Νοέμβριος 25, 2007 στο 3:39 π.μ.
Νοσφεράτος
Νοσφεράτος
Πιπίτσα* τι Βαρυγκομάς, και απο εδώ Απέχεις;
Μήπως διχαζεσαι βαθειά ,κι αναπαμό δεν εχεις ;
μηπως βαρύ ειν’ το δίλημμα , ποιόν τάχα να διαλέξεις
Και της Αγαπης τον σταυρό, δεν δύνασαι ν΄αντέξεις ;
Ειν ‘ η αγάπη θάλασσα ,τα χέρια δεν μπορούν
να την βαστάξουν μια στιγμή, τα κύματα γλιστρούν
Κι ‘ειναι η αγάπη απέραντη ,
κι ειναι βαθιά πολύ
και στον βυθό της φτάνουνε μονάχα οι πιο τρελοί
Κι ειναι η αγαπη αστραπή που λαμπει μες στο βράδυ
Κρατάει μόνο μια στιγμή , σα λάμψη στο σκοτάδι ,
Και ειναι σαν αναπνοή , σαν του Θεού λυγμός
Γλιστρα η αγάπη , χάνεται σαν ενας Στεναγμός
(και σούρνεται στα γρήγορα η αγάπη σαν μια σαύρα
κι αφήνει ως ίχνος πίσω της , Μικρής Ζωής μας Αύρα…)
*Ψευδωνυμο
