Αιδώς Αιδοίες!

Αιδώς Αιδοίες!
————————

Ομιλεί το όντως ον :

Στις μέρες μας ,τα θηλυκά μας έχουνε αλώσει,
και στα τσιφτετελαδικα έχουνε ξεσαλώσει,
διεκδικούν αξιώματα εις το κάθε πεδίο
αμφισβητούν ως και το ύπατο αξίωμα το Θείο

( Ισιδωρα και όχι του Σουρουπάκ ,του Θείου .. )

Παν οι καιροί που φόραγαν στα εσώτερα, φουρό
τώρα, τα Θήλυα, ρίχνουνε, ξεπέτα στο φτερό
έχουνε ξεπεράσει πια, μακράν ,το κάθε όριο
κι υφίσταται ο κόσμος μας, τράνταγμα υποδόριο

Κάποτες, εν ταις θηλυκές ,υπήρχε η σεμνότης
Σήμερις κάθε μια γυνή, προκύπτει κι ένας πότης
Κι αν κάποτε κοκκίνιζαν σαν άκουγαν αισχρότητες
Τώρα, χωρίς να ντρέπονται ,τολμούνε και ακρότητες

Τι θα απογίνουμε ,αλί ,μ’ αυτόν τον ξεπεσμό
ωθείται η κενωνία μας, εις πλήρη μαρασμό
θα πρέπει , κάπως και ταχειά ,να παύσουν οι αμαρτίες
Κάποιος να πει στα θήλεα αυτά :

Αιδώς Αιδοίες!