Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009
η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ για την κατσασταση των μεταναστων στην Ελλάδα
Γαλλία: Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις των αιτούντων άσυλο προς την Ελλάδα29/07/2009
Ελλάδα: Νέες αναγκαστικές εξώσεις αφήνουν πολλούς ανθρώπους άστεγους 23/07/2009
Ελλάδα: Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει την αναγκαστική έξωση των Αφγανών στην Πάτρα 20/07/2009
Σκανδαλώδης παύση της έρευνας για την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα 24/06/2009
Δυσάρεστη έκπληξη η τροπολογία για τους μετανάστες Παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα 23/06/2009
Ελλάδα: Νέες αναγκαστικές εξώσεις αφήνουν πολλούς ανθρώπους άστεγους 23/07/2009
Ελλάδα: Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει την αναγκαστική έξωση των Αφγανών στην Πάτρα 20/07/2009
Σκανδαλώδης παύση της έρευνας για την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα 24/06/2009
Δυσάρεστη έκπληξη η τροπολογία για τους μετανάστες Παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα 23/06/2009
Στην Ευρώπη πέφτουν, στην Ελλάδα ανεβαίνουν: άρθρο Εκόνομιστ για τους Σοσιαλιστές(klik)
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
Για την ιδιοτητα του Πολιτη σημερα
Για την ιδιοτητα του Πολιτη σημερα .
(απο το Βιβλίο:Οι Μεταμορφωσεις της Ταυτότητας,εθνος νεωτερικοτητα και εθνικιστικος λόγος )
—————————
Η ιδιότητα του πολίτη ενείχε στην νεωτερικότητα μια συνδήλωση ενεργούς συμμετοχής, πού ανήγαγε τον πολίτη σε υποκείμενο της πολιτικής και τον συνέδεε -μεσω του έθνους - με τη κρατική κυριαρχία.
(απο το Βιβλίο:Οι Μεταμορφωσεις της Ταυτότητας,εθνος νεωτερικοτητα και εθνικιστικος λόγος )
—————————
Η ιδιότητα του πολίτη ενείχε στην νεωτερικότητα μια συνδήλωση ενεργούς συμμετοχής, πού ανήγαγε τον πολίτη σε υποκείμενο της πολιτικής και τον συνέδεε -μεσω του έθνους - με τη κρατική κυριαρχία.
Η ”δευτερη” νεωτερικότητα, προικίζει την έννοια της ιδιότητας του πολίτη, κυρίως με την ικανότητα επιλογής: Μετατοπίζει το περιεχόμενο της έννοιας στον ”υπεύθυνο πολιτη”, πού συνεκτιμά δεδομένα και ”σενάρια” και επιλέγει από την πλούσια ποικιλία των πολιτικών και πολιτισμικών ”lIfe -styles’
Από υποκείμενο της πολιτικής, το άτομο γίνεται θεατής και καταναλωτής
H ιδιότητα του πολίτη ως ενεργητική, συνεκτική, εσωτερικά δομημένη και ιεραρχημένη έννοια, υφίσταται και μια επιπλέον μεταμόρφωση στα κράτη που συμμετέχουν στην πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης
Η άμεση συμμετοχική, σωματική παρουσία, η ευκαιρία για πολιτική δράση και κυρίως η ανά-συγκρότηση των δικαιωμάτων χάρη σε μια συνεκτική δομή που θα καθιστά το άτομο υποκείμενο της πολιτικής ,δηλαδή ενεργό πολίτη, μοιάζουν να μην αγγίζουν τον υποθετικό Ευρωπαίο πολίτη. Το ιστορικά πρωτοφανές μέγεθος της Ε.Ε -αφήνει τα πολιτικά συμμετοχικά δεδομένα του μελλοντικού Ευρωπαίου πολίτη, ασυντόνιστα, μη ιεραρχημένα, σχεδόν άυλα, ενώ, αποσυνθέτει σιγά -σιγά τον συνεκτικό ιστό πού διατηρούσε την ιδιότητα του πολίτη αγκαλιασμένη, σχεδόν σωματικά ,με το οικείο , σχετικά μικρό εθνικό κράτος.
Η ιδιότητα του πολίτη, ως δυαδική έννοια, σημαίνει τη συμμετοχή στη δική σου κοινότητα αλλά και την ανοχή των άλλων κοινοτήτων.
Και αυτό το δεύτερο, η ανοχή, γίνεται σχεδόν αβάσταχτη στις συνθήκες της ύστερης νεωτερικότητας, της παγκοσμιοποίησης και των μεγάλων κρατικών μορφωμάτων. Γιατί οι κοινότητες πολλαπλασιάζονται διαρκώς ,έρχονται σε στενή συνάφεια και σύγκρουση, εγείρουν διαφορετικές και συχνά αντιφατικές απαιτήσεις πίστης .
Έτσι, συχνά το άτομο μπροστά στη διαρκή κατάσταση αμφιθυμίας, βρίσκει καταφύγιο στην ”κατασκευασμένη, ενεργητική ,συνειδητή εγκατάλειψη της αμφιβολίας” Εγκαταλείπει την ανοχή, πού σε συνθήκες διαρκούς αβεβαιότητας μοιάζει να μετατρέπεται σε κινούμενη άμμο, και βυθίζεται στη θαλπωρή της εθνικής ταυτότητας και του εθνικισμού, για να ανακουφισθεί κατά κάποιο τρόπο ή ένταση των διλημμάτων που αντιμετωπίζει.
Η σύγχρονη αναβίωση εθνικισμών και φονταμενταλισμών μοιάζει να σφραγίζεται από αυτή την –εκ των υστέρων – εγκατάλειψη.
Αλλά αυτή η παθητική και πολλές φορές υστερική εγκατάλειψη, αφαιρεί από τις ταυτότητες εκείνη την ενεργητική διάσταση που τις χαρακτήριζε, τις αποσυνδέει από την νεωτερική ηθική του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα..
Εν γένει, αυτή η απόσυρση θρυμματίζει την αισιόδοξη, εναρμονιστική ηθική πού ανέθρεψε τις γνωστές ταυτότητες, τόσο τις κοινωνικοπολιτικές, τις εθνικές ή τις πολιτικές όσο και την ατομική. Το ίδιο το άτομο κινδυνεύει να χάσει σήμερα τον θώρακα της προσωπικής του ταυτότητας, να συντριβεί στις συμπληγάδες των πάμπολλων, εναλλασσόμενων, αντιφατικών ταυτοτήτων.
------------------------------------------
”Η αγωνία προκαλείται από τόν πρόσφατο αποχωρισμό των δυο εννοιών πού ήσαν στη νεώτερη ελληνική ιστορία ,σφιχταγκαλιασμένες : της ιδιότητας του πολίτη και της εθνικής πίστης. Το διαζύγιο της εθνικής πίστης από την ιδιότητα του πολίτη -πού οφείλεται και στις αποδιαρθρωτικες και αναδιαρθρωτικές διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης και στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση- , συν-πλέκεται και με την γενικότερη διάσταση ανάμεσα στον εργαλειακό ορθολογισμό και το συναίσθημα .Αυτοί όμως οι αποχωρισμοί ,αποσυνθέτουν με την σειρά τους την συνοχή της προσωπικής ταυτότητας.”
Απο το :
http://www.media.uoa.gr/sas/issues/5_issue/theodorid.html
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/11/13/5-11-2007/
βλ σχ 330, 331
Η σύγχρονη αναβίωση εθνικισμών και φονταμενταλισμών μοιάζει να σφραγίζεται από αυτή την –εκ των υστέρων – εγκατάλειψη.
Αλλά αυτή η παθητική και πολλές φορές υστερική εγκατάλειψη, αφαιρεί από τις ταυτότητες εκείνη την ενεργητική διάσταση που τις χαρακτήριζε, τις αποσυνδέει από την νεωτερική ηθική του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα..
Εν γένει, αυτή η απόσυρση θρυμματίζει την αισιόδοξη, εναρμονιστική ηθική πού ανέθρεψε τις γνωστές ταυτότητες, τόσο τις κοινωνικοπολιτικές, τις εθνικές ή τις πολιτικές όσο και την ατομική. Το ίδιο το άτομο κινδυνεύει να χάσει σήμερα τον θώρακα της προσωπικής του ταυτότητας, να συντριβεί στις συμπληγάδες των πάμπολλων, εναλλασσόμενων, αντιφατικών ταυτοτήτων.
------------------------------------------
”Η αγωνία προκαλείται από τόν πρόσφατο αποχωρισμό των δυο εννοιών πού ήσαν στη νεώτερη ελληνική ιστορία ,σφιχταγκαλιασμένες : της ιδιότητας του πολίτη και της εθνικής πίστης. Το διαζύγιο της εθνικής πίστης από την ιδιότητα του πολίτη -πού οφείλεται και στις αποδιαρθρωτικες και αναδιαρθρωτικές διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης και στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση- , συν-πλέκεται και με την γενικότερη διάσταση ανάμεσα στον εργαλειακό ορθολογισμό και το συναίσθημα .Αυτοί όμως οι αποχωρισμοί ,αποσυνθέτουν με την σειρά τους την συνοχή της προσωπικής ταυτότητας.”
Απο το :
http://www.media.uoa.gr/sas/issues/5_issue/theodorid.html
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/11/13/5-11-2007/
βλ σχ 330, 331
για την Αγάπη απο την Porta Aurea
αγάπη ως φάρμακο;
Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στην άποψη ότι το να μη μας αγαπάν οδηγεί στην κατάθλιψη και στην καταστροφή κι άρα είναι η χειρότερη συμφορά. Αυτή η άποψη ισχύει μόνο για παιδιά, γιατί αυτά πράγματι έχουν ανάγκη από φροντίδα και ενδιαφέρον, όπως τα φυτά από πότισμα. Μετά την ενηλικίωση όμως δεν είναι απαραίτητο να σε αγαπάνε κάποιοι, ώστε να μη δυστυχείς. Γιατί η απουσία νοήματος και η ανία δεν προέρχονται από το γεγονός ότι δε μας αγαπάει κανείς, αλλά από το ότι δεν υπάρχει κάτι να αγαπήσουμε εμείς. Από την άλλη πλευρά, μεταξύ του να μας αγαπάνε κάποιοι και του να αγαπάμε εμείς κάτι ή κάποιους υπάρχει μεγάλη διασύνδεση. Γιατί, αν επιλέξουμε να αγαπήσουμε κάτι ή κάποιον, τότε θα συμβούν τα ακόλουθα πράγματα: θα μας αγαπήσει (πιθανότητα) κι ο αγαπητός μας, θα μας αγαπήσουν αυτοί που αγαπάν ό,τι αγαπάμε κι εμείς ή, θα μισήσουμε όσους μισούν αυτό που αγαπάμε κι επομένως θα μας αγαπήσουν όσοι επίσης μισούν όσους μισούν ό,τι αγαπάμε. Με άλλα λόγια, από πλευράς δυστυχίας και αυτοσυντήρησης, είναι δυσχερέστερο το να μην βρίσκουμε τίποτε αξιαγάπητο στον κόσμο από το να μην μας αγαπάει κανείς. Αντίθετα, αγαπώντας κάτι αφενός ξεχνιόμαστε αφοσιωμένοι σ' αυτό, αφετέρου γινόμενοι αγαπητοί σε όσους αγαπάν το ίδιο πράγμα - αν αυτοί μπορούν να το αγαπήσουν δίχως να μας το πάρουν. http://www.portaaurea.gr/page1.htm
Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στην άποψη ότι το να μη μας αγαπάν οδηγεί στην κατάθλιψη και στην καταστροφή κι άρα είναι η χειρότερη συμφορά. Αυτή η άποψη ισχύει μόνο για παιδιά, γιατί αυτά πράγματι έχουν ανάγκη από φροντίδα και ενδιαφέρον, όπως τα φυτά από πότισμα. Μετά την ενηλικίωση όμως δεν είναι απαραίτητο να σε αγαπάνε κάποιοι, ώστε να μη δυστυχείς. Γιατί η απουσία νοήματος και η ανία δεν προέρχονται από το γεγονός ότι δε μας αγαπάει κανείς, αλλά από το ότι δεν υπάρχει κάτι να αγαπήσουμε εμείς. Από την άλλη πλευρά, μεταξύ του να μας αγαπάνε κάποιοι και του να αγαπάμε εμείς κάτι ή κάποιους υπάρχει μεγάλη διασύνδεση. Γιατί, αν επιλέξουμε να αγαπήσουμε κάτι ή κάποιον, τότε θα συμβούν τα ακόλουθα πράγματα: θα μας αγαπήσει (πιθανότητα) κι ο αγαπητός μας, θα μας αγαπήσουν αυτοί που αγαπάν ό,τι αγαπάμε κι εμείς ή, θα μισήσουμε όσους μισούν αυτό που αγαπάμε κι επομένως θα μας αγαπήσουν όσοι επίσης μισούν όσους μισούν ό,τι αγαπάμε. Με άλλα λόγια, από πλευράς δυστυχίας και αυτοσυντήρησης, είναι δυσχερέστερο το να μην βρίσκουμε τίποτε αξιαγάπητο στον κόσμο από το να μην μας αγαπάει κανείς. Αντίθετα, αγαπώντας κάτι αφενός ξεχνιόμαστε αφοσιωμένοι σ' αυτό, αφετέρου γινόμενοι αγαπητοί σε όσους αγαπάν το ίδιο πράγμα - αν αυτοί μπορούν να το αγαπήσουν δίχως να μας το πάρουν. http://www.portaaurea.gr/page1.htm
ενα ποιημα απο την ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΗ
Μονόδρομος
Αγερωχη
στάθηκε στο παραθυρόφυλλο
ισορροπώντας στα λεπτα φτερά της
ουράνιο τόξο τα χρώματα
ζυγισμένα
κι υστερα χάθηκε
Ανύποπτη
για το επερχόμενο
αγγιξε το πλήρες
ταξιδεύοντας προστατευμένη απο την αγνοια
Δρόμοι και διαδρομές με των καιρών το προσταγμα
της ρουτίνας την ασφάλεια
της αγάπης το κουκούλι
Των φτερων το απαλο θρόισμα
σβήνει
αργά
δεν ακουγεται τίποτα στο παραθυρόφυλλο ουτε σκιά απο το ουράνιο τόξο
Σκια και σκόνη
σκιά και σκόνη
σκιά και σκόνη
νυν
και αεί
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009
CYNICAL: Χώρα Επικίνδυνη, η Χώρα μας
CYNICAL: Χώρα Επικίνδυνη, η Χώρα μας
αποσπασμα :Δύσκολο, να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα, ειδικά το καλοκαίρι, ειδικά τώρα.Την περασμένη Παρασκευή, το γαλλικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, ζήτησε από τον Γάλλο υπουργό Μετανάστευσης να αναστείλει τις επαναπροωθήσεις των αιτούντων άσυλο προς την Ελλάδα, βάσει του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ», εξ αιτίας των πολυάριθμων παραβιάσεων των δικαιωμάτων τους στη χώρα μας, εκφράζοντας εκ νέου τις ανησυχίες του για τη μεταχείριση των μεταναστών και τις ανεπαρκείς διαδικασίες χορήγησης ασύλου.Μόλις τις προάλλες, αποχώρησε και η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ από τις κατά τόπους γνωμοδοτικές επιτροπές που στήθηκαν για την εξέταση αιτήσεων χορήγησης ασύλου.Και να ‘ταν μόνο αυτό;Πέρσι τον Φεβρουάριο, το 2008, η Νορβηγία με απόφαση της Επιτροπής Προσφύγων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης απαγόρευσε στους πρόσφυγες που πρέπει να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα να επιστρέψουν στη χώρα μας, διότι όπως επισημαίνεται «δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους»! «Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες για πιθανή παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων που αιτούνται άσυλο στην Ελλάδα, η Επιτροπή απαγορεύει στους πρόσφυγες που θέλουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου να πάνε στην Ελλάδα», καταγράφει στην έκθεσή της η νορβηγική υπηρεσία, που περιέχει και τις μαρτυρίες προσφύγων οι οποίοι καταγγέλλουν βασανισμούς ακόμη και με ηλεκτροσόκ από Έλληνες αστυνομικούς! Αν και από τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου υπαναχώρησε και ανακοίνωσε ότι οι επιστροφές στην Ελλάδα θα αποφασίζονται μετά από ατομική αξιολόγηση, αυτό ουδόλως σημαίνει αποδοχή των συνθηκών κράτησης.
Επιπλέον, (Human Rights Watch) τον Απρίλιο του 2008 και η Φινλανδία εξήγγειλε μια παρόμοια κίνηση, ενώ και η Γερμανία και η Σουηδία έχουν περιορίσει τις επαναπροωθήσεις ασυνόδευτων ανηλίκων.''
Επιπλέον, (Human Rights Watch) τον Απρίλιο του 2008 και η Φινλανδία εξήγγειλε μια παρόμοια κίνηση, ενώ και η Γερμανία και η Σουηδία έχουν περιορίσει τις επαναπροωθήσεις ασυνόδευτων ανηλίκων.''
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ Συνταγματος :Φορολογία και δημοσιονομική μεταχείριση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
ΑΡΘΡΟ 78
1. Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται ο φόρος.
2. Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε.
3. Κατ' εξαίρεση, όταν επιβάλλεται ή αυξάνεται εισαγωγικός ή εξαγωγικός δασμός ή φόρος κατανάλωσης, επιτρέπεται η είσπραξη τους από την ημέρα που κατατέθηκε στη Βουλή το σχετικό Νομοσχέδιο, υπό τον όρο ότι ο νόμος θα δημοσιευθεί μέσα στην προθεσμία που ορίζει το άρθρο 42 παράγραφος 1 και πάντως το αργότερο μέσα σε δέκα ημέρες από τη λήξη της συνόδου.
4. Το αντικείμενο της φορολογίας, ο φορολογικός συντελεστής, οι απαλλαγές ή εξαιρέσεις από τη φορολογία και η απονομή των συντάξεων δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης.
Δεν είναι αντίθετος προς την απαγόρευση αυτή ο καθορισμός με νόμο του τρόπου που βεβαιώνεται η συμμετοχή του Κράτους και των δημοσίων γενικά οργανισμών στην αυτόματη υπερτίμηση, που προκαλείται αποκλειστικά από την εκτέλεση δημόσιων έργων στην παρακείμενη ιδιωτική ακίνητη περιουσία.
5. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται να επιβληθούν με εξουσιοδότηση νόμων πλαισίων εξισωτικές ή αντισταθμιστικές εισφορές ή δασμοί, καθώς και να ληφθούν οικονομικά μέτρα στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων της Χώρας με οικονομικούς οργανισμούς ή μέτρα που αποβλέπουν στην εξασφάλιση της συναλλαγματικής θέσης της Χώρας.
http://www.bekiris.gr/sintagma_ellados_03.htm#FOROLOGIA
ΑΡΘΡΟ 78
1. Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται ο φόρος.
2. Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε.
3. Κατ' εξαίρεση, όταν επιβάλλεται ή αυξάνεται εισαγωγικός ή εξαγωγικός δασμός ή φόρος κατανάλωσης, επιτρέπεται η είσπραξη τους από την ημέρα που κατατέθηκε στη Βουλή το σχετικό Νομοσχέδιο, υπό τον όρο ότι ο νόμος θα δημοσιευθεί μέσα στην προθεσμία που ορίζει το άρθρο 42 παράγραφος 1 και πάντως το αργότερο μέσα σε δέκα ημέρες από τη λήξη της συνόδου.
4. Το αντικείμενο της φορολογίας, ο φορολογικός συντελεστής, οι απαλλαγές ή εξαιρέσεις από τη φορολογία και η απονομή των συντάξεων δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης.
Δεν είναι αντίθετος προς την απαγόρευση αυτή ο καθορισμός με νόμο του τρόπου που βεβαιώνεται η συμμετοχή του Κράτους και των δημοσίων γενικά οργανισμών στην αυτόματη υπερτίμηση, που προκαλείται αποκλειστικά από την εκτέλεση δημόσιων έργων στην παρακείμενη ιδιωτική ακίνητη περιουσία.
5. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται να επιβληθούν με εξουσιοδότηση νόμων πλαισίων εξισωτικές ή αντισταθμιστικές εισφορές ή δασμοί, καθώς και να ληφθούν οικονομικά μέτρα στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων της Χώρας με οικονομικούς οργανισμούς ή μέτρα που αποβλέπουν στην εξασφάλιση της συναλλαγματικής θέσης της Χώρας.
http://www.bekiris.gr/sintagma_ellados_03.htm#FOROLOGIA
η Γενικη Δημευση απαγορευεται απο το Συνταγμα (κλικ)
ενημερωτικά το λέω ..για να μη λέμε οτι θελουμε ε;
ΑΡΘΡΟ 7
1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.
2. Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.
3. Η γενική δήμευση απαγορεύεται. Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο νόμο για κακουργήματα τα οποία τελούνται σε καιρό πολέμου και σχετίζονται με αυτόν.
4. Νόμος ορίζει με ποιους όρους το Κράτος παρέχει, ύστερα από δικαστική απόφαση, αποζημίωση σε όσους καταδικάστηκαν, προφυλακίστηκαν ή με άλλο τρόπο στερήθηκαν άδικα η παράνομα την προσωπική τους ελευθερία.
ΑΡΘΡΟ 7
1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.
2. Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.
3. Η γενική δήμευση απαγορεύεται. Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο νόμο για κακουργήματα τα οποία τελούνται σε καιρό πολέμου και σχετίζονται με αυτόν.
4. Νόμος ορίζει με ποιους όρους το Κράτος παρέχει, ύστερα από δικαστική απόφαση, αποζημίωση σε όσους καταδικάστηκαν, προφυλακίστηκαν ή με άλλο τρόπο στερήθηκαν άδικα η παράνομα την προσωπική τους ελευθερία.
Περι εξουσίας Κακίας καιοχι μόνο...Απο την Ροδια
Η Βαρβαρότητα της Εξουσίας - Μέρος 2
απόσπασμα :
''Μετά από αυτές τις ιδανικές εικόνες του κόσμου, ακολουθούμε τη σκέψη του ομιλητή, που νομίζω ότι είναι ο Νόαμ Τσόμσκυ. Δεν είμαι σίγουρη πως μιλά αυτός από εδώ και περα, γιατί δεν υπάρχει ήχος. Αργότερα όμως, εμφανίζεται η εικόνα του και για τούτο υποθέτω ότι πιθανόν να είχε ξεκινήσει την ομιλία του από εδώ:
Ενα γρήγορο βλέμμα στην ιστορία αποκαλύπτει ένα μεγάλο ποσό κακίας και βασάνων στον κόσμο.Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας οι άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να προσδιορίσουν και να κατανοήσουν την αρχική αιτία αυτού.Οι εξηγήσεις έχουν κυμανθεί από την διεφθαρμένη επιρροή των τεχνητών θεσμών, την εγγενή μοχθηρία της ανθρώπινης φύσης, ως τα έργα του διαβόλου και των κακών πνευμάτων, ή ορισμένων ομάδων όπως: οι Βασιλικες Οικογένειες, οι Καπιταλιστές, οι Κομμουνιστές, οι Ιδιοκτήτες Σκλάβων, οι Αθεοι, οι Θεϊστές, οι Εβραίοι, οι Μασόνοι, κλπ.Ενώ θα ήταν αδύνατο να αποδοθεί όλο το κακό του κόσμου σε μια αιτία, φαίνεται να υπάρχει μια έννοια που είναι αρκετά κεντρική στις περισσότερες εκδηλώσεις αυτής: Η Ιεραρχία! (σημ. αυτό με εκπλήσσει γιατί έχω κάνει αρκετές φορές τη σκέψη ότι η ταξινόμηση των ανθρώπων είναι κάτι τι απάνθρωπο, η σχετική ταύτιση της σκεψης με ξαφνιάζει)Μια μορφή οργάνωσης στην οποία οι άνθρωποι ή οι ομάδες είναι ταξινομημένες, ο ένας επάνω από τον άλλο σύμφωνα με μια θέση ή εξουσία.Αυτό συνδέεται με την παραβίαση μιας βασικής ηθικής αρχής: Εκείνοι που έχουν ή επιδιώκουν περισσότερη δύναμη από τους άλλους, δεν εφαρμόζουν στους εαυτούς τους τα ίδια πρότυπα που εφαρμόζουν στους άλλους.Προφανώς, κάποιος δεν μπορεί να πει ότι όλες οι μορφές εξουσίας είναι κακές. (σημ. εδώ δείχνει τη σχέση μητέρας-παιδιού και άλλες σχέσεις θετικές, όπως π.χ. γιατρού-ασθενή, κλπ)Ιδιαίτερα η μη-εκμεταλλευτική, η επιχειρηματολογημένη και η υπεύθυνη εξουσία, που επιτρέπει στα άτομα να επιζήσουν και να αναπτυχθούν.Εντούτοις, η ιεραρχική εξουσία συνδέεται περίπλοκα με την περιθωριοποίηση και την αποδυνάμωση εκείνων χωρίς εξουσία, σε μια έλειψη ελέγχου των ενεργειών και των πεπρωμένων τους, και σε μια επακόλουθη αιτιολόγηση της θέσης κάποιου πάνω στον ιεραρχικό κανόνα.Αυτό, όχι μόνο ξυπνάει ένστικτα που προδιαθέτουν τους ανθρώπους στη σκληρότητα και την αδιαφορία, παρά το βάσανο των συνανθρώπων τους, αλλά παρεμποδίζει την τίμια επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων σε διαφορετικά επίπεδα εξουσίας, και μετατρέπει τους ανθρώπους σε υποτελείς - που να ακολουθούν διαταγές από τους ανωτέρους τους ανεξάρτητα από την επίδραση στους άλλους.Δεδομένου ότι η εξελικτική βιολογία έχει αποδείξει ότι η "αμοιβαία υποστήριξη" είναι περισσότερο σημαντικη για την επιβίωση από τον ανταγωνισμό, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη ότι οι ογκώδεις δομές της ιεραρχίας και του ανταγωνισμού, που έχουμε δημιουργήσει στην πρόσφατη εκπολιτισμένη ιστορία, έχουν φτάσει τώρα να εκθέτουν σε κίνδυνο την επιβίωσή μας, καθώς και αυτήν πολλών άλλων ειδών. (σημ. Δεν έχω υπόψη μου κάποια σχετική μελέτη)Στη σύγχρονη εποχή, εάν μετρήσουμε τον αριθμό των εγκλημάτων, για παράδειγμα, τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώνονται και το χρηματικό ποσό που κλέβεται από τους ιεραρχικούς θεσμούς των προνομιούχων, όπως τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις, και τα συγκρίνουμε με τους μικρότερους εγκληματίες, όπως τους ληστές τραπεζών, τους ειδεχθείς δολοφόνους, τις συμμορίες, τους ισλαμικούς τρομοκράτες, κλπ, τότε αυτά μεταξύ τους δεν είναι ούτε καν ίσα.Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι, αντίθετα προς την κοινή πεποίθηση, οι θεσμοί της εξουσίας που διαμορφώνουν το νόμο δεν περιορίζουν την εγκληματική συμπεριφορά, αλλά στην πραγματικότητα προωθούν την αποξένωση, τη βία και την κοινωνικο-οικονομική ανισότητα, πράγματα τα οποία δημιουργούν τους περισσότερους από αυτούς τους μικρότερους εγκληματίες.Πρόκειται για μια συνήθη υπόθεση, ότι κάθε άνθρωπος με σάρκα και οστά είναι ένα ηθικό πρόσωπο. Ξέρετε, έχουμε πάρει τα ίδια γονίδια, είμαστε λίγο πολύ ίδιοι. Αλλά η φύση μας, η φύση των ανθρώπων, επιτρέπει όλα τα είδη συμπεριφοράς. Εννοώ, καθένας από μας κάτω από μερικές περιστάσεις, θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα ένας χρήστης (σημ. "χειριστής" ήθελε να γράψει, νομίζω) θαλάμου αερίων και ένας Αγιος.Θέλεις να κάνουμε το χωρισμό μεταξύ του θεσμικού και του ατομικού. Ετσι, η δουλεία για παράδειγμα, ή άλλες μορφές τυραννίας, είναι εγγενώς τερατώδεις. Αλλά τα άτομα που συμβάλλουν σε αυτά, μπορεί να είναι οι συμπαθητικότεροι τύποι που μπορείτε να φανταστείτε: γενναιόδωροι, φιλικοί, καλοί με τα παιδιά τους, ακόμα και συμπαθητικοί στους σκλάβους τους, που νοιάζονται για τους άλλους ανθρώπους. Εννοώ, σαν άτομα μπορούν να είναι ό,τιδήποτε. Αλλά στο θεσμικό τους ρόλο είναι τέρατα, επειδή ο θεσμός είναι τερατώδης.Εσύ βλέπεις ένα πεινασμένο παιδί και μπορείς να κλέψεις το φαγητό του, αφού δεν υπάρχει κανένας αστυνομικός τριγύρω. Ομως πολύ λίγοι άνθρωποι θα το έκαναν. Εάν θα το έκαναν, τότε είναι πραγματικά άρρωστοι. Εννοώ, υπάρχουν μερικά παθολογικά άκρα. Αλλά οι κανονικοί άνθρωποι δεν θα συμπεριφέρονταν κάπως έτσι.Συμπεριφέρονται όμως έτσι σε μια μεγαλύτερη κλίμακα, γιγαντιαία κλίμακα, αλλά είναι απληροφόρητοι για αυτό, και υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα πολιτικής κατήχησης σχεδιασμένο για να τους καταστήσει απληροφόρητους για αυτό, και ακόμη και για να τους κάνει να νομίζουν ότι το πεινασμένο παιδί κλέβει από αυτούς, και οπότε εμείς είμαστε τα θύματα.Δηλαδή, όλα αυτά σχετίζονται με την προπαγάνδα και την επιβολή στην πειθαρχία και την τάξη. και κάπως έτσι δουλεύει όλο αυτό''.
απόσπασμα :
''Μετά από αυτές τις ιδανικές εικόνες του κόσμου, ακολουθούμε τη σκέψη του ομιλητή, που νομίζω ότι είναι ο Νόαμ Τσόμσκυ. Δεν είμαι σίγουρη πως μιλά αυτός από εδώ και περα, γιατί δεν υπάρχει ήχος. Αργότερα όμως, εμφανίζεται η εικόνα του και για τούτο υποθέτω ότι πιθανόν να είχε ξεκινήσει την ομιλία του από εδώ:
Ενα γρήγορο βλέμμα στην ιστορία αποκαλύπτει ένα μεγάλο ποσό κακίας και βασάνων στον κόσμο.Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας οι άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να προσδιορίσουν και να κατανοήσουν την αρχική αιτία αυτού.Οι εξηγήσεις έχουν κυμανθεί από την διεφθαρμένη επιρροή των τεχνητών θεσμών, την εγγενή μοχθηρία της ανθρώπινης φύσης, ως τα έργα του διαβόλου και των κακών πνευμάτων, ή ορισμένων ομάδων όπως: οι Βασιλικες Οικογένειες, οι Καπιταλιστές, οι Κομμουνιστές, οι Ιδιοκτήτες Σκλάβων, οι Αθεοι, οι Θεϊστές, οι Εβραίοι, οι Μασόνοι, κλπ.Ενώ θα ήταν αδύνατο να αποδοθεί όλο το κακό του κόσμου σε μια αιτία, φαίνεται να υπάρχει μια έννοια που είναι αρκετά κεντρική στις περισσότερες εκδηλώσεις αυτής: Η Ιεραρχία! (σημ. αυτό με εκπλήσσει γιατί έχω κάνει αρκετές φορές τη σκέψη ότι η ταξινόμηση των ανθρώπων είναι κάτι τι απάνθρωπο, η σχετική ταύτιση της σκεψης με ξαφνιάζει)Μια μορφή οργάνωσης στην οποία οι άνθρωποι ή οι ομάδες είναι ταξινομημένες, ο ένας επάνω από τον άλλο σύμφωνα με μια θέση ή εξουσία.Αυτό συνδέεται με την παραβίαση μιας βασικής ηθικής αρχής: Εκείνοι που έχουν ή επιδιώκουν περισσότερη δύναμη από τους άλλους, δεν εφαρμόζουν στους εαυτούς τους τα ίδια πρότυπα που εφαρμόζουν στους άλλους.Προφανώς, κάποιος δεν μπορεί να πει ότι όλες οι μορφές εξουσίας είναι κακές. (σημ. εδώ δείχνει τη σχέση μητέρας-παιδιού και άλλες σχέσεις θετικές, όπως π.χ. γιατρού-ασθενή, κλπ)Ιδιαίτερα η μη-εκμεταλλευτική, η επιχειρηματολογημένη και η υπεύθυνη εξουσία, που επιτρέπει στα άτομα να επιζήσουν και να αναπτυχθούν.Εντούτοις, η ιεραρχική εξουσία συνδέεται περίπλοκα με την περιθωριοποίηση και την αποδυνάμωση εκείνων χωρίς εξουσία, σε μια έλειψη ελέγχου των ενεργειών και των πεπρωμένων τους, και σε μια επακόλουθη αιτιολόγηση της θέσης κάποιου πάνω στον ιεραρχικό κανόνα.Αυτό, όχι μόνο ξυπνάει ένστικτα που προδιαθέτουν τους ανθρώπους στη σκληρότητα και την αδιαφορία, παρά το βάσανο των συνανθρώπων τους, αλλά παρεμποδίζει την τίμια επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων σε διαφορετικά επίπεδα εξουσίας, και μετατρέπει τους ανθρώπους σε υποτελείς - που να ακολουθούν διαταγές από τους ανωτέρους τους ανεξάρτητα από την επίδραση στους άλλους.Δεδομένου ότι η εξελικτική βιολογία έχει αποδείξει ότι η "αμοιβαία υποστήριξη" είναι περισσότερο σημαντικη για την επιβίωση από τον ανταγωνισμό, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη ότι οι ογκώδεις δομές της ιεραρχίας και του ανταγωνισμού, που έχουμε δημιουργήσει στην πρόσφατη εκπολιτισμένη ιστορία, έχουν φτάσει τώρα να εκθέτουν σε κίνδυνο την επιβίωσή μας, καθώς και αυτήν πολλών άλλων ειδών. (σημ. Δεν έχω υπόψη μου κάποια σχετική μελέτη)Στη σύγχρονη εποχή, εάν μετρήσουμε τον αριθμό των εγκλημάτων, για παράδειγμα, τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώνονται και το χρηματικό ποσό που κλέβεται από τους ιεραρχικούς θεσμούς των προνομιούχων, όπως τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις, και τα συγκρίνουμε με τους μικρότερους εγκληματίες, όπως τους ληστές τραπεζών, τους ειδεχθείς δολοφόνους, τις συμμορίες, τους ισλαμικούς τρομοκράτες, κλπ, τότε αυτά μεταξύ τους δεν είναι ούτε καν ίσα.Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι, αντίθετα προς την κοινή πεποίθηση, οι θεσμοί της εξουσίας που διαμορφώνουν το νόμο δεν περιορίζουν την εγκληματική συμπεριφορά, αλλά στην πραγματικότητα προωθούν την αποξένωση, τη βία και την κοινωνικο-οικονομική ανισότητα, πράγματα τα οποία δημιουργούν τους περισσότερους από αυτούς τους μικρότερους εγκληματίες.Πρόκειται για μια συνήθη υπόθεση, ότι κάθε άνθρωπος με σάρκα και οστά είναι ένα ηθικό πρόσωπο. Ξέρετε, έχουμε πάρει τα ίδια γονίδια, είμαστε λίγο πολύ ίδιοι. Αλλά η φύση μας, η φύση των ανθρώπων, επιτρέπει όλα τα είδη συμπεριφοράς. Εννοώ, καθένας από μας κάτω από μερικές περιστάσεις, θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα ένας χρήστης (σημ. "χειριστής" ήθελε να γράψει, νομίζω) θαλάμου αερίων και ένας Αγιος.Θέλεις να κάνουμε το χωρισμό μεταξύ του θεσμικού και του ατομικού. Ετσι, η δουλεία για παράδειγμα, ή άλλες μορφές τυραννίας, είναι εγγενώς τερατώδεις. Αλλά τα άτομα που συμβάλλουν σε αυτά, μπορεί να είναι οι συμπαθητικότεροι τύποι που μπορείτε να φανταστείτε: γενναιόδωροι, φιλικοί, καλοί με τα παιδιά τους, ακόμα και συμπαθητικοί στους σκλάβους τους, που νοιάζονται για τους άλλους ανθρώπους. Εννοώ, σαν άτομα μπορούν να είναι ό,τιδήποτε. Αλλά στο θεσμικό τους ρόλο είναι τέρατα, επειδή ο θεσμός είναι τερατώδης.Εσύ βλέπεις ένα πεινασμένο παιδί και μπορείς να κλέψεις το φαγητό του, αφού δεν υπάρχει κανένας αστυνομικός τριγύρω. Ομως πολύ λίγοι άνθρωποι θα το έκαναν. Εάν θα το έκαναν, τότε είναι πραγματικά άρρωστοι. Εννοώ, υπάρχουν μερικά παθολογικά άκρα. Αλλά οι κανονικοί άνθρωποι δεν θα συμπεριφέρονταν κάπως έτσι.Συμπεριφέρονται όμως έτσι σε μια μεγαλύτερη κλίμακα, γιγαντιαία κλίμακα, αλλά είναι απληροφόρητοι για αυτό, και υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα πολιτικής κατήχησης σχεδιασμένο για να τους καταστήσει απληροφόρητους για αυτό, και ακόμη και για να τους κάνει να νομίζουν ότι το πεινασμένο παιδί κλέβει από αυτούς, και οπότε εμείς είμαστε τα θύματα.Δηλαδή, όλα αυτά σχετίζονται με την προπαγάνδα και την επιβολή στην πειθαρχία και την τάξη. και κάπως έτσι δουλεύει όλο αυτό''.
Τρίτη 28 Ιουλίου 2009
Ο Νεωτερικός Αντισημιτισμός
Ο Νεωτερικός Αντισημιτισμός (αποσπασμα απο αρθρο του Πέτρου Θεοδωρίδη: Ταυτοτητες και Ξενοι'' περιοδικό ΕΝΕΚΕΝ )
o Στην αντικατάσταση των θρησκευτικών επικαλύψεων των ταυτοτήτων και της ετερότητας από τις νεωτερικές ,μπορούμε να αποδώσουμε και τον νεωτερικό αντισημιτισμό που δεν ταυτίζεται με τον παραδοσιακό χριστιανικό αντισημιτισμό Οι Εβραίοι διώκονται βέβαια στην μεσαιωνική Ευρώπη όχι όμως για κάποιες εγγενείς φυλετικές τους ιδιότητες (όπως αργότερα με τον νεωτερικό αντισημιτισμό ) αλλά ως προαιώνιοι εχθροί των χριστιανών Είναι βέβαια πολύ διαδεδομένη η άποψη πού ότι «ο αντισημιτισμός είναι μια προαιώνια προκατάληψη» και συνεπώς «οι διωγμοί δεν χρειάζονται ιδιαίτερη εξήγηση τη στιγμή που είναι η φυσική συνέπεια ενός προαιώνιου προβλήματος »
Όμως οι εντάσεις που καθόριζαν τη θέση των Εβραίων την φεουδαρχική Ευρώπη , ήταν στην πραγματικότητα πολύ στενά συνδεδεμένες με την συγκεκριμένη τους οικονομική δραστηριότητα: Όπως υπογραμμίζει ο Ζιγκμουντ Μπάουμαν «αν και στη μεσαιωνική Ευρώπη οι Εβραίοι ήταν σε ιδιαίτερη ευάλωτη θέση εξαιτίας της θέσης του σαν θρησκευτική μειονότητα, αυτό δεν απέκλειε ολοκληρωτικά από την ενσωμάτωση στις κυρίαρχες κοινωνικέ συνθήκες. Σε μια κοινωνία χωρισμένη σε φεουδαρχικές τάξεις ,οι Εβραίοι ήταν απλά μια απ όλες.»
Ο σύγχρονος αντισημιτισμός αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα στο φόντο της κατάρρευσης της ιεραρχικής δομής των φεουδαρχικών τάξεων, και η αντιμετώπιση των Εβραίων δεν ήταν πλέον η δίωξη μιας θρησκευτικής μειονότητας, αλλά η συστηματική καταπίεση μιας υποτίθεται κατώτερης [η μάλλον επικίνδυνης} βιολογικά φυλής.
Όπως γράφει ο Θ. Λίποβατς σε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση για τον αντισημιτισμό του 19ου αιώνα: «Οι Εβραίοι εμφανίσθηκαν ως το ξένο στοιχείο πού απειλούσε το ‘’έθνος’’ ως ομοιογενή ράτσα και κοινότητα. Πολλοί αριστεριστές, εργάτες και μικροαστοί έβλεπαν στους Εβραίους μόνο τον καπιταλιστή, οι εθνικιστές πάλι μόνο το κοσμοπολίτικο στοιχείο ,τέλος οι καθολικοί έβλεπαν παραδοσιακά την πηγή του κακού στους Εβραίους και τους μασόνους».’’
Η εμφάνιση του φυλετικού αντισημιτισμού έκανε δυνατή την φρικτή ιδέα της Ναζιστικής «τελικής λύσης ». Σύμφωνα με την Αρρεντ :«Οι Εβραίοι μπορούσαν να γλιτώσουν από τις διακρίσεις με το θρησκευτικό κριτήριο του Ιουδαϊσμού αν άλλαζαν πίστη . Από την εξόντωση με το φυλετικό κριτήριο του Εβραϊσμού δεν υπήρχε καμία διαφυγή»
Σοβαρό και γελοίο
ΑκροβατώνταςΣοβαρό και γελοίο
του Γιάννη Παντελάκη
αποσπασμα
''...Παράδειγμα πρώτο, η χθεσινή επίσκεψη Καραμανλή σ' ένα νέο ΚΕΠ. Από τους λίγους δημόσιους φορείς, δηλαδή, που λειτουργούν σχεδόν υποδειγματικά και αποτελούν όαση στον δημόσιο τομέα. Ενας αλήστου μνήμης υφυπουργός του κ. Καραμανλή, ο Ανδρεουλάκος, ήθελε να καταργήσει τα ΚΕΠ. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η πρόθεσή του αυτή τον έκαναν να υπαναχωρήσει, ωστόσο προχώρησε σε απαξίωσή τους. Και κυρίως, άφησε τους εργαζομένους σε αυτά -οι οποίοι στην κυριολεξία εργάζονται μ' έναν υπερβολικό φόρτο δουλειάς- με αμοιβές χαμηλότερες από τους συναδέλφους τους, δυσμενείς συνθήκες απασχόλησης κ.ο.κ. Ο κ. Καραμανλής δεν είπε τίποτα γι' αυτούς, όπως και δεν σκοπεύει να κάνει τίποτα γι' αυτούς. Η επίσκεψή του είχε καθαρά επικοινωνιακό στόχο. Να δείξει στην κοινή γνώμη ότι εν μέσω θέρους αυτός εργάζεται για την καθημερινότητα του πολίτη. Κάλεσε λοιπόν τις τηλεοπτικές κάμερες, τον απαθανάτισαν να βγάζει ένα λόγο γεμάτο υποσχέσεις και αποχώρησε. Είναι το γελοίο του θέματος που προαναφέραμε.
του Γιάννη Παντελάκη
αποσπασμα
''...Παράδειγμα πρώτο, η χθεσινή επίσκεψη Καραμανλή σ' ένα νέο ΚΕΠ. Από τους λίγους δημόσιους φορείς, δηλαδή, που λειτουργούν σχεδόν υποδειγματικά και αποτελούν όαση στον δημόσιο τομέα. Ενας αλήστου μνήμης υφυπουργός του κ. Καραμανλή, ο Ανδρεουλάκος, ήθελε να καταργήσει τα ΚΕΠ. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η πρόθεσή του αυτή τον έκαναν να υπαναχωρήσει, ωστόσο προχώρησε σε απαξίωσή τους. Και κυρίως, άφησε τους εργαζομένους σε αυτά -οι οποίοι στην κυριολεξία εργάζονται μ' έναν υπερβολικό φόρτο δουλειάς- με αμοιβές χαμηλότερες από τους συναδέλφους τους, δυσμενείς συνθήκες απασχόλησης κ.ο.κ. Ο κ. Καραμανλής δεν είπε τίποτα γι' αυτούς, όπως και δεν σκοπεύει να κάνει τίποτα γι' αυτούς. Η επίσκεψή του είχε καθαρά επικοινωνιακό στόχο. Να δείξει στην κοινή γνώμη ότι εν μέσω θέρους αυτός εργάζεται για την καθημερινότητα του πολίτη. Κάλεσε λοιπόν τις τηλεοπτικές κάμερες, τον απαθανάτισαν να βγάζει ένα λόγο γεμάτο υποσχέσεις και αποχώρησε. Είναι το γελοίο του θέματος που προαναφέραμε.
η...μεταναστευτική πολιτική
Υπέκυψε 3,5 μήνες μετά τον ξυλοδαρμό Μετά από μάχη τρεισήμισι μηνών υπέκυψε χθες στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου» όπου νοσηλευόταν ο 29χρονος Κούρδος πρόσφυγας Αριβάσν Οσμάν Αζίζ, που είχε καταγγείλει ότι έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από λιμενικούς στην Ηγουμενίτσα τον περασμένο Απρίλιο.
Μετανάστες δεμένοι στ' αμπάρια Στην Αλεξανδρούπολη μεταφέρθηκαν τελικά οι 60 μετανάστες που το μεσημέρι της Κυριακής μεταφέρθηκαν με το πλοίο της άγονης γραμμής από τη Χίο στη Θεσσαλονίκη.
Μετανάστες δεμένοι στ' αμπάρια Στην Αλεξανδρούπολη μεταφέρθηκαν τελικά οι 60 μετανάστες που το μεσημέρι της Κυριακής μεταφέρθηκαν με το πλοίο της άγονης γραμμής από τη Χίο στη Θεσσαλονίκη.
Ο ανορθολογισμός μιας συγχώνευσης
ΤΡΙΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ
Ο ανορθολογισμός μιας συγχώνευσης Η πρόσφατη απόφαση του ΥΠΑΝ για την αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού της χώρας προβλέπει μεταξύ άλλων τη μετατροπή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) σε αμιγές κέντρο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Τα τρία ινστιτούτα θετικών επιστημών του ΕΙΕ διαλύονται / μεταφέρονται / συγχωνεύονται με άλλα, φαινομενικά ομοειδή ινστιτούτα που λειτουργούν στην Αττική, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε διαβούλευση των συμβουλευτικών και εποπτικών αρχών της πολιτείας με τα συντεταγμένα όργανα του φορέα στον οποίο ανήκουν. ....
Ο ανορθολογισμός μιας συγχώνευσης Η πρόσφατη απόφαση του ΥΠΑΝ για την αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού της χώρας προβλέπει μεταξύ άλλων τη μετατροπή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) σε αμιγές κέντρο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Τα τρία ινστιτούτα θετικών επιστημών του ΕΙΕ διαλύονται / μεταφέρονται / συγχωνεύονται με άλλα, φαινομενικά ομοειδή ινστιτούτα που λειτουργούν στην Αττική, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε διαβούλευση των συμβουλευτικών και εποπτικών αρχών της πολιτείας με τα συντεταγμένα όργανα του φορέα στον οποίο ανήκουν. ....
Η Ν.Δ. κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ γι' αυτό που εκείνη έκανε το '90
''Οταν η Ν.Δ. εκβίασε εκλογές, αρνούμενη να ψηφίσει Πρόεδρο
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΡΑΗ
ΒΛ :
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/07/2009&id=67624
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΡΑΗ
ΒΛ :
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/07/2009&id=67624
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
''Η Ν.Δ. ξεχνάει τη λαϊκή ρήση «δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις» και συνεχίζει να κάνει πολιτικό τζόγο με την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, να ψηφίσει ξανά για Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια αφού όμως προκαλέσει πρόωρες εκλογές την άνοιξη του 2010.
Στην εκλογή του 1990 οι βουλευτές της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη είχαν ψηφίσει «παρών» και στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες «Το ΠΑΣΟΚ καταφεύγει σε αυτή την αδιανόητη ιστορία, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να εκβιάσει εκλογές» δήλωσε και χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Βαγγέλης Αντώναρος. «Αυτό είναι απαράδεκτο» συνέχισε. «Είναι καταστρατήγηση του Συντάγματος. Συνιστά προσπάθεια ευτελισμού των θεσμών». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «ο σεβασμός του Συντάγματος σε μια ευνομούμενη Πολιτεία δεν επιτρέπει εξαιρέσεις».
Επιλεκτική είναι η ιστορική μνήμη της Ν.Δ. αφού ξεχνάει ότι τα ίδια και... χειρότερα είχαν γίνει επί των ημερών της το 1990 όταν πρόεδρος του κόμματος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Μάλιστα η απόφασή του η Ν.Δ. να ψηφίσει «παρών» στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, έτσι ώστε να προκαλέσει πρόωρες εκλογές και μετά να ψηφίσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για Πρόεδρο, προκάλεσε εκτός από τη μήνιν του ΠΑΣΟΚ και μεγάλη εσωκομματική κρίση, στην οποία κάνει ιστορική αναδρομή η «Ε» σήμερα.
Ο ιδρυτής της Ν.Δ. άστραψε και βρόντηξε. Σε μακροσκελή δήλωσή του στις αρχές Φεβρουαρίου τόνιζε ότι «παρ' όλον ότι εκτιμώ την πρόθεση της Ν.Δ. να προβάλει και να υποστηρίξει την υποψηφιότητά μου, είμαι αποφασισμένος να εμμείνω στη γνωστή δήλωση που έκανα παλαιότερα, σχετικά με τη θέση μου σ' αυτό που λέγεται σήμερα δημόσιος βίος». «Και η θέση αυτή -συνέχισε- ισχύει κατά μείζονα λόγο σήμερα, που η πολύπλευρη αποδυνάμωση του πολιτεύματος της χώρας σε συνδυασμό με τη νοσηρή διάρθρωση της πολιτικής μας ζωής, θα καθιστούσαν αμφιβόλου χρησιμότητας την παρουσία μου στην Προεδρία της Δημοκρατίας».
Περιέγραψε με μελανά χρώματα μία κρίση που είναι ηθική, πολιτική και οικονομική και η οποία «παίρνει σε ορισμένες περιπτώσεις τη μορφή εθνικής παρακμής». Ευθύνες επέρριψε στην «ποικιλώνυμη ηγεσία της χώρας», χωρίς βεβαίως να εξαιρεί τη Ν.Δ., αλλά και στον λαό που με τις εκάστοτε επιλογές του προσδιορίζει την πορεία της χώρας. «Με τη δήλωσή του αυτή ο κ. Καραμανλής εμμένει στην απόφασή του να αποχωρήσει οριστικά από τον δημόσιο βίο» ήταν η επίσης οργισμένη απάντηση του Κ. Μητσοτάκη.
Μετά ένα πλούσιο παρασκήνιο, τελικά οι δυο τους «τα βρήκαν». Μετά το «παρών» και τις πρόωρες εκλογές, από τις οποίες βγήκε αυτοδύναμη, η Ν.Δ. ψήφισε για Πρόεδρο τον Καραμανλή. Ο τελευταίος έσβησε τα όσα είχε δηλώσει και δέχτηκε να εκλεγεί με 153 ψήφους, ανάμεσα στις οποίες ήταν του Κατσίκη, που αποστάτησε από τη Δημοκρατική Αναγέννηση του Κ. Στεφανόπουλου, αλλά και του μουσουλμάνου Σαδίκ, που ήταν κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία.
Το κίνητρο του Μητσοτάκη να προκαλέσει πρόωρες εκλογές ήταν πολιτικό και αφορούσε το φρένο που του έβαζε ο εκλογικός νόμος Κουτσόγιωργα, ο οποίος ανέβαζε τον πήχη στο 47% για την αυτοδυναμία και, ενώ η Ν.Δ. έφτανε στην πηγή, νερό δεν έπινε. Συνυπολογίζοντας τη δυναμική που εκτιμούσε ότι έχει, προκάλεσε τις εκλογές, ανέβασε κι άλλο το ποσοστό του και έκανε τελικά αυτοδύναμη κυβέρνηση εξυπηρετώντας κατ' αρχήν το κομματικό του συμφέρον. ...''
Στην εκλογή του 1990 οι βουλευτές της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη είχαν ψηφίσει «παρών» και στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες «Το ΠΑΣΟΚ καταφεύγει σε αυτή την αδιανόητη ιστορία, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να εκβιάσει εκλογές» δήλωσε και χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Βαγγέλης Αντώναρος. «Αυτό είναι απαράδεκτο» συνέχισε. «Είναι καταστρατήγηση του Συντάγματος. Συνιστά προσπάθεια ευτελισμού των θεσμών». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «ο σεβασμός του Συντάγματος σε μια ευνομούμενη Πολιτεία δεν επιτρέπει εξαιρέσεις».
Επιλεκτική είναι η ιστορική μνήμη της Ν.Δ. αφού ξεχνάει ότι τα ίδια και... χειρότερα είχαν γίνει επί των ημερών της το 1990 όταν πρόεδρος του κόμματος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Μάλιστα η απόφασή του η Ν.Δ. να ψηφίσει «παρών» στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, έτσι ώστε να προκαλέσει πρόωρες εκλογές και μετά να ψηφίσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για Πρόεδρο, προκάλεσε εκτός από τη μήνιν του ΠΑΣΟΚ και μεγάλη εσωκομματική κρίση, στην οποία κάνει ιστορική αναδρομή η «Ε» σήμερα.
Ο ιδρυτής της Ν.Δ. άστραψε και βρόντηξε. Σε μακροσκελή δήλωσή του στις αρχές Φεβρουαρίου τόνιζε ότι «παρ' όλον ότι εκτιμώ την πρόθεση της Ν.Δ. να προβάλει και να υποστηρίξει την υποψηφιότητά μου, είμαι αποφασισμένος να εμμείνω στη γνωστή δήλωση που έκανα παλαιότερα, σχετικά με τη θέση μου σ' αυτό που λέγεται σήμερα δημόσιος βίος». «Και η θέση αυτή -συνέχισε- ισχύει κατά μείζονα λόγο σήμερα, που η πολύπλευρη αποδυνάμωση του πολιτεύματος της χώρας σε συνδυασμό με τη νοσηρή διάρθρωση της πολιτικής μας ζωής, θα καθιστούσαν αμφιβόλου χρησιμότητας την παρουσία μου στην Προεδρία της Δημοκρατίας».
Περιέγραψε με μελανά χρώματα μία κρίση που είναι ηθική, πολιτική και οικονομική και η οποία «παίρνει σε ορισμένες περιπτώσεις τη μορφή εθνικής παρακμής». Ευθύνες επέρριψε στην «ποικιλώνυμη ηγεσία της χώρας», χωρίς βεβαίως να εξαιρεί τη Ν.Δ., αλλά και στον λαό που με τις εκάστοτε επιλογές του προσδιορίζει την πορεία της χώρας. «Με τη δήλωσή του αυτή ο κ. Καραμανλής εμμένει στην απόφασή του να αποχωρήσει οριστικά από τον δημόσιο βίο» ήταν η επίσης οργισμένη απάντηση του Κ. Μητσοτάκη.
Μετά ένα πλούσιο παρασκήνιο, τελικά οι δυο τους «τα βρήκαν». Μετά το «παρών» και τις πρόωρες εκλογές, από τις οποίες βγήκε αυτοδύναμη, η Ν.Δ. ψήφισε για Πρόεδρο τον Καραμανλή. Ο τελευταίος έσβησε τα όσα είχε δηλώσει και δέχτηκε να εκλεγεί με 153 ψήφους, ανάμεσα στις οποίες ήταν του Κατσίκη, που αποστάτησε από τη Δημοκρατική Αναγέννηση του Κ. Στεφανόπουλου, αλλά και του μουσουλμάνου Σαδίκ, που ήταν κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία.
Το κίνητρο του Μητσοτάκη να προκαλέσει πρόωρες εκλογές ήταν πολιτικό και αφορούσε το φρένο που του έβαζε ο εκλογικός νόμος Κουτσόγιωργα, ο οποίος ανέβαζε τον πήχη στο 47% για την αυτοδυναμία και, ενώ η Ν.Δ. έφτανε στην πηγή, νερό δεν έπινε. Συνυπολογίζοντας τη δυναμική που εκτιμούσε ότι έχει, προκάλεσε τις εκλογές, ανέβασε κι άλλο το ποσοστό του και έκανε τελικά αυτοδύναμη κυβέρνηση εξυπηρετώντας κατ' αρχήν το κομματικό του συμφέρον. ...''
Για την ταυτοτητα ,την εθνική ταυτοτητα και την παγκοσμιοποιηση
Η ταυτότητα παραπέμπει στο οικείο-σε αυτό οπου είμαστε γεννημένοι, στην Πατρίδα- Αν σημερα η σημασιολογική προυπόθεση του παγκοσμιου ειναι η διαρκώς επιταχυνόμενη κινητικότητα δηλαδή το ταξιδι το ξερίζωμα αντίθετα η της ταυτότητας παραπέμπει στο τόπο στον οποιο είμαστε γεννημένοι
Αποκτουμε την εθνικότητα με την γεννηση μας , σαν σφραγιδα θεμελιωδη υποδομη της προσωπικότητας μας. Και ειναι μια σφραγίδα πού παραπέμπει καπου σε ενα τόπο γιατί κάπου είμαστε γεννημένοι- και μαλιστα οι ισχυρότεροι δεσμοι πατριωτισμου ειναι πάντα ολο και περισσοτερο στενά τοπικοι.
Ενα χωριο ή μια μικρή πόλη,ή μια μεγαλουπολη- κοιλάδες ή βουνα,συνθέτουν την ‘’ιερή γή’
’Η ιδια η λέξη περιοχή δειχνει μια διαφορετική διαδικασια Μια περιοχή, μια περιφερεια ηταν κάποτε μια ξεχωριστή κοινοτητα Στην μοντερνα της έννοια όμως , αντιθετα ειναι εξαρχής ενα υποδεεστερο μέρος μιας ευρύτερης ενότητα
Η ταυτοτητα ηταν κάτι σταθερά ενταγμένο σε μια οικονομία , σε ενα ξεχωριστό τρόπο ζωής, εθνική ενδυμασια, δημοτικό τραγουδι,θεσμους τοπικους.Αντιθετα τωρα προσπαθουμε να τηνανα- προσδιορισουμε εκ των υστερων,σαν μια ξενάγηση στο φολκλόρ ενός τοπικου εθιμουκ.λ.π η ταυτοτητα ανα-κατασκευαζεται διαρκώς..
Αυτή η νοσταλγική ανα-ζήτηση , αποτελεί το φαντασιακο αντισταθμισμα του ξεριζωματος: Η αναζήτηση της ταυτοτητας συνοδευεται από την αναζητηση της σαφήνειας της καθαρότητας .
Στήν νεα εποχή η παγκοσμιοποιηση συνδηλώνει ότι θεωρειται κινητικότητα, ευελιξια , ευκινησια, διαρκές ξερίζωμα.
Αντίθετα οι οι ταυτοτητες ( οικογενειακές , ατομικές; , εθνικές ) ταυτίζονται με την σταθερότητα,τό συγκεκριμμένο τό νοημα , τίς ρίζες
Η πρωτη εννοια -πού εχει διαποτισει -σημερα -την ελληνική πραγματικότητα(στην καθημερινή εκφορά τουλογου των πολιτικών , ασαφής επιτακτική και απειλητική,φορτιζει το κοινωνικό στερεωμα με αγωνια:
η παγκοσμιοποιηση φανταζει ως ξαφνική εισβολή στην νεοελληνική ερημο ,ως επανασταση στίς μορφες ανταλλαγής πληροφοριων , στην βημα με του βημα πραγματοποίηση του λεγομενου‘’καλωδιακόυ πλανήτη’’, του ‘’τεχνοσύμπαντος’’, του ‘’κοσμοσύμπλεγματος’’ των ρευμάτων και των δικτυων μεταφοράς , σαρωτική πληροφόρηση σε παγκόσμια κλίμακα, παγκόσμια διαχυση της γνωσης, δημιουργια ενός κοινού παρονομαστη γνωσης .
Η παγκοσμιοποιηση αφορά στην οικονομια, στην αποδοχή των αδηριτων νόμων της παγκόσμια αγοράς, στις μεταβολές στην υφή της μισθωτής εργασιας πού έχει γίνει όσο ποτε φθηνη και ευλίγιστη , στο παγκόσμιο κεφαλαιο , αυλο και αφηρημένο όσο ποτέ ,πού εχει οδηγήσει στον στεγνό αφυδατωμένο κόσμο της πληρους αφαιρεσης ,οπου το χρημα ‘’ καθαρό πνευμα πλεον’’, ευκινητο, , πλανητικό, αδειαζει τα όποια περιεχόμνα του κόσμου και τον ποτίζει με ένα νόημα α-νοητο, αυτό της πληρους συμβατότητας, ευλιγισίας, ανταλλαξιμότητας.
Σε αυτόν τον ιδανικό για το κεφαλαιο κόσμο , προσωπα και κοινωνικοί δεσμοί οφείλουν να ειναι εξαιρετικά ευκίνητα, ευκαμπτα, υπακουα, ευελικτα , να αποτελουν ‘’ λευκή σελίδα,πάνω στην οποια καθε τόσο οι οικονομόλογοι εγγραφουν τους πίνακες των παλαιών και νέων ισολογισμων ‘’
Η Παγκοσμιοποίηση αφορά στην ενδυση ,στο στυλ ζωης, την μουσική πού ακόυμε, το πως εκτιμαμε την ομορφια,την σταση μας απενατι στη ζωή και στον θανατο σταση ολο και πιό φευγαλέα , κινητική, πού αναζητα εμπειριες και οχι βιώματα, πού ειτε απομακρυνει την ιδεα και τη εικόνα του θανατου ,ειτε τον παρατηρει ωμό,γυμνο ,βιαιο αλλά και απομακρο. Η Παγκοσμιοποίηση αφορά σε μια εποχή όπου κάθε πόλεμος γινεται καπου κοντά μας και ταυτόχρονα πολύ μακρια μας πού βλεπεται, τηλεοπτικά απομακρα,φιλτραρισμένο στο θαμπό γυαλί ,εδώ, στο σπίτι μας- ως θεαμα.
Παγκοσμιοποίηση σημαινει και την διαχυση των ευθυνων , καθώς πλαι στο γενικό κλίμα ευφορίας , την πολυλαλία, του παγκόσμιο χωριου χανεται το νόημα της προοπτικής και των αναλογιών.
Δεν μπορουμε πλεον να διακρινουμε τό στίγμα των πολιτικών και και κοινωνικών προτεραιοτητων και η συναισθηση των ευθυνών για το εδώ και τώρα διαχεεται μέχρι εξαφανίσης. εα εποχή πού αναδεικυει την ανευθυνοτητα μαζί με την ανταγωνιστικότητα, και την επιθετικότητα ως αξια.
Μας υπενθυμίζει με μυριους τρόπους ότι ειμαστε όλοι στρατευμένοι σε εναν ανοιχτό τεχνολογικό πόλεμο, οτι καθε επιχείρηση, πόλη , ή και χωρα μαχεται για την επιβιωση της, οτι οφείλουμε να ειμαστε ανταγωνιστικοι, μάχιμοι επιθετικοι Ποτέ αλλοτε στην ιστορια ο πλανήτης δεν ειχε πλησιασει τόσο στην οικουμενικότητα, ποτέ αλλοτε η παγκοσμιοτητα δεν υπηρξε ως καθημερινο γεγονός ,ως βιωμα, θετικό ή αρνητικό , του καθε ανθρωπου.Αλλοτε η οικουμενικότητα ήταν ονειρο αυτοκρατοριών,πνευματική επιδιωξη θρησκειών,οραμα πολιτικών ιδεολογιων.
Σημερα , γινεται ηδη πραγματικότητα πού ποτιζει ολο και περισσότερο τον καθημερινο μικροκοσμο
---------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------
βιβλιογραφια
R. Williams: Toward 2OOO (1983) 1985 σ 191
Οι Δεκα όψεις της Παγκοσμιοποίησης’’ του Jean C hesneaux στο περιοδικό Αφιερώματα τ 3 Φεβρουαριος 1993.
Οι Δεκα όψεις της Παγκοσμιοποίησης’’ του Jean C hesneaux στο περιοδικό Αφιερώματα τ 3 Φεβρουαριος 1993.
Πως μπορουμε να εξηγησουμε την συγχρονη ελληνική κοινωνια ;
...μπορουμε να εξηγήσουμε την ελληνική κοινωνια ξεκινώντας από το παρελθόν ,εξελικτικά με μια σειρά χρονολογική,πού ξεκινά από τον 19ο αιώνα (Τσουκαλάς)
Η αντίθετα να ερμηνευσουμε τις αλλαγές μεσα από μια παροντική τομη (την εισβολή της παγκοσμιοποιησης )και την παραγωγή ενός μάγματος. (οπου η μήτρα της νεας ταυτότητας ) είναι παροντική
Η συγχρονη ελληνική ταυτοτητα είναι πρισματική: διαχεεται ,πηγαινοερχεται σε παρελθόν και μέλλον ,υιοθετει ταυτόχρονα αντιφατικά προτυπα και αντιπρότυπα.
Λέξεις και εικόνες συνθετουν τίς συγρονες ελληνικές πρισματικές ταυτότητες:Τίς ανασυνθετουν ως ιστορίες πού αναδυονται -η μια μέσα από την αλλη ,σαν ρώσσικες κουκλες σενα ατελειωτο κολλαζ. . Εικόνες πού δεν αποτελουν -πιά΄- μονον ’’δοξες ‘’,λέξεις΄΄αλλά και απτό υλικό για την ’παραδοση’’, την ελληνικότητα’’ την ‘νεωτερικότητα’’,την ‘’παραδοσιοποιηση’’, αλλα΄και για τίς σχεσεις τον δυο φύλων , σκηνογραφουν και ανα-διαμορφωνουν την συγχρονη ελληνική πραγματικότητα.....
Επικοινωνια και το προβλημα της αντιληψης
· Το προβλημα της αντιληψης
· Οι όροι
· β. Αντιληψη Ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργεί εκλεκτικα. Δηλαδή το ατομο ‘’ βλέπει ότι γνωρίζει’’ καταλαβαινει και συγκρατεί από την πραγματικότητα ότι του ειναι ήδη γνωστό από προηγούμενη γνωση εμπειρία του.
· Τό ατομο συλλέγει από την πραγματικότητα και ταξινομεί καθε φορά στη σκεψη του εκείνα τα μερη για τα οποια υπαρχουν διαμορφωμένς ήδη κρίσεις. Καθε νεα αντιληψη του ατόμου διαμορφώνεται με βαση τα προυπάρχοντα στη σκέψη του στερεότυπα και ενισχύεται από αυτά, .
· Για την διαδικασία της αντίληψης
· Η ανθρωπινη συμπεριφορά , στην απλουστερη μορφή της μπορεί να ιδωθεί σαν μια απάντηση ενός προσωπου σε ενα ερεθισμα του περιβάλλοντος του. . Αυτό ειναι γνωστό σαν μοντελο ( Ε-Α) ερεθισμα απάντηση Η πληρης αλυσσίδα της ανθρωπινης αντιληψης μπορεί να περιγραφεί ως εξής
· Ερεθισμα-- Προσοχή- οργανωση- ερμηνεία-Απάντηση
· Τα τρία ενδιαμεσα βήματα αυτής της διαδικασίας- προσοχή-οργανωση- ερμηνεία-αποτελούν μια σημαντική πηγή των διαπροσωπικών διαφοροποιησεων της συμπεριφοράς. Επειδή διεφερουν αυτά τα ενδιαμεσα σταδια, δυα ατομα δεν αντιλαμβανονται την ιδια πραγματικότητα ποτε, με τον ιδιο ακριβώς τρόπο. Καθώς επίσης και ενα προσωπο αντιλαμβανεται διαφορετικά την ιδια πραγματικότητα με το πέρασμα του χρόνου
· α .Το σταδιο της προσοχής.
· Ενα από τα προβλήματα πού συνδεονται με τα ερεθισματα ειναι εκεινο της αφθονίας της πληθώρας των ερεθισματων . Αναγκαστικά η Προσοχή μας στρεφεται προς ορισμενα από αυτά .Συνεπώς η προσοχή μας και αρα η αντιληψη μας ειναι επιλεκτική.
· α1 Προσοχή και ιδιοτητες των ερεθισματων
· Ποιοι ειναι οι κανόνες της επιλεκτικής προσοχής
· 1. Υπάρχουν ιδιοτητες των εωτερικών ερεθισματων όπως μεγεθος, ενταση, αντιθεση επαναληψη και κινηση πού πρκαλούν την προσοχή
· 2.Τό αν ενα ερεθισμα προκαλεί την προσοχή μας ή οχι εξαρταται από την εμειρία μας στο παρελθόν σε σχεση με αυτό και με αλλα ερεθισματα στο ιδιο περιβάλλον. Ενα οικείο ερεθισμα σε ξενο περιβάλλον , αλλά και ενα καινουριο ερεθισμα σε ενα οικείο περιβάλλον αιχμαλωτίζει την προσοχή μας.
· 3. Η επιλεκτική αντιληψη μας επηρρεαζεται από την εσωτερική μας κατασταση¨Τα κινητρα και τις αναγκες μας, την περασμενη γνωση και ολα τα μοναδικά χαρακτηριστικά πού σχηματιζουν την προσωπικότητα μας
· α2 Η οργανωση των ερεθισματων
· Ο μηχανισμός της αντιληψη μας οργανωνει τα ερεθίματα σε ομαδες ¨/ Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν συνολα , όχι ως μεμονωμένες οντότητες.
· α3. Η ερμηνεία
· Η βιωμενη ζωή μας ενπεριεχει μια δεσμη γνωστικών θεωριών τίς οποιεςχρησιμοποπιουμε για να ερμηνευσουμε την πραγματικότητα. Σχηματίζουν το γνωστικό πλαίσο πού επηρρεάζει την αντιληπτική μας ερμηνεία και απάντηση. . Ενα μερος των γνωστικών μας θεωριων μπορεί να αποκαλεσθεί ως υποννοουμενη θεωρια προσωπικότητας. Αφορά την δεσμη ων εννοιών και υποθέσεων πούχρησιμοποιούμε για να περιγραψουμε, συγκρινουμε και κατανοησουμε τους ανθρώπους. Αυτες οι θεωρίες επίσης φαίνεται να περιλαμβανουν υποθέσεις γυρω από τό ποιά χαρακτηριστικά τείνουμε να συνενώσουμε και να χρησιμοποιησουμε ασυνείδητα για να σχηματισουμε εντυπώσεις για τούς αλλους συχνά πάνω στη βαση πολύ περιορισμένων πληροφοριών .
· - Συμπερασμα
· Καθε διαδικασία επικοινωνιας ειναι μια εν γένει αμφιδρομη διαδικασία όπου το ατομο , συμφωνα και με την ατομική του ιδιοσυστασία και τους εκαστοτε τοπικούς , χρονικούςκαι κοινωνικους προσδιορισμους αφομοιώνει, μεταλλάσει και επαναδιαμορφώνει τα αντικειμενικά δεδομένα -ερεθίσματα, δηλαδή τα μηνυματα πού το εξωτερκό περιβάλλον ή η κοινωνική ομαδα του στελνει. Ετσι το κάθε ατομο δε λειτουργεί μόνον σαν δεκτης αλλά και σαν πομπός, πού στελνει νεα διαφοροποιημένα μηνυματαεπηρεάζοντας, με τη σειρά του και αυτό, το περιβάλλον -κοινωνια-ομαδα
· Επικοινωνιᨨ Τό προβλημα του ασυνειδήτου
· Το προβλημα της επικοινωνιας περιπλέκεται , αν λάβουμε υπόψη μας την ψυχαναλυση και την ψυχολογία του Βαθους. Ο Φρουδ ηταν εκεινος πού όπως κιο Κολομβος ανακάλυψε μια νεα αγνωστη Ηπειρο την Ηπειρο του Ασυνειδητου. Και ειναι το ασυνειδητο ο τόπος, η αποθηκη, αν θέλετε οπου τοποθετουνται ή απωθουνται ορμές, ενστικτα, επιθυμιες. Το ασυνειδητο δεν ξεχνα τίποτα,δομειται μενα δικό του τρόπο και κυριως μιλά. Μιλά με τα (δηθεν) λάθη μας,τα Lapsus, τις ενδειξεις ν νευματα , υπαινιγμους, μιλά με τις κινησεις του σωματος και τη σταση του, κυριως μιλά με τα ονειρα... Κιαυτό πού λέει ειναι παραληλο και συχνα αντιθετο με αυτό πού το εγώ προτιθεται να πεί. Ο λόγος του Ασυνειδητου ειναι ενας αλλος λόγος παραλληλος με τον προδηλο λόγο του εγώ. Ενας λόγος υποκωφος πού εκφερεται με λέξεις, κινησεις και σηματα και πού γινεται ασυνειδητα εστω αντιληπτος από τον απο-δεκτη.
· Σκεφτειτε λοιπόν οτι καθε επικοινωνια μεταξυ δυο ατόμων ενπεριεχει διπλά ή και πολλαπλά μηνυματα: Εκδηλα και μη εκδηλα ,συνειδητά ή ασυνειδητα,αντιφατικά πολλές φορες μεταξυ τους:και οτι αυτό πού λέγεται, αυτό πού δηλώνεται αντιφασκει πολλές φορες με αυτό πού το ασυνειδητο υπο-δεικνυει
· Παρεκβαση 1
· . Αλλαγες μορφων επικοινωνιας-Αλλαγες της κοινωνίας
· Οι αλλαγες στον τρόπο επικοινωνιας συναντουν και τίς κοινωνικέ ςαλλαγες. Αλλαζοντας οι κοινωνιες αλλάζουν και τον τρόπο με τον οποιο επικοικωνουν οι ανθρωποι και συγχρόνως αλλαζει και οτρόπος με τον οποιο οι ανθρωποι αντιλαμβανονται την σχεση με τον εαυτό τους και τους αλλους, η νοοτροπία τους.
· α. Στην παραδοσιακή κοινωνια Κυριαρχη μορφή οργανωσης ειναι η κοινοτητα. Χαρακτηριστικό της η εσωστρεφεια. Υπερτατη αξια η παραδοση: στην παραδοσιακή κοινωνια η επικοινωνια γινεται κυρίως προφορικά -το περιεχόμενο της ειναι κυριως μυθοι , θρυλοι, παραμύθια.
· Η μορφή της χαρακτηρίζεται από την επαναληψη , την ομομορφια την συνεχεια -ωστε η παραδοση να μένει αναλοιωτη. Ενδιαφερουσα ειναι η σχεση της προφορικής επικοινωνιας με τον χωρο-χρονο: Οταν επικοινωνω προφορικά βλέπω τον συν-ομιλητη μου στον ιδιο χωρο. Βρισκομαι μαζί του στον διο χρονο. Στην παραδοσιακή -προφορική κοινωνια χωρος και χρόνος ταυτίζονται. Ο τύπος ανθρωπου πού κυριαρχει ειναι ο ‘’παραδοσιακά κατευθυνομενος’’ ανθρωπος αυτός δηλαδή πού θεωρεί σωστό να εξακολουθεί να πραττει ότι επραττε ο πατερας του και ο παππους του
· β. Στη Νεωτερική κοινωνια - κυριαρχη μορμφή οργανωσης ειναι η κοινωνια-ή πολη-οχι η κοινότητα. Εμφανίζεται επισης η εννοια του ‘’ατομου’’ ‘’εσωτερικά κατευθυνόμενου’’ Νειβιντανθρωπου πού πιστευει στο μελλον και επιθυμει να αλλαξει τον κόσμο. επιθυμει.
· Η νεωτερική κοινωνια ηταν(ειναι) επισης και μια ‘’εντυπη’’ κοινωνια - μια κοινωνια όπου εμφανιζεται και κυριαρχει η τυπογραφία, η εφημεριδα’’ αυτή η νεωτερη καθημερινή προσευχή- Χεγγελ) το τυπωμενο βιβλίο. . Με την μαζική εντυπη επικοινωνια-κυριαρχει ογραπτος λόγος-το κειμενο. Γινεται δυνατη η επικοινωνια με ανθρωπους πού βρίσκονται σε αλλο τόπο και σε αλλο χρόνο, διασπαται δηλαδή η προηγουμενη ενότητα . Ακόμα ο χρονος θεωρειται (και γίνεται) ανοδικός,προοδευτικός. Η αξία της παραδοσης εγκαταλείπεται και λατρευεται το μέλλον, η προοδος .
· γ. Στη Μετανεωτερική κοινωνια ( την κοινωνια της μάζας- κοινωνία του θεαματος). Ειναι μια κοινωνια οπου κυριαρχει η εικόνα , τό θεαμα. Σε αυτού του τύπου την κοινωνια νεωτερική διασπαση του χρονου σε παρελθόν -παρόν και μέλλον παυει να υφισταται, ο χρονος συρρικνώνεται , γινεται ενας παροντικός -πλανητικός χρόνος. Ο νεος τυπος ανθρώπου πούχαρακτηρίζει αυτή την κοινωνια ειναι ο ‘’ετεροκατευθυνόμενος ‘’ ανθρωπος ο ανθρωπος κάνει ότι και οι αλλοι. :, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
·
· Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
· ΟΠΤΙΚΈΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
· - ο τύπος θεωρειται τεταρτη εξουσια κατά τόν 18ο και19ο αιώνα. Ομως
· στόν αιώνα μας η οπτική εξετασης των Μεσων αλλάζει σημαντικά:
· Τα ΜΜΕ θεωρουνται πιά τα οργανα πού το ιδιο το κρατος , ή η πολιτική ελιτ, εχει την δυνατότητα να χρησιμοποιει στην ασκηση και την επιβολή της κρατικής εξουσιας
· -Μετά το 1970 ο ορος ‘’ μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνει να αντικατασταθεί από τον ορο ‘’ μαζικές επικοινωνίες’’. Τα ΜΜΕ δεν περιορίζονται στο να μεταδιδουν πληροφορίες- Γινονται θεσμοι μεσω των οποιων πραγματοποιειται η επικοινωνια δηλαδή ’’ μοναδικές εμπειρίες μετατρεπονται σε κοινές εμπειρίες’’( Γουίλιαμς)
· -Ετσι, τα ΜΜΕ δημιουργουν μια κοινοτητα εμπειριων -πραγματικών ή φανταστικών - και άρα κοινά νοηματα, ερμηνείες και αντιλήψεις και επομένως κοινές δραστηριότητες και στόχους. Αυτή, ή αυτές οι νέες κοινοτητες αποτελουν και το πεδιο της μαζικής επικοινωνιας
· - τα μμε ειναι οι θεσμοι πού στην εποχή μας μεσολαβουν μεταξύ πραγματικοτητας-φαινομένων και συνείδησης. Δεν περιγραφουν μόνο, αλλά και ερμηνεύουν τα φαινόμενα πού συνθετουν τον κόσμο γύρω μας
· Β. ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
· 1. απευθύνονται σε ενα τεραστιο ακροατήριο ή κοινό
· (‘’θεωρητικά ειναι δυνατόν για ενα ατομο να μιλά την ιδια στιγμή σε ολοκληρη την υφηλιο’’’’
· με συνέπεια
· - Ta συγχρονα MME να ειναι μαζικά γιατί απευθυνονται σε μάζες ανθρώπων οι οποιοι δεν βρίσκονται σε φυσική επαφή με τήν πηγή επικοινωνιας.
· - Τα ‘’προιόντα’’ δηλαδή τα μηνύματα πού απευθύνουν τα ΜΜΕ στο κοινό τους δεν ειναι μοναδικά, ιδιαιτερα, ανεπανάληπτα αλλά προκατασκευασμένα,τυποποιημένα, και σε μαζική βαση ‘’αναπαραγόμενα’’ εμπορευματα με ανταλλακτική αξια
· 2. Η επικοινωνια ειναι δημόσια , ανοιχτή σε όλους. Τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το κοινό ως ομοιομορφη μαζα ‘’μεσων ανθρώπω
· 3. Η επικοινωνια ειναι κατα κυριο λόγο , μονής κατευθυνσης: από τον πομπό στον δεκτη :
· ετσι το κοινό λειτουργει ως μαζα παθητικοποιημένων μεσων ανθρώπων ,’’ μοναχικό πλήθος’’
· 4. Μαζική επισης ειναι και η ποσοτητα χρόνου πού αφιερώνει το μέσο ατομο στα ΜΜΕ καθώς και η η εισβολή των μέσων σε ολους του τομείς της καθημερινής ζωής του συγχρονου ανθρωπου:διαμορφωνεται ετσι ενας ομοιομορφος , ενιαιος τρόπος ζωής και συμπεριφορας
· Οι όροι
· β. Αντιληψη Ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργεί εκλεκτικα. Δηλαδή το ατομο ‘’ βλέπει ότι γνωρίζει’’ καταλαβαινει και συγκρατεί από την πραγματικότητα ότι του ειναι ήδη γνωστό από προηγούμενη γνωση εμπειρία του.
· Τό ατομο συλλέγει από την πραγματικότητα και ταξινομεί καθε φορά στη σκεψη του εκείνα τα μερη για τα οποια υπαρχουν διαμορφωμένς ήδη κρίσεις. Καθε νεα αντιληψη του ατόμου διαμορφώνεται με βαση τα προυπάρχοντα στη σκέψη του στερεότυπα και ενισχύεται από αυτά, .
· Για την διαδικασία της αντίληψης
· Η ανθρωπινη συμπεριφορά , στην απλουστερη μορφή της μπορεί να ιδωθεί σαν μια απάντηση ενός προσωπου σε ενα ερεθισμα του περιβάλλοντος του. . Αυτό ειναι γνωστό σαν μοντελο ( Ε-Α) ερεθισμα απάντηση Η πληρης αλυσσίδα της ανθρωπινης αντιληψης μπορεί να περιγραφεί ως εξής
· Ερεθισμα-- Προσοχή- οργανωση- ερμηνεία-Απάντηση
· Τα τρία ενδιαμεσα βήματα αυτής της διαδικασίας- προσοχή-οργανωση- ερμηνεία-αποτελούν μια σημαντική πηγή των διαπροσωπικών διαφοροποιησεων της συμπεριφοράς. Επειδή διεφερουν αυτά τα ενδιαμεσα σταδια, δυα ατομα δεν αντιλαμβανονται την ιδια πραγματικότητα ποτε, με τον ιδιο ακριβώς τρόπο. Καθώς επίσης και ενα προσωπο αντιλαμβανεται διαφορετικά την ιδια πραγματικότητα με το πέρασμα του χρόνου
· α .Το σταδιο της προσοχής.
· Ενα από τα προβλήματα πού συνδεονται με τα ερεθισματα ειναι εκεινο της αφθονίας της πληθώρας των ερεθισματων . Αναγκαστικά η Προσοχή μας στρεφεται προς ορισμενα από αυτά .Συνεπώς η προσοχή μας και αρα η αντιληψη μας ειναι επιλεκτική.
· α1 Προσοχή και ιδιοτητες των ερεθισματων
· Ποιοι ειναι οι κανόνες της επιλεκτικής προσοχής
· 1. Υπάρχουν ιδιοτητες των εωτερικών ερεθισματων όπως μεγεθος, ενταση, αντιθεση επαναληψη και κινηση πού πρκαλούν την προσοχή
· 2.Τό αν ενα ερεθισμα προκαλεί την προσοχή μας ή οχι εξαρταται από την εμειρία μας στο παρελθόν σε σχεση με αυτό και με αλλα ερεθισματα στο ιδιο περιβάλλον. Ενα οικείο ερεθισμα σε ξενο περιβάλλον , αλλά και ενα καινουριο ερεθισμα σε ενα οικείο περιβάλλον αιχμαλωτίζει την προσοχή μας.
· 3. Η επιλεκτική αντιληψη μας επηρρεαζεται από την εσωτερική μας κατασταση¨Τα κινητρα και τις αναγκες μας, την περασμενη γνωση και ολα τα μοναδικά χαρακτηριστικά πού σχηματιζουν την προσωπικότητα μας
· α2 Η οργανωση των ερεθισματων
· Ο μηχανισμός της αντιληψη μας οργανωνει τα ερεθίματα σε ομαδες ¨/ Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν συνολα , όχι ως μεμονωμένες οντότητες.
· α3. Η ερμηνεία
· Η βιωμενη ζωή μας ενπεριεχει μια δεσμη γνωστικών θεωριών τίς οποιεςχρησιμοποπιουμε για να ερμηνευσουμε την πραγματικότητα. Σχηματίζουν το γνωστικό πλαίσο πού επηρρεάζει την αντιληπτική μας ερμηνεία και απάντηση. . Ενα μερος των γνωστικών μας θεωριων μπορεί να αποκαλεσθεί ως υποννοουμενη θεωρια προσωπικότητας. Αφορά την δεσμη ων εννοιών και υποθέσεων πούχρησιμοποιούμε για να περιγραψουμε, συγκρινουμε και κατανοησουμε τους ανθρώπους. Αυτες οι θεωρίες επίσης φαίνεται να περιλαμβανουν υποθέσεις γυρω από τό ποιά χαρακτηριστικά τείνουμε να συνενώσουμε και να χρησιμοποιησουμε ασυνείδητα για να σχηματισουμε εντυπώσεις για τούς αλλους συχνά πάνω στη βαση πολύ περιορισμένων πληροφοριών .
· - Συμπερασμα
· Καθε διαδικασία επικοινωνιας ειναι μια εν γένει αμφιδρομη διαδικασία όπου το ατομο , συμφωνα και με την ατομική του ιδιοσυστασία και τους εκαστοτε τοπικούς , χρονικούςκαι κοινωνικους προσδιορισμους αφομοιώνει, μεταλλάσει και επαναδιαμορφώνει τα αντικειμενικά δεδομένα -ερεθίσματα, δηλαδή τα μηνυματα πού το εξωτερκό περιβάλλον ή η κοινωνική ομαδα του στελνει. Ετσι το κάθε ατομο δε λειτουργεί μόνον σαν δεκτης αλλά και σαν πομπός, πού στελνει νεα διαφοροποιημένα μηνυματαεπηρεάζοντας, με τη σειρά του και αυτό, το περιβάλλον -κοινωνια-ομαδα
· Επικοινωνιᨨ Τό προβλημα του ασυνειδήτου
· Το προβλημα της επικοινωνιας περιπλέκεται , αν λάβουμε υπόψη μας την ψυχαναλυση και την ψυχολογία του Βαθους. Ο Φρουδ ηταν εκεινος πού όπως κιο Κολομβος ανακάλυψε μια νεα αγνωστη Ηπειρο την Ηπειρο του Ασυνειδητου. Και ειναι το ασυνειδητο ο τόπος, η αποθηκη, αν θέλετε οπου τοποθετουνται ή απωθουνται ορμές, ενστικτα, επιθυμιες. Το ασυνειδητο δεν ξεχνα τίποτα,δομειται μενα δικό του τρόπο και κυριως μιλά. Μιλά με τα (δηθεν) λάθη μας,τα Lapsus, τις ενδειξεις ν νευματα , υπαινιγμους, μιλά με τις κινησεις του σωματος και τη σταση του, κυριως μιλά με τα ονειρα... Κιαυτό πού λέει ειναι παραληλο και συχνα αντιθετο με αυτό πού το εγώ προτιθεται να πεί. Ο λόγος του Ασυνειδητου ειναι ενας αλλος λόγος παραλληλος με τον προδηλο λόγο του εγώ. Ενας λόγος υποκωφος πού εκφερεται με λέξεις, κινησεις και σηματα και πού γινεται ασυνειδητα εστω αντιληπτος από τον απο-δεκτη.
· Σκεφτειτε λοιπόν οτι καθε επικοινωνια μεταξυ δυο ατόμων ενπεριεχει διπλά ή και πολλαπλά μηνυματα: Εκδηλα και μη εκδηλα ,συνειδητά ή ασυνειδητα,αντιφατικά πολλές φορες μεταξυ τους:και οτι αυτό πού λέγεται, αυτό πού δηλώνεται αντιφασκει πολλές φορες με αυτό πού το ασυνειδητο υπο-δεικνυει
· Παρεκβαση 1
· . Αλλαγες μορφων επικοινωνιας-Αλλαγες της κοινωνίας
· Οι αλλαγες στον τρόπο επικοινωνιας συναντουν και τίς κοινωνικέ ςαλλαγες. Αλλαζοντας οι κοινωνιες αλλάζουν και τον τρόπο με τον οποιο επικοικωνουν οι ανθρωποι και συγχρόνως αλλαζει και οτρόπος με τον οποιο οι ανθρωποι αντιλαμβανονται την σχεση με τον εαυτό τους και τους αλλους, η νοοτροπία τους.
· α. Στην παραδοσιακή κοινωνια Κυριαρχη μορφή οργανωσης ειναι η κοινοτητα. Χαρακτηριστικό της η εσωστρεφεια. Υπερτατη αξια η παραδοση: στην παραδοσιακή κοινωνια η επικοινωνια γινεται κυρίως προφορικά -το περιεχόμενο της ειναι κυριως μυθοι , θρυλοι, παραμύθια.
· Η μορφή της χαρακτηρίζεται από την επαναληψη , την ομομορφια την συνεχεια -ωστε η παραδοση να μένει αναλοιωτη. Ενδιαφερουσα ειναι η σχεση της προφορικής επικοινωνιας με τον χωρο-χρονο: Οταν επικοινωνω προφορικά βλέπω τον συν-ομιλητη μου στον ιδιο χωρο. Βρισκομαι μαζί του στον διο χρονο. Στην παραδοσιακή -προφορική κοινωνια χωρος και χρόνος ταυτίζονται. Ο τύπος ανθρωπου πού κυριαρχει ειναι ο ‘’παραδοσιακά κατευθυνομενος’’ ανθρωπος αυτός δηλαδή πού θεωρεί σωστό να εξακολουθεί να πραττει ότι επραττε ο πατερας του και ο παππους του
· β. Στη Νεωτερική κοινωνια - κυριαρχη μορμφή οργανωσης ειναι η κοινωνια-ή πολη-οχι η κοινότητα. Εμφανίζεται επισης η εννοια του ‘’ατομου’’ ‘’εσωτερικά κατευθυνόμενου’’ Νειβιντανθρωπου πού πιστευει στο μελλον και επιθυμει να αλλαξει τον κόσμο. επιθυμει.
· Η νεωτερική κοινωνια ηταν(ειναι) επισης και μια ‘’εντυπη’’ κοινωνια - μια κοινωνια όπου εμφανιζεται και κυριαρχει η τυπογραφία, η εφημεριδα’’ αυτή η νεωτερη καθημερινή προσευχή- Χεγγελ) το τυπωμενο βιβλίο. . Με την μαζική εντυπη επικοινωνια-κυριαρχει ογραπτος λόγος-το κειμενο. Γινεται δυνατη η επικοινωνια με ανθρωπους πού βρίσκονται σε αλλο τόπο και σε αλλο χρόνο, διασπαται δηλαδή η προηγουμενη ενότητα . Ακόμα ο χρονος θεωρειται (και γίνεται) ανοδικός,προοδευτικός. Η αξία της παραδοσης εγκαταλείπεται και λατρευεται το μέλλον, η προοδος .
· γ. Στη Μετανεωτερική κοινωνια ( την κοινωνια της μάζας- κοινωνία του θεαματος). Ειναι μια κοινωνια οπου κυριαρχει η εικόνα , τό θεαμα. Σε αυτού του τύπου την κοινωνια νεωτερική διασπαση του χρονου σε παρελθόν -παρόν και μέλλον παυει να υφισταται, ο χρονος συρρικνώνεται , γινεται ενας παροντικός -πλανητικός χρόνος. Ο νεος τυπος ανθρώπου πούχαρακτηρίζει αυτή την κοινωνια ειναι ο ‘’ετεροκατευθυνόμενος ‘’ ανθρωπος ο ανθρωπος κάνει ότι και οι αλλοι. :, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
·
· Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
· ΟΠΤΙΚΈΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
· - ο τύπος θεωρειται τεταρτη εξουσια κατά τόν 18ο και19ο αιώνα. Ομως
· στόν αιώνα μας η οπτική εξετασης των Μεσων αλλάζει σημαντικά:
· Τα ΜΜΕ θεωρουνται πιά τα οργανα πού το ιδιο το κρατος , ή η πολιτική ελιτ, εχει την δυνατότητα να χρησιμοποιει στην ασκηση και την επιβολή της κρατικής εξουσιας
· -Μετά το 1970 ο ορος ‘’ μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνει να αντικατασταθεί από τον ορο ‘’ μαζικές επικοινωνίες’’. Τα ΜΜΕ δεν περιορίζονται στο να μεταδιδουν πληροφορίες- Γινονται θεσμοι μεσω των οποιων πραγματοποιειται η επικοινωνια δηλαδή ’’ μοναδικές εμπειρίες μετατρεπονται σε κοινές εμπειρίες’’( Γουίλιαμς)
· -Ετσι, τα ΜΜΕ δημιουργουν μια κοινοτητα εμπειριων -πραγματικών ή φανταστικών - και άρα κοινά νοηματα, ερμηνείες και αντιλήψεις και επομένως κοινές δραστηριότητες και στόχους. Αυτή, ή αυτές οι νέες κοινοτητες αποτελουν και το πεδιο της μαζικής επικοινωνιας
· - τα μμε ειναι οι θεσμοι πού στην εποχή μας μεσολαβουν μεταξύ πραγματικοτητας-φαινομένων και συνείδησης. Δεν περιγραφουν μόνο, αλλά και ερμηνεύουν τα φαινόμενα πού συνθετουν τον κόσμο γύρω μας
· Β. ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
· 1. απευθύνονται σε ενα τεραστιο ακροατήριο ή κοινό
· (‘’θεωρητικά ειναι δυνατόν για ενα ατομο να μιλά την ιδια στιγμή σε ολοκληρη την υφηλιο’’’’
· με συνέπεια
· - Ta συγχρονα MME να ειναι μαζικά γιατί απευθυνονται σε μάζες ανθρώπων οι οποιοι δεν βρίσκονται σε φυσική επαφή με τήν πηγή επικοινωνιας.
· - Τα ‘’προιόντα’’ δηλαδή τα μηνύματα πού απευθύνουν τα ΜΜΕ στο κοινό τους δεν ειναι μοναδικά, ιδιαιτερα, ανεπανάληπτα αλλά προκατασκευασμένα,τυποποιημένα, και σε μαζική βαση ‘’αναπαραγόμενα’’ εμπορευματα με ανταλλακτική αξια
· 2. Η επικοινωνια ειναι δημόσια , ανοιχτή σε όλους. Τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το κοινό ως ομοιομορφη μαζα ‘’μεσων ανθρώπω
· 3. Η επικοινωνια ειναι κατα κυριο λόγο , μονής κατευθυνσης: από τον πομπό στον δεκτη :
· ετσι το κοινό λειτουργει ως μαζα παθητικοποιημένων μεσων ανθρώπων ,’’ μοναχικό πλήθος’’
· 4. Μαζική επισης ειναι και η ποσοτητα χρόνου πού αφιερώνει το μέσο ατομο στα ΜΜΕ καθώς και η η εισβολή των μέσων σε ολους του τομείς της καθημερινής ζωής του συγχρονου ανθρωπου:διαμορφωνεται ετσι ενας ομοιομορφος , ενιαιος τρόπος ζωής και συμπεριφορας
Επικοινωνια και το προβλημα της αντιληψης
· Το προβλημα της αντιληψης
· Οι όροι
· β. Αντιληψη Ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργεί εκλεκτικα. Δηλαδή το ατομο ‘’ βλέπει ότι γνωρίζει’’ καταλαβαινει και συγκρατεί από την πραγματικότητα ότι του ειναι ήδη γνωστό από προηγούμενη γνωση εμπειρία του.
· Τό ατομο συλλέγει από την πραγματικότητα και ταξινομεί καθε φορά στη σκεψη του εκείνα τα μερη για τα οποια υπαρχουν διαμορφωμένς ήδη κρίσεις. Καθε νεα αντιληψη του ατόμου διαμορφώνεται με βαση τα προυπάρχοντα στη σκέψη του στερεότυπα και ενισχύεται από αυτά, .
· Για την διαδικασία της αντίληψης
· Η ανθρωπινη συμπεριφορά , στην απλουστερη μορφή της μπορεί να ιδωθεί σαν μια απάντηση ενός προσωπου σε ενα ερεθισμα του περιβάλλοντος του. . Αυτό ειναι γνωστό σαν μοντελο ( Ε-Α) ερεθισμα απάντηση Η πληρης αλυσσίδα της ανθρωπινης αντιληψης μπορεί να περιγραφεί ως εξής
· Ερεθισμα-- Προσοχή- οργανωση- ερμηνεία-Απάντηση
· Τα τρία ενδιαμεσα βήματα αυτής της διαδικασίας- προσοχή-οργανωση- ερμηνεία-αποτελούν μια σημαντική πηγή των διαπροσωπικών διαφοροποιησεων της συμπεριφοράς. Επειδή διεφερουν αυτά τα ενδιαμεσα σταδια, δυα ατομα δεν αντιλαμβανονται την ιδια πραγματικότητα ποτε, με τον ιδιο ακριβώς τρόπο. Καθώς επίσης και ενα προσωπο αντιλαμβανεται διαφορετικά την ιδια πραγματικότητα με το πέρασμα του χρόνου
· α .Το σταδιο της προσοχής.
· Ενα από τα προβλήματα πού συνδεονται με τα ερεθισματα ειναι εκεινο της αφθονίας της πληθώρας των ερεθισματων . Αναγκαστικά η Προσοχή μας στρεφεται προς ορισμενα από αυτά .Συνεπώς η προσοχή μας και αρα η αντιληψη μας ειναι επιλεκτική.
· α1 Προσοχή και ιδιοτητες των ερεθισματων
· Ποιοι ειναι οι κανόνες της επιλεκτικής προσοχής
· 1. Υπάρχουν ιδιοτητες των εωτερικών ερεθισματων όπως μεγεθος, ενταση, αντιθεση επαναληψη και κινηση πού πρκαλούν την προσοχή
· 2.Τό αν ενα ερεθισμα προκαλεί την προσοχή μας ή οχι εξαρταται από την εμειρία μας στο παρελθόν σε σχεση με αυτό και με αλλα ερεθισματα στο ιδιο περιβάλλον. Ενα οικείο ερεθισμα σε ξενο περιβάλλον , αλλά και ενα καινουριο ερεθισμα σε ενα οικείο περιβάλλον αιχμαλωτίζει την προσοχή μας.
· 3. Η επιλεκτική αντιληψη μας επηρρεαζεται από την εσωτερική μας κατασταση¨Τα κινητρα και τις αναγκες μας, την περασμενη γνωση και ολα τα μοναδικά χαρακτηριστικά πού σχηματιζουν την προσωπικότητα μας
· α2 Η οργανωση των ερεθισματων
· Ο μηχανισμός της αντιληψη μας οργανωνει τα ερεθίματα σε ομαδες ¨/ Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν συνολα , όχι ως μεμονωμένες οντότητες.
· α3. Η ερμηνεία
· Η βιωμενη ζωή μας ενπεριεχει μια δεσμη γνωστικών θεωριών τίς οποιεςχρησιμοποπιουμε για να ερμηνευσουμε την πραγματικότητα. Σχηματίζουν το γνωστικό πλαίσο πού επηρρεάζει την αντιληπτική μας ερμηνεία και απάντηση. . Ενα μερος των γνωστικών μας θεωριων μπορεί να αποκαλεσθεί ως υποννοουμενη θεωρια προσωπικότητας. Αφορά την δεσμη ων εννοιών και υποθέσεων πούχρησιμοποιούμε για να περιγραψουμε, συγκρινουμε και κατανοησουμε τους ανθρώπους. Αυτες οι θεωρίες επίσης φαίνεται να περιλαμβανουν υποθέσεις γυρω από τό ποιά χαρακτηριστικά τείνουμε να συνενώσουμε και να χρησιμοποιησουμε ασυνείδητα για να σχηματισουμε εντυπώσεις για τούς αλλους συχνά πάνω στη βαση πολύ περιορισμένων πληροφοριών .
· - Συμπερασμα
· Καθε διαδικασία επικοινωνιας ειναι μια εν γένει αμφιδρομη διαδικασία όπου το ατομο , συμφωνα και με την ατομική του ιδιοσυστασία και τους εκαστοτε τοπικούς , χρονικούςκαι κοινωνικους προσδιορισμους αφομοιώνει, μεταλλάσει και επαναδιαμορφώνει τα αντικειμενικά δεδομένα -ερεθίσματα, δηλαδή τα μηνυματα πού το εξωτερκό περιβάλλον ή η κοινωνική ομαδα του στελνει. Ετσι το κάθε ατομο δε λειτουργεί μόνον σαν δεκτης αλλά και σαν πομπός, πού στελνει νεα διαφοροποιημένα μηνυματαεπηρεάζοντας, με τη σειρά του και αυτό, το περιβάλλον -κοινωνια-ομαδα
· Επικοινωνιᨨ Τό προβλημα του ασυνειδήτου
· Το προβλημα της επικοινωνιας περιπλέκεται , αν λάβουμε υπόψη μας την ψυχαναλυση και την ψυχολογία του Βαθους. Ο Φρουδ ηταν εκεινος πού όπως κιο Κολομβος ανακάλυψε μια νεα αγνωστη Ηπειρο την Ηπειρο του Ασυνειδητου. Και ειναι το ασυνειδητο ο τόπος, η αποθηκη, αν θέλετε οπου τοποθετουνται ή απωθουνται ορμές, ενστικτα, επιθυμιες. Το ασυνειδητο δεν ξεχνα τίποτα,δομειται μενα δικό του τρόπο και κυριως μιλά. Μιλά με τα (δηθεν) λάθη μας,τα Lapsus, τις ενδειξεις ν νευματα , υπαινιγμους, μιλά με τις κινησεις του σωματος και τη σταση του, κυριως μιλά με τα ονειρα... Κιαυτό πού λέει ειναι παραληλο και συχνα αντιθετο με αυτό πού το εγώ προτιθεται να πεί. Ο λόγος του Ασυνειδητου ειναι ενας αλλος λόγος παραλληλος με τον προδηλο λόγο του εγώ. Ενας λόγος υποκωφος πού εκφερεται με λέξεις, κινησεις και σηματα και πού γινεται ασυνειδητα εστω αντιληπτος από τον απο-δεκτη.
· Σκεφτειτε λοιπόν οτι καθε επικοινωνια μεταξυ δυο ατόμων ενπεριεχει διπλά ή και πολλαπλά μηνυματα: Εκδηλα και μη εκδηλα ,συνειδητά ή ασυνειδητα,αντιφατικά πολλές φορες μεταξυ τους:και οτι αυτό πού λέγεται, αυτό πού δηλώνεται αντιφασκει πολλές φορες με αυτό πού το ασυνειδητο υπο-δεικνυει
· Παρεκβαση 1
· . Αλλαγες μορφων επικοινωνιας-Αλλαγες της κοινωνίας
· Οι αλλαγες στον τρόπο επικοινωνιας συναντουν και τίς κοινωνικέ ςαλλαγες. Αλλαζοντας οι κοινωνιες αλλάζουν και τον τρόπο με τον οποιο επικοικωνουν οι ανθρωποι και συγχρόνως αλλαζει και οτρόπος με τον οποιο οι ανθρωποι αντιλαμβανονται την σχεση με τον εαυτό τους και τους αλλους, η νοοτροπία τους.
· α. Στην παραδοσιακή κοινωνια Κυριαρχη μορφή οργανωσης ειναι η κοινοτητα. Χαρακτηριστικό της η εσωστρεφεια. Υπερτατη αξια η παραδοση: στην παραδοσιακή κοινωνια η επικοινωνια γινεται κυρίως προφορικά -το περιεχόμενο της ειναι κυριως μυθοι , θρυλοι, παραμύθια.
· Η μορφή της χαρακτηρίζεται από την επαναληψη , την ομομορφια την συνεχεια -ωστε η παραδοση να μένει αναλοιωτη. Ενδιαφερουσα ειναι η σχεση της προφορικής επικοινωνιας με τον χωρο-χρονο: Οταν επικοινωνω προφορικά βλέπω τον συν-ομιλητη μου στον ιδιο χωρο. Βρισκομαι μαζί του στον διο χρονο. Στην παραδοσιακή -προφορική κοινωνια χωρος και χρόνος ταυτίζονται. Ο τύπος ανθρωπου πού κυριαρχει ειναι ο ‘’παραδοσιακά κατευθυνομενος’’ ανθρωπος αυτός δηλαδή πού θεωρεί σωστό να εξακολουθεί να πραττει ότι επραττε ο πατερας του και ο παππους του
· β. Στη Νεωτερική κοινωνια - κυριαρχη μορμφή οργανωσης ειναι η κοινωνια-ή πολη-οχι η κοινότητα. Εμφανίζεται επισης η εννοια του ‘’ατομου’’ ‘’εσωτερικά κατευθυνόμενου’’ Νειβιντανθρωπου πού πιστευει στο μελλον και επιθυμει να αλλαξει τον κόσμο. επιθυμει.
· Η νεωτερική κοινωνια ηταν(ειναι) επισης και μια ‘’εντυπη’’ κοινωνια - μια κοινωνια όπου εμφανιζεται και κυριαρχει η τυπογραφία, η εφημεριδα’’ αυτή η νεωτερη καθημερινή προσευχή- Χεγγελ) το τυπωμενο βιβλίο. . Με την μαζική εντυπη επικοινωνια-κυριαρχει ογραπτος λόγος-το κειμενο. Γινεται δυνατη η επικοινωνια με ανθρωπους πού βρίσκονται σε αλλο τόπο και σε αλλο χρόνο, διασπαται δηλαδή η προηγουμενη ενότητα . Ακόμα ο χρονος θεωρειται (και γίνεται) ανοδικός,προοδευτικός. Η αξία της παραδοσης εγκαταλείπεται και λατρευεται το μέλλον, η προοδος .
· γ. Στη Μετανεωτερική κοινωνια ( την κοινωνια της μάζας- κοινωνία του θεαματος). Ειναι μια κοινωνια οπου κυριαρχει η εικόνα , τό θεαμα. Σε αυτού του τύπου την κοινωνια νεωτερική διασπαση του χρονου σε παρελθόν -παρόν και μέλλον παυει να υφισταται, ο χρονος συρρικνώνεται , γινεται ενας παροντικός -πλανητικός χρόνος. Ο νεος τυπος ανθρώπου πούχαρακτηρίζει αυτή την κοινωνια ειναι ο ‘’ετεροκατευθυνόμενος ‘’ ανθρωπος ο ανθρωπος κάνει ότι και οι αλλοι. :, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
·
· Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
· ΟΠΤΙΚΈΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
· - ο τύπος θεωρειται τεταρτη εξουσια κατά τόν 18ο και19ο αιώνα. Ομως
· στόν αιώνα μας η οπτική εξετασης των Μεσων αλλάζει σημαντικά:
· Τα ΜΜΕ θεωρουνται πιά τα οργανα πού το ιδιο το κρατος , ή η πολιτική ελιτ, εχει την δυνατότητα να χρησιμοποιει στην ασκηση και την επιβολή της κρατικής εξουσιας
· -Μετά το 1970 ο ορος ‘’ μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνει να αντικατασταθεί από τον ορο ‘’ μαζικές επικοινωνίες’’. Τα ΜΜΕ δεν περιορίζονται στο να μεταδιδουν πληροφορίες- Γινονται θεσμοι μεσω των οποιων πραγματοποιειται η επικοινωνια δηλαδή ’’ μοναδικές εμπειρίες μετατρεπονται σε κοινές εμπειρίες’’( Γουίλιαμς)
· -Ετσι, τα ΜΜΕ δημιουργουν μια κοινοτητα εμπειριων -πραγματικών ή φανταστικών - και άρα κοινά νοηματα, ερμηνείες και αντιλήψεις και επομένως κοινές δραστηριότητες και στόχους. Αυτή, ή αυτές οι νέες κοινοτητες αποτελουν και το πεδιο της μαζικής επικοινωνιας
· - τα μμε ειναι οι θεσμοι πού στην εποχή μας μεσολαβουν μεταξύ πραγματικοτητας-φαινομένων και συνείδησης. Δεν περιγραφουν μόνο, αλλά και ερμηνεύουν τα φαινόμενα πού συνθετουν τον κόσμο γύρω μας
· Β. ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
· 1. απευθύνονται σε ενα τεραστιο ακροατήριο ή κοινό
· (‘’θεωρητικά ειναι δυνατόν για ενα ατομο να μιλά την ιδια στιγμή σε ολοκληρη την υφηλιο’’’’
· με συνέπεια
· - Ta συγχρονα MME να ειναι μαζικά γιατί απευθυνονται σε μάζες ανθρώπων οι οποιοι δεν βρίσκονται σε φυσική επαφή με τήν πηγή επικοινωνιας.
· - Τα ‘’προιόντα’’ δηλαδή τα μηνύματα πού απευθύνουν τα ΜΜΕ στο κοινό τους δεν ειναι μοναδικά, ιδιαιτερα, ανεπανάληπτα αλλά προκατασκευασμένα,τυποποιημένα, και σε μαζική βαση ‘’αναπαραγόμενα’’ εμπορευματα με ανταλλακτική αξια
· 2. Η επικοινωνια ειναι δημόσια , ανοιχτή σε όλους. Τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το κοινό ως ομοιομορφη μαζα ‘’μεσων ανθρώπω
· 3. Η επικοινωνια ειναι κατα κυριο λόγο , μονής κατευθυνσης: από τον πομπό στον δεκτη :
· ετσι το κοινό λειτουργει ως μαζα παθητικοποιημένων μεσων ανθρώπων ,’’ μοναχικό πλήθος’’
· 4. Μαζική επισης ειναι και η ποσοτητα χρόνου πού αφιερώνει το μέσο ατομο στα ΜΜΕ καθώς και η η εισβολή των μέσων σε ολους του τομείς της καθημερινής ζωής του συγχρονου ανθρωπου:διαμορφωνεται ετσι ενας ομοιομορφος , ενιαιος τρόπος ζωής και συμπεριφορας
· Οι όροι
· β. Αντιληψη Ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργεί εκλεκτικα. Δηλαδή το ατομο ‘’ βλέπει ότι γνωρίζει’’ καταλαβαινει και συγκρατεί από την πραγματικότητα ότι του ειναι ήδη γνωστό από προηγούμενη γνωση εμπειρία του.
· Τό ατομο συλλέγει από την πραγματικότητα και ταξινομεί καθε φορά στη σκεψη του εκείνα τα μερη για τα οποια υπαρχουν διαμορφωμένς ήδη κρίσεις. Καθε νεα αντιληψη του ατόμου διαμορφώνεται με βαση τα προυπάρχοντα στη σκέψη του στερεότυπα και ενισχύεται από αυτά, .
· Για την διαδικασία της αντίληψης
· Η ανθρωπινη συμπεριφορά , στην απλουστερη μορφή της μπορεί να ιδωθεί σαν μια απάντηση ενός προσωπου σε ενα ερεθισμα του περιβάλλοντος του. . Αυτό ειναι γνωστό σαν μοντελο ( Ε-Α) ερεθισμα απάντηση Η πληρης αλυσσίδα της ανθρωπινης αντιληψης μπορεί να περιγραφεί ως εξής
· Ερεθισμα-- Προσοχή- οργανωση- ερμηνεία-Απάντηση
· Τα τρία ενδιαμεσα βήματα αυτής της διαδικασίας- προσοχή-οργανωση- ερμηνεία-αποτελούν μια σημαντική πηγή των διαπροσωπικών διαφοροποιησεων της συμπεριφοράς. Επειδή διεφερουν αυτά τα ενδιαμεσα σταδια, δυα ατομα δεν αντιλαμβανονται την ιδια πραγματικότητα ποτε, με τον ιδιο ακριβώς τρόπο. Καθώς επίσης και ενα προσωπο αντιλαμβανεται διαφορετικά την ιδια πραγματικότητα με το πέρασμα του χρόνου
· α .Το σταδιο της προσοχής.
· Ενα από τα προβλήματα πού συνδεονται με τα ερεθισματα ειναι εκεινο της αφθονίας της πληθώρας των ερεθισματων . Αναγκαστικά η Προσοχή μας στρεφεται προς ορισμενα από αυτά .Συνεπώς η προσοχή μας και αρα η αντιληψη μας ειναι επιλεκτική.
· α1 Προσοχή και ιδιοτητες των ερεθισματων
· Ποιοι ειναι οι κανόνες της επιλεκτικής προσοχής
· 1. Υπάρχουν ιδιοτητες των εωτερικών ερεθισματων όπως μεγεθος, ενταση, αντιθεση επαναληψη και κινηση πού πρκαλούν την προσοχή
· 2.Τό αν ενα ερεθισμα προκαλεί την προσοχή μας ή οχι εξαρταται από την εμειρία μας στο παρελθόν σε σχεση με αυτό και με αλλα ερεθισματα στο ιδιο περιβάλλον. Ενα οικείο ερεθισμα σε ξενο περιβάλλον , αλλά και ενα καινουριο ερεθισμα σε ενα οικείο περιβάλλον αιχμαλωτίζει την προσοχή μας.
· 3. Η επιλεκτική αντιληψη μας επηρρεαζεται από την εσωτερική μας κατασταση¨Τα κινητρα και τις αναγκες μας, την περασμενη γνωση και ολα τα μοναδικά χαρακτηριστικά πού σχηματιζουν την προσωπικότητα μας
· α2 Η οργανωση των ερεθισματων
· Ο μηχανισμός της αντιληψη μας οργανωνει τα ερεθίματα σε ομαδες ¨/ Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν συνολα , όχι ως μεμονωμένες οντότητες.
· α3. Η ερμηνεία
· Η βιωμενη ζωή μας ενπεριεχει μια δεσμη γνωστικών θεωριών τίς οποιεςχρησιμοποπιουμε για να ερμηνευσουμε την πραγματικότητα. Σχηματίζουν το γνωστικό πλαίσο πού επηρρεάζει την αντιληπτική μας ερμηνεία και απάντηση. . Ενα μερος των γνωστικών μας θεωριων μπορεί να αποκαλεσθεί ως υποννοουμενη θεωρια προσωπικότητας. Αφορά την δεσμη ων εννοιών και υποθέσεων πούχρησιμοποιούμε για να περιγραψουμε, συγκρινουμε και κατανοησουμε τους ανθρώπους. Αυτες οι θεωρίες επίσης φαίνεται να περιλαμβανουν υποθέσεις γυρω από τό ποιά χαρακτηριστικά τείνουμε να συνενώσουμε και να χρησιμοποιησουμε ασυνείδητα για να σχηματισουμε εντυπώσεις για τούς αλλους συχνά πάνω στη βαση πολύ περιορισμένων πληροφοριών .
· - Συμπερασμα
· Καθε διαδικασία επικοινωνιας ειναι μια εν γένει αμφιδρομη διαδικασία όπου το ατομο , συμφωνα και με την ατομική του ιδιοσυστασία και τους εκαστοτε τοπικούς , χρονικούςκαι κοινωνικους προσδιορισμους αφομοιώνει, μεταλλάσει και επαναδιαμορφώνει τα αντικειμενικά δεδομένα -ερεθίσματα, δηλαδή τα μηνυματα πού το εξωτερκό περιβάλλον ή η κοινωνική ομαδα του στελνει. Ετσι το κάθε ατομο δε λειτουργεί μόνον σαν δεκτης αλλά και σαν πομπός, πού στελνει νεα διαφοροποιημένα μηνυματαεπηρεάζοντας, με τη σειρά του και αυτό, το περιβάλλον -κοινωνια-ομαδα
· Επικοινωνιᨨ Τό προβλημα του ασυνειδήτου
· Το προβλημα της επικοινωνιας περιπλέκεται , αν λάβουμε υπόψη μας την ψυχαναλυση και την ψυχολογία του Βαθους. Ο Φρουδ ηταν εκεινος πού όπως κιο Κολομβος ανακάλυψε μια νεα αγνωστη Ηπειρο την Ηπειρο του Ασυνειδητου. Και ειναι το ασυνειδητο ο τόπος, η αποθηκη, αν θέλετε οπου τοποθετουνται ή απωθουνται ορμές, ενστικτα, επιθυμιες. Το ασυνειδητο δεν ξεχνα τίποτα,δομειται μενα δικό του τρόπο και κυριως μιλά. Μιλά με τα (δηθεν) λάθη μας,τα Lapsus, τις ενδειξεις ν νευματα , υπαινιγμους, μιλά με τις κινησεις του σωματος και τη σταση του, κυριως μιλά με τα ονειρα... Κιαυτό πού λέει ειναι παραληλο και συχνα αντιθετο με αυτό πού το εγώ προτιθεται να πεί. Ο λόγος του Ασυνειδητου ειναι ενας αλλος λόγος παραλληλος με τον προδηλο λόγο του εγώ. Ενας λόγος υποκωφος πού εκφερεται με λέξεις, κινησεις και σηματα και πού γινεται ασυνειδητα εστω αντιληπτος από τον απο-δεκτη.
· Σκεφτειτε λοιπόν οτι καθε επικοινωνια μεταξυ δυο ατόμων ενπεριεχει διπλά ή και πολλαπλά μηνυματα: Εκδηλα και μη εκδηλα ,συνειδητά ή ασυνειδητα,αντιφατικά πολλές φορες μεταξυ τους:και οτι αυτό πού λέγεται, αυτό πού δηλώνεται αντιφασκει πολλές φορες με αυτό πού το ασυνειδητο υπο-δεικνυει
· Παρεκβαση 1
· . Αλλαγες μορφων επικοινωνιας-Αλλαγες της κοινωνίας
· Οι αλλαγες στον τρόπο επικοινωνιας συναντουν και τίς κοινωνικέ ςαλλαγες. Αλλαζοντας οι κοινωνιες αλλάζουν και τον τρόπο με τον οποιο επικοικωνουν οι ανθρωποι και συγχρόνως αλλαζει και οτρόπος με τον οποιο οι ανθρωποι αντιλαμβανονται την σχεση με τον εαυτό τους και τους αλλους, η νοοτροπία τους.
· α. Στην παραδοσιακή κοινωνια Κυριαρχη μορφή οργανωσης ειναι η κοινοτητα. Χαρακτηριστικό της η εσωστρεφεια. Υπερτατη αξια η παραδοση: στην παραδοσιακή κοινωνια η επικοινωνια γινεται κυρίως προφορικά -το περιεχόμενο της ειναι κυριως μυθοι , θρυλοι, παραμύθια.
· Η μορφή της χαρακτηρίζεται από την επαναληψη , την ομομορφια την συνεχεια -ωστε η παραδοση να μένει αναλοιωτη. Ενδιαφερουσα ειναι η σχεση της προφορικής επικοινωνιας με τον χωρο-χρονο: Οταν επικοινωνω προφορικά βλέπω τον συν-ομιλητη μου στον ιδιο χωρο. Βρισκομαι μαζί του στον διο χρονο. Στην παραδοσιακή -προφορική κοινωνια χωρος και χρόνος ταυτίζονται. Ο τύπος ανθρωπου πού κυριαρχει ειναι ο ‘’παραδοσιακά κατευθυνομενος’’ ανθρωπος αυτός δηλαδή πού θεωρεί σωστό να εξακολουθεί να πραττει ότι επραττε ο πατερας του και ο παππους του
· β. Στη Νεωτερική κοινωνια - κυριαρχη μορμφή οργανωσης ειναι η κοινωνια-ή πολη-οχι η κοινότητα. Εμφανίζεται επισης η εννοια του ‘’ατομου’’ ‘’εσωτερικά κατευθυνόμενου’’ Νειβιντανθρωπου πού πιστευει στο μελλον και επιθυμει να αλλαξει τον κόσμο. επιθυμει.
· Η νεωτερική κοινωνια ηταν(ειναι) επισης και μια ‘’εντυπη’’ κοινωνια - μια κοινωνια όπου εμφανιζεται και κυριαρχει η τυπογραφία, η εφημεριδα’’ αυτή η νεωτερη καθημερινή προσευχή- Χεγγελ) το τυπωμενο βιβλίο. . Με την μαζική εντυπη επικοινωνια-κυριαρχει ογραπτος λόγος-το κειμενο. Γινεται δυνατη η επικοινωνια με ανθρωπους πού βρίσκονται σε αλλο τόπο και σε αλλο χρόνο, διασπαται δηλαδή η προηγουμενη ενότητα . Ακόμα ο χρονος θεωρειται (και γίνεται) ανοδικός,προοδευτικός. Η αξία της παραδοσης εγκαταλείπεται και λατρευεται το μέλλον, η προοδος .
· γ. Στη Μετανεωτερική κοινωνια ( την κοινωνια της μάζας- κοινωνία του θεαματος). Ειναι μια κοινωνια οπου κυριαρχει η εικόνα , τό θεαμα. Σε αυτού του τύπου την κοινωνια νεωτερική διασπαση του χρονου σε παρελθόν -παρόν και μέλλον παυει να υφισταται, ο χρονος συρρικνώνεται , γινεται ενας παροντικός -πλανητικός χρόνος. Ο νεος τυπος ανθρώπου πούχαρακτηρίζει αυτή την κοινωνια ειναι ο ‘’ετεροκατευθυνόμενος ‘’ ανθρωπος ο ανθρωπος κάνει ότι και οι αλλοι. :, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
·
· Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
· ΟΠΤΙΚΈΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
· - ο τύπος θεωρειται τεταρτη εξουσια κατά τόν 18ο και19ο αιώνα. Ομως
· στόν αιώνα μας η οπτική εξετασης των Μεσων αλλάζει σημαντικά:
· Τα ΜΜΕ θεωρουνται πιά τα οργανα πού το ιδιο το κρατος , ή η πολιτική ελιτ, εχει την δυνατότητα να χρησιμοποιει στην ασκηση και την επιβολή της κρατικής εξουσιας
· -Μετά το 1970 ο ορος ‘’ μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνει να αντικατασταθεί από τον ορο ‘’ μαζικές επικοινωνίες’’. Τα ΜΜΕ δεν περιορίζονται στο να μεταδιδουν πληροφορίες- Γινονται θεσμοι μεσω των οποιων πραγματοποιειται η επικοινωνια δηλαδή ’’ μοναδικές εμπειρίες μετατρεπονται σε κοινές εμπειρίες’’( Γουίλιαμς)
· -Ετσι, τα ΜΜΕ δημιουργουν μια κοινοτητα εμπειριων -πραγματικών ή φανταστικών - και άρα κοινά νοηματα, ερμηνείες και αντιλήψεις και επομένως κοινές δραστηριότητες και στόχους. Αυτή, ή αυτές οι νέες κοινοτητες αποτελουν και το πεδιο της μαζικής επικοινωνιας
· - τα μμε ειναι οι θεσμοι πού στην εποχή μας μεσολαβουν μεταξύ πραγματικοτητας-φαινομένων και συνείδησης. Δεν περιγραφουν μόνο, αλλά και ερμηνεύουν τα φαινόμενα πού συνθετουν τον κόσμο γύρω μας
· Β. ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
· 1. απευθύνονται σε ενα τεραστιο ακροατήριο ή κοινό
· (‘’θεωρητικά ειναι δυνατόν για ενα ατομο να μιλά την ιδια στιγμή σε ολοκληρη την υφηλιο’’’’
· με συνέπεια
· - Ta συγχρονα MME να ειναι μαζικά γιατί απευθυνονται σε μάζες ανθρώπων οι οποιοι δεν βρίσκονται σε φυσική επαφή με τήν πηγή επικοινωνιας.
· - Τα ‘’προιόντα’’ δηλαδή τα μηνύματα πού απευθύνουν τα ΜΜΕ στο κοινό τους δεν ειναι μοναδικά, ιδιαιτερα, ανεπανάληπτα αλλά προκατασκευασμένα,τυποποιημένα, και σε μαζική βαση ‘’αναπαραγόμενα’’ εμπορευματα με ανταλλακτική αξια
· 2. Η επικοινωνια ειναι δημόσια , ανοιχτή σε όλους. Τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το κοινό ως ομοιομορφη μαζα ‘’μεσων ανθρώπω
· 3. Η επικοινωνια ειναι κατα κυριο λόγο , μονής κατευθυνσης: από τον πομπό στον δεκτη :
· ετσι το κοινό λειτουργει ως μαζα παθητικοποιημένων μεσων ανθρώπων ,’’ μοναχικό πλήθος’’
· 4. Μαζική επισης ειναι και η ποσοτητα χρόνου πού αφιερώνει το μέσο ατομο στα ΜΜΕ καθώς και η η εισβολή των μέσων σε ολους του τομείς της καθημερινής ζωής του συγχρονου ανθρωπου:διαμορφωνεται ετσι ενας ομοιομορφος , ενιαιος τρόπος ζωής και συμπεριφορας
το προβλημα της επικοινωνιας
· Το επικοινωνιακό μοντελο Το Σημα- το μηνυμα
· 1- με την λέξη επικοινωνια εννοουμε το μηχανισμό με τον οποιο υπάρχουν και αναπτύσσονται οι ανθρωπινες σχεσεις- ολα τα συμβολα του νου μαζί με τα μεσα μεταβιβασης τους στον χωρο και της διαδοσης τους στον χρόνο. Περιλαμβανει την εκφραση του προσωπου, τη σταση και την χειρονομια, τους τόνους της φωνής, τίς λέξεις, τη γραφή, την τυπογραφια, τους σιδηροδρόμους, τον τηλεγραφο, το τηλέφωνο και οποιοδηποτε αλλο προσφατο επιτευγμα, στην κατακτηση του χωρου και του χρόνου
-Τσαρλ Κουλευ, η σημασια της επικοινωνιας, το Μηνυμα του Μεσου σ 31)
· -
καθε επικοινωνια συμβαλλει στη δημιουργια, ή μμετα σχηματισμό καποιου
· συστηματος αξιων πεποιθήσεων αντιλήψεων - με αλλα λόγια αναπλάθει, συμβολικ΄αναπαριστά την πραγματικότητα
Μελίνα Σεραφετινιδου Κοινωνιολογια των Μεσων Μαζικής Ενημέρωσης Guteberg
· επικοινωνία ειναι η διαδικασια με την οποια ενας πρωτουργός εκπεμπει η στέλνει ενα μήνυμα δια μέσου κάποιου φορεως σε κάπιον αποδέκτη και προκαλεί ενα αποτελεσμα ] λεξικό κοινωνικών επιστημων της Ουνέσκο( τόμος 1 σελ 267
· Συνεπώς ως επικοινωνια θεωρειται καθε μεταβίβαση μιας ‘’εννοιας νοήματος , από ανθρωπο σε ανθρωπο ή σε αλλους ανθρωπους
· 2. ‘’Οταν κάποιος προφερει ή γραφει μια φραση, όταν κάποιος γραφει στον πίνακα ενα μαθηματικό τυπο, οταν αναβει το φλας του αυτοκινητου , όταν χρησιμοποιει το λευκό ραβδί των τυφλών, όταν υψώνει μια σημαια στο καταρτι ενός πλοίου, όταν χτυπάει μια πόρτα, οταν κορναρει σε μια διασταυρωση, .... σε όλες αυτές τις περιπτωσεις παραγει κάποιο σημα
· ’’ ( Lui Prieto Μηνυματα και Σηματα, Εκδοσεις Νεφελη Αθήνα 1986’
·
3. Με το σημα θελουμε κατι να πούμε , κάτι να δείξουμε σε κάποιον αλλο σε εναν αποδέκτη-θελουμε δηλαδή να στείλουμε ενα μηνυμα. Η ετυμολογια του μηνυματος παραπέμπει στην ‘’ειδοποιηση, παραγγελία/ειδηση , αγγελία μανταττο παραγγελμα.(Ετυμολογικό λεξικό Τεγοπουλου -Φυτρακη)
Το μηνυμα προυποθετει εναν πομπό και εναν ή πολλους δεκτες, καποιον πού το στελνει και καποιον ή καποιους πού το δεχονται . Ο πομπός θελει κατι να πει ή να δειξει στους αποδεκτες- θελει να τους μεταδόσει ενα νοημα. Για να το μεταδόσει όμως χρησιμοποιει εναν κώδικα, μια γλώσσα: τη γλώσσα του σωματος,τη μουσική, τη γλώσσα των οδικών ή ναυτικών σηματων ,την μαθηματική γλώσσα, την εθνική του γλώσσα....
Η γλωσσα, η καθε γλώσσα, ειναι ενα συνολο από σηματα (σημεια) .
· 4. Το σημα αποτελει μια αναπαρασταση- μια εικόνα του μηνυματος. Οπως είπαμε το μηνυμα ειναι ενα νόημα-πού ο πομπός θελει να μεταδόσει. Για να το κάνει πρεπει να του δώσει μια μμορφή απτή,ορατή ή ακουστική. Για να το μεταδόσει πρεπει πρωτα να το απόδόσει,να το μεταφρασει αν θελετε σε μια γλωσσα σηματων. Ας πάρουμε για παραδειγμα τον πιο απλό από τους κώδικες , τον κώδικα των σηματων της τροχαιας
· Ο πομπός( η τροχαία ) θελει να μεταδοσει μια σειρά μηνυματων πού αφορουν στη ρύθμιση της κυκλοφορίαςΧρησιμοποιει τα σηματα-το κόκκινο , το κιτρινο , τοπρασινο, για να δηλώσει πότε τα αυτκινητα σταματουν και πότε περνουν . Τα σηματα αυτά ειναι αναπαραστασεις , εικόνες μηνυματων -νοηματων .
·
4.Καθε σημα(σημειο) περιεχει δυο διαστασεις : το σημαινον και το σημαινομενο του.
· Το σημαινον ειναι αυτό πού δηλώνεται, αυτό πού φαινεται, το σημαινόμενο ειναι αυτό πού δειχνεται ,πού υποδηλώνεται, δηλαδή το νόημα του σηματος-το μηνυμα. Για παραδειγμα : στα οδικά σηματα το κόκκινο χρωμα του σηματος, αυτό καθαυτό ειναι αυτό πού φαινεται-το σημαινον . Το σημαινόμενο-το νοημα-το μηνυμα ειναι οτι πρεπει να σταματήσει το αυτοκίνητο.
· Μεχρι εδω τα πραγματα φαινονται απλά. Σκεφτειτε ομως ότι ακόμα και σαυτό το απλό παραδειγμα του κόκκινου και του πρασινου απαιτειται μια κοινότητα συμμετοχής στο νοημα, μια προπαιδεια-εκμαθηση του νοηματος. Πριν σταματήσει κάποιος μπροστα στο κόκκινο πρεπει να μαθει τους συνειρμους-να μαθει νασυνδεει το σημαινον -κόκκινο με το σημαινόμενο-σταματημα . Αν δεν τους μάθει( ανα για παραδειγμα προερχεται από μια κοινωνια όπου δεν υπαρχουν αυτοκινητα) τότε τα σηματα φαινονται σημαινοντα αδεια νοηματος-χωρίς σημαινόμενο, χωρίς μηνυμα σηματα α-νοητα.
· Και τι σημαινει να τους μάθει; Σημαινει πάνω απόλα να τους ενταξει σε μια γώσσα ειδική,δηλαδή να μαθει να τους συντασει- το κοκκινο σημα-εχει μια ειδική σχεση με το κιτρινο και το πρασινο μονο στη γλωσσα των σηματων της τροχαιας, αλλοιως ειναι το χρωμα πού σημαινει κατι αλλο:φοβο, ερωτα, επανασταση,ζωή,οτιδήποτε.....
· 5.η καθε γλωσσα ειναι λοιπόν ενα συνολο απο σηματα πού εχουν μια
· εσωτερική συνοχή , μια δομη , μια συνταξη. Τα σηματα αποκτουν το νόημα τους μονονο σαυτή τη γλωσσα. Χανουν το νόημα τους και αποκτουν αλλο νόημα σε μια αλλη γλώσσα.
· Αν όμως σκεφτουμε παραπέρα την φύση ενός σηματος (σημειου) θα διακρινουμε την παραδοξη φυση του. Οπως ελεγε ο Σωσσυρ ‘’ σημειο ειναι η αδιαρρηκτη ενοτητα δυο σιαστασεων: του σημαινοντος και του σημαινομένου και ειναι πάντα ενσωματωμένο σε μια αλυσσσίδα άλλων σημείων, τα οποία συγχρόνως συσχετίζουν μεταξύ τους ορισμένα υποκείμενα και αντικείμενα’’
·
· ’Πρίν απόλα η παραδοξη φύση του σημείου έγκειται στο οτι ειναι συνδυασμός ενός ‘’υλικου’’( φωνή , κίνηση , αισθηση ) με μια’’ φόρμα’’ έναν τύπο πού μαζί με το υλικό αναδεικνύει τη ‘’σημασία’’ πού φέρει το σημείο.
Η εκφραση και η σημασία ειναι δηλαδή το σημαινον και το σημαινομενο.
Η σχεση αναμεσα στα δυο δεν ειναι απλή και διαφανής,κια αυτό γιατί ποτε δεν ειναι απόλυτη και σταθερή.
Ο Saussure τονισε ιδιαιτερα τον συμβατικό και αυθαιρετο χαρακτήρα των σημείων: Αλλά η αυθαιρεσια αυτή αφορά βασικά στο ξεκίνημα των πρωτων διαφορικών σχεσεων (ενός παιδιου) γιατί οι επομενες προσανατολιζονται προς τις ήδη υπαρχουσες.
Αυθαιρετο ειναι οτι το ασπρο χρωμα(αντικειμενο-αναφορά του σημείου ονομάζεται ‘’ ασπρο’’ ( σημαινον) αλλά από την στιγμή πού καθιερώθηκε δεν μπορει και δεν πρεπει να μπερδευτει με το ‘’μαυρο’’ μαυρο. Ωστόσο ειναι γνωστό οτι το ασπρο ονομαζόταν παλαιότερα ‘’λευκό’’ και το μαυρο ‘’μελαν ‘
’ Σιγουρα οι συνειρμοι του ζευγους ‘’ ασπρο-μαυρο’’ δεν ειναι οι ιδιοι με του ζευγους ‘’λευκό-μελαν’’ Δηλαδή δεν υπαρχει διαφανεια και απόλυτη ισομορφία των σημειων και των λόγων γιαυτό τον λόγο δεν μπορεί και να υπαρξει ποτε μια ενιαια , καθολική, γλώσσα της ανθρωπότητας ή οποια θα ονόμαζε όλα τα πραγματα ‘’ακριβώς ‘’ όπως ‘’ειναι’’:γιατί τα σημεια παραγουν νόημα’’όχι μόνο μεσω της απλής ονομασιας, μεμονομένων απλών πραγματων , αλλά πολύ περισσοτερο μεσα από τον ακαταπαυστο πλουτο των συνδυασμών τους.
Για τό λόγο αυτό και η δημιουργια νοήματος μεσω των σημείων ενεχει πάντα τον κίνδυνο παρα-γνωρισης και προ-καταληψης: Οι συνδυασμοι των σημειων γίνονται σε καθε γλωσσα συμφωνα με αυστηρούς κανόνες επιλογής και διαρθρωσης σε όλα τα επίπεδα( το φωολογικό το γραμματικό το συντακτικό κ.τλ.) Οι κανόνες αυτοί ειναι ιδιομορφοι γιατί πάντα ενέχουν τη δυνατότητα εξαιρεσης και μεταβολής σε αντιθεση με τους φυσικους κανόνες νομους.
·
6.Καθε μηνυμα ενεχει συνεπώς τον κινδυνο παραμορφωσης του και από πλευράς πομπού-καθώς το μεταμορφωνει σε σημα-σημειο -δηλαδή το μεταφραζει σε μια γλώσσα σε μια κώδικα, και από πλευράς δεκτη: Ο δεκτης καθώς αντιλαμβανεται το μηνυμα το ‘’φιλτραρει’’ μεσα από τα πολλές φορες παραμορφωτικά πρισματα της αντιληψης του.
Γνωριζουμε οτι ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργει εκλεκτικά. Δηλαδή το ατομο ‘’βλέπει οτι γνωρίζει ‘ καταλαβαινει και συγκρατει από τα μηνυματα ότι του ειναι ηδη γνωστο από προηγουμενη γνωση -εμπειρια του.
· 1- με την λέξη επικοινωνια εννοουμε το μηχανισμό με τον οποιο υπάρχουν και αναπτύσσονται οι ανθρωπινες σχεσεις- ολα τα συμβολα του νου μαζί με τα μεσα μεταβιβασης τους στον χωρο και της διαδοσης τους στον χρόνο. Περιλαμβανει την εκφραση του προσωπου, τη σταση και την χειρονομια, τους τόνους της φωνής, τίς λέξεις, τη γραφή, την τυπογραφια, τους σιδηροδρόμους, τον τηλεγραφο, το τηλέφωνο και οποιοδηποτε αλλο προσφατο επιτευγμα, στην κατακτηση του χωρου και του χρόνου
-Τσαρλ Κουλευ, η σημασια της επικοινωνιας, το Μηνυμα του Μεσου σ 31)
· -
καθε επικοινωνια συμβαλλει στη δημιουργια, ή μμετα σχηματισμό καποιου
· συστηματος αξιων πεποιθήσεων αντιλήψεων - με αλλα λόγια αναπλάθει, συμβολικ΄αναπαριστά την πραγματικότητα
Μελίνα Σεραφετινιδου Κοινωνιολογια των Μεσων Μαζικής Ενημέρωσης Guteberg
· επικοινωνία ειναι η διαδικασια με την οποια ενας πρωτουργός εκπεμπει η στέλνει ενα μήνυμα δια μέσου κάποιου φορεως σε κάπιον αποδέκτη και προκαλεί ενα αποτελεσμα ] λεξικό κοινωνικών επιστημων της Ουνέσκο( τόμος 1 σελ 267
· Συνεπώς ως επικοινωνια θεωρειται καθε μεταβίβαση μιας ‘’εννοιας νοήματος , από ανθρωπο σε ανθρωπο ή σε αλλους ανθρωπους
· 2. ‘’Οταν κάποιος προφερει ή γραφει μια φραση, όταν κάποιος γραφει στον πίνακα ενα μαθηματικό τυπο, οταν αναβει το φλας του αυτοκινητου , όταν χρησιμοποιει το λευκό ραβδί των τυφλών, όταν υψώνει μια σημαια στο καταρτι ενός πλοίου, όταν χτυπάει μια πόρτα, οταν κορναρει σε μια διασταυρωση, .... σε όλες αυτές τις περιπτωσεις παραγει κάποιο σημα
· ’’ ( Lui Prieto Μηνυματα και Σηματα, Εκδοσεις Νεφελη Αθήνα 1986’
·
3. Με το σημα θελουμε κατι να πούμε , κάτι να δείξουμε σε κάποιον αλλο σε εναν αποδέκτη-θελουμε δηλαδή να στείλουμε ενα μηνυμα. Η ετυμολογια του μηνυματος παραπέμπει στην ‘’ειδοποιηση, παραγγελία/ειδηση , αγγελία μανταττο παραγγελμα.(Ετυμολογικό λεξικό Τεγοπουλου -Φυτρακη)
Το μηνυμα προυποθετει εναν πομπό και εναν ή πολλους δεκτες, καποιον πού το στελνει και καποιον ή καποιους πού το δεχονται . Ο πομπός θελει κατι να πει ή να δειξει στους αποδεκτες- θελει να τους μεταδόσει ενα νοημα. Για να το μεταδόσει όμως χρησιμοποιει εναν κώδικα, μια γλώσσα: τη γλώσσα του σωματος,τη μουσική, τη γλώσσα των οδικών ή ναυτικών σηματων ,την μαθηματική γλώσσα, την εθνική του γλώσσα....
Η γλωσσα, η καθε γλώσσα, ειναι ενα συνολο από σηματα (σημεια) .
· 4. Το σημα αποτελει μια αναπαρασταση- μια εικόνα του μηνυματος. Οπως είπαμε το μηνυμα ειναι ενα νόημα-πού ο πομπός θελει να μεταδόσει. Για να το κάνει πρεπει να του δώσει μια μμορφή απτή,ορατή ή ακουστική. Για να το μεταδόσει πρεπει πρωτα να το απόδόσει,να το μεταφρασει αν θελετε σε μια γλωσσα σηματων. Ας πάρουμε για παραδειγμα τον πιο απλό από τους κώδικες , τον κώδικα των σηματων της τροχαιας
· Ο πομπός( η τροχαία ) θελει να μεταδοσει μια σειρά μηνυματων πού αφορουν στη ρύθμιση της κυκλοφορίαςΧρησιμοποιει τα σηματα-το κόκκινο , το κιτρινο , τοπρασινο, για να δηλώσει πότε τα αυτκινητα σταματουν και πότε περνουν . Τα σηματα αυτά ειναι αναπαραστασεις , εικόνες μηνυματων -νοηματων .
·
4.Καθε σημα(σημειο) περιεχει δυο διαστασεις : το σημαινον και το σημαινομενο του.
· Το σημαινον ειναι αυτό πού δηλώνεται, αυτό πού φαινεται, το σημαινόμενο ειναι αυτό πού δειχνεται ,πού υποδηλώνεται, δηλαδή το νόημα του σηματος-το μηνυμα. Για παραδειγμα : στα οδικά σηματα το κόκκινο χρωμα του σηματος, αυτό καθαυτό ειναι αυτό πού φαινεται-το σημαινον . Το σημαινόμενο-το νοημα-το μηνυμα ειναι οτι πρεπει να σταματήσει το αυτοκίνητο.
· Μεχρι εδω τα πραγματα φαινονται απλά. Σκεφτειτε ομως ότι ακόμα και σαυτό το απλό παραδειγμα του κόκκινου και του πρασινου απαιτειται μια κοινότητα συμμετοχής στο νοημα, μια προπαιδεια-εκμαθηση του νοηματος. Πριν σταματήσει κάποιος μπροστα στο κόκκινο πρεπει να μαθει τους συνειρμους-να μαθει νασυνδεει το σημαινον -κόκκινο με το σημαινόμενο-σταματημα . Αν δεν τους μάθει( ανα για παραδειγμα προερχεται από μια κοινωνια όπου δεν υπαρχουν αυτοκινητα) τότε τα σηματα φαινονται σημαινοντα αδεια νοηματος-χωρίς σημαινόμενο, χωρίς μηνυμα σηματα α-νοητα.
· Και τι σημαινει να τους μάθει; Σημαινει πάνω απόλα να τους ενταξει σε μια γώσσα ειδική,δηλαδή να μαθει να τους συντασει- το κοκκινο σημα-εχει μια ειδική σχεση με το κιτρινο και το πρασινο μονο στη γλωσσα των σηματων της τροχαιας, αλλοιως ειναι το χρωμα πού σημαινει κατι αλλο:φοβο, ερωτα, επανασταση,ζωή,οτιδήποτε.....
· 5.η καθε γλωσσα ειναι λοιπόν ενα συνολο απο σηματα πού εχουν μια
· εσωτερική συνοχή , μια δομη , μια συνταξη. Τα σηματα αποκτουν το νόημα τους μονονο σαυτή τη γλωσσα. Χανουν το νόημα τους και αποκτουν αλλο νόημα σε μια αλλη γλώσσα.
· Αν όμως σκεφτουμε παραπέρα την φύση ενός σηματος (σημειου) θα διακρινουμε την παραδοξη φυση του. Οπως ελεγε ο Σωσσυρ ‘’ σημειο ειναι η αδιαρρηκτη ενοτητα δυο σιαστασεων: του σημαινοντος και του σημαινομένου και ειναι πάντα ενσωματωμένο σε μια αλυσσσίδα άλλων σημείων, τα οποία συγχρόνως συσχετίζουν μεταξύ τους ορισμένα υποκείμενα και αντικείμενα’’
·
· ’Πρίν απόλα η παραδοξη φύση του σημείου έγκειται στο οτι ειναι συνδυασμός ενός ‘’υλικου’’( φωνή , κίνηση , αισθηση ) με μια’’ φόρμα’’ έναν τύπο πού μαζί με το υλικό αναδεικνύει τη ‘’σημασία’’ πού φέρει το σημείο.
Η εκφραση και η σημασία ειναι δηλαδή το σημαινον και το σημαινομενο.
Η σχεση αναμεσα στα δυο δεν ειναι απλή και διαφανής,κια αυτό γιατί ποτε δεν ειναι απόλυτη και σταθερή.
Ο Saussure τονισε ιδιαιτερα τον συμβατικό και αυθαιρετο χαρακτήρα των σημείων: Αλλά η αυθαιρεσια αυτή αφορά βασικά στο ξεκίνημα των πρωτων διαφορικών σχεσεων (ενός παιδιου) γιατί οι επομενες προσανατολιζονται προς τις ήδη υπαρχουσες.
Αυθαιρετο ειναι οτι το ασπρο χρωμα(αντικειμενο-αναφορά του σημείου ονομάζεται ‘’ ασπρο’’ ( σημαινον) αλλά από την στιγμή πού καθιερώθηκε δεν μπορει και δεν πρεπει να μπερδευτει με το ‘’μαυρο’’ μαυρο. Ωστόσο ειναι γνωστό οτι το ασπρο ονομαζόταν παλαιότερα ‘’λευκό’’ και το μαυρο ‘’μελαν ‘
’ Σιγουρα οι συνειρμοι του ζευγους ‘’ ασπρο-μαυρο’’ δεν ειναι οι ιδιοι με του ζευγους ‘’λευκό-μελαν’’ Δηλαδή δεν υπαρχει διαφανεια και απόλυτη ισομορφία των σημειων και των λόγων γιαυτό τον λόγο δεν μπορεί και να υπαρξει ποτε μια ενιαια , καθολική, γλώσσα της ανθρωπότητας ή οποια θα ονόμαζε όλα τα πραγματα ‘’ακριβώς ‘’ όπως ‘’ειναι’’:γιατί τα σημεια παραγουν νόημα’’όχι μόνο μεσω της απλής ονομασιας, μεμονομένων απλών πραγματων , αλλά πολύ περισσοτερο μεσα από τον ακαταπαυστο πλουτο των συνδυασμών τους.
Για τό λόγο αυτό και η δημιουργια νοήματος μεσω των σημείων ενεχει πάντα τον κίνδυνο παρα-γνωρισης και προ-καταληψης: Οι συνδυασμοι των σημειων γίνονται σε καθε γλωσσα συμφωνα με αυστηρούς κανόνες επιλογής και διαρθρωσης σε όλα τα επίπεδα( το φωολογικό το γραμματικό το συντακτικό κ.τλ.) Οι κανόνες αυτοί ειναι ιδιομορφοι γιατί πάντα ενέχουν τη δυνατότητα εξαιρεσης και μεταβολής σε αντιθεση με τους φυσικους κανόνες νομους.
·
6.Καθε μηνυμα ενεχει συνεπώς τον κινδυνο παραμορφωσης του και από πλευράς πομπού-καθώς το μεταμορφωνει σε σημα-σημειο -δηλαδή το μεταφραζει σε μια γλώσσα σε μια κώδικα, και από πλευράς δεκτη: Ο δεκτης καθώς αντιλαμβανεται το μηνυμα το ‘’φιλτραρει’’ μεσα από τα πολλές φορες παραμορφωτικά πρισματα της αντιληψης του.
Γνωριζουμε οτι ο μηχανισμός της αντιληψης λειτουργει εκλεκτικά. Δηλαδή το ατομο ‘’βλέπει οτι γνωρίζει ‘ καταλαβαινει και συγκρατει από τα μηνυματα ότι του ειναι ηδη γνωστο από προηγουμενη γνωση -εμπειρια του.
ΜΜΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
· ΜΜΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
· η οικογένεια στη μαζική κοινωνια
· Η πυρηνική οικογένεια( πατερας -μητερα παιδιά) αποτελεσαν το βασικό κυτταρο
· τηςκοινωνικής οργανωσης της αστικής κοινωνιας του 19 ου αιώνα.
· Στον 19ο αιώνα οι εννοιες ατομο και κοινωνια χωριστικάν σε δυο κόσμους: στον εσωτερικό κόσμο’’ όπου πρωτοστατεί το ατομο και στον εξωτερικό κόσμο όπου οι κοινωνικές σχεσεις ειναι ανωνυμες και ανταγωνιστικές. Σε αυτό το πλαισιο η λειτουργια της οικογένειας προσανατολισθηκε στην κοινωνικοποιηση των παιδών και ταυτοχρονα στην σταθεροποιηση της προσωπικότητας των ενηλίκων ‘’δηλαδη των γονιών ( Παρσονς)
· Οι γυναικες ταυτισθηκαν με την συναισθηματική ζωή και την ψυχική ισορροπία της οικογένειας, οι ανδρες με τον αγώνα για την οικονομική της επιβίωση και ευημερια
· Στην συγχρονη ομως μαζική κοινωνια ο ‘’εξωτερικός κόσμος’’ εισβλαλλει και τείνει να καταργήσει ολοκληρωτικά των ‘’εσωτερικό χωρο’’ ιδιαιτερα τα ΜΜΕ ειβαλλουν με τα μυνηματα τους ολοενα και περισσοτερο στον ιδιωτικό χωρο της οικογενειακής ζωής
· α. Οι σημερινοι γονείς βομβαρδιζονται όλο και περισσοτερο από τα ΜΜΕ με τα μυνηματα τους και με τα νεα προτυπα συμπεριφοράς. Οι γόνείς , ‘’ αβεβαιοι για το πώς θα μεγαλώσουν τα παιδια τους στρεφονται όλο και περισσοτερο σε βιβλία, ραδιοφωνικά προγραμματα, στην τηλεοραση’
· β. Τα ΜΜΕ απευθυνονται και στα παιδια (κομικς ,παιδική φιλολογία, παιδικά προγραμματα ραδιοφωνου τηλεορασης). Τα ΜΜΕ ζητούν από το παιδί να δεί τον κόσμο όπως ‘’το’’ παιδι-το αλλο παιδί-τον βλέπει. Τα μέσα εχουν δημιουργήσει μια εικόνα της παιδικής ηλικίας του αγοριού και του κοριτσιού... και αναγκαζουν τα παιδιά είτε να τη δεχθουν είτε επιθετικά να αντισταθουν σε αυτή την εικόνα του εαυτου τους ‘’( Riesman)
· TO ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗς
· ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΟΥ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΆΤΩΝ
· α. Η δημιουργια αυτου πού ο Ρησμαν ονομασε ‘’ο εξωκατευθυνόμενος ‘’ χαρακτηρας , δηλαδή το ατομο πού ειναι απόλυτα υποταγμένο στο κοινωνικό του περιβάλλον .
· β. Η συμμορφωση του παιδιου στις επιταγες των συγχρονων φορεων κοινωνικοποιησης πρεπει να φθανει στις πιο μυχιες πλευρες της προσωπικότητας τους. Ο εσωτερικός κόσμος του παιδιου γίνεται αντικειμενο διεισδυσης και ελεγχου από τους φορεις κοινωνικοποιησης .
· Αποτελεσμα:, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
· η οικογένεια στη μαζική κοινωνια
· Η πυρηνική οικογένεια( πατερας -μητερα παιδιά) αποτελεσαν το βασικό κυτταρο
· τηςκοινωνικής οργανωσης της αστικής κοινωνιας του 19 ου αιώνα.
· Στον 19ο αιώνα οι εννοιες ατομο και κοινωνια χωριστικάν σε δυο κόσμους: στον εσωτερικό κόσμο’’ όπου πρωτοστατεί το ατομο και στον εξωτερικό κόσμο όπου οι κοινωνικές σχεσεις ειναι ανωνυμες και ανταγωνιστικές. Σε αυτό το πλαισιο η λειτουργια της οικογένειας προσανατολισθηκε στην κοινωνικοποιηση των παιδών και ταυτοχρονα στην σταθεροποιηση της προσωπικότητας των ενηλίκων ‘’δηλαδη των γονιών ( Παρσονς)
· Οι γυναικες ταυτισθηκαν με την συναισθηματική ζωή και την ψυχική ισορροπία της οικογένειας, οι ανδρες με τον αγώνα για την οικονομική της επιβίωση και ευημερια
· Στην συγχρονη ομως μαζική κοινωνια ο ‘’εξωτερικός κόσμος’’ εισβλαλλει και τείνει να καταργήσει ολοκληρωτικά των ‘’εσωτερικό χωρο’’ ιδιαιτερα τα ΜΜΕ ειβαλλουν με τα μυνηματα τους ολοενα και περισσοτερο στον ιδιωτικό χωρο της οικογενειακής ζωής
· α. Οι σημερινοι γονείς βομβαρδιζονται όλο και περισσοτερο από τα ΜΜΕ με τα μυνηματα τους και με τα νεα προτυπα συμπεριφοράς. Οι γόνείς , ‘’ αβεβαιοι για το πώς θα μεγαλώσουν τα παιδια τους στρεφονται όλο και περισσοτερο σε βιβλία, ραδιοφωνικά προγραμματα, στην τηλεοραση’
· β. Τα ΜΜΕ απευθυνονται και στα παιδια (κομικς ,παιδική φιλολογία, παιδικά προγραμματα ραδιοφωνου τηλεορασης). Τα ΜΜΕ ζητούν από το παιδί να δεί τον κόσμο όπως ‘’το’’ παιδι-το αλλο παιδί-τον βλέπει. Τα μέσα εχουν δημιουργήσει μια εικόνα της παιδικής ηλικίας του αγοριού και του κοριτσιού... και αναγκαζουν τα παιδιά είτε να τη δεχθουν είτε επιθετικά να αντισταθουν σε αυτή την εικόνα του εαυτου τους ‘’( Riesman)
· TO ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗς
· ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΟΥ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΆΤΩΝ
· α. Η δημιουργια αυτου πού ο Ρησμαν ονομασε ‘’ο εξωκατευθυνόμενος ‘’ χαρακτηρας , δηλαδή το ατομο πού ειναι απόλυτα υποταγμένο στο κοινωνικό του περιβάλλον .
· β. Η συμμορφωση του παιδιου στις επιταγες των συγχρονων φορεων κοινωνικοποιησης πρεπει να φθανει στις πιο μυχιες πλευρες της προσωπικότητας τους. Ο εσωτερικός κόσμος του παιδιου γίνεται αντικειμενο διεισδυσης και ελεγχου από τους φορεις κοινωνικοποιησης .
· Αποτελεσμα:, το ‘’εξωκατευθυνόμενο ατομο ειναι τρομερα ευαλωτο και εξαρτημένο από τους αλλους. : θελει να αρεσει συνεχεια σε όσο το δυνατόν περισσοτερους ανθρωπους-αν ειναι δυνατόν σε ολους
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009
Η επιστροφή της Λογοκρισίας
Επίθεση Δαμανάκη σε Σαμαρά για τη λογοκρισία
Υποτιμητικός για τον Κ. Γαβρά ο εκπρόσωπος της... πολυκατοικίας ''Πλήρη στήριξη στην απόφαση της κυβέρνησης να λογοκρίνει την ταινία του Κώστα Γαβρά για την Ακρόπολη προσέφερε, δια του εκπροσώπου Τύπου του, ο ΛΑΟΣ, αφήνοντας υπονοούμενα κατά του καταξιωμένου διεθνώς σκηνοθέτη, αλλά και του... ΠΑΣΟΚ.
Ο Κωστής Αϊβαλιώτης έκανε λόγο για δήθεν "προοδευτικούς", που αντιπαλεύονται το έθνος και τις συνιστώσες του, μίλησε για "πανάκριβο" ντοκιμαντέρ και ανέφερε ότι ο Κ. Γαβράς "προαλείφετο για επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ". Ισχυρίστηκε ότι η εκκλησία δέχεται "πόλεμο", κάτι που δεν αποτελεί "νεοείσακτη ιδέα", όπως είπε. ''
Κώστας Γαβράς: Αυτό που μας διαφήμισε τώρα μας δυσφημεί
Κ. Γαβράς: «Λογοκριτές ο κλήρος»
Υποτιμητικός για τον Κ. Γαβρά ο εκπρόσωπος της... πολυκατοικίας ''Πλήρη στήριξη στην απόφαση της κυβέρνησης να λογοκρίνει την ταινία του Κώστα Γαβρά για την Ακρόπολη προσέφερε, δια του εκπροσώπου Τύπου του, ο ΛΑΟΣ, αφήνοντας υπονοούμενα κατά του καταξιωμένου διεθνώς σκηνοθέτη, αλλά και του... ΠΑΣΟΚ.
Ο Κωστής Αϊβαλιώτης έκανε λόγο για δήθεν "προοδευτικούς", που αντιπαλεύονται το έθνος και τις συνιστώσες του, μίλησε για "πανάκριβο" ντοκιμαντέρ και ανέφερε ότι ο Κ. Γαβράς "προαλείφετο για επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ". Ισχυρίστηκε ότι η εκκλησία δέχεται "πόλεμο", κάτι που δεν αποτελεί "νεοείσακτη ιδέα", όπως είπε. ''
Κώστας Γαβράς: Αυτό που μας διαφήμισε τώρα μας δυσφημεί
Κ. Γαβράς: «Λογοκριτές ο κλήρος»
Αλήθεια ,ποιος θυμάται σήμερα τον Reich;
Αλήθεια ,ποιος θυμάται σήμερα τον Reich;
Ο B Reich θεωρούσε τη σεξουαλικότητα ως βασική πηγή ευτυχίας ,καθώς κάποιος που έχει «μια αίσθηση ότι ζει τη ζωή »έχει και μια αυτονομία, που προέρχεται από τη καλλιέργεια των δυνατοτήτων του εαυτού του. Η ανθρώπινη δυστυχία «προέρχεται από τη θωράκιση του χαρακτήρα» καθώς ,για τον Reich,ο χαρακτήρας είναι ένα προστατευτικό μόρφωμα, μια πανοπλία. Η θωράκιση του εγώ ,προσλαμβάνει το περιεχόμενο της ,μέσω της ταύτισης με μια πραγματικότητα της ματαίωσης. Η επιθετικότητα, η οποία προκαλείται από τις ματαιώσεις, παράγει άγχος που στρέφεται κατά του εαυτού ,μπλοκάροντας τη κινητήρια έκφραση των ενεργειών ενός ατόμου, οι οποίες γίνονται αναστολές. Ετσι ,σε πολλούς ανθρώπους, η ικανότητα για αυθόρμητη ευχαρίστηση .η όποια έχει τις ρίζες της στη σεξουαλική ηδονή, έχει διαστρεβλωθεί από το σαδισμό, την απληστία και τον εγωκεντρισμό. Ο χαρακτήρας –πανοπλία- ,αποτελεί ένα δείκτη ανειλικρίνειας, ο οποίος όμως μπορεί να αλλάξει κατά τρόπο που θα παράγει ευτυχία. Η νευρωσική ισορροπία, μπορεί να διασπαστεί με την απελευθέρωση της λίμπιντο από προγενετήσιες καθηλώσεις.Κατά τη διάρκεια της θεραπείας ενεργοποιείται εκ νέου το βρεφικό γενετήσιο άγχος αλλά ως μέσο αναθεμελίωσης της «ικανότητας για οργασμό»,που χάθηκε, ως αποτέλεσμα της διαστρεβλωμένης ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης.
απο το ''Η Επινοηση του Ερωτα '' του Πέτρου Θεοδωριδη , περιοδικό ΕΝΕΚΕΝ τ. 2
Κυριακή 26 Ιουλίου 2009
Τι ναναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί;
Τι ναναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί
------------------------------------------------
Κι έτσι γλιστράνε στο κενό οι θεωρίεςΚαι ξεκολλάνε –σαν τα άστρα-οι σημασίες
------------------------------------------------
Κι έτσι γλιστράνε στο κενό οι θεωρίεςΚαι ξεκολλάνε –σαν τα άστρα-οι σημασίες
Σε μια τροχιά ελλειπτική-στη σιωπή(αφού κανείς μας πια δεν ξέρει τι να πει)
Μα …στάσου ! τι ναι κείνο το σημάδι;Που λάμπει σαν πολύτιμο πετράδι
Τι τάχα τρεμοφέγγει στα ουράνιαΣαν ναταν η ελπίδα η πιο σπάνια;
Τι ναναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί…Και μου θυμίζει κάποια εικόνα ιερή ;
Γαλάζιο φάντασμα σε μαύρο ΟυρανόΣτις καμινάδες μας ,και μοιάζει με καπνό….;
..
..
μήπως είναι η ιδια η ψυχή μαςκαι το απόσταγμα της μιζερης ζωής μας;
Σα μέσα στη σπηλιά –σταλαγματιά
Σαν του Θεούλη -στους ανθρώπους- τη ματιά….
Σαν του Θεούλη -στους ανθρώπους- τη ματιά….
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Η υπερβολή εχει πολλές διαστάσεις Η επιθυμία μπορεί να είναι υπερβολική στην ένταση της ...
.JPG)
ΦΩΤΟ:θανασηςΗ υπερβολή εχει πολλές διαστάσεις
Η επιθυμία μπορεί να είναι υπερβολική στην ένταση της , αν όχι απλώς θέλουμε κάτι , αλλά μας απασχολεί υπέρμετρα ή μας έχει γίνει εμμονή ή μαραζώνουμε γι αυτό ή είμαστε αδικαιολόγητα αναστατωμένοι που δεν το αποκτάμε.
Διαφορετικά , η επιθυμία μπορεί να είναι υπερβολική στο εύρος της , όπως όταν κάποιος δε θέλει απλώς εξουσία , αλλά την απόλυτη εξουσία , δεν θέλει απλώς χρυσαφι, αλλά όλο το χρυσαφι του κόσμου . Πρεπει να παραδεχθούμε ότι η σεξουαλική επιθυμία θα μπορούσε να είναι υπερβολική και ως προς την ένταση και ως προς το κύρος της . Πιθανώς να απασχολεί κάποιον υπέρ το δέον και πιθανώς να το ζητάει υπερβολικά πολλά. .
Ο Δον Ζουaν αποτελεί παράδειγμα τόσο του λάθους της υπερβολικής ενασχόλησης όσο και εκείνου τα ενασχόλησης με πολλά αντικείμενα
Simon Blackburn ,Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα , 2,Λαγνεία , Νεφέλη Αθήνα 2005
Ο Δον Ζουaν αποτελεί παράδειγμα τόσο του λάθους της υπερβολικής ενασχόλησης όσο και εκείνου τα ενασχόλησης με πολλά αντικείμενα
Simon Blackburn ,Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα , 2,Λαγνεία , Νεφέλη Αθήνα 2005
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
περι Επικουρου,ηδονών και αλλων
Φτυνω το ωραιο και τους κουφιοκεφαλους θαυμαστες του, όταν το ωραιο δεν προσφερει καμια ευχαριστηση” [Επικ. Απ. 79]
Σωστός .ο Επίκουρος … Ενώ εμείς (οι συγχρονοι νεοελληνες ) κανουμε ακριβώς το αντιθετο … Μολις δουμε καμμια Ωραια σουπερ ξιπασμένη γκομενα , καταπίνουμε το σαλιο μας
ενώ τα προθυμα ,καλοστεκουμενα, γλυκά θηλεα που υπάρχουν διπλα μας και μας αγαπουν και γουσταρουν τα .φτυνουμε
“Ας ευγνωμονουμε την ευλογημενη φυση, που όλα τα αναγκαια τα εκανε ευκολοαποκτητα, και τα μη αναγκαια δυσκολοαποκτητα! ”
Σωστό… Ας πάρουμε τα αναγκαια …τροφή νερο κ.λ. π ε ….δεν ειναι και τόσο δυσκολο να τα αποκτήσεις…(εκτός απο την Απόλυτη φτωχεια βεβαια …
Ομως τον ερωτα ή την αγάπη ε… δυσκολο….
Ομως ο ερωτας ή η αγαπη δεν εχουν να κάνουν με τις ανθρωπινες αναγκες …αλλά με τις επιθυμίες ….
…Ε ! οι επιθυμιες …ολες… ειναι απο την φυση τους (τη μη-φυση τους μάλλον ..ως ελλειψη ) ακόρεστες και απληστες)
Μονο που …μωρε σοφέ Επικουρε… είμαστε καμωμένοι οχι τόσο απο αναγκες αλλά ….από επιθυμιες(
Γιατί απο μικρά μας τυλίγουν με λόγια…οι επιθυμίες της μαμα΄ς του μπαμπά και των αλλωνν …μας τυλίξαν στις δικές τους επιθυμιες και μείς τυλιγουμε τα παιδια μας ….σε αυτο το πέπλο της σαγήνης που ειναι γεμάτο με οδύνες αλλά και Ωδινες . )
Ιούνιος 21, 2007 στο 5:54 μ.μ
Νοσφεράτος
“Δεν είναι το στομαχι αχορταγο όπως λενε πολλοι, αχορταγη είναι η ψευτικη ιδεα ότι το στομαχι δεν γεμιζει ποτε !” [Επικ. Προσφ. 59]
Και αυτή ειναι η φυση της Αγαπης : δηλαδή μολιςτο στομαχι του βρεφους γεμιζει από γαλα κι εκεί που θα νομιζαμε οτι θα ησυχαζε ικανοπιημένο κλαει …γιατί θελει περισσοτερα …θελει αγάπη
Για τον Λακάν ο-φθονος(invidia]ειναι ιδιοτητα του βλέμματος : προέρχεται από το ρήμα Videre (βλέπω) «H invidia η πιο υποδειγματική είναι αυτή που διαπίστωσα εδώ και πολύ καιρό στον Αυγουστίνο για να περιγράψω ολόκληρο το ριζικό της , δηλαδή τον φθόνο του μικρού παιδιού που κοιτάζει τον αδελφό του κρεμασμένο στο στήθος τη μητέρας του , που τον κοιτάζει μ ¨ένα βλέμμα πικρό., που του αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά κι έχει πάνω του την ενέργεια ενός δηλητηρίου…
….. Το παιδί που κοιτάζει τον μικρό του αδελφό, ποιος μας λέει ότι έχει ακόμη ανάγκη να είναι στο μαστό; Καθένας ξέρει ότι ο φθόνος προκαλείται συνήθως από την κατοχή αγαθών που , γι αυτόν που φθονεί δεν θα χρησίμευαν σε τίποτε, και που ούτε κανν υποψιάζεται την αληθινή τους φύση. Αυτός είναι ο αληθινός φθόνος.
…………………………………………………………………
Στην ψυχολογία της Melanie Klein,ο φθόνος σχετίζεται αποκλειστικά με την επιδίωξη του παιδιού για τον μαστό της μητέρας, στον οποίο θα προτιμούσε να είχε ένα πλήρες δικαίωμα κυριότητας , η μια εφ όρου ζωής επικαρπία « Θα μπορούσε να λεχθεί ότι το πολύ φθονερό πρόσωπο είναι ακόρεστο , ποτέ δεν μπορεί να ικανοποιηθεί επειδή ο φθόνος του προέρχεται από μέσα , και επόμενος πάντα βρίσκει ένα αντικείμενο να εξουσιάζει »
Ο Επίκουρος προσπαθεί να μας παρηγορήσει, λέγοντας: «όταν μεν ημείς ωμεν, ο θάνατος ου πάρεστιν , όταν δε ο θάνατος παρη τοθ ημείς ουκ εσμέν »(όσο υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι παρών κι όταν πάλι είναι παρών, τότε εμείς δεν υπάρχουμε) όμως αυτή η παρηγοριά πολύ λίγο μας βοηθά.
Γιατί, όπως μας προειδοποιεί ο Richard Rorty δεν υπάρχει φόβος της ανυπαρξίας σαν τέτοιος ,παρά μόνο φόβος μιας συγκεκριμένης απώλειας. «Θάνατος » και «ανυπαρξία» είναι όροι εξίσου ηχηροί και εξίσου κενοί. Το να λέμε πως μας φοβίζουν είναι το ίδιο αδέξιο όσο και η προσπάθεια του Επίκουρου να πει γιατί δεν θα έπρεπε να μας φοβίζουν »
Δηλαδή …ε πως να το κανουμε….ειναι ευκολο να λες” όσο υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι παρών ” …αλλά οταν σουρχεται κοντα και σου κολλαει την βρωμόφατσα του στο τζαμι της εξωπορτας ,τοτε …κλανουμε πατατες ολοι
…ομως κατι τετοιο δεν γινεται και με τις επιθυμίες …πχ “Φτυνω το ωραιο και τους κουφιοκεφαλους θαυμαστες του, όταν το ωραιο δεν προσφερει καμια ευχαριστηση” [Επικ. Απ. 79]
Ωραια θατανε να μπορουσαμε να φτυναμε(πραγματικά ομως οχι σαν την αλεπου και τα κρεμασταρια ) οτι δεν μας προσφερει καμμια ευχαριστησι …..
,,,, Αμα κολλήσουμε ομως (οπως ο Θειος ( και εγώ εδώ που τα λέμε) με καμμια ουπίτσα …κανενας Επικουρος δεν μας σωνει …
… Μπορει βεβαια να παρηγορηθουμε για λίγο ..αλλά μόνο για λίγο .
Ιούνιος 21, 2007 στο 7:35 μ.μ
Νοσφεράτος
βεβαια ειναι πολύ πολύ σωστό οτι ο Επικουρος εφαγε πολύ λασπη απο τους χριστιανομνησικακους….
πηγη:
http://panosz.wordpress.com/2007/06/26/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%ac%ce%b8%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%ae%cf%80%ce%bf%cf%82/
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 20, 2008
φυσικά οι ψυχαναγκασμοι αποφερουν και σημαντικές ωφελειες για τους ψυχαναγκαστικους…
πρωτα πρωτα προσφερουν στη ζωή τους ενα νοημα μια αποστολή , δευτερον ενα αλλοθι μπροστα στην αποτυχία(”αν δεν ηταν αυτό εγώ θα ειχα γινει”…
τριτον μια δικλειδα ασφαλειας (ενα προστατευτικό κουκουλι στη σχεση με τον αλλον -γιατι δεν υπάρχει τιποτε πιο αγχωτικό απο την πολύ κοντινη μυχιοτητα που αποκαλύπτει τις πιο σκοτεινες μας πλευρες )
τεταρτον τον προστατευει απο το χειροτερο : την πλήρη διαλυση ,την ψυχωση …
Υπάρχουν κι αλλες επι μερους ωφελειες βεβαια
..και καθε ψυχαναγκασμός καλει σαν μαγνητης εναν συπληρωματικό ψυχαναγκασμό .
..αρα ενεχει κατι το σαγηνευτικό ….και οδηγει σε συνεξαρτησεις,,,
- ολοκληρες κοινωνικές -ή και πολιτικές ομαδες ,συγκροτουνται γυρω απο ψυχαναγκασμους…
Τι ειναι αυτό που φοβαστε περισσοτερο στη ζωή ;» ρωτησαν κάποτε τον Ορσον Ουελες , σε συνεντντευξη του στο περιδοδικό της αμερικσνικης πρεσβειας «Την ακηδία»
ακηδία:Σημαινει την ψυχική και σωματική νωθρότητα . Το να μην εχεις διαθεση να πείς, να κανεις ή να σκεφτεις οτιδήποτε Μια πιο εκκοσμικευμένη και στενή της εκδοχή είναι η οκνηρία-το τελευταιο από τα επτα θανασιμα αμαρτήματα . Ομως η ακηδία φερει πίσω της το εκκλησιαστικό εγκλημα και τιμωρία…. Ο 13 Λόγος στην Κλίμακα του Ιωαννη του Σιναιτου ειναι ενας σαφής και διαυγής ορισμός της «Ακήδία σημαίνει παραλυση της ψυχής και εκλυση του νου, οκνηρία και αδιαφορία προς την ασκηση, μίσος προς τις μοναστικές υποσχεσεις…μι κατασταση φρικης, με πονοκεφαλο, πυρετό και ανακάτωμα του στομάχου…
Ιούνιος 23, 2007 στο 9:33 μ.μ
Νοσφεράτος
θΕΙΕ ευχαριστώ για την τιμή …. Συνεχιζω με την ερευνα για την ακηδία (εννοια των κωλογήρων)
Ο Ευάγριος ο Ποντικός (345-399) θεωρεί την ακηδία δαιμονική. Ο μεσημεριανός δαίμονας είναι ο πιο πανούργος από όλους τους δαίμονες , επιτίθεται στον μοναχό στο μέσον της μέρας , το καταμεσήμερο , με τον ήλιο να μοιάζει ακινητος στον ουρανό. Τα πραγματα μένουν ως εχουν σε αυτή την κατασταση , αλλά φαινεται να εχουν ψχασει εντελώς τη ζωντανια τους . Ο δαιμονας κάνει τον ανθρωπο να σιχαίνεται το μερος στο οποίο βρίσκεται ΄ακόμη και την ιδια τη ζωή του
Στην Αναγεννηση , η εννοια της ακηδίας αντικατασταθηκε απ¨αυτή ης μελαγχολίας … Η ακηδία διεφερε από τη μελαγχολία στο ότι η πρωτη συνδεοταν με τη ψυχή , ενώ η δευτερη συνδεοταν συνήθως με το σωμα …
Ενώ η μελαγχολία ειναι μια διφορούμενη εννοα που περιλαμβανει εντός την αρρώστια οσο και τη σοφία , η ακηδία παραμένει καθαρά μια αρνητική εννοια . Ενώ η μελαγχολία μπορεί να περιλαμβάνει την ιδια της τη θεραπεία , η θεραπεία για την ακδία βρίσκεται εξω από τον εαυτό – για παραδειγμα στον θεό ή τη δουλειά
Την κοιταζα και προσπαθουσα να καταλαβω πως είναι δυνατον για ένα ατομο πιστο να πεοθυλαζει κι οσταυρος να πηγαινοερχεται περα-δωθε σα θυμιατο”’ Λεει ο Θειος ….
Ενώ η επικουρεια αισθηση της ηδονής ειναι μεν υγιής αλλά γρηγορα μπορεί να καταλήξει βαρετή …
Η χριστιανική απολαυση πολλαπλασιαζεται καθως κινιεται μεταξύ Ενοχής και Ντροπής
…οπου η μεν ενοχή εχει να κανει με την τυχόν υπερβαση ενος οριου ( Π.Χ Αδαμ και Ευα και απαγορευμενος καρπός ) ,,,,,,
η δε Ντροπή με την αισθηση του Γυμνου σωματος (πχ ο Αδαμ και η Ευα συναισθανθηκαν οτι ησαν Γυμνοι μετα την απαγορευμενοι πραξη και σκεπαστηκαν με φυλα συκής )
Ετσι η σεξουαλική ηδονη ακονιζεται διπλά (λογω ενοχής και Ντοπής και στις καλές Χριστιανές κορυφωνεται στην πληρη πολλαπλή απολαυση
ετσι η χριστιανη που πηγαινοερχεται : … Αχ τι κανω …πω! πω! θεε μου ειμαι μια αμαρτωλή..ΑΧΧΧ ντροπής μου …Αχχχ (λες να με βλεπει ο Μακαρίτης ; ) Αχχχ (ειναι γλυκεια η αμαρτια) Αχχχχ! Αχχχχ….. Ωραια!
Ιούνιος 25, 2007 στο 7:36 μ.μ
Νοσφεράτος
Λέγεται ότι ο Αριστοτέλης εξήγησε στον Μέγα Αλέξανδρο, την κακή επίδραση που είχε πάνω του το να διαθέτει υπερβολικό χρόνο και υπερβολική ενέργεια σε κάποια εταίρα , την Φυλλίδα. Ο Αλέξανδρος εγκατέλειψε την Φυλλίδα, αλλά της είπε ότι το έκανε μετά από παραίνεση του Αριστοτέλη . Η Φυλλίς ορκίστηκε να εκδικηθεί τον Αριστοτέλη, και ετσι βάλθηκε να τραγουδά και να χορεύει και γενικά να τον προκαλεί μπροστά στο παράθυρο του μελετητηρίου του:«τα μαλλιά της ήταν λυτά,τα πόδια της γυμνά και η ζώνη λυμένη από το φόρεμα της »Τελικά , ο Αριστοτέλης έπεσε στην παγίδα της και , αρπάζοντας την Φυλλίδα μέσα από το παράθυρο, της δήλωσε το πάθος του . Εκείνη δέχθηκε να γίνει δική του με τον όρο να της ικανοποιήσει πρώτα μια μικρή επιθυμία. Έπρεπε να την αφήσει να τον ζέψει , να τον ιππεύσει και να την περιφέρει στον κήπο. Ο συνεπαρμένος Αριστοτέλης το έκανε, αλλά η Φυλλίς είχε καλέσει και τον Αλέξανδρο για να δει με τα μάτια του την ταπείνωση.«Δάσκαλε, είναι δυνατόν;» απόρησε ο Αλέξανδρος, και τότε ο Αριστοτέλης τον προειδοποίησε ότι ,αν η λαγνεία μπορεί να κυριεύσει ετσι την ίδια τη σοφία ένας όχι και τόσο σοφός νεαρός, όπως ο Αλέξανδρος, πρέπει να είναι διπλά προσεκτικός. Στον μύθο, ο Αλέξανδρος καταλαβαίνει και συγχωρεί τον Αριστοτέλη
Ιούνιος 25, 2007 στο 7:37 μ.μ
Νοσφεράτος
. Η Αγία Μαρία Μαγδαληνή ντε Πάτσι αφιέρωσε με όρκο τον εαυτό της στην αγνότητα :στα 1585 δοκίμασε μια παρατεταμένη έκσταση και είχε συνεχείς παραισθήσεις ότι την σφυροκοπούσαν και την έδερναν. Της άρεσε να μαστιγώνεται , είτε μόνη της ή από δόκιμες που είχε στην εξουσία της
Αγωνία είναι συναίσθημα,και ταυτόχρονα συνοθυλευμα συναισθημάτων (φόβος και θυμός, φόβος κι θλίψη,) και- σύμφωνα με τον Sartre- διακρίνεται από τον φόβο, από το γεγονός ότι ο «φόβος προκαλείται από τα όντα του κόσμου, ενώ η αγωνία για το εγώ μου».Ο Ίλιγγος είναι αγωνία στο μέτρο που τρέμω όχι μήπως πέσω στον γκρεμό αλλά μήπως ριχτώ στο γκρεμό. Μια κατάσταση μου προκαλεί φόβο, επειδή κινδυνεύει να αλλάξει τη ζωή μου. Και το είναι μου , προκαλεί την αγωνία στο μέτρο που δυσπιστώ για τις αντιδράσεις μου απέναντι σ αυτή την κατάσταση. Η προετοιμασία του πυροβολικού πριν από την επίθεση, μπορεί να προκαλέσει φόβο στον στρατιώτη που υφίσταται το βομβαρδισμό, «μα η αγωνιά του θα αρχίσει όταν θα δοκιμάσει να προβλέψει τον τρόπο που θα αντιδράσει στον βομβαρδισμό, όταν θα αναρωτηθεί αν θα μπορέσει να «αντέξει».» Παρόμοια, ο επιστρατευμένος που εντάσσεται και πάλι στο τάγμα του στην αρχή του πολέμου μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις, να φοβάται τον θάνατο. Μα πολύ πιο συχνά, του συμβαίνει να φοβάται «μήπως φοβηθεί», «,αγωνία θα νιώσει ύστερα από μια στιγμή , δηλαδή όταν , συστρέφοντας νευρικά τα χέρια θα φωνάξει :«Τι θα κάνω Μα τι θα κάνω;» .
Η Αγωνία κάνει τη σκέψη να εστιάζεται στην ανησυχία, με αποτέλεσμα το άτομο να φοβάται πάντα το χειρότερο.Η Αγωνία ανακαλεί στον εαυτό τους βρεφικούς φόβους αποχωρισμού, το διάχυτο φόβο αποδοκιμασίας, παραλύει εν τέλει τον πυρήνα του εαυτού.
Ιούνιος 27, 2007 στο 7:24 μ.μ
Νοσφεράτος
Και επειδή η Αγωνια ,το αγχος δεν αντεχεται …
Επειδή ολη αυτή η καθημερινή αμφιβολία δεν αντεχεται απο ατομα που δεν εχουν μάθει ,μάλλον, να σκεφτονται για τον εαυτό τους …
.. Προβαλλει ως ευκολη διεξοδος αυτή η σεξουαλοποιηση του Αγχους που προανέφερα …
..ως κατασκευασμένη , εναργητική αρνηση της αμφιβολίας …
… Ετσι το σεξ(και κυριως η εξαρηση απο το σεξ)
απο επιθυμία γινεται Φυγή ..απο ενστικτο καταλήγει να σημαινει καταφυγιο ,αρνηση της πραγματικότητας
.. Τετοια αρνηση συνιστουν και οι διαφοροι εθνικισμοι ,φονταμενταλισμοι κ.λ.π
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 20, 2008
Ο Μαρκ Τουαιν (μαλλον επικουρειος )ειχε πει καποτε : Στη ζωή μου περασα πολλές τρομακτικές καταστασεις μερικές απο τις οποιες συνεβησαν και στην πραγματικοτητα…
Οκτώβριος 4, 2007 στο 12:50 π.μ.
Νοσφερατος
Βιοαννη ο Επικουρος ηταν σαν να εκανε μια κοστ -μπένεφιτ αναλυση που θα ελεγε σημερα και κανας Φιλελευθερος της Φου Σου … Σου λεει .. Αν ας πουμε φας ενα γουρουνι ψητό στα καθησια … Το βραδυ θα κυλιεσαι απο τον πονο θα γινεις χοντρος σαν ντουλαπα και μπορει να σφηνωσεις σε καμμια πορτα …Για αυτό γιατί η υπερβολική ηδονή κοστιζει πονο ..τρωγε λιγο και απολαυσε το …Καπως ετσι …
Επισης ηταν σαν να ελεγε ; Δεξου τα πραγματ οπως ειναι (αυτά που ειναι ) και οπως δεν ειναι αυτά που Δεν ειναι …και μιας και το πιο Τρομακτικό απο ολα δηλαδή ο Θανατος σου δεν ειναι” ειναι” …αρα μη χολοσκας καθολου ..Θανατος δεν υπαρχει οσο εσυ υπαρχεις και οταν αυτός Υπαρξει εσυ δεν θα υπαρξεις …Ολα ωραια …
(Μακαρι ναχα την Επικουρεια αισιοδοξια του αν και απεθαντος )
http://panosz.wordpress.com/2007/10/03/%ce%bf-%ce%b8%ce%b5%ce%af%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%83%ce%af%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b5%ce%bc%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%ad%cf%81-%cf%83%ce%ba%ce%b1/
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 20, 2008
Η πηγή της απολαυσης του αυτοθυματοποιημενου δυστυχους
βρισκεται στο οτι τον κανει να επιστρεφει φαντασιακά (να παλινδρομει) σε μια προσωπική κατασταση ανημποριας η οποια του ανακαλει τις βρεφινές του μνημες …
Καθώς νιωθει σαν μωρο απολαυμβανει τους πρωιμους του τρόμους ,την απολυτη εξαρτηση απο την Μητερα (Βυζί)και τον πολυμορφο ερωτισμό που συνδεεται μ’ αυτήν… ..Ταυτοχρονα ειναι δυστυχής (αν δεν του εχει τελειως στριψει) διοτι ξερει οτι η επιστροφή στην Μωρουδαική κατασταση ειναι ανεφικτη αρα και η απολαυση ειναι φευγαλέα … Προσπαθει να την παρατεινει οσο μπορεί …και ξεπεφτει στην Διαστροφή ..δηλαδή στην καταναγκαστική επαναληψη συμπεριφορών που ελπιζει (ματαια) οτι θα του επαναφερουν την μωρουδιακή απολαυση …
Για να απολαυσει θα πρεπει να μοχθησει σαν σκυλος …και εντελει δεν απολαμβανει ή μαλλον απολαμβανει τον ιδιο του τον Μοχθο …
Αυτή ειναι και η μοιρα των πολύ ερωτευμένων (Ρωμαιος και Ιουλιετα, Τριστανος και Ιζολδη κ.ο.κ
Οκτώβριος 4, 2007 στο 2:11 π.μ.
Νοσφερατος
. Το μαζοχιστικό άτομο ξεφεύγει από το ανυπόφορο συναίσθημα της απομόνωσης και του χωρισμού με το να γίνει μέρος και αντικείμενο ενός άλλου προσώπου που το κατευθύνει ,το καθοδηγεί , το προστατεύει , που είναι η ζωή του . Η ενεργητική μορφή της συμβιωτικής ένωσης είναι η κυριαρχία ή , ο σαδισμός. Τα σαδιστικό άτομο θέλει να ξεφύγει από τη μοναξιά του και το συναίσθημα της φυλάκισης του κάνοντας ένα άλλο πρόσωπο μέρος και κομμάτι του εαυτού του Το σαδιστικό άτομο είναι τόσο εξαρτημένο από το υποταγμένο , όσο και το τελευταίο από το πρώτο. Κανένα δε μπορεί να ζήσει χωρίς το άλλο.
εγώ παλι εχω την εντυπωση οτι οι αισθησεις μας εχουν απομακρυνθει εδώ και πολύ καιρο απο την φυση τους και διαμεσολαβουνται εντονοτατα απο την νοηση …Ενα ειδος νοησης βεβαια που ειναι κι αυτό με την σειρά του διαμεσολαβημενο απο τον έικονικό κόσμο των Μηντια που δεν απευλευθυνεται στο Λογικό αλλά τις αισθησεις
…Ετσι π.χ για να απολαυσουμε π΄χ κατι με τις αισθησεις(γυναικα, αυτοκινητο φαγητο, ταξιδι κ.λ.π ) θα πρεπει πρωτα να συμφωνεί με τα προτυπα τοων Μντια (π.χ Διαφημισης) σε μια διαρκως προκρουστεια διαδικασια …
.Που και που βεβαια δοκιμαζουμε και καποια πρωτογενή (μεσω αισθησεων )απολαυση και νιωθουμε εκεινο το παραξενο συναισθημα:Νιωθω καλά αλλά δεν μπορω να καταλαβω γιατί …μαζί με εναν αποοσδιοριστο φοβο μιας και δεν ελεγχουμε νοητικά
(αλλοι δηλαδή μεσω υμων δεν ελεγχουν )αυτο που αισθανομαστε….Γαμησε τα δηλαδή
Οκτώβριος 6, 2007 στο 5:35 μ.μ
Νοσφεράτος
υμων = ημων …παντα τα μπερδευω οπως και το σουπα ,,,μουπες .
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 20, 2008
απο
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/04/24/1713/
μεταφορα απο αλλου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
