Norberto Bobbio :Τρεις Απολιτικες στασεις εναντι της Πολιτικής

O Norberto Bobbio (Το Μέλλον της Δημοκρατίας: μεταφραση Πανος Ραμος παρατηρητής Θεσσαλονικη 1993 )

αναφερεται σε Τρείς διαφορετικές Α-πολιτικες στασεις εναντι της πολιτικής :

οι στασεις αυτες ειναι:

Η απομακρυνση από την πολιτική ,

η παραίτηση από την πολιτική

και η αρνηση της πολιτικής

Η πρωτη βρισκει την χαρακτηριστική της πρόταση: ‘’δεν είναι τα πάντα πολιτική’’ Η νεα φορμουλα δεν είναι καθόλου οπισθοδρομική ουτε αντιδραστική και ακόμη λιγότερη ‘’ωχαδερφιστικη΄΄.

Η ολοκληρωτική πολιτικοποίσηση της ζωής μας είναι ο δρόμος πού οδηγεί στο ολοκληρωικό κρατος και σ’ εκείνον πού ο Νταρεντορφ απεκάλεσε ολοκληρωτικό πολιτη για τον οποίο η πόλις είναι το πάν και τα ατομο είναι το μηδέν.

Η δευτερη σταση, εκείνη της παραίτησης ,μπορεί να διατυπωθεί με μιαν άλλη πρόταση

‘’Η πολιτική δεν είναι για όλους’’ Η διαφορά αναμεσα στις δύο καταστάσεις είναι αρκετά σαφής:

Η πρώτη αφορά τα όρια της πολιτικής δραστηριοτητας, η δευτερη τα όρια των υποκειμένων πού καλούνται να συμμετάσχουν σ΄αυτήν .

Μπορούμε να φαντασθούμε μια κατασταση όπου η πολιτική είναι το πάν αλλά δεν είναι για όλους,

όπως εκείνη του ολοκληρωτικού κρατους

ή στο αντίθετο ακρο μια κατασταση όπου η πολιτική δεν είναι το πάν αλλά είναι για όλους πού αντιστοιχεί στο δημκρατικό και ταυτόχρονα φιλελευθερο κρατος .

Η Τρίτη σταση

‘’αρνηση της πολιτικής ''προυποθετει πάντα μια αξιολογική κριση για την πολιτική

χαρακτηριζεται από δύο τρόπους εκφρασης :

Ο πρωτος είναι κατά κυριο λόγο εγωιστικός, αποκομμένος , οικονομιστικός είναι χαρακτηριστικός του μικροαστικού ‘’ ωχαδερφισμού’’ συμφωνα με τον οποίο σοφός είναι αυτός πού κοιτάει τη δουλεια τρου και όποιος ανακατεύεται με την πολιτική το κάνει για ανταλλάγματα και δεν υπάρχουν ιδανικά και τα ιδανικά πού προβαλλονται είναι ψευτικα γιατι οι ανθρωποι δραστηριοπούνται μόνο επειδή εχουν συμφεροντα.

Ο άλλος τροπος,ηθικοθρησκευτικός ανεκαθεν παρών στην φιλοσοφική και θρησκευτική μας παραδοση είναι χαρακτηριστικός εκείνων πού στη πολιτική δεν βλεπουν παρα το δαιμονικό προσωπο της εξουσιας και θεωρεί την πολιτική ως τον χωρο της αδιαφιλονικητης θελησης για εξουσια

N.Bobbio