o Μπαουμαν για τις συγχρονες ταυτοτητες

''Ο πόλεμος της νεωτερικότητας ενάντια στη διαφορά και την πολλότητα, εως τώρα τουλάχιστον , εχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί. Η νεωτερική ιστορία κατεληξε,και η νεωτερική πρακτική τείνει να καταλήξει, τον πολλαπλασιασμό των διαχωρισμών και των διαφορών¨¨ απέχοντας πολύ από το να συγχωνευθούν σε μία παγκόσμια ομοιομορφία, οι τοπικές και επιμέρους τάξεις προστίθενται στη συνολική πολλότητα….Μολαταύτα , υπάρχει στη σύγχρονη μορφή διαφοράς και πολλοτητας κατι που δεν αντιμετώπισε μήτε η προνεωτερική μήτε η νεωτερική πρακτική…
Η νεα, χαρακτηριστικά νεωτερική και πιθανόν ανευ προηγουμένου πλευρά της σημερινής ποικιλομορφίας ειναι η αδύναμη, χαλαρή και άτονη θεσμοποιηση των διαφορών, και η συνακόλουθη αστάθεια, ευπλασία και βραχυβιοτητα τους.

Εάν και Εφόσον καθ¨ολη τη νεωτερική περίοδο το «πρόβλημα της ταυτότητα»ηταν το ερώτημα του πώς να δομήσεις τη ταυτότητα σου, πώς να τη συγκροτήσεις συνεκτικά και πώς να της προσδώσεις μια καθολικά αναγνωρίσιμη μορφή, σήμερα το πρόβλημα της ταυτότητας ανακύπτει κυρίως από τη δυσκολία του να διατηρήσεις μια ταυτότητα επί μακρόν , από το σχεδόν ανέφικτο του να βρεις μια τέτοια μορφή έκφρασης της ταυτότητας ώστε να αντέχει στον χρόνο και να αναγνωρίζεται εφ¨ όρου ζωής, και από τη συνακόλουθη ανάγκη να μην υιοθετείται μια ταυτότητα με μεγάλη ζέση, ώστε να είσαι έτοιμος να την εγκαταλείψεις αμέσως μόλις χρειαστεί .

Η πηγή της σύγχυσης και της αγωνίας δεν είναι τόσο η συνύπαρξη πολλών ειδών, όσο η ρευστότητα τους , η περιβόητη πια δυσκολία να τα επισημάνεις και να τα ορίσεις-όλα αυτά που επαναφέρουν την κεντρική και οδυνηρότερη αγωνία:αυτή την αγωνία που σχετίζεται με την αστάθεια της ταυτότητας σου και με την απουσία ανθεκτικών στον χρόνο, αξιόπιστων και βάσιμων σημείων αναφοράς που θα συνέβαλλαν στο να καταστεί η ταυτότητα σου πιο σταθερή και ασφαλής.

Σε αντίθεση με τη δυσφορία που περιέγραψε ο Φρουντ στο βιβλίο του Das Unbehagen in der Kultur ,από τη δυσφορία που ήταν χαρακτηριστική ενός είδους κοινωνίας η οποία παρείχε στα ατομα ασφάλεια με τίμημα ένα μέρος της ελευθερίας τους

η μεταμοντερνα δυσφορία γεννιέται από την ελευθερία μάλλον παρά από την ασφάλεια»

«Γεννόμαστε με τους προσδιορισμούς΄ φτιάχνουμε τις ταυτότητες. Οι προσδιορισμοί μας λένε ποιοι είμαστε, ενώ οι ταυτότητες μας δελεάζουν να γίνουμε αυτό που δεν είμαστε ακόμη…»
. Το μήνυμα που μεταδίδεται σημερα με μεγάλη δύναμη πειθούς από τα πανταχού παρόντα και δραστικά μέσα του πολιτισμού…

αφορά τη θεμελιώδη απροσδιοριστία και χαλαρότητα του κόσμου:σ¨ αυτόν τον κόσμο οτιδήποτε μπορεί να συμβεί και να γίνει, αλλά τίποτε δεν μπορεί γίνει μια και καλή΄και όταν κάτι συμβαίνει , περνά απροειδοποίητα και εξαφανίζεται χωρίς να το προσέξει κανείς.

Σ αυτόν τον κόσμο κάθε δεσμός διαλύεται σε διαδοχικές συναντήσεις, κάθε ταυτότητα σε διαδοχικά φορεμένες μάσκες και κάθε βιογραφία σε μια σειρά από επεισόδια που η μοναδική και μόνιμη σημασία τους είναι η εφήμερη μνήμη τους''

Z Bauman: η Μετανεωτερικοτητα και τα δεινά της

 http://www.youtube.com/watch?v=biZpFGb41wc&feature=related