η Νοσταλγία δεν είναι Μνήμη... η μάλλον είναι επιλεκτική και επινοημένη μνήμη ...

η μάταιη επιθυμία της εναρμόνισης του κόσμου και η Νοσταλγία μιας υποτιθεμένης παραδείσιας κατάστασης πλήρους ενότητας είναι και (μια) αίτια για τα περισσότερα δεινά του σύγχρονου κόσμου...Αν δεν αποδεχτούμε την καταστατική διαίρεση της κοινωνίας , το ενύπαρκτο σχίσμα που σημαδεύει το κοινωνικό και Πολιτικό θα θεωρούμε πάντα ανυπόφορη την κάθε ένταση, θα ψάχνουμε πάντα για αυτόν που Υποτίθεται προκαλεί τον διχασμό : Τον Εβραίο , τον κομμουνιστή, τον ταραχοποιός ,τηνσυνωμοσία ...Όμως ο κόσμος μας βάδιζε πάντα σε τεντωμένο σχοινί και ήταν εξαρχής διχασμένος :ποτέ δεν υπήρξε Παράδεισος, και η Νοσταλγία δεν είναι Μνήμη... η μάλλον είναι επιλεκτική και επινοημένη μνήμη ...