Το καταλαβαίνω..
Δεν ειναι λογικό μεν αλλά το ...καταλαβαινω ..
Το να βλεπεις ομως κάποιους να απασφαλιζουν χειροβομβιδα μεσα στον τηλεφωνικό θάλαμο
ενω ειναι ηδη στριμωγμένοι μεσα
οχι.
Ε που θα πάει
θα το καταλάβω ΚΑΙ ΑΥΤΌ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ; Η περίπτωση Κασσελακη ,πέραν της έκπληξης για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και μια σπάνια ευκαιρία να μελετ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
1 σχόλιο:
Γεια σου Νόσφε,
δεν στρώθηκα ακόμα στα πλήκτρα, ξεκαλοκαιριάζω επιτυχώς. Οι εκλογές, όπως γίνονται, είναι μια ακόμα κοινοβουλευτική παρωδία, γενικώς. "Αν λύναν και προβλήματα θα τις είχαν καταργήσει" (ποιος το είπε;).
Το πείραμα του ΣΥΝ και ΣΥΡ είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Η βασική σκέψη είναι σωστή. Ότι δηλ. πέραν του ΠΑΣΟΚ κ του ΚΚΕ υπάρχει ένα απέραντο μωσαϊκό τάσεων, οι ανένταχτοι που λέγαμε κάποτε, οι οποίοι ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, άρα το πολιτικό σύστημα μας δεν τους εκφράζει. Όπως λέμε στην τρέχουσα μαλλιαρή, "πελάτες που δεν βρίσκουν το προϊόν που ζητούν" ή ιδεολογικά ανικανοποίητοι. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Αναρχικοί, 4διεθνικοί -οι πιο διακριτοί -, νεοαριστεροί, αυτόνομοι, ρετάλια κομμάτων και αποκομμάτων, άνθρωποι που βαρέθηκαν το τρέχον αδιέξοδο σύστημα, απογοητευμένοι, γκρουπούσκουλα που ίδρυσαν φυγοκεντρικοί αρχηγίσκοι κλπ, κλπ. Αξίζει μια κοινωνιολογική έρευνα γι' αυτό.
Ο ΣΥΝ ΣΥΡ έκανε μια γενναία και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πράξη εδώ: προσπάθησε να τους εκφράσει. Κάτι σαν να αλλάζεις την ηλ κουζίνα με ηφαίστειο. Αποδείχτηκε στην αρχή, ότι πράγματι αναπτύχτηκε μια δυναμική πρωτοφανής, με ακτιβισμό, κινηματική παρουσία, λόγο εύηχο -επί τέλους - στη νεολαία, παραγωγή πολιτικής, οικολογική έμπνευση -αξιολογότατη - και απήχηση στην κοινωνία.
Αλλά το σύστημα έχει δόκανα για όλους. Η επίθεση στο ΣΥΝ, με το διψήφιο ποσοστό, ήταν μακρυά, επίμονη και άψογα σχεδιασμένη. Δημοσιογράφοι παπαγαλάκια, κανάλια, λίγο συκοφαντία κλπ κλπ ροκάνισαν την απειρία της ηγετικής ομάδας και έρριξαν το δέντρο. Εκεί φούντωσε και η ετερογενής σύμπηξη. Το πείραμα δείχνει να τελειώνει, ανεπιτυχώς. Ποιο; Αν μπορείς κανείς να εκφράσει τον "ανένταχτο χώρο". Με τις άπειρες εσωτερικές (και ίσως χαοτικές) ιδιομορφίες του. Ο χώρος συνεχίζει όμως να υπάρχει και να επηρεάζει την πολιτική σκηνή, με forum και κινήσεις πολιτών, με πρωτοβουλίες και δράση. Και είναι, τις περισσότερες φορές, καλύτερος από τον κομματικό καθωσπρεπισμό!
Δημοσίευση σχολίου