η τοπολογία του νεωτερικού πολιτικού κόσμου

(απο το βιβλιο Οι Μεταμορφωσεις της ταυτοτητας  του Πετρου Θεοδωριδη)

o Αντίθετα από την παραδοσιακή η τοπολογία του νεωτερικού πολιτικού κόσμου είναι γεωμετρία επιφανειών, και χαρακτηρίζεται από την ευθυγράμμιση, και αποσαγήνευση των διακρίσεων.(ο ανώτερος δεν θεωρείται και γαλαζοαίματος)
o Η νεωτερικότητα ετσι αποτελεί και μια επιπεδοχώρα με την έννοια που ο Εντουιν Αμποτ *προσέδιδε στην παράξενη μυθιστορια του«:όλα τα πράγματα της Επιπεδοχώρας ,έμψυχα και άψυχα ανεξάρτητα από το σχήμα τους .παρουσιάζουν στο βλέμμα μας την ίδια σχεδόν εμφάνιση, δηλαδή μιας ευθείας γραμμής»

Η νεωτερική πολιτική χαρακτηρίζεται από μια εξισωτική τοπολογία. Αναδεικνύει το στοιχείο της ισότητας όχι ως υψηλή αξία, αλλά ως ενύπαρκτο στην καθημερινότητα της. Ο κοινωνικός και πολιτικός κόσμος παύει να χωρίζεται σε διαμερίσματα όπου ισχύουν διαφορετικοί νόμοι, συνήθειες, έθιμα ή τελετουργίες Η ανάδυση της σύγχρονης βιομηχανικής κοινωνίας συνεπιφέρει τάσεις διάλυσης, αποσύνθεσης των παλαιών παραδοσιακών δομών. Η νεώτερη βιομηχανική κοινωνία απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι “συμβατοί» και ‘ομοιογενείς’ ώστε να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της έντονης κοινωνικής κινητικότητας Αυτή η αμοιβαία ανταλλαξιμότητα, εξίσωση, ομοιογενοποιηση, επιτυγχάνεται μέσα από μια καθολική εγγραμματοσύνη πού ενσταλλάσει στα άτομα ένα σύνολο περίπου ομοιόμορφων επιδεξιοτήτων και γνώσεων, απαραίτητων για την επιβίωση στην νέα κοινωνία.

Ετσι με την νεωτερικότητα καταρρέει ή εδραίωση των φυσικών και αυτονόητων ταυτοτήτων. μαζί με την σταδιακή εξαφάνιση των ‘’πρόσωπο με πρόσωπο ‘’ σχέσεων της παραδοσιακής κοινότητας Η νεωτερικότητα, συνοδεύεται από την βαθμιαία ή γοργή καταστροφή των παλαιών παραδοσιακών ομαδοποιήσεων που βασιζόταν σε ''φυσικά'' χαρακτηριστικά: την γέννηση, ή την καταγωγή. Σημαδεύεται και από τον θρυμματισμό του κοινωνικού δεσμού, την εξατομίκευση, την εξαφάνιση των ενδιάμεσων κοινωνικών ομαδοποιήσεων πού μεσολαβούσαν ανάμεσα στο άτομο και την κοινωνία. ’’Οι συνθήκες εργασίας της βιομηχανικής κοινωνίας είναι έτσι οργανωμένες ώστε να ξεριζώνουν τις δομές πού στήριζαν τις πολιτισμικές διαφοροποιήσεις. Οι πολιτισμικές διάφορες ισοπεδώνονται από την βιομηχανική παραγωγή’’

o Στη νεωτερική εποχή δεν παύουν να υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, αντίθετα αυτές γενικεύονται και βαθαίνουν . Όμως καθώς οι ανισότητες αυτές προβάλλουν σε ένα εξισωτικό ιδεολογικό τοπίο, καθώς συνυπάρχουν με μια γενικευμένη προσδοκία ισότητας, προκαλούν πια σε κοινωνικό ανταγωνισμό τη ζήλια ,τον φθόνο την μνησικακία
*Εντουιν Αμποτ ,η Επιπεδοχώρα Μυθιστορία πολλών διαστάσεων ,