βιβλιογραφια για τον νεορατσισμο

Pierre-Andre Taguieff “Sur la Nouvelle droite » (Descartes & Cie, Paris 1994). Ακολουθώντας τη συμβουλή του Ρεϊμόν Αρόν, ότι «όποιος αποστρέφεται τις ιδέες του Αλέν ντε Μπενουά οφείλει να τις πολεμά με ιδέες, όχι με ξύλο ή με βιτριόλι», ο συγγραφέας αναλύει το φαινόμενο της Νέας Δεξιάς και δίνει αναλυτικές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που γεννά η αναβίωση του ρατσιστικού λόγου. Το εκτενέστερο από τα δοκίμια που περιλαμβάνονται στον τόμο αναφέρεται στην προσωπική διαδρομή του Αλέν ντε Μπενουά. Ο φιλόσοφος Πιερ Ταγκιέφ είναι ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο διαφοριστικός ρατσισμός, για να περιγράψει τη νέα ρατσιστική θεωρία που εγκαταλείπει τα παλιά βιολογικά στερεότυπα.

Ετιέν Μπαλιμπάρ-Ιμμανουέλ Βαλλερστάιν «Φυλή Έθνος Τάξη» (μετάφραση Αγγελος Ελεφάντης, Ελένη Καλαφάτη, εκδόσεις Ο Πολίτης, Αθήνα 1991). Στο πρώτο δοκίμιο του Μπαλιμπάρ που περιλαμβάνει αυτός ο τόμος («Υπάρχει νεορατσισμός;») περιγράφεται η θεωρία του διαφοριστικού ρατσισμού και η μετατόπιση των σύγχρονων ρατσιστών από την κλασική θεωρία της ανισότητας των φυλών.

Pierre Andre Taguieff “La force du prejuge » (La Decouverte, Paris 1987). Ανάλυση του ρατσισμού ως του πιο ισχυρού σύγχρονου ταμπού. Απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δηλώσει ρατσιστής. Η δύναμη της προκατάληψης στη «μεταμοντέρνα» κοινωνία.

Pierre Andre Taguieff “Les metamorphoses ideologiques du racisme et la crise de l’antiracisme » (στο συλλογικό «Face au racisme », La Decouverte, Paris 1991, με επιμέλεια του ίδιου). Η νεορατσιστική χρήση της πολιτισμικής ταυτότητας πληθυσμιακών ομάδων και ιδιαίτερα εναντίον των μεταναστών στην Ευρώπη.

http://www.iospress.gr/ios2000/ios20000305c.htm