Εσύ πόσα πήρες για να προδώσεις το όνειρό σου;από: Greek Rider

Εσύ πόσα πήρες για να προδώσεις το όνειρό σου;

από: Greek Rider

H ταινία "Up in the Air" περιγράφει την ιστορία ενός στελέχους, η δουλειά του οποίου είναι να γυρίζει κάθε μέρα όλη την Αμερική πηγαίνοντας σε διαφορετικές πόλεις και επιχειρήσεις απολύοντας κόσμο. Αυτή είναι η δουλειά του, να ανακοινώνει ως εξωτερικός σύμβουλος εκ μέρους της εκάστοτε επιχείρησης απολύσεις.

και  ενα μου σχόλιο:

• Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια

Από Κώστας Καλλωνιάτης, Ιανουάριος 18, 2010 - 10:18

Πολύ σωστά το θέτεις το ζήτημα της εργασίας Greek Rider. Χρειάζεται κανείς να βρίσκει νόημα σε αυτό που κάνει, το χρήμα δεν είναι το παν και, δυστυχώς, η απασχόληση σήμερα έχει γίνει είδος πολυτελείας για πολλούς ανθρώπους.
Θα ήθελα, ωστόσο, να προσθέσω μία ακόμη διάσταση. Το νόημα που πρέπει να βρίσκει κανείς στην εργασία του πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να τον ολοκληρώνει σαν άτομο, να τον βοηθά να αναπτυχθεί σαν άτομο και να δημιουργεί και στις άλλες πλευρές της ζωής του, να έχει δηλαδή δημιουργικό κοινωνικό περιεχόμενο. Το λέω αυτό γιατί σήμερα το σύστημα φροντίζει να προσφέρει στον εργαζόμενο ένα είδος προσωπικής αναγνώρισης, προβολής και ενδεχομένως δόξας, όπως επίσης του δίνει τη δυνατότητα να ασκεί σε καθημερινή βάση εξουσία στους συναδέλφους και συνανθρώπους του μέσα από την ιεραρχική κλίμακα στην οποία τον εξωθεί να αναρριχηθεί. Όλα αυτά πέρα ή παράλληλα με το χρήμα. Αυτού του είδους η ικανοποίηση που αντλεί ο εργαζόμενος από την καταξίωσή του στο μικρόκοσμο του εργασιακού και επαγγελματικού του περιβάλλοντος προσφέρεται ανεξαρτήτως της πραγματικής ή μη κοινωνικής συμβολής του. Και αυτό έχει σαν συνέπεια την αλλοτριωτική ταύτιση του εργαζομένου με την εργασία του και την επιχείρηση στην οποία δουλεύει, την εξατομίκευση στόχων και διαδικασιών, την αποξένωση από τους υπόλοιπους συναδέλφους του και κατά κανόνα την ανάπτυξη σχέσεων ανταγωνισμού μαζί τους.
Συνεπώς, θα έλεγα πως δεν αρκεί να λέμε για το νόημα που πρέπει να έχει η εργασία, αλλά να εξετάζουμε ώστε το περιεχόμενο αυτού του νοήματος να είναι συμβατό με μία κοινωνικά επωφελή και συμμετοχική ανάπτυξη του εργαζόμενου.

Απάντηση

• Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια

Από ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΣ, Απρίλιος 7, 2010 - 18:45

Στην ταινια "Up in the Air" ο ηρωας εχει ενα χομπυ: Λατρευει τις πιστωτικές και τις λοιπες του καρτες ως Φετιχ ..Και ονειρευεται τη μερα που θα φτασει στο μεγαλο τερμα των ονειρων του Να κερδισει το ενα εκατομυριο μιλια και ναχει το προνομιο να κατσει διπλα στον ..Πιλοτο με τα μεγαλα μουστακια..
Τι ειναι λοιπόν ο ανθρωπος προτυπο του Καπιταλισμου του σημερα ..Ενα παιδι αιχμαλωτισμένο στο Δισδιαστατο καρτουν .. Δεν υπάρχει πραγματικοτητητα παρα μόνο μιλια , μπονους ταξιδια --φυγές , καρτες ... Οπως μικροι τοτε που παιζαμε με τα χαρτακια αν θυμαστε ..Εγκλωβισμενοι τωρα σε μια τεραστια Ντισνευλαντ- υποψιαζομαστε αμυδρα το τι θα διουμε- ποιά Κολαση θα δουμε πισω απο το Πλαστο Παρβαν του Τουρμποκαπιταλισμου.