Αναγνώστες

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Περί Νοημόνων μηχανών (από τον Μπροντιγιάρ)



  δειτε πρωτα αυτήν την αναρτηση απο τον Greek Rider
και δειτε μετά και αυτό το απόσπασμα απο την Διαφάνεια του Κακου '' του Μπροντιγιαρ
Περί Νοημόνων μηχανών (από τον Μπροντιγιαρ )
------------------------------------------------------------------

''Αν οι άνθρωποι δημιουργούν ή φαντασιώνουν νοήμονες μηχανές , είναι επειδή τους πιάνει μια κρυφή απόγνωση με τη δική τους νοημοσύνη, είτε επειδή υποκύπτουν κάτω από το βάρος μιας τερατώδους και άχρηστης νοημοσύνης: την εξορκίζουν λοιπόν στις μηχανές για να μπορούν να παίζουν μαζί της και να γελούν.
Αναθέτοντας αυτή τη νοημοσύνη σε μηχανές
απαλλασσόμαστε από κάθε αξίωση για γνώση, όπως αναθέτοντας την εξουσία σε πολιτικούς μπορούμε πια να γελάμε ελευθέρα με κάθε αξίωση για εξουσία
….. Γιατί οι μηχανές αυτές προσφέρουν τα θέμα της σκέψης , και οι άνθρωποι , όταν τις χειρίζονται , αφοσιωνονται μάλλον στο θέαμα της σκέψης παρά στη σκέψη την ίδια
Δεν τις ονομάζουν αδίκως δυνητικές τις μηχανές αυτές: διατηρούν τη σκέψη σε μια απροσδιόριστη αιώρηση /αναστολή , συνδεδεμένη με την τελική προθεσμία μιας εξαντλητικής γνώσης . Η πράξη της σκέψης αναβάλλεται επ’ αόριστον .
Το ζήτημα της σκέψης δεν μπορεί καν να τεθεί . Όπως και το ζήτημα της ελευθερίας δεν θα τίθεται πια κι αυτό για τις μέλλουσες γενεές , οι οποίες θα διασχίζουν την ζωή όπως έναν εναέριο χώρο προσδεμένοι στ κομπιούτερ τους .
Έτσι ακριβώς και οι άνθρωποι της Τεχνητής Νοημοσυνης θα διασχίζουν τον νοητικό τους χώρο προσδεμένοι στο κομπιούτερ τους .
Ο Δυνητικός άνθρωπος , ακίνητος μπροστά στον υπολογιστή του , κάνει έρωτα μέσω οθόνης και μαθήματα μέσω τηλεδιαλέξεων .
Γίνεται μειονεκτικός κινητικά όσο , ασφαλώς και εγκεφαλικά . Πληρώνοντας αυτό το αντίτιμο καθίσταται επιχειρησιακός .
Όπως μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα γυαλιά και οι φακοί επαφής θα γίνουν κάποτε η ενσωματωμένη πρόσθεση ενός είδους που θα έχει απωλέσει το βλέμμα του ,
έτσι μπορούμε να εκφράσουμε τον φόβο ότι η τεχνητή νοημοσύνη με τα τεχνικά της υποστηρίγματα θα γίνει η πρόσθεση ενός είδους που θάχει απωλέσει την σκέψη του ''
--------------
η τεχνητή νοημοσύνη είναι κάτι χωρίς νοημοσύνη επειδή είναι κάτι χωρίς τέχνασμα . Το πραγματικό τέχνασμα είναι το τέχνασμα του σώματος μέσα στο πάθος, τα τεχνάσματα του σημείου μέσα στη σαγήνη, το τέχνασμα της αμφιθυμίας μέσα στις χειρονομίες, το τέχνασμα της ελλειπτικότητας μέσα στη γλώσσα , το τέχνασμα της μάσκας πάνω στο πρόσωπο, το τέχνασμα του γνωρίσματος που αλλοιώνει το νόημα, εξ ου και καλείται γνώρισμα πνευματικό.
Ενώ οι νοήμονες μηχανές είναι τεχνητές με την πτωχότερη έννοια του όρου: αποσυνθέτουν τις πράξεις γλώσσας , σεξ , γνώσης στα απλούστερα στοιχεία τους, τις καθιστούν ψηφιακές για να τις ανασυνθέτουν βάσει μοντέλων για να γεννήσουν όλες τις δυνατότητες ενός δυνάμει προγράμματος , αντικειμένου .
Όμως το τέχνασμα δεν έχει να κάνει με αυτό που γεννά , αλλά με αυτό που αλλοιώνει την πραγματικότητα .
Είναι η δύναμη της αυταπάτης .
Ενώ αυτές οι μηχανές διαθέτουν απλώς την αγαθότητα του λογισμού και τα μόνα παιχνίδια που προτείνουν είναι παιχνίδια μετατροπών/αντιμεταθέσεων και συνδυασμών . Γι αυτό, εκτός από δυνητικές , οι μηχανές αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν και ενάρετες: δεν υποκύπτουν στο αντικείμενο τους ούτε σαγηνεύονται από την ίδια τους τη γνώση .
Η αρετή τους έγκειται στη διαφάνεια καθώς και στη λειτουργικότητα τους , και στην απουσία πάθους και τεχνάσματος που τις χαρακτηρίζει .
Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μια άγαμη μηχανή . ...''
-----------------------------------------------------------------------------------------
Μπροντιγιαρ , Η διαφάνεια τoυ κακού ,δοκίμιο πάνω στα ακραία φαινόμενα
βλ και
για ενα ανδροειδές που σκεφτεται αλλά και αισθανεται βλ
αποσπασμα:
''το «Ονειρεύονται τα ηλεκτρονικά ανδροειδή πρόβατα;», 1968, δεν είναι μόνο ένα από τα διασημότερα μυθιστορήματά του -και όχι μόνο εξαιτίας της αλλοιωμένης κινηματογραφικής μεταφοράς του- αλλά και μία από τις ωραιότερες ιστορίες με ρομπότ. Σε μια μετακαταστροφική μελλοντική κοινωνία το πολυτιμότερο πράγμα που μπορεί κάποιος να αποκτήσει είναι ένα ζώο ή, αν δεν μπορεί, ένα μηχανικό αντίτυπό του. Το παρακμιακό κλίμα και η γκρίζα ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζουν το εξωτερικό τοπίο, αλλά και τα πρόσωπα-αντιήρωες που αγωνίζονται μέσα στη σκοτεινιά, σε μια τραγική προσπάθεια να αντλήσουν μια κάποια απάντηση για τον λόγο ύπαρξής τους στην ερώτηση που απασχολεί εξίσου ανθρώπους και ρομπότ, δίνουν στο έργο μια μελαγχολική απόχρωση σύγχρονης τραγωδίας.''
και :
Blade_Runner

δειτε επισης 
http://dangerfew.blogspot.com/2012/01/blog-post_08.html

επισης
Mike Davis

Ποιος θα Χτίσει την Κιβωτό;
Η Αρχιτεκτονική Φαντασία σε μια Εποχή Καταστροφικής Σύγκλισης


Μέρος Πρώτο: Η απαισιοδοξία της διανόησης

9 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Νοσφεράτο του Greek Rider όχι του Easy Rider :)

Νοσφεράτος είπε...

πω πω ..Σορυ φιλε αλλά
αλλασέχω ταυτισει ..(με τον ξεννοιαστο καβαλαρη και τον Π Φοντα)
take it Easy πλήζ

Greek Rider είπε...

@Νοσφεράτο τότε εντάξει δεν με πειράζει..:)

Για το κείμενο που παραθέτεις: Είναι πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Όπως θα έχεις διαπιστώσει από αναρτήσεις μου πολλές φορές εξυμνώ το πάθος έναντι της λογικής, έχω κάνει και συγκεκριμένες αναρτήσεις γι' αυτό και μόνο.

Συνεπώς η δική μου σκοπιά είναι αντιστρόφως ανάλογη με αυτήν που μιλάει το κείμενο. Μιλάω για βιολογικές αυτόνομες "μηχανές" με ψευδαίσθηση ελευθερίας που θα είναι όσο ελεύθερες είναι και οι άνθρωποι, με το ίδιο πάθος, συναισθήματα και ποιητική αντίληψη. Τίποτα λιγότερο.

Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός.

Νοσφεράτος είπε...

μα το ξερω (εξαλλου το κειμενο το εβαλα με αφορμή το δικο σου και οχι σε αντιπαραθεση )
οσο για αυτό που λές. ''Μιλάω για βιολογικές αυτόνομες "μηχανές" με ψευδαίσθηση ελευθερίας που θα είναι όσο ελεύθερες είναι και οι άνθρωποι, με το ίδιο πάθος, συναισθήματα και ποιητική αντίληψη''

μου θυμίζουν πολύ το εργο ''Blade Runner'' που στηριζεται στο ''Ηλεκτρικό προβατο '' του Φιλιπ Ντικ
: ενα ανδροειδες που σκεφτεται αλλά αρχιζει και να αισθανεται...
και να αναρωτιεται : ''Ποιος ειμαι''

Greek Rider είπε...

@Νοσφεράτο εγώ το σκέφτομαι πιο προχωρημένο, φαντάσου αυτό το ανδροειδές, που αρχίζει να αναρωτιέται ποιος είναι, μετά από κάποια εκατομμύρια χρόνια από το σημείο που αναρωτιέται ποιος είναι. Χρόνια νοητικής εξέλιξης με φυσικές αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον.

Κάπου εκεί στο αχανές και αόριστο μέλλον μπορεί να σκέφτεται αν ο άνθρωπος (εμείς δηλαδή) όταν υπήρχαμε είχαμε όντως πραγματική συνείδηση (όπως τη δική του) ή ήμασταν μηχανές...

Νοσφεράτος είπε...

Ε τοτε θα κανει μαλλον τα ιδαι λαθη θα εχει τα ιδια παθη και μαλλον θα κανει ή θα υποστει τις ιδιες σφαγές με εμας ..

ισως πιο Προχωρημένα ..
(καθώς πηγή του Λαθους ειναι το Παθος και αυτο δεν μπορει να το σταματησει καμμια σκεψη, καμμια λογική)

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Παρ'οτι κατά βάση συμφωνώ, κάτι μέσα μου διατηρεί μια πίστη βαθιά όσο και ανυπόστατη για πολλούς,ότι ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει μέσα από το σώμα του, να αγαπάει και να αγκαλιάζει, να έχει ανάγκη την αφή, την όσφρηση , την γεύση,αισθήσεις που καμιά μηχανή δεν θα καταλάβει ποτέ.Ισως δε επειδή ακριβώς απελπίζεται όταν δεν έρχεται σε επαφή, στρέφεται στις μηχανές για παρηγοριά..Καλό βράδυ.Μου αρέσουν πολύ οι προβληματισμοί του κειμένου που επέλεξες.Να είσαι καλά.

Rakis είπε...

Το κείμενο του Μπωντριγιάρ πολύ καλό. Το θέμα της ανάδυσης της συνείδησης είναι προβληματικό, αν αναλογιστούμε τη λακανική επίκληση της κάμερας: η κάμερα "αντιλαμβάνεται" χωρίς ίχνος Εγώ. Το ίδιο ισχύει για κάθε μηχανή. Επομένως, καταλήγω στο ότι το Εγώ πρέπει να το δούμε ψυχαναλυτικά δηλ. ως σύμπτωμα για να "ράψει" τον διχασμό του υποκειμένου, την έλλειψη της έλλειψης.

Ονειρμός είπε...

Σχετικό

http://bestimmung.blogspot.gr/

τσέκαρε αν θες το blog.

Η Δόξα των σιδηροδρόμων TONY JUDT

 TONY JUDT Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΘΗΝΑ 2013 ...