Αναγνώστες

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Γιατί δακρύζεις Αόρατε ΄Ανθρωπε;



Καταμεσής της πλατείας ,
εν μέσω γιορτινής πολυκοσμίας
αδιαπέραστος
κοντο στέκεται ο Αόρατος άνθρωπος

Ανάμεσα μας
Σαν άνω τελεία
Ξεδιπλώνει τους επιδέσμους του
Και γίνεται διάφανος

Σαν ένα ρίγος ,
Ή σαν ψιχάλα ανοιξιατικη

Σαν το Πραγματικό εκεί έξω
Σαν και αυτόν που βλέπει Χωρίς να βλέπεται.

Che Vuoi ,αόρατε άνθρωπε;
Γιατί στεκεσαι σαν σιωπηλο Υποβρύχιο;
Με μάτια ορθάνοιχτα
Κοιτάζοντας αυτό που εμείς δεν βλέπουμε;
Και…
Τι ΄ναι αυτό που βγαίνει απ’το αόρατο μάτι σου

σαν δάκρυ που κυλά απ’ το μάγουλο
αυτής εδώ της απατηλής ανοίξεως;

Γιατί Δακρυζεις Αόρατε ανθρωπε;

1 σχόλιο:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

" Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
....
το μεγαλύτερο ανάκτορο μοιάζει
μ'ένα μικρούλι τόπι

και όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά, αν τους κοιτάξεις,

θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στην στιγμή, θα τους ξεχάσεις"

Καλησπέρα, Νόσφυ, με τα ωραία σου!

Η Δόξα των σιδηροδρόμων TONY JUDT

 TONY JUDT Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΘΗΝΑ 2013 ...