Εκείνη – λεπτή ψηλή μ’ολόλευκο λαιμό
–Περήφανη –ουτ’ ένα δάκρυ όταν ανέβαινε με βήματα αργά προς την εξέδρα
–Ολόγυρα το πλήθος την περίμενε
Και με την άκρη του ματιού διέκρινε εκείνον π’αγαπούσε
-‘’Περίεργο ‘’! -για λίγο σκέφτηκε -‘’το ρήμα καρατομώ’’ δεν κλίνεται σ’ολους τους χρόνους
Μπορείς να πεις θα καρατομηθώ ‘’ αλλά δεν λέμε ΄’’καρατομήθηκα’’
Και γιατί όχι ,- άραγε -αν υπάρχει μια μέλλουσα ζωή;''
Ύστερα έγειρε τον λαιμό στον δήμιο της .
Ενώ το πλήθος έκανε γρήγορα τον σταυρό του ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου