Αναγνώστες

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

ο πολεμος και ο αντισημιτισμος στον Ναζισμο ..ενα σχολιο στου Abravanel

Ο Ελληνας στρατιώτης Μεβοράχ και ο Γάλλος στρατιώτης Κοέν/Greek soldier Mevorach and french soldier Cohen



– ετσι κι αλλιως ο πολεμος εξαχρειωνει τους ανθρωπους.. και φυσικά απιστευτα εγκληματα κανανε και οι Σταλινικοι , και οι Αγγλοι ”φιλελευθεροι ” και οι Αμερικανοι ..
αν υπάρχει μια διαφορά με τος Ναζι : Στους Ναζί – στον Φασισμό ο πολεμος ηταν αξια καθ’ εαυτή .. Βλεπαν τον πολεμος ως εξαγνισμό ως το ταξιδι προς την ναζιστική αγιοτητα
κατι αναλογο συνεβαινε και με τον αντισημιτισμό .. Αντισημιτισμους ειχαμε και εχουμε πολλους .. Χριστιανικό , αραβικό, αριστερο , του Βενιζελου κλπ
Μόνο στην Ναζισμό ομως – ουτε καν στον Φασισμό του Μουσσολινι – ο αντισημιτισμός εξυψωνεται σε μια παρανοική αξια καθ εαυτή .. ο υπερτατος στοχος τους Ναζιστικου εφιαλτικου οραματος ..

2 σχόλια:

Ποντος και Αριστερά είπε...

t. daskale, afino s' enimerono gia ena sholio poy ekana stou Χαιντ&Τζακυλ και νομιζω οτι θα σ' ενδιαφερει:
-----------------------------------

Είναι πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο το κείμενο που δημοσίευσες. Μας απασχολεί πολύ το θέμα, δεδομένου ότι ανήκουμε σε μια ομάδα (πρόσφυγες του ΄22 -Μικρασιάτες, Πόντιοι Ανατολικοθρακιώτες, αλλά και Κωσταντινουπολίτες, Ίμβριοι Τενέδιοι από το '55) που βίωσε έντονα και τραυματικά τη χρήση της ισλαμικής βίας από τον εθνικισμό.

Ο ίδιος ο Κεμάλ, στον πόλεμο του 1919-1922 είχε κυρήξει Τζιχάντ κατά των απίστων και είχε αυτοανακηρυχθεί σε Gazi, δηλαδή "πολεμιστής για τον Αλλάχ".

Καταθέτω εδώ μια παρέμβαση ενός συντρόφου σε μια συζήτηση για την ισλαμοφοβία και τον αντισημιτισμό ( http://enantiastonantisimitismo.wordpress.com/2010/10/13/antisimitismos-islamofobia/ )που νομίζω ότι είναι χρήσιμη στην προσπάθεια πλήρους κατανόησης:

Παρέμβαση
--------------

....Τα ζητήματα που προκύπτουν σχετίζονται με δύο διαφορετικούς άξονες. Α) Την ιδεολογική αντίληψη των Ελλήνων για το ισλάμ και β) την κοινωνική αλλαγή που προκαλείται με την έλευση των μουσουλμανικών πληθυσμών.

Κάθε ένας απ’ αυτούς τους άξονες θέλει ιδιαίτερη ανάλυση. Συνοπτικά:

—————————
Α) Ο ιδεολογικό άξονας
—————————

1. Η Ελλάδα έγινε έθνος-κράτος με μια εξέγερση των απόκληρων χριστιανών, καθοδηγούμενων από Διαφωτιστές, ενάντια σε μια ισλαμική απολυταρχική αυτοκρατορία, η οποία αποδέχονταν τους Λαούς της Βίβλου (χριστιανούς και εβραίους) μόνο για λόγους φορολογικής απομύζησης. Δεν τους αναγνώριζε το δικαίωμα του πολίτη. (Αυτό θα αποδοθεί μόνο με το Τανζιμάτ, δηλαδή την οθωμανική περεστρόικα που θα ολοκληρωθεί με το Χάτι Χουμαγιούν-1856).

Δηλαδή στην παράδοξη ελληνική περίπτωση, η δημιουργία έθνους-κράτους βασίστηκε στη βίαιη επίλυση μιας προνεωτερικής θρησκευτικής αντίθεσης. Για να αντιμετωπίσει τους Έλληνες επαναστάτες, ο σουλτάνος-χαλίφης κήρυξε Τζιχάντ και προκάλεσε εκτεταμένες σφαγές αμάχων σ’ όλο τον οθωμανικό χώρο, από το Αϊβαλί έως τη Νάουσα τη Χίο και την Κάσσο. Μόνο ο σειχ-ουλ-ισλάμ της Πόλης κατάφερε να αποτρέψει (με τη ζωή του τελικά) την έκδοση Φετφά με το οποίο ο Χαλίφης, δηλαδλη ο παγκόσμιος ανώτατος ηγέτης των μουσουλμάνων όλου του κόσμου, διέταζε τη φυσική εξόντωση όλων των ελληνορθοδοξων Ρωμιών της Αυτοκρατορίας.

2. Ιστορικά το ισλάμ στον ελληνοορθόδοξο κόσμο επεκτάθηκε μέσω της κυρίαρχης τουρκικής εκδοχής, στερώντας του χώρο και εξισλαμίζοντας πληθυσμούς. Δηλαδή η σχέση των σύγχρονων Ελλήνων -οι οποίοι αποτελούν μετεξέλιξη των παλιών Ρωμιών στην εποχή της νεωτερικότητας- με το ισλάμ εμπεριέχει το τραύμα.

3. Οι πρόσφατες γενοκτονίες (1914-1923) που διεπράχθηκαν από τον τουρκικό εθνικισμό κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της νεοτουρκικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων της Ανατολής), έγιναν στο όνομα του ισλάμ.

Ακόμα και ο αντικληρικαλιστής Μουσταφά Κεμάλ, θα κηρύξει την περίοδο 1919-1922 Τζιχάντ (ιερό μουσουλμανικό πόλεμο) “κατά των απίστων” για να αντιμετωπίσει τον ελληνικό στρατό που είχε αποβιβαστεί στη Σμύρνη, τους Πόντιους αντάρτες στο Βορρά και τους Αρμένιους στο μέτωπο του Καυκάσου. Και να επιλύσει οριστικά το εθνικό ζήτημα της Αυτοκρατορίας με την “Τελική Λύση”.

Επίσης και το πογκρόμ του ’55 στην Πόλη έγινε με θρησκευτικούς όρους, όπου οι πιστοί λούμπεν μουσουλμάνοι προκάλεσαν τη Νύχτα των Κρυστάλλων εις βάρος της ελληνικής, αρμενικής και εβραϊκής μειονότητας.

Δηλαδή, στο υποσυνείδητο των Ελλήνων και όχι μόνο των Μικρασιατών και Κωσταντινουπολιτών, υπάρχει ένας αντιισλαμισμός ως κατάλοιπο του τρόμου που προκάλεσε μια ισλαμική εξουσία και μια ταύτιση του ισλάμ με την τουρκική βία…

Νοσφεράτος είπε...

ΠΟΝΤΕ πολυ ενδιαφερον σχολιιο.. βεβαια μακραινει πολύ η κουβεντα.. εχω γραψει σε ενα αθρο στο Διαβαζω καποτε (93) τις σκεψεις μου επ αυτου.. το πως δηλαδη ο νεωτερικος εθνικισμος αφομοιωνει και μεταπλαθη προνεωτερικά καταλοιπα , μιση και πιστεις σε ενα νεωτερικο μάγμα..