τι έγραψα κατά καιρούς για τον Τσίπρα και αλλους ως χαρισματικο ηγέτη

Petros Theodoridis 28 Αυγούστου 2015 · αν ο Τσιπρας ειναι χαρισματικός Ηγετης θυμιζω εναν απο τους κινδυνους που ανελυσε καποτε για τον Χ. Η ο Βέμπερ: ειναι καταδικασμένος στην επιτυχια καθε αποτυχια κινδυνευει να τον αποκαθηλώσει .. Ειναι δηλαδή καταδικασμένος στο να Γοητευει διαρκώς ......................................................................................... Μια σύγκριση : Και ο Ανδρέας Παπανδρέου ( υπήρξε ) και ο Τσίπρας ( είναι ) χαρισματικοί ηγέτες. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος παρόλο που είναι πάρα πάρα πολύ Έξυπνος δεν είναι χαρισματικός. Για να είσαι χαρισματικός δεν φτάνει να είσαι πολύ έξυπνος , πρέπει να μπορείς και να γοητεύεις. Όχι όλους , όχι να σε αγαπούν όλοι , γιατί ο χαρισματικός ηγέτης είναι μια αγωνιστική έννοια , μια πολεμική έννοια.Τον αγαπούν μεν τον ερωτεύονται τρελα αλλά και τον μισούν τρελα.Και τον Ανδρέα και τον Τσίπρα : Ξεσηκώνουν πάθη ,έρωτα και μιση. Ομως ο Βενιζέλος ο Βαγγέλης δεν μπορεί να αγαπηθεί ούτε να μισηθει.... Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν γιος χαρισματικού ηγέτη και αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο . Διότι , κατά Μαξ Βέμπερ ένα πρόβλημα σημαντικό του χαρισματικού ηγέτη είναι ότι δεν βρίσκει εύκολα διάδοχο. Ο Διάδοχος δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του, ζει στη σκιά του και προκαλεί διαρκώς απογοητεύση. Αυτό έπαθε και ο Γαπ . Έχοντας εσωτερικευσει τον πατέρα πάθαινε διαρκώς Μπλόκο : Δεν μπορουσε να τον ξεπεράσει . Ομως ο Ανδρέας όχι μόνο ξεπέρασε τον μπαμπά του , τον Γεώργιο , αλλά και διέπραξε και μια επιτυχημένη πατροκτονια ( μεταφορικά) διαλύοντας την Ένωση Κέντρου για να φτιάξει με τα υλικά της το ΠΑΣΟΚ όπως οι χριστιανοί που διέλυαν τους αρχαίους ναούς για να φτιάξουν τις εκκλησίες τους .... Ο Ανδρέας είχε μια κληρονομιά που αξιοποίησε στο έπακρο .Καθηγητής στο Μπέρκλεϋ και πρύτανης , Λάμπρος οικονομολόγος , με τον μύθο του μεγάλου εραστή να τον ακολουθεί , πατέρας αφεντης αλλά και γιος ελευθερωτής , είχε επιπλέον την τύχη να αναδειχθεί σε μια εποχή που ακόμα κυριαρχούσε ο Έντυπος λόγος και δειλά δειλά η ( κρατική - ελεγχόμενη) τηλεόραση. Έντυπος λόγος σήμαινε κυριως λόγος των βιβλίων και των εφημερίδων ( κατά Χέγκελ η καθημερινή εκκοσμικευμενη προσευχη) και οι εφημερίδες δεν εστίαζαν στη εποχή του Ανδρέα στα μικρά αλλά στα μεγάλα . Δεν υπήρχε ακόμα η Τυραννία της οικειότητας όπως την παρουσίασε ο Ρ. Σεννετ , που ήταν κυρίως ζήτημα της ιδιωτικής τηλεόρασης και ,τώρα , του διαδικτύου . Η κρατική τηλεόραση ενείχε δυνατότητες μεγαλείου και ο Ανδρέας τις αξιοποίησε ( με τον Μπιρσιμ) στο έπακρο . Το πλήθος παρουσιαζόταν ως Λαός με τρόπο άκρως σκηνοθετημένο και ο Ανδρέας συνομιλούσε με τον Λαό του όπως ο εραστής με την αγαπημένη του : Σώμα με Σώμα , φωνή με φωνή , Σύνθημα με σύνθημα..Εξάλλου ήταν ακόμα η εποχή των Μεγάλων ηγετών , των Έξι π.χ η εποχή τωνΑδεσμευτων, ο κόσμος ήταν ακόμα χωρισμένος στα Δύο , Υπήρχαν , ακόμα οι δύο Υπερδυνάμεις, ο Υπαρκτός σοσιαλισμός , Ο Ανδρέας μπορούσε να ελίσσεται ανάμεσα στους δύο κόσμους , να παίρνει τα Μοπ από την Εοκ , να προσφέρει στον Λαό του Χρήματα και λόγια , όλο και πιο ωραία λόγια όλο και πιο ωραία χρήματα, μαζί σου Αντρέα για μια Ελλάδα νέα, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα , Εδώ και τωρα,σοσιαλισμός ........ Ο Ανδρέας ξεκίνησε από ψηλά ο Τσίπρας από πουθενά . Από ένα πουκάμισο αδειανό .Από ένα χαμόγελο. Αλλα τι χαμόγελο ε !!! Έγραφε απίθανα στην ιδιωτική τηλεόραση και τον λάτρεψαν οι γυναίκες , τα κορίτσια και οι μαμάδες .Και οι γιαγιάδες : " Τι καλό παιδι !!!" ..Και όντως ήταν και επιπλέον με μια εκπληκτική ικανότητα να μαθαίνει , στην αρχή όλο λάθη μα εντέλει χάρη ακριβώς στα λάθη .. Ο Αντρέας ανήκε σε μια Ελίτ και κατέβηκε ως ο υιός ελευθερωτής , μεσσίας προς τον Λαό .Ο Τσίπρας αντίθετα δεν κατέβηκε ' ανεβαίνει σταθερά ..Ξεκίνησε από το Α και εξελίσσεται με τρόπο εκπληκτικο . Αν ο Αντρέας ήταν ο Γιος ελευθερωτής που ξεκίνησε από μια Ελίτ για να σώσει τον Λαό , ο Τσίπρας είναι σαρξ εκ σαρκος του λαού μας . Όχι τόσο μορφωμένος , όχι καθηγητής Πανεπιστημίου και πρύτανης αλλά όλο και καλύτερος. ( Συνεχίζεται )