το Ολοκαυτωμα
η ιστορία είναι γεμάτη σφαγές. Ακόμα και γενοκτονίες. Για πολλούς λόγους Θρησκευτικούς, εθνικιστικούς, ταξικούς, αντικομμουνιστικους, Διεθνιστικους. Πόσα εκατομμύρια εξόντωσαν οι Αμερικάνοι στην Ιαπωνια, στη Βόρεια Κορέα (δυο, τρία;περισσότερα; Πόσα οι Ιάπωνες όταν εισέβαλαν στην Κίνα (μιλάμε για δεκάδες εκατομμυρίων).
Πόσοι εξοντωθήκαν στην Ρωσική επανάσταση; Παλιότερα; Πόσους εξόντωσε ο Τζεγκις Χαν και άλλοι.
Όμως το Ολοκαύτωμα ήταν κάτι άλλο: Το να εξοντώσεις σκληρά , ανελέητα, με σφαγές και πολλές φορές γενοκτονίες ένα εθνικό, θρησκευτικό, ταξικό αντίπαλο (μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους) ήταν κάτι το σχετικά σύνηθες στην ιστορία.Το έκαναν πολλοί, ακόμα και οι κατά τεκμήριο Δημοκράτες, οι Γάλλοι επαναστάτες .: όχι μόνο έκοψαν καμια 30 αρια χιλιάδες κεφαλιά, αλλά και έπαιξαν στο αίμα την εξέγερση των χωρικών στην Βανδεα.
Όμως το ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική και ανερυθριαστη εξόντωση εχθρών που δεν ήσαν καν εχθροί .
Όμως το ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική και ανερυθριαστη εξόντωση εχθρών που δεν ήσαν καν εχθροί .
Δεν ήταν π.χ εθνικά εχθροί οι Εβραίοι ούτε θρησκευτικά (δεν τους έσωζε η αλλαγή πίστης λογού χάρη). Ήταν ένας κατασκευασμένος, ένας επινοημένος εχθρός συμφωνά με την παράνοια της ναζιστικής ιδεολογίας. Και πως εξοντώνονταν; Ήταν τρομακτικό; σε μικρούς χώρους ( π.χ 300 τμ ) εξοντωντοναν 10.000, 20.000 την ημέρα. Και δεν είχε καν, να κάνει η εξόντωση με τις τύχες του πολέμου. Η εξόντωση έπρεπε να γίνει είτε κέρδιζαν τον πόλεμο είτε όχι.Οι Ναζί στερούσαν δικές τους δυνάμεις από το μέτωπο για να εξοντώσουν Εβραίους. Το Ολοκαύτωμα, ήταν ασύγκριτο στην αχρειότητα του . Ήταν το υπέρτατο κακό.
Και βεβαία το ολοκαύτωμα δεν αφορούσε μόνο τους Εβραίους.Πολλοί θα πουν : φυσικά αφορούσε και κομμουνιστές, Ρώσους, Πολωνούς, Έλληνες. Όμως εγώ δεν εννοώ αυτό. Όχι γιατι δεν εξόντωσαν και αυτούς οι Ναζί. Όμως αυτοί ήσαν αντίπαλοι, στρατιωτικοί ή ιδεολογικοί αντίπαλοι.Όχι, όταν λέω ότι δεν αφορούσε μονό τους Εβραίους, εννοώ τους άλλους αδυνάμους, Αυτούς που δεν έφταιξαν σε τίποτε , αυτούς που ούτε καν (δεν μπορούσαν ) αντισταθήκαν. Μήπως οι πρώτες δοκιμές δεν αφορούσαν τα παιδιά με διανοητικές αναπηρίες; Τους ψυχικά ασθενείς; Ολοκαυτώματα με τά ροζ τρίγωνα, με θύματα τους τσιγγάνους.
Και βεβαία το ολοκαύτωμα δεν αφορούσε μόνο τους Εβραίους.Πολλοί θα πουν : φυσικά αφορούσε και κομμουνιστές, Ρώσους, Πολωνούς, Έλληνες. Όμως εγώ δεν εννοώ αυτό. Όχι γιατι δεν εξόντωσαν και αυτούς οι Ναζί. Όμως αυτοί ήσαν αντίπαλοι, στρατιωτικοί ή ιδεολογικοί αντίπαλοι.Όχι, όταν λέω ότι δεν αφορούσε μονό τους Εβραίους, εννοώ τους άλλους αδυνάμους, Αυτούς που δεν έφταιξαν σε τίποτε , αυτούς που ούτε καν (δεν μπορούσαν ) αντισταθήκαν. Μήπως οι πρώτες δοκιμές δεν αφορούσαν τα παιδιά με διανοητικές αναπηρίες; Τους ψυχικά ασθενείς; Ολοκαυτώματα με τά ροζ τρίγωνα, με θύματα τους τσιγγάνους.
Το Ολοκαύτωμα ήταν ένα σχέδιο των Ναζί για να καθαρίσουν την κοινωνία από ότι θεωρούσαν βρώμικο και άρρωστο, να την κάνουν τελεία, καθαρή και υγιή. Το ολοκαύτωμα ήταν ένα πείραμα καθαριότητας.
Ήθελαν την αγνή άσπιλη, αμόλυντη τελεία κοινωνία, ένα όνειρο καθαρότητας και φτιάξανε έναν εφιάλτη
Ήθελαν την αγνή άσπιλη, αμόλυντη τελεία κοινωνία, ένα όνειρο καθαρότητας και φτιάξανε έναν εφιάλτη
10 σχόλια:
η μόνη διαφορά με το ολοκαύτωμα είναι ότι παλιά δεν είχαν φούρνους, ενώ οι ναζί είχαν φούρνους. οι αγγλοσάξωνες δεν είχαν φούρνους. οι σταυροφόροι δεν είχαν φούρνους. αν είχαν, θα έκαναν τα ίδια.
η διαφορά της παλαιότερης επιείκειας δεν οφείλεται στην επιείκεια αλλά στον διαφορετικό τρόπο εκμετάλλευσης: οι γερμανοί πχ ήταν ικανοί να διαχειριστούν το εβραϊκό κεφάλαιο αφού έσφαζαν τους εβραίους, ενώ οι οθωμανοί ήταν ανίκανοι να προκόψουν εάν δεν υπήρχαν οι ραγιάδες οι οποίοι τάιζαν τους κατακτητές.αλλά κάτι τέτοιο δε λέγεται επιείκεια, άρα δεν υπάρχει διαφορά.
γράφεις "Το Ολοκαύτωμα ήταν ένα σχέδιο των Ναζί για να καθαρίσουν την κοινωνία από ότι θεωρούσαν βρώμικο και άρρωστο, να την κάνουν τελεία, καθαρή και υγιή. Το ολοκαύτωμα ήταν ένα πείραμα καθαριότητας.
Ήθελαν την αγνή άσπιλη, αμόλυντη τελεία κοινωνία, ένα όνειρο καθαρότητας και φτιάξανε έναν εφιάλτη"
ε, αυτό ακριβώς είναι το πρόγραμμα του διαφωτισμού. η ιδανική κοινωνία, ο επι γης παράδεισος, δίχως μεταφυσική βοήθεια ή μεταφυσική εσχατολογία. ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε - μόνοι σας, με τους νόμους σας, με το πρόγραμμά σας, με την ιδεολογία σας. θα πει κανείς ότι οι ναζί ήταν ρατσιστές, ενώ ο διαφωτισμός ήταν πανανθρώπινος και μη ρατσιστικός.
εδώ γελάμε άγρια. δυστυχώς στην ελλάδα των μπαμπουίνων "διαφωτισμός" σημαίνει κάτι άσπιλο, αγνό, αμόλυντο ή, τουλάχιστον, εν τέλει καλό παρά τις ατέλειές του. αυτή η σημασία προέρχεται από την εκ των υστέρων ανάγνωση του διαφωτισμού: δηλαδή βλέπουν σήμερα ορισμένοι (εκπρόσωποι της κυρίαρχης ιδεολογίας δλδ) στα κείμενα των διαφωτιστών αυτό που αυτοί (= δηλ οι σημερινοί) θέλουν να δουν και όχι αυτό που οι διαφωτιστές πίστευαν, έγραφαν και εννοούσαν πραγματικά.
για να καταλάβουμε ότι αυτό ισχύει, πρέπει να κάνουμε σύγκριση με κάτι άλλο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα σχετικά: οι διαφωτιστές δεν ήταν κάποιοι πρωτοπόροι οι οποίοι ναι μεν είπαν κάποια καλά πράγματα τα οποία όμως ίσχυαν μόνο για τους λίγους (τους πλούσιους αστούς), αλλά "δεν πειράζει" και αυτά όλα δεν ισχύουν, διότι οι διαφωτιστές δεν είχαν την αντίληψη της εξέλιξης η οποία επακολούθησε (και η οποία οφείλεται αποκλειστικά στην μεθερμηνεία-διαστροφή των θέσεών τους για τη σημασία π.χ. της πολιτικής ισοτητας), δηλ. ότι σταδιακά όλοι θα (πρέπει να) γίνουν πολιτικά ίσοι. αντίθετα ήταν πεπεισμένοι για τις απόψεις τους.
το ίδιο συμβαίνει και με το θέμα του ρατσισμού και της αγνής, άσπιλης κοινωνίας: δεν ήταν "πρωτόγονοι αλλά φέροντες τα σπέρματα του καλού" οι διαφωτιστές, αλλά ό,τι έλεγαν το εννοούσαν για τους αστούς. η μετέπειτα αντιρατσιστική-πανανθρώπινη-ουμανιστική μεθερμηνεία του διαφωτισμού είναι, από τη σκοπιά της ιστορίας των ιδεών, μια απίστευτη παραχάραξη των ιδεολογιών.
1) Βολταίρος
α) για μαύρους
«Τα στρογγυλά μάτια τους, η πλακουτσωτή μύτη τους, τα χείλια τους που είναι πάντα παχιά, τα διαφορετικά διαμορφωμένα αυτιά τους, το μαλλί στο κεφάλι τους, το μέτρο της ίδιας της νοημοσύνης τους, όλ’ αυτά ορθώνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και τα άλλα είδη τεράστιες δ ι α φ ο ρ έ ς». Essai sur les moeurs, INTRODUCTION
«Και δεν είναι άνθρωποι, παρά το παράστημα του σώματος, μιας κι η ικανότητα στο να διατυπώνουν την σκέψη τους απέχει υπερβολικά πολύ από την δική μας. Τέτοιοι είναι εκείνοι που έχω δει και έχω εξετάσει».
Essai sur les moeurs, INTRODUCTION
«Εάν η αντιληπτικότητά τους δεν είναι τελείως διαφορετικής φύσης από την δική μας, είναι σε κάθε περίπτωση πολύ κατώτερη. Δεν είναι ικανοί στο να δείξουν οποιασδήποτε μεγάλη συγκέντρωση. Έχουν πολύ μικρή συνδυαστική ικανότητα και δεν δείχνουν ικανότητα να κατακτήσουν ούτε τα πλεονεκτήματα ούτε για τις καταχρήσεις της φιλοσοφίας μας». Essai sur les moeurs, κεφ. CXLI
«Ένα σπουδαίο ζήτημα είναι επίσης το αν προέρχονται [οι Αφρικανοί] από τους πιθήκους ή εάν οι πίθηκοι προέρχονται από αυτούς. Οι σοφοί μας μας έχουν πει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού. Να λοιπόν μια ωραία εικόνα του θείου κατασκευαστή: Μια πλακουτσωτή μαύρη μύτη με ελάχιστη ή και ανύπαρκτη νοημοσύνη. Σίγουρα θα έρθει καιρός που θα μάθουν ακόμη και αυτά τα ζ ώ α πώς να καλλιεργούν καλά το έδαφος, να καλλωπίζουν τα σπίτια και τους κήπους τους και να γνωρίσουν τις πορείες των αστεριών: Ο οποιοσδήποτε χρειάζεται τον χρόνο του για όλα».
β) για μαύρους
«[οι Εβραίοι] γεννιούνται όλοι τους με λυσσαλέο φανατισμό στις ψυχές τους, όπως οι Βρετανοί και οι Γερμανοί γεννιούνται με ξανθά μαλλιά. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν κάποια στιγμή αυτοί γίνουν η καταστροφή της ανθρώπινης φυλής». (Lettres de Memmius a Ciceron (1771)).
«Μοιάζεις να είσαι ο πλέον τρελός όλων. Οι Κάφροι, οι Οτεντότοι, και οι Νέγροι της Γουινέας είναι πολύ πιο λογικοί και έντιμοι άνθρωποι από τους προγόνους σου, τους Εβραίους. Έχετε ξεπεράσει όλα τα έθνη σε θρασείς μύθους, σε κακή συμπεριφορά και σε βαρβαρότητα. Σας αξίζει να τιμωρείστε, γιατί αυτό είναι το πεπρωμένο σας» (Γράμμα σε Εβραίο που του είχε γράψει διαμαρτυρόμενος για τον αντισημιτισμό του, L'Essai sur le moeurs et l’esprit des nations (1756)).
«Ξέρω ότι υπάρχουν μερικοί Εβραίοι στις αγγλικές αποικίες. Αυτοί οι μαρράνοι [= κρυπτοεβραίοι] πάνε όπου υπάρχει το χρήμα. Αλλά το εάν αυτοί οι περιτετμημένοι που πουλάνε παλιόρουχα ισχυρίζονται ότι ανήκουν στη φυλή του Νεφθαλί ή του Ισσάχαρ δεν είναι μικρής σημασίας. Είναι, απλά, τα μεγαλύτερα καθάρματα που έχουν ποτέ λερώσει το πρόσωπο της γης» (Γράμμα στον Jean-Baptiste Nicolas de Lisle de Sales (1773)).
2) David Hume
«Είμαι σε θέση να υποψιαστώ πως οι νέγροι, και γενικά όλα τα άλλα ανθρώπινα είδη, ότι είναι φύσει κατώτερα από τα λευκά. Δεν υπήρξε ποτέ πολιτισμένο έθνος άλλου χρώματος εκτός από λευκό, ούτε ακόμα και οποιοδήποτε άτομο που να διέπρεψε στην δράση ή την κερδοσκοπία. Καμία έξυπνη κατασκευή μεταξύ τους, καμία τέχνη, καμία επιστήμη… Μια τέτοια ομοιόμορφη και σταθερή διαφορά δεν θα μπορούσε να συμβεί, σε τόσες πολλές χώρες και ηλικίες, εάν η φύση δεν είχε κάνει μια αρχική διάκριση σ’ αυτές τις ανθρώπινες φυλές». Of national characters, in Essays: Moral, Political and Literary
3) Κάντ
«Οι νέγροι της Αφρικής δεν έχουν λάβει από τη φύση καμία νοημοσύνη που εξυψώνεται επάνω από τον ανόητο. Ο κ. Χιουμ προκαλεί οποιονδήποτε να αναφέρει ένα και μόνον παράδειγμα κάποιου νέγρου που να έχει εκδηλώσει κάποιο ταλέντο. Όπως αυτός βεβαιώνει, μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων μαύρων που έχουν περιπλανηθεί μακριά από τις χώρες τους, αν και πάρα πολλοί από αυτούς έχουν απελευθερωθεί, ούτε ένας δεν έχει υπάρξει που να επιτύχει κάτι μεγάλο είτε στην τέχνη είτε την επιστήμη είτε σε οποιοδήποτε άλλο αξιέπαινο θέμα. Αντίθετα, μεταξύ των λευκών οι άνθρωποι ανεβαίνουν συνεχώς επάνω από το χαμηλό σημείο όπου βρίσκονται και εξελίσσονται μέσω των ανώτερων προσόντων τους, αποκτώντας στον κόσμο φήμη. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ των δύο φυλών είναι ουσιαστική: Εμφανίζεται να είναι εξίσου μεγάλη και όσον αφορά τις ικανότητες του μυαλού όπως ακριβώς και στο χρώμα». Beobachtungen über das Gefühl des Schönen und Erhabenen, Vierter Abschnitt
4) Μοντεσκιέ
«Αυτοί για τους οποίους κάνουμε λόγο είναι μαύροι από την κορυφή μέχρι και τα νύχια και έχουν τόσο πλακουτσές μύτες που είναι σχεδόν αδύνατον να νοιώσεις οίκτο για αυτούς. Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς πως ο Νους του Θεού που είναι τόσο σοφός, διάλεξε να βάλει ψυχή, ακόμη περισσότερο καλή ψυχή, σε ένα σώμα τελείως μαύρο. Είναι τόσο φυσικό να σκέφτεται κανείς ότι το χρώμα αποτελεί την ουσία της έννοιας του ανθρώπου (…) Είναι αδύνατο για μας να πιστέψουμε ότι είναι ανθρώπινα όντα» Το πνεύμα των νόμων.
τι σημαίνουν όλα αυτά; ότι το ολοκαύτωμα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά ως αποτέλεσμα της ανάδειξης στην εξουσία μερικών διεστραμμένων, ως κάτι εκτός διαφωτισμού: είναι η ουσία του διαφωτισμού: η "απολύμανση" της κοινωνίας.
άρα, εκτός κι αν δούμε ποσοτικά το ολοκαύτωμα (που ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ είναι το απόλυτο κακό), αυτό είναι απλώς η έσχατη αποληξη της νοοτροπίας που υπάρχει στο διαφωτισμό ως σπέρμα και όχι απλώς υπάρχει αλλά διατυπώθηκε και ρητά και από τους μέγιστους του διαφωτισμού.
φαντάσου κάποιον να έλεγε ότι ο Μαρξ ήταν Σταλινικός.
ε, φαντάσου με τον ίδιο τρόπο κάποιον να λέει ότι ο Διαφωτισμός σημαίνει ανθρώπινα δικαιώματα, αντιρατσισμός, προστασία των μειονοτήτων, δημοκρατία
Νομίζω ότι είναι το υπέρτατο κακό έτσι κι αλλιώς ποιοτικά και όχι μόνο ποσοτικά.
Δεν ξέρω αν έχετε δει την ταινία "Europa" του Λαρς Φον Τρίερ. Στην ταινία δείχνει ότι οι νικημένοι Γερμανοί έχουν τέτοια τελειότητα σε κάθε τους κίνηση και είναι τόσο παγιδευμένοι από αυτή την εργονομία που ανατριχιάζεις.
Ωστόσο υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ των δύο καταστάσεων (της γκιλοτίνας π.χ. και του ολοκαυτώματος) και ας έλεγαν διάφορα ρατσιστικά οι Διαφωτιστές, νομίζω η σωστή μέθοδος είπαμε είναι να κρίνουμε έναν ιστορικό κύκλο σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του.Κι επίσης είναι σημαντικό το ότι στην πρώτη περίπτωση και σε όλες τις άλλες μιλάμε για εχθρούς ποια ξεκάθαρα.
Πάντως αυτό για τη συνάφεια του Διαφωτισμού με τα σκότη τα λέει νομίζω και ο Αντόρνο στη διαλεκτική του Διαφωτισμού (αν θυμάμαι καλά) και άλλοι και υπονοείται και στην προγενέστερη από το β' παγκόσμιο λογοτεχνία όπως π.χ. στο Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν.
coerdia
το παρακάτω το έγραψα για τη σχέση θρησκείας-βίας, αλλά μπορεί να το διαβάσει κανείς για κάθε ιδεολογία και τη σχέση της με το "κακό"
Η κριτική προς τη θρησκεία, από την πραγματιστική οπτική και με βάση αυτήν, είναι επίσης εσφαλμένη. Οι πολέμιοι της θρησκείας ισχυρίζονται ότι οι αξίες της θρησκείας και η ίδια η θρησκεία είναι βλαβερή, διότι προκαλεί βία και μάλιστα σε ποσότητα ανεπίτρεπτη κοινωνικά. Έτσι, ουσιαστικά θεωρούν ότι η πρακτική ωφελιμότητα ή βλάβη είναι κάτι το οφθαλμοφανές, κάτι μετρήσιμο π.χ. με «βιαιόμετρα». Όμως δεν αντιλαμβάνονται ότι η πραγματικότητα μπορεί να ιδωθεί εντελώς αντίθετα από τον τρόπο με τον οποίο την βλέπουν οι ίδιοι, δηλαδή ως εξής: Στα μάτια του πιστού η θρησκεία (του) είναι ωφέλιμη και μη βλαβερή, διότι οι αξίες της θρησκείας είναι αληθινές, δηλαδή επειδή θεωρεί τις αξίες της θρησκείας του αντικειμενικά αληθινές. Έτσι, η θρησκευτική βία ενδεχομένως να θεωρείται από τον πιστό ως παρεκτροπή ή κακό ή ότι είναι ωφέλιμη είτε αθροιζόμενη στο συνολικό όφελος είτε νομιμοποιημένη εξαρχής (τζιχάντ). Η «πρακτικότητα» και ωφελιμότητα βάσει της «αρχής της μη βίας» είναι θέμα οπτικής και όχι οφθαλμοφανές. Γιατί, αν η μη βία ήταν το ιδανικό, τότε λ.χ. η βίαιη καταπολέμηση των Ναζί θα ήταν βλαβερή και μη πρακτική.
Έτσι, η απόφανση βάσει του ποσού βίας ότι μια ιδεολογία στηρίζεται σε ψευδείς ή εσφαλμένες (προς την πραγματικότητα) αξίες είναι λανθασμένη. Γιατί έτσι απλώς αντιστρέφεται το πρόβλημα: Αν λ.χ. υποτεθεί ότι μια ιδεολογία είναι η αντικειμενικά ορθή (ηθικά και επιστημονικά), τότε η βία που η ίδια η ιδεολογία διακηρύσσει ως νόμιμη κι επιτρεπτή, δε θα ήταν κάτι κακό ή αφύσικο ή «πρακτικά βλαβερό», αλλά κάτι ωφέλιμο. Με τον τρόπο αυτόν, της μέτρησης της βίας, δεν επιλύεται το πρόβλημα του ποια ιδεολογία βασίζεται στις ορθές αξίες, απλώς μετατίθεται σε ποσοτικά δεδομένα: Η ποσοτική μέτρηση της βίας παρουσιάζει διάφορα προβλήματα. Είναι δυνατή η σύγκριση μεταξύ της ποσότητας βίας την οποία ασκεί όποιος κατέχει ένα τσεκούρι και δεν έχει ανακαλύψει πιο τελεσφόρες πρακτικές μαζικής εξόντωσης και όποιος, σε πρόσφατες εποχές, κατέχει έναν θάλαμο αερίων κι έχει εγκαταλείψει το τσεκούρι; Μπορούμε, δηλαδή να βεβαιώσουμε ελαφρά τη καρδία ότι ο αρχαίος κάτοχος τσεκουριού δεν θα εξόντωνε τόσο μαζικά και αδίστακτα όσο ο κάτοχος των θαλάμων αερίων, αν είχε στη διάθεσή του τους θαλάμους αερίων ή τα πυροβόλα όπλα; Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο αρχαίος πελεκυφόρος ήταν λιγότερο βίαιος από τον ναζί μόνο και μόνο επειδή ο πρώτος δεν μπορούσε – για λόγους τεχνικούς μόνον – να εξοντώσει τόσους όσους ο ναζί.
Το συμπέρασμα είναι ότι η πρακτική ωφέλεια και η αλήθεια των αξιών μιας ιδεολογίας και μιας θρησκείας έχουν τη σχέση αβγού-κότας. Αν κάποιος αποδεχτεί κάτι ως αληθές, τότε η βία που αυτό ενέχει μπορεί να γίνεται αποδεκτή και ηθική. Αν, αντίθετα, κάποιος δεχτεί κάτι ως ψευδές (ηθικά ή επιστημονικά), τότε η βία που αυτό ενέχει στοχεύει, στα μάτια του, σε ψευδείς νοηματοδοτήσεις κι επομένως είναι κατακριτέα. Έτσι, ο "πραγματισμός" των εχθρών της θρησκείας είναι τόσο αβάσιμος ή λογικός όσο και οι αιτιάσεις των οπαδών της θρησκείας για την ωφέλεια που αυτή προκαλεί παρά τις εκ μέρους της εκδηλώσεις βίας. Γιατί, όπως είπαμε στο άρθρο περί βίας, η βία είναι βασική συνιστώσα του πολιτισμού (και κάθε ιδεολογίας) και συνεπώς κανείς πολιτισμός δεν παραιτήθηκε από το δικαίωμα στη βία, αλλά - κι εδώ ακριβώς ξεχωρίζει ο άνθρωπος από το ζώο - προέκρινε την ορθή από την άδικη βία
εγώ νομίζω, εμή coerdia, ότι άμα λες πως κάποιος δεν είναι άνθρωπος - επιστημονικά λέγοντάς το μάλιστα - τότε φτιάχνεις και πολύφωτα και παντόφλες και ό,τι θες από το δέρμα του. δεν υπάρχει πράξη δίχως εκ των υστέρων ή εκ των προτέρων θεωρία.
τώρα για την τελειότητα των γερμανών, ε αυτοί την είχαν πάντα ως π.χ. μηχανικοί ή μουσικοί ή φιλόλογοι.
"....εξαντλείται η υπομονή μου και μού ‘ρχεται η επιθυμία να πω στους Γερμανούς, μια και καλή, πόσα πράγματα έχουν στη συνείδησή τους μέχρι τώρα. Έχουν στη συνείδησή τους όλα τα μεγάλα εγκλήματα εναντίον της κουλτούρας που έχουν γίνει εδώ και τέσσερις αιώνες…»
έλεγε ο φρειδερίκος. ε, οι γερμανοί είπαν να προσθέσουν κι ακόμη ένα έγκλημα.
Γιάννη ερώτηση:λες ότι το ολοκαύτωμα είναι απόληξη του διαφωτισμού επειδή οι διαφωτιστές επιζητούσαν την καθαρότητα ή επειδή επιζητούσαν τα ίσα δικαιώματα για ορισμένους ή και για τα δύο;
Μερικά άλλα κάπως αποσπασματικά: το να επιζητείται η καθαρότητα ως ένα βασικό χαρακτηριστικό της κοινωνίας θεωρώ ότι είναι έτσι κι αλλιώς προβληματικό και κατά συνέπεια θεωρώ προβληματικές και όλες τις θεωρητικές ρίζες αυτής της αντίληψης. Π.χ. σήμερα υπάρχουν διάφορες υποθέσεις όπως ένας (τυχαίος κατ'ουσίαν) ευγονισμός που μπορεί να πετύχει η ιατρική μέσω του προγενετικού ελέγχου κ.τ.λ., και δεν το λέω πρόβληματικό ούτε επειδή είμαι κατά της ελευθερίας, ούτε επειδή είμαι κατά της επιστήμης ή της δυνατότητας του ανθρώπου να αυτοκαθορίζεται. Το λέω γιατί η επιθυμία να είναι τα παιδιά πανέξυπνα και υγιέστατα συνάπτεται με το ότι πρέπει να είναι αποτελεσματικά κι ευτυχισμένα με το ζόρι σχεδόν και στο τέλος είναι απλώς έξυπνοι και υγιείς σκλάβοι (στην καλύτερη περίπτωση).
Κι αυτό το πρότυπο εμφανίζεται σε μια στιγμή που υπάρχει στο μυαλό του κόσμου η υπογεννητικότητα και ο υπερπληθυσμός συγχρόνως,η ανεργία και η καριέρα, το άγχος και μύρια όσα.
Αλλά για να πω και μια καλή κουβέντα, δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε χωρίς τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολλά από αυτά τα πράγματα προέκυψαν από το διαφωτισμό. Αυτό ήθελα να πω όταν έλεγα ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση από το ένα πράγμα στο άλλο.Στο ολοκαύτωμα έχουμε μια εξουσία η οποία δαιμονοποιεί τους Εβραίους για συγκεκριμένους λόγους, στους οποίους περιλαμβάνεται και η επιλογή τους ως αποδιοπομπαίου τράγου (δηλαδή κάποια τυχαιότητα γιατί στην ίδια θέση ήταν και άλλοι). Υπάρχουν όμως και ειδικοί λόγοι που δεν συνέτρεχαν για τις άλλες ομάδες και αυτό είναι σημαντικό ζήτημα και προς εξέταση. Συγκριτικά, ως προς την άνεση της μεθόδου εξόντωσης μπορούμε να σκεφτούμε γιατί δεν είναι το ίδιο το ολοκαύτωμα με τη Χιροσίμα όπου η τεχνική του χτυπήματος ήταν επίσης ανεβασμένη.
Μπορεί να στηριζόταν σε πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους η απόφαση για το ολοκαύτωμα αλλά και πάλι, όπως σου έχω ξαναπεί άλλη φορά νομίζω, είναι σαν εκείνο που λέει στην Αποκάλυψη "και ότε ο άγγελος ήνοιξεν την σφραγίδα την εβδόμην, εγένετο σιγή εν τω ουρανώ ως ημιώριον".
Και νομίζω ότι το συζητάμε γιατί δεν θέλουμε να ξανασυμβεί.
Κατά τα άλλα και τώρα που έχουμε τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να πει κανείς ότι η Δύση έχει στη συνείδηση της πολλά εγκλήματα όπως το ότι ρουφάει τον τρίτο κόσμο και τα κατώτερα στρώματα στην ίδια τη Δύση.Δηλαδή όπως έλεγε ο Μαρξ πριν απ'όλα αυτά, οι άνθρωποι είναι όλοι ίσοι στον ουρανό των πολιτικών δικαιωμάτων αλλά άνισοι στην επίγεια ζωή. Όσα δεν προχώρησαν οι διαφωτιστές και οι παλινωδίες τους τα προχώρησαν ως ένα βαθμό άλλοι.
Εμένα με ενδιαφέρει το να μην βρίσκονται νέοι ή παλιοί αποδιοπομπαίοι τράγοι,να μην υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο και αν είναι δυνατόν όταν αυτό συμβαίνει να ξέρουμε ότι συμβαίνει αυτό και όχι κάτι άλλο.
Γιατί οι Γερμανοί πιστεύω ότι δεν καταλάβαιναν τι ακριβώς συνέβαινε(λέγαν νομίζω μετά ότι δεν το ήξεραν) και αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα και μπορεί να ξανασυμβεί υπό άλλες περιστάσεις και σε άλλους τόπους.
Άντε, πείτε και τι λέει ο Κονδύλης(που είχε ζήσει και στη Γερμανία) για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διαφωτισμό ώστε αν βρεθούμε στη θέση του αποδιοπομπαίου τράγου να πάμε διαφωτισμένοι κι αν στη θέση του θύτη να κουνηθούμε από τη θέση μας:)
coerdia
Το Shoah δεν είναι μόνο η ουσία του Διαφωτισμού. Είναι και η κορύφωσή του. Για αυτό και συνιστά ποιοτικό άλμα σε σχέση με αυτόν (και εκεί διαφωνώ με το πρώτο ποστ).
Λες:
Όμως το ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική και ανερυθριαστη [sic] εξόντωση εχθρών που δεν ήσαν καν εχθροί.
Το "ανερυθρίαστη" είναι πολλά συζητήσιμο. Απλά σκέψου μια φράση:
[το Shoah είναι] η πιο ένδοξη σελίδα της Γερμανικής Ιστορίας, που όμως δεν θα γραφεί ποτέ (Der Reichsfuehrer-SS und Chef der Deutschen Polizei Heinrich Himmler, Posenrede)
ArisMUC
ειναι κορυφωση μιας Γωνιας
(μιας δυνατοτητα -κατευθυνσης)
του Διαφωτισμου ..
Δεν ειναι Μόνο αυτο ο Διαφωτισμός.Ειναι βεβαια Και αυτό
-----
Οσο για το ανερυθριαστο'' εχεις δικιο..Καμαρωναν κιολας
(το πόστ το εγραψα στα γρηγορα στα πλαισια μιας συζητησης πλεμικής πριν κανα δυο χρόνια ..)
Ο λόγος περί "καθαρότητας" που αναφέρετε είναι υπαρκτός αλλά "εξωτερικός", και οι ναζί και η ιδεολογία τους είναι
"εξωτερικά" στοιχεία της περιφέρειας..
Ως κέντρο (στόχος), που ήταν και το ζητούμενο, υπήρξε όλη η παγκόσμια κατακραυγή ενάντια στον αντισημιτισμό που ακολούθησε αμέσως τη ναζιστική θηριωδία και φυσικά, το πολυπόθητο "στήσιμο" του κράτους του Ισραήλ, ένας νέος "αγρός αίματος" που ισοστάθμισε τα εγκλήματα και τις ενοχές των ναζί..
Ήταν πράγματι γρήγορες τότε οι εξελίξεις..
Και δεν είναι άσχετο το ότι, μετά από τόσα χρόνια, το νεοσύστατο αυτό Κράτος - τονίζω τη λέξη - μέχρι σήμερα παραμένει συνδεδεμένο με την εθνική του ιδέα, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλα κράτη/χώρες, τα οποία αποδομούνται συστηματικά, με κυρίαρχο παράδειγμα τη χώρα μας.
Λόγω του ολοκαυτώματος λοιπόν, αυτή η εθνική ιδέα του Κράτους του Ισραήλ είναι πλέον αποδεκτή (κορυφαία ανάμεσα στις ελάχιστες "αποδεκτές", όπως πχ και το ζήτημα του κουρδικού κράτους) και αυτή παραμένει εκλεκτικά αξιοσέβαστη από την ιντελιγκέντσια και τα κάθε λογής μίντια του δυτικού κυρίως κόσμου.
και οι ναζί και η ιδεολογία τους είναι
"εξωτερικά" στοιχεία της περιφέρειας..
τι σημαινει αυτο ;
(αν θελετε παρτε ενα ψευδωνυμο γι να μπορεσουμε να συζητησουμε..)
Δημοσίευση σχολίου