Υπήρχε κάποτε ενα σταματημένο ρολόι . Μόνο του ειχε επιλέξει να σταματήσει. Αυτό του έδινε μια σιγουριά , μια αυτοπεποίθηση, μα αίσθηση απόλυτης ελευθερίας . Δεν έψαχνε πια την σωστή στιγμή . Την ήξερε .. Όταν οι άλλες στιγμές περνούσαν δίπλα του και του λέγαν: ε ξυπνα!
αυτό απαντούσε : ''Δεν είστε ευπρόσδεκτες '' ΕΓΩ ξέρω την στιγμή, την Δική μου στιγμή'
Και οι στιγμές περνούσαν αδιάφορες και το Σταματημένο ρολόι παραμενε εκει παγερό , ακίνητο, πετρωμένο,σαν τις γεροντοκόρες που λενε'Δεν μου αξιζει'' πιστεύοντας οτι τίποτε δεν είναι αντάξιο της δικής τους φαντασίωσης..
Αχ ! Κολλημένο Ρολόι .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου