβλιο του Σλαβοι Ζιζεκ, "ΠΡΩΤΑ ΣΑΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΝ ΦΑΡΣΑ",μεταφραση:Νεκταριος Καλαιτζης.

Κι ενα σχετικο με το αποσπασμα παλιοτερο σχολιο μου.

".....Στην περιπτωση του "Εβραιου" ως φασιστικου φετιχ, η ερμηνευτικη αποσυσκοτιση ειναι πολυ πιο δυσκολη (επιβεβαιωνοντας, με αυτον τον τροπο, την κλινικη διαισθηση οτι ενας φετιχιστης δεν ειναι δυνατον να κλονιστει απο μια ερμηνεια του "νοηματος" του φετιχ του-οι φετιχιστες αισθανονται ικανοποιημενοι απο τα φετιχ τους, δε νιωθουν καμια αναγκη να απαλλαγουν απο αυτα).

Απο την αποψη της πρακτικης πολιτικης, αυτο σημαινει οτι ειναι σχεδον αδυνατο να "διαφωτισουμε"

εναν εργατη ο οποιος υφισταται εκμεταλλευση και θεωρει υπευθυνους για τη δυστυχια του τους

"Εβραιους"-εξηγωντας του οτι οι "Εβραιοι" ειναι ο λαθος εχθρος, ο οποιος προβαλλεται τεχνηεντως

απο τον αληθινο εχθρο του (την αρχουσα ταξη),προκειμενου  να συγκλαυψουμε την πραγματικη διαπαλη- και να στρεψουμε ετσι την προσοχη του απο τους "Εβραιους" στους "καπιταλιστες".

(Ακομα και στο εμπειρικο επιπεδο, ενω πολλοι γερμανοι κομμουνιστες προσχωρησαν στους ναζι στις δεκαετιες του 1920 και του 30, και ενω πολλοι απογοητευμενοι γαλλοι κομμουνιστες ψηφοφοροι εχουν στραφει στις τελευταιες δεκαετιες στο Εθνικο Μετωπο του Λε Πεν, το αντιθετο συνεβη πολυ σπανια)

Το παραδοξο συνεπως ειναι οτι, για να το θεσουμε με χονδροειδεις πολιτικους ορους, ενω το υποκειμενο της πρωτης συσκοτισης ειναι κατα κυριο λογο ο εχθρος (ο φιλελευθερος "bourgeois"

που νομιζει οτι αγωνιζεται για την οικονομικη ισοτητα και ελευθερια)

και ενω τα υποκειμενα της δευτερης μυθοποιησης ειναι κατα κυριο λογο οι "δικοι" μας

(οι ιδιοι οι μη προνομιουχοι, που εξαπατωνται και στρεφουν την οργη τους εναντιον του λαθους στοχου),

η αποτελεσματικη, η εμπρακτη "αποσυσκοτιση" ειναι πολυ πιο ευκολη στην πρωτη περιπτωση απο οτι στη δευτερη.

..................................................

(Παραλειπω μια παραγραφο εδω)

Οσον αφορα, συνεπως την ιδεολογικη διαπαλη, αυτο σημαινει οτι πρεπει να αντιμετωπιζουμε τουλαχιστον με βαθια καχυποψια εκεινους τους αριστερους που υποστηριζουν πως τα μουσουλμανικα φονταμενταλιστικα λαικιστικα κινηματα,

ως απελευθερωτικα και αντιιμπεριαλιστικα, ειναι κατα βαση με "το μερος μας"

και πως το γεγονος οτι διατυπωνουν τα προγραμματα τους με ορους οι οποιοι αντιστρατευονται ευθεως τις αξιες του Διαφωτισμου και της οικουμενικοτητας,

εγγιζοντας ενιοτε τον απροκαλυπτο αντισημιτισμο,

ειναι απλως μια συγχυση, η οποια οφειλεται στο γεγονος οτι παραμενουν εγκλωβισμενα στην αμεσοτητα του αγωνα.

("Οταν λενε οτι ειναι εναντιον των Εβραιων, εκεινο που πραγματικα εννοουν ειναι απλως πως ειναι εναντιον της σιωνιστικης αποικιοκρατιας")

Πρεπει να αντισταθουμε κατηγορηματικα στον πειρασμο να "κατανοησουμε" τον αραβικο αντισημιτισμο(οπου τον συνανταμε πραγματικα) ως φυσικη αντιδραση στη θλιβερη δοκιμασια των Παλαιστινιων.

Δεν πρεπει να δειξουμε καμια "κατανοηση" για το γεγονος οτι, σε αρκετες Αραβικες χωρες, ο Χιτλερ εξακολουθει να θεωρειται απο πολλους ηρωας ουτε για το οτι στα διδακτικα εγχειριδια της πρωτοβαθμιας εκπαιδευσης τους ανακυκλωνονται ολοι οι παραδοσιακοι αντισημιτικοι μυθοι, απο τα διαβοητα κιβδηλογραφηματα των Πρωτοκολλων των Σοφων της Σιων μεχρι την ιδεα οτι οι Εβραιοι χρησιμοποιουν το αιμα των παιδιων των χριστιανων (η των Αραβων) για θυσιες.

Ο ισχυρισμος οτι ενας τετοιος αντισημιτισμος εκφραζει υπο τυπον ψυχολογικης μεταθεσης μια μορφη αντιστασης στον καπιταλισμο, επ'ουδενι τον δικαιωνει.

Η μεταθεση εδω δεν ειναι μια παρεπομενη λειτουργια αλλα η πρωταρχικη χειρονομια της ιδεολογικης συσκοτισης. Εκεινο που συνεπαγεται αυτος ο ισχυρισμος, ωστοσο, ειναι η ιδεα οτι, μακροπροθεσμα,

ο μονος τροπος να καταπολενησουμε τον αντισημτισμο δεν ειναι να κηρυξουμε τη φιλελευθερη ανεκτικοτητα και τα παρομοια, αλλα να εκφρασουμε το βαθυτερο αντικαπιταλιστικο κινητρο του με αμεσο, μη μετατεθειμενο τροπο.

Δεχομενοι την προαναφερθεισα στρεβλη λογικη του φονταμενταλισμου, κανουμε το πρωτο βημα σε μιαν ατραπο που μας οδηγει στο απολυτως "λογικο" συμπερασμα οτι, αφ'ης στιγμης και ο Χιτλερ

"στην πραγματικοτητα εννοουσε'" καπιταλιστες, οταν μιλουσε για "Εβραιους", θα πρεπει να θεωρηθει στρατηγικος συμμαχος μας στον παγκοσμιο αντιιμπεριαλιστικο αγωνα, με την αγγλοαμερικανικη αυτοκρατορια ως κυριο εχθρο του.

(Και ο συλλογισμος αυτος δεν ειναι απλως ρητορικη ασκηση. οι ναζι οντως ενθαρρυναν τον αντιαποικιοκρατικο αγωνα στις αραβικες χωρες και στην Ινδια, και, σημερα, πολλοι νεοναζι τασσονται αληλεγγυοι προς τον αραβικο αγωνα εναντιον του Κρατους του Ισραηλ)

Θα ηταν μοιραιο σφαλμα να θεωρησουμε οτι, καποια στιγμη στο μελλον, θα πεισουμε τους φασιστες οτι "ο πραγματικος εχθρος" τους ειναι το κεφαλαιο και οτι πρεπει να εγκαταλειψουν την επιμερους θρησκευτικη/εθνοτικη/ρατσιστικη μορφη της ιδεολογιας τους, προκειμενου να συνταχθουν με τον εξισωτικο οικουμενισμο.

Κατα συνεπεια, πρεπει να απορριψουμε απεριφραστα το επικινδυνο συνθημα "ο εχθρος του εχθρου μου ειναι φιλος μου", το οποιο μας οδηγει να διακρινουμε "προοδευτικες" αντιιμπεριαλιστικες

δυνατοτητες στα φονταμενταλιστικα ισλαμιστικα κινηματα. Το ιδεολογικο συμπαν οργανωσεων οπως η Χεζμπολαχ βασιζεται στη συσκοτιση της διακρισης μεταξυ καπιταλιστικου νεομπεριαλισμου

και εκκοσμικευμενης προοδευτικης χειραφετησης.

Μεσα στον ιδεολογικο χωρο της Χεζμπολαχ, η χειραφετηση των γυναικων, τα δικαιωματα των ομοφυλοφιλων κ.ο.κ,  δεν ειναι τιποτε αλλο απο "παρακμιακες" ηθικες εκφανσεις του δυτικου ιμπεριαλισμου...... Ο Μπαντιου παραδεχεται οτι "υπαρχει ενας εσωτερικος περιορισμος σε αυτα τα κινηματα, καθως δεσμευονται απο τον επιμερους χαρακτηρα της θρησκειας τους"

-μοιαζει ομως να υπονοει οτι αυτος ο περιορισμος ειναι απλως προσωρινος, ενας φραγμος που αυτα τα κινηματα θα (πρεπει να) υπερβουν στο παροιμιωδες "δευτερο, ανωτερο" σταδιο εξελιξης τους,

οταν θα καταστουν οικονομικα. Ο Μπαντιου ορθα επισημαινει οτι το προβλημα εν προκειμενω δεν ειναι η θρησκεια καθαυτην, αλλα ο επιμερους χαρακτηρας της

-ομως, δεν συνιστα αυτος ο επιμερους χαρακτηρας, εδω και τωρα, ενα κρισιμο περιορισμο αυτων των κινηματων, που η ιδεολογια τους αντιτιθεται αμεσα στις αρχες του Διαφωτισμου;"