ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑ 30%.

ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑ 30%.

Δελτίο Τύπου του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝ.ΚΑ.)

Σε λίγες ημέρες τα σκληρότερα οικονομικά αντιλαϊκά μέτρα που βίωσε μεταπολεμικά η χώρα θα είναι μια ζοφερή πραγματικότητα.
Επειδή τα μέτρα που ανακοινώθηκαν θίγουν βάναυσα την σφαίρα των βιοτικών αναγκών του λαού της χώρας μας.
Επειδή τα μέτρα οδηγούν στην καταστροφή του κοινωνικού ιστού και στην υφεσιακή καθίζηση της οικονομίας.
Επειδή η πολιτική της οικονομίας χωρίς χρήμα ή με λιγότερο χρήμα μπορεί να δώσει διεξόδους μόνο εάν ικανοποιούν τις ανθρώπινες ανάγκες τους οι πολίτες.
Επειδή τα μέτρα ως έχουν αποτελούν λαιμητόμο για όλους τους Ελληνες.
Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι με τα μέτρα αυτά πληρώνει και πάλι ο λαός τις ασύδοτες αισχροκέρδειες των «επενδυτών» και «επιχειρηματιών» και την απίστευτη ανικανότητα του «πολιτικού κόσμου» (για να μην κάνουμε λόγο για σκάνδαλα – κλοπές του δημοσίου χρήματος)....Επειδή υπολογίσαμε ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν ότι θα ληφθούν, προκαλούν κατ’ ελάχιστο και σύμφωνα με την δική μας εκτίμηση μείωση 30% στα κόστη παραγωγής και υπηρεσιών
και προκειμένου να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη, σεβασμός της αξίας των ανθρώπων και της προσωπικότητάς τους που θίγεται άμεσα και βάναυσα, αλλά και να μην μετατραπούν τα μέτρα σε μονομερές όργιο κερδοσκοπίας των κύρια υπεύθυνων για την κρίση, δηλ. της οικονομικής ολιγαρχίας και εις βάρος και πάλι του ελληνικού λαού.

ΖΗΤΟΥΜΕ & ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ως πολίτες αυτής της χώρας, ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ (που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχατε λάβει)
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΑΜΕΣΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΣΤΟ 30%

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ & ΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΗΘΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ.

Μην επικαλεστείτε πάλι την «ελεύθερη αγορά» για να μην λάβετε το μέτρο: Η ίδια η «ελεύθερη αγορά» επιβάλλει την μη παρέμβαση του κράτους στον καθορισμό της αμοιβής των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Αφού «παρεμβαίνετε» λοιπόν στις αποδοχές των εργαζομένων, οφείλετε να παρέμβετε και στις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο και η κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» που επικαλείστε καθιστούν νόμιμη και πολιτικά επιβεβλημένη την υλοποίηση του αιτήματός μας.
ΠΑΡΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


Από ΙΝΚΑ προς ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Δημήτρης Καραμήτσας

ANemos: Απάντηση στην επιστολή του Μίκη

ANemos: Απάντηση στην επιστολή του Μίκη

Οι ιστορικοί συζητούν για την κρίση Η κρίση σε ιστορική προοπτική

Περιοδικό Historein/Iστορείν

Οι ιστορικοί συζητούν για την κρίση

Η κρίση σε ιστορική προοπτική

Σάββατο 8 Μαΐου,   11-3 

   Εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Κτήριο Κ.Παλαμά)

Ακαδημίας 48 και Σίνα

Αντώνης Λιάκος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Εισαγωγή: Οι παράμετροι της κρίσης

Σταύρος Θωμαδάκης, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

«Το διεθνές πλαίσιο της κρίσης. Κράτος και αγορές».

Χριστίνα Αγριαντώνη, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

"Η κρίση και η πολιτική"

Αλέξης Φραγκιάδης, Οικονομικός ιστορικός

"Η προσφυγή της Ελλάδας στον ‘ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης’ σε ιστορική προοπτική: πρώτες σκέψεις για τις οικονομικές και (διεθνο)πολιτικές παραμέτρους της απόφασης."

Γιώργος Σταθάκης,  Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

"Η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας. Τα αίτια"

Κώστας Κωστής, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

«Μεταξύ ΔΝΤ και Αριστεράς: Τι να διαλέξει κανείς;».

Χρήστος Χατζηιωσήφ, Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Το επικίνδυνο των ιστορικών αναλογιών στην εποχή της κρίσης

η Ιθακη μας

η Ιθακη μας

Έκκληση για βοήθεια-Κέντρο Προσφύγων‏

Έκκληση για βοήθεια-Κέντρο Προσφύγων‏

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για στήριξη του κέντρου προσφύγων Θεσσαλονίκης προκειμένου να συνεχιστεί η λειτουργία του και να μην κλείσει αφήνοντας στο δρόμο δεκάδες πρόσφυγες ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Χρειάζονται  τρόφιμα κυρίως ψωμί, λαχανικά, φρούτα, βρεφικά και παιδικά γάλατα αλλά και καθαριστικά και πετρέλαιο. Διαβάστε παρακάτω την ενημέρωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας η οποία έχει αναλάβει και την  ευθύνη  όλης αυτής της προσπάθειας. Ας σταθούμε όλοι/ες αλληλέγγυοι/ες προσφέροντας  ό,τι μπορούμε. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στα γραφεία στην Πλάτωνος στο τηλ. 2310266705 ή κατευθείαν με τα μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας στα τηλέφωνα που δίνονται παρακάτω.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων
Ο ξενώνας λειτουργεί πια μόνο με τη στήριξη μας
Να στηρίξουμε τη λειτουργία του ξενώνα προσφύγων
Μετά την προφανή αποτυχία όλων των εμπλεκομένων, και πρώτα από όλα του Υπουργείου Υγείας, να βρεθεί τρόπος ώστε ο Ξένωνας του Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων να μείνει ανοιχτός, η υπόθεση περνά πια οριστικά στα χέρια της κοινωνίας. Από τα τέλη Φλεβάρη έχει σταματήσει κάθε χρηματοδότηση και η προηγούμενη διοίκηση του Ξενώνα αδυνατεί να συνεχίσει τη λειτουργία.
Από την πρώτη στιγμή, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία έχει ζητήσει να λειτουργήσει ο ξενώνας, ως ένας ανοιχτός στους πρόσφυγες και την κοινωνία χώρος φιλοξενίας. Η ευθύνη για αυτό ανήκει πρώτα από όλα στο Υπουργείο Υγείας, το οποίο οφείλει να παρέχει (όπως έκανε μέχρι σήμερα) την αναγκαία δημόσια χρηματοδότηση, αλλά και να βρει έναν τρόπο διαχείρισης και  διοίκησής του, πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες των προσφύγων και πάντα κάτω από κοινωνικό έλεγχο. Το Υπουργείο όμως, φαίνεται να βολεύεται πίσω από τις δικαιολογίες για «ανάνεωση του πληθυσμού των ενοίκων» ή για την ξαφνική ακαταλληλότητα του χώρου, ώστε να ξεφορτωθεί μια περιττή «παροχή», οδηγώντας τον ξενώνα στο κλείσιμο.
Μετά από τις κινητοποιήσεις όλων μας τον τελευταίο μήνα, πολλές από τις οικογένειες που έμεναν μέσα μεταφέρθηκαν σε άλλα καταλύματα. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο αυτό: εξίσου σημαντικό είναι να μείνει ανοιχτός ο ξενώνας, ο μοναδικός χώρος φιλοξενίας προσφύγων στο κέντρο της πόλης μας. Όχι μόνο για τις οικογένειες που έχουν απομείνει σε αυτόν, αλλά για τις δεκάδες άλλες που θα χρειαστεί να φιλοξενηθούν τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα, και καθώς ο Ξενώνας μένει χωρίς πετρέλαιο, ρεύμα, τρόφιμα, είναι πια δική μας ευθύνη, των αντιρατσιστικών και μεταναστευτικών οργανώσεων, των εργαζομένων και των συλλόγων αυτής της πόλης να αποφασίσουμε αν θέλουμε να μείνει ανοιχτή η αναγκαία αυτή δομή. Ήδη, από την προηγούμενη εβδομάδα, χρειάζοταν να είμαστε κάθε μέρα εκεί, να εξασφαλίζουμε πετρέλαιο και τρόφιμα και να υποστηρίζουμε τους πρόσφυγες.
Καλούμε όλες τις συλλογικότητες, τους φορείς και τους πολίτες της Θεσσαλονίκης σε κοινή δράση για να διεκδικήσουμε από το Υπουργείο μόνιμη λύση για τον ξενώνα, αλλά και να εξασφαλίσουμε μέχρι τότε την αδιάκοπη λειτουργία του.
Για τις επόμενες ημέρες χρειάζονται τρόφιμα (κυρίως ψωμί, λαχανικά, φρούτα, βρεφικά και παιδικά γάλατα), καθαριστικά, πετρέλαιο, αλλά και συμμετοχή στις επισκέψεις εκεί. Για συνεισφορές στα παραπάνω επικοινωνήστε στα 6977274287 (Έφη Γ.) και 6934671834 (Τίμος Κ.).
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Πέφτουν οι μάσκες στο Δήμο Αθηναίων ( ΑΠΟ ΤΟ tvx)

Πέφτουν οι μάσκες στο Δήμο Αθηναίων
22 Μαρτίου 2010... η συνεδρίαση του Δήμου Αθηναίων καταλήγει σε λεκτική «σύρραξη». Παρά τις προσπάθειες για να μείνουν τα πρακτικά της συνεδρίασης στο σκοτάδι εν τέλει δημοσιοποιούνται με «ωραίους διαλόγους» εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, διανθισμένους με υβριστικά και άλλου τύπου σχόλια. Αιτία της «σύρραξης» η απόφαση της αντιπολίτευσης να ρωτήσει για τα έργα κατασκευής νέου πολυτελούς εστιατορίου εντός του άλσους του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», τις συμβάσεις μέσω των οποίων ο δήμος αναθέτει απευθείας δουλειές εκατομμυρίων ευρώ σε δικές του εταιρείες (με τις αντίστοιχες προμήθειες και προσλήψεις συμβασιούχων), αλλά και τη γενικότερη κατάσταση των οικονομικών του Δήμου.

Τα εν Δήμω μη εν δήμω
«Η οικονομική κρίση δεν μοιάζει να αγγίζει -ακόμα- τον Δήμο της Αθήνας που κατανέμει με γαλαντομία την περιουσία του στις όλο και περισσότερες Α.Ε. που ιδρύει. Η μετατροπή της δημοτικής επιχείρησης Τεχνόπολις σε κοινή Α.Ε. είναι το τελευταίο επίτευγμα του κ. Κακλαμάνη» αναφέρει ο Ιός της Ελευθεροτυπίας. Φωτογραφικοί διαγωνισμοί, απευθείας αναθέσεις, παρακάμψεις νόμων, πολυθεσίες συμβούλων αλλά και η νεοσυσταθείσα «Τεχνόπολις ΑΕ» είναι τα στοιχεία που συνθέτουν σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Ιού «City του Νικήτα Κακλαμάνη».
Διαφανής σαν το νερό
Η εταιρεία της Τεχνόπολης επί σειρά ετών παρουσιάζει απουσία στοιχείων για τις οικονομικές της δραστηριότητες, τα έσοδα και τα έξοδα, τον τρόπο επιλογής του προσωπικού, τη μισθοδοσία κ.λπ. Η μετατροπή της σε Α.Ε. κρίθηκε απαραίτητη από τη Δημοτική Αρχή, ωστόσο, κανείς δεν θα μπορούσε να επαληθεύσει ή όχι το γεγονός λόγο της έλλειψης στοιχείων που καθιστούν πλέον αδύνατους τους ελέγχους.
Οι μοναδικές μέχρι σήμερα εκθέσεις των ορκωτών λογιστών τόσο το 2002 που διενεργήθηκε από την Deloitte & Touche όσο και κυρίως του 2005 από το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Α. Καπέλλα και Α. Ρούσο) είναι αποκαλυπτικές.
Το 2002, σε σύνολο 28 παρατηρήσεων της έκθεσης των 55 σελίδων των ελεγκτών για την διαχείριση των οικονομικών της δημοτικής εταιρείας Τεχνόπολις επισημαίνονται μεταξύ άλλων, συνεχόμενες παραλείψεις στην καταχώριση εξόδων και εσόδων αλλά και των μισθοδοτικών καταστάσεων στα επίσημα βιβλία, ενώ δεν υπήρχε βιβλίο Απογραφών και Ισολογισμών. Επιπλέον, εσφαλμένες δηλώσεις ΦΠΑ. Μη καταχωρημένες δωρεές. Αναλήψεις από τράπεζες χωρίς αποφάσεις του ΔΣ της εταιρείας. Κινήσεις τραπεζικές χωρίς τα αντίστοιχα χαρτιά των τραπεζών. Ανυπόγραφες δαπάνες και γραμμάτια είσπραξης. Καταβολή ποσών χωρίς αναγραφή του δικαιούχου. Απευθείας αναθέσεις για ποσά που απαιτούσαν μειοδοτικούς διαγωνισμούς. Σημαντικές συμβάσεις χωρίς υπογραφές. Μη συμφωνία λογαριασμών. Μη σύνταξη απολογισμών 2000, 2001, 2002. Προσλήψεις χωρίς διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ.
Το 2005 οι δύο ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης επανελέγχουν τα στοιχεία της προηγούμενης έκθεσης και επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις των προηγούμενων ελεγκτών αναφέροντας πολύ αναλυτικά με ονοματεπώνυμα οικονομικούς διευθυντές, άφαντους προέδρους και αντιπροέδρους με απόλυτες εξουσίες, διπλοθεσίτες αρμόδιους κλπ.

Κοινή ΑΕ
Στις 18.12.2009 η Τεχνόπολις μετατρέπεται σε κοινή Α.Ε. μετά και την τροποποίηση του Πολεοδομικού Σχεδίου της περιοχής με απόφαση του Δήμου για την ευκολότερη ίδρυση και ανάπτυξη των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης παρόλο που προβλέπεται να έχουν τρεις θέσεις στο ΔΣ της «Τεχνόπολις» αρνήθηκαν κατηγορηματικά τη μετατροπή της εταιρείας σε ΑΕ. Παρά την οικονομικοτεχνική μελέτη που κατέληγε ότι στην περίπτωση της Τεχνόπολις και εφόσον τα περιουσιακά της στοιχεία ανήκουν στο Δήμο χρειάζεται η σύσταση ειδικής δημοτικής εταιρείας ΑΕ για λόγους ελέγχου, στην προκειμένη περίπτωση η εταιρεία μετατράπηκε σε κοινή ΑΕ.
Την ίδια στιγμή, όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν για να στηρίζουν το έργο του Δήμου μετατράπηκαν σταδιακά σε Ανώνυμες Εταιρείες με διορισμένες (τυπικά με αποφάσεις της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου και ουσιαστικά από το γραφείο του Δημάρχου) διοικήσεις και με το καθεστώς «προστασίας» των Α.Ε. Μόνο κάποιοι οργανισμοί του Δ.Α παραμένουν ακόμα υπό τον έλεγχο και της αντιπολίτευσης η οποία όμως δεν έχει πλέον δικαίωμα προσφυγής ακόμα και όταν κρίνει ότι κάποιες αποφάσεις είναι παράνομες.
Βάσει νόμου του τέως υπουργού Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλου, οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από μεμονωμένα μέλη, ακόμα και όταν παρατηρείται απόκλιση από τους κανονισμούς. Ο νόμος αυτός εξακολουθεί να ισχύει με τη νέα κυβέρνηση.

Golden Boys και στο δήμο της Αθήνας
Ο Δήμος Αθηναίων πληρώνει, δήμαρχο, αντιδημάρχους, σύμβουλους του δημάρχου, προέδρους, αντιπροέδρους, διευθύνοντες σύμβουλους οργανισμών, εταιρειών και εταιρειών ειδικού σκοπού του Δήμου. Αμείβονται επίσης οι δημοτικοί σύμβουλοι και τα μέλη της δημαρχιακής επιτροπής ανά συνεδρίαση όπως και τα μέλη των Δ.Σ όλων των οργανισμών του Δήμου ανά συνεδρίαση. Δεν είναι γνωστό το πόσο αμείβονται τα μέλη των διοικήσεων των Α.Ε του Δήμου μια και δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία. Επίσης όλοι οι διορισμένοι διευθύνοντες σύμβουλοι, πρόεδροι κ.λπ διαθέτουν τους ανάλογους γραμματείς, οδηγούς και αυτοκίνητα που πληρώνονται και αυτά από τον Δήμο Αθηναίων.
Ο σημερινός δήμαρχος επέλεξε για όλες τις παραπάνω θέσεις τα μέλη της παράταξής του που εκλέχτηκαν στο Δήμο συν κάποιους μη εκλεγμένους δικής του επιλογής συνεργάτες. Αποτέλεσμα είναι να διορίζονται συχνά τα ίδια πρόσωπα σε πολλές διαφορετικές θέσεις και να λαμβάνουν αντίστοιχα δύο και τρεις μισθούς και μάλιστα όχι ευκαταφρόνητους αφού κάποιες φορές ξεπερνούν τα 2500 ευρώ για κάθε θέση. Το πιο ακραίο φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί είναι το ίδιο πρόσωπο να κατέχει θέση στη διοίκηση οργανισμών του Δήμου ως εκπρόσωπος του συνδυασμού της πλειοψηφίας και ταυτόχρονα να αποτελεί στέλεχος της Περιφέρειας Αττικής που ελέγχει τη νομιμότητα των αποφάσεων του Δήμου.
«Οικογενειακά» δικαιώματα στο Δήμο
Μόλις σήμερα νέο δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» αποκαλύπτει ότι αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων κατάφερε να διορίσει μόνιμα την κόρη του, σε υπηρεσία της οποίας ο ίδιος προΐσταται και με μεγάλες πιθανότητες να υπηρετήσει σε κτίριο, για το οποίο η νεοδιορισθείσα εισπράττει μηνιαίο ενοίκιο 8.225,07 ευρώ από τον ίδιο δήμο.
Στη Δημοτική Αστυνομία προσελήφθη μέσω ΑΣΕΠ (ο διαγωνισμός ξεκίνησε την επομένη των πρόσφατων εκλογών πριν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση και τις αιτήσεις διεκπεραίωσε η υπηρεσιακή διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής) η μία από τις δύο κόρες του αρμόδιου αντιδημάρχου Ανδρέα Παπαδάκη. Ο ίδιος επιβεβαίωση το γεγονός στην εφημερίδα λέγοντας ότι όλα έγιναν νόμιμα στο πλαίσιο της φροντίδας ενός γονιού για τα παιδιά του.
Το 2006 ο Δήμος Αθηνών αποφάσισε με επείγουσες διαδικασίες να νοικιάσει ακίνητο ιδιοκτησίας του νυν αντιδημάρχου, που τότε ήταν αντιπρόεδρος στο 3ο Δημοτικό Διαμέρισμα Αθηνών. Η μίσθωση έγινε τον Απρίλιο αλλά οι υπηρεσίες δηλαδή το 3ο διαμέρισμα και το εκεί παράρτημα της Δημοτικής Αστυνομίας δεν είχαν στεγαστεί έως τον Νοέμβριο. Τα παραπάνω κατήγγειλε στις 27/11/06 ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου ο Κ. Καψής (παράταξη Παπουτσή). Το ενοίκιο τώρα αγγίζει τα 8.225,07 ευρώ και εισπράττεται από τη νεοδιορισθείσα δημοτική αστυνόμο και την αδελφή της. Σύμφωνα πάντως με το ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας» με την ίδια διαδικασία προσελήφθη πρόσφατα στη Δημοτική Αστυνομία και ο γιος του καταγγέλοντος, Κ. Καψή.

«Η κρίση της Ελλάδας και της ευρωζώνης συνολικά ήταν μια σειρά κακών χειρισμών και ένα χρονικό χαμένων ευκαιριών και τώρα έφτασε απολύτως η ώρα για πραγματική δράση», αναφέρει σε γραπτή δήλωσή του από τις Βρυξέλλες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Πολ Νίρουπ Ρασμούσεν, ενώ κατηγορεί την Αγκελα Μέρκελ για έλλειψη ξεκάθαρης δέσμευσης. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, έπειτα από αυτό το έλλειμμα ηγεσίας που επέδειξε η κυρία Μέρκελ, η Γερμανίδα καγκελάριος είναι μια ελάσσων ευρωπαϊκή προσωπικότητα.

«Η κρίση της Ελλάδας και της ευρωζώνης συνολικά ήταν μια σειρά κακών χειρισμών και ένα χρονικό χαμένων ευκαιριών και τώρα έφτασε απολύτως η ώρα για πραγματική δράση», αναφέρει σε γραπτή δήλωσή του από τις Βρυξέλλες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Πολ Νίρουπ Ρασμούσεν, ενώ κατηγορεί την Αγκελα Μέρκελ για έλλειψη ξεκάθαρης δέσμευσης. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, έπειτα από αυτό το έλλειμμα ηγεσίας που επέδειξε η κυρία Μέρκελ, η Γερμανίδα καγκελάριος είναι μια ελάσσων ευρωπαϊκή προσωπικότητα.

Ο Γ. Μηλιος για την Οικονομική κρίση και την απάντηση της Αριστεράς

Ο Γ. Μηλιος για την Οικονομική κρίση και την απάντηση της Αριστεράς

Για την Μεταδημοκρατία ρε . αμότο

Η Δημοκρατία (ξανά) στο απόσπασμα

-

Στρώνουν το χαλί: Το ΠΑΣΟΚ δέν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα .Να κάνουμε εκλογές;Δέν είμαστε αυτόχειρες .Αρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη ...

''Σ¨ αγαπώ μέχρι θανάτου''

Σ¨ αγαπώ μέχρι θανάτου

Η ερωτική ευτυχία συνδέεται με την ανακατάκτηση του Temps retrouve, του χρόνου της ικανοποίησης και της πλήρωσης.

Ο έρωτας χρησιμοποιεί τη μνήμη στην προσπάθεια του να νικήσει τον χρόνο ,καθώς «μόνο οι χαμένοι παράδεισοι είναι οι πραγματικοί ,μόνο η ενθύμηση παρέχει τη χαρά χωρίς το άγχος για το πέρασμα της» .



Έρωτας είναι η, σχεδόν θρησκευτική έκσταση ,είναι δίψα για το άλλο «ακόμα και για το υπερφυσικό ,το ουσιαστικό και υπέρτατο άλλο, ενέχει μια διάσταση σχεδόν μεταφυσική ,έναν υπαινιγμό νοσταλγίας της άχρονης θεότητας '


Στα αλήθεια, τι άλλο λαχταρούν τα ζευγάρια, παρά την ακινητοποίηση της στιγμής ;«Τι διακρίνουν τα ζευγάρια σ ένα ανοιγόκλεινα των βλεφάρων;, την αλήθεια του σώματος και του μη σώματος, το όραμα της παρουσίας που σβήνει μέσα στη λαμπρότητα:καθαρή ζωτική ορμή, παλμός του χρόνου»



Ο έρωτας δεν σημαίνει –μεταξύ άλλων-και λαχτάρα για εγκατάλειψη (στον άλλο),μια λαχτάρα που είναι κοντά στο θάνατο; Και ο υπαινιγμός της παράδοσης, της εγκατάλειψης στον(την αγαπημένο(η) δεν είναι και ένας υπαινιγμός (σαν ανακουφιστικός λυγμός) μιας επιθυμίας θανάτου, ένα:«Σ¨ αγαπώ μέχρι θανάτου»;

αποσπασμα απο:

http://nosferatos.blogspot.com/2008/07/octavio-paz.html

Πότε θα παραδεχθούμε την ιστορία των Γιαννιωτών Εβραίων;

Ηπειρωτικός Αγών

Τετάρτη, 28 Απριλίου 2010

Θύμιος Τζάλλας

Πότε θα παραδεχθούμε την ιστορία των Γιαννιωτών Εβραίων;

Η αίθουσα στην οποία γίνεται η συζήτηση για τον εκτοπισμό των Γιαννιωτών Εβραίων από τα Γιάννενα το 1944, βρίσκεται στο σχολικό συγκρότημα της Ακαδημίας. Σήμερα, ανακαινισμένη και σύγχρονη, λέγεται «Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος», αλλά για πολλά χρόνια ήταν η περίφημη «Αίθουσα Τελετών» (ολίγον μακάβριος τίτλος) της Ακαδημίας.

Από αριστερά: Ρένα Μόλχο, Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, Σάββας Μιχαήλ Ελένη Κουρμαντζή, Πάρις Παπαμίχος

Σε αυτή την αίθουσα, πριν ανακαινιστεί, έχω παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις για τον Αλή Πασά, μερικές μάχες με Γερμανούς και κανα-δυο επικά πολεμικά με τον Παπαφλέσσα. Σε όλα αυτά πρωταγωνιστούσαμε εμείς τα παιδιά, μαθητές, ντυμένοι τσολιάδες, πολεμιστές και σουλτάνοι.
Δεν έχω ακούσει λέξη (είτε σε σχολική παράσταση, είτε σε μία από τις σχολικές αίθουσες του συγκροτήματος) για τους Εβραίους των Ιωαννίνων. Ο εκτοπισμός 1850 συμπολιτών μας (τότε μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού ολάκερης της πόλης!) δεν ήταν ποτέ μέρος της σχολικής ύλης, ούτε καν της συζήτησης μεταξύ δασκάλων-μαθητών. Στις 25 Μαρτίου (ανήμερα του εκτοπισμού κάθε χρόνο) ακούγαμε για τον Ευαγγελισμό και για την Ελληνική Επανάσταση, τίποτε όμως για τη γενοκτονία στο Κάστρο.
Πληροφορήθηκα το γεγονός όταν τελείωσα το σχολείο!
Ήταν κάτι που οι Έλληνες αποσιωπούσαν. Γιατί; Θα αποσιωπούσαν ποτέ τον εκτοπισμό και θανάτωση των Χριστιανών της πόλης; Ασφαλώς όχι. Γιατί το έκαναν με τους Εβραίους;

Η εκδήλωση της Δευτέρας
Εδώ και καιρό η Ισραηλιτική Κοινότητα Ιωαννίνων, αν και αργοσβήνει, προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία της. Επέλεξε τις εκδηλώσεις και μερικές συμβολικές κινήσεις (όπως ο πρόσφατος ανθρώπινος κύκλος έξω από το πολύπαθο εβραϊκό νεκροταφείο) ως την πειστικότερη απάντηση στους βανδαλισμούς σε βάρος της. Φέρνοντας την κοινότητα στο προσκήνιο, έχει ως απώτερο σκοπό να φέρει και τις βαρβαρότητες στην πρώτη γραμμή της προσοχής της τοπικής κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό το γενικότερο κλίμα διοργανώθηκε και η προχθεσινή ημερίδα με πρωτοβουλία των ομιλητών. Μάλλον η κουβέντα στήθηκε λίγο αυτοσχέδια και ως συνέχεια της συζήτησης του Δεκεμβρίου, η οποία διεξήχθη εν μέσω έντασης, εξαιτίας της αναφοράς της Φραγκίσκης Αμπατζομπούλου σε αντισημιτικά σχόλια σε λογοτεχνικά κείμενα Γιαννιωτών.
Ήταν λίγο ενοχλητική η περιρρέουσα ατμόσφαιρα «θα πλακωθούμε πάλι», την οποία ενίσχυαν τα σχόλια του συντονιστή των ομιλητών, Πάρι Παπαμίχου. Διαρκώς έλεγε ότι προκύπτουν διαφωνίες, ότι τα πράγματα περιπλέκονται, λες και η αντιδικία ήταν το ζητούμενο. Πράγματι κάποια στιγμή πυροδοτήθηκε ένταση, υπήρξαν διαφωνίες, αλλά απομακρυσμένες από το επίκεντρο της συζήτησης. Ποιο ήταν το επίκεντρο; Αν η πόλη στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων το ‘44. Προστάτεψε τους Εβραίους; Ή μήπως ο εκτοπισμός βόλεψε την τοπική κοινωνία, αφού έδωσε το πράσινο φως για το πλιάτσικο των περιουσιών τους; Καθόλου απλό θέμα και μάλιστα όταν συζητιέται σε μαζικά ακροατήρια -η αίθουσα των 300 ατόμων ήταν γεμάτη, ενώ υπήρχαν και πολλοί όρθιοι στην είσοδο.

Γιαννιώτες οι δημοκράτες;
Γύρω από αυτό το ερώτημα αναπτύχθηκαν δύο επιχειρηματολογίες. Η πρώτη της Ελένης Κουρμαντζή. Η καθηγήτρια ιστορίας του πανεπιστημίου (ασταμάτητη ερευνήτρια της εβραϊκής κοινότητας και ειδικά του Γιοσέφ Ελιγιά) μίλησε με θέμα «Μαρτυρίες Γιαννιωτών για την γερμανική κατοχή» και έχει μια ξεκάθαρη θέση: η ηγεσία της εβραϊκής κοινότητας αγνόησε τα προειδοποιητικά μηνύματα, ο τότε πνευματικός της ηγέτης Σαμπεθάι Καμπιλή πίστεψε στα καθησυχαστικά μηνύματα των Γερμανών. Την ίδια στιγμή η ισχυρή παρουσία του γερμανικού στρατού είχε τρομοκρατήσει τη μαχητική τοπική κοινωνία, η οποία ελάχιστα περιθώρια δράσης είχε. Οι Γιαννιώτες στο σύνολο τους δημοκράτες ιστορικά, είχαν βαθιά συναισθήματα φιλίας, ακόμη και ταύτισης με την κοινότητα. Η διήγηση της κ. Κουρμαντζή στηρίζεται σε πρωτότυπη ιστορική έρευνα, αλλά χρωματίζεται έντονα συναισθηματικά όταν φθάνει στους Γιαννιώτες. Το βροντώδες χειροκρότημα του κοινού όταν τους έπλεξε το εγκώμιο στο τέλος της ομιλίας της σε αποπροσανατόλιζε. Ήρθαμε εδώ για να ακούσουμε τι έγινε ή για να ευλογήσουμε τα… δημοκρατικά μας γένια.

Πριν και μετά
Στον αντίποδα η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου (θέμα της ομιλίας της: «Κατοχικά Γιάννενα και Ολοκαύτωμα: Η λογοτεχνία ως μαρτυρία») περιγράφει τελείως διαφορετικά την κατάσταση. Δεν είναι καθόλου βέβαιη για το αν η εβραϊκή κοινότητα, στοχευμένη και αιχμάλωτη από τις άγριες κατοχικές αρχές, και εν μέσω ενός κλίματος αδιαφορίας ή ακόμη και προκατάληψης, θα μπορούσε να σωθεί από μόνη της. Ιδίως μάλιστα τη στιγμή που δεν διέθετε τη βοήθεια των ελληνικών θεσμών και προσώπων με κομβικό ρόλο στα δρώμενα της πόλης. Η κ. Αμπατζοπούλου επικαλείται τα παραδείγματα άλλων πόλεων όπως της Ζακύνθου με το δεσπότη της και της Αθήνας -με τις διοικητικές της αρχές- που κατάφεραν να οργανώσουν τη μαζική διάσωση των εβραίων συμπολιτών τους. Στα Γιάννενα δεν έγινε καμία συντονισμένη ενέργεια πλην του ΕΑΜ που ζητούσε όμως «άνδρες και λίρες» και όχι τρόπο διάσωσης μιας θρησκευτικής μειοψηφίας.
Η κ. Αμπατζοπούλου στέκεται πολύ στο πριν και στο μετά. Στο διαρκώς επαναλαμβανόμενο ανά τη χώρα και την Ήπειρο στερεότυπο της χρέωσης όλων των δεινών στους Εβραίους (από την εποχή του Σκυλόσοφου μέχρι επεισόδια στο τέλος του 19ου αιώνα στα Γιάννενα και ανυπόστατες κατηγορίες για παιδοκτονία σε βάρος Εβραίων στο Πωγώνι του 1918) και κυρίως στα αφιλόξενα για τους Εβραίους μεταπολεμικά Γιάννενα. Αυτή η τελευταία ευκαιρία για τους Γιαννιώτες να βοηθήσουν τους μόλις 163 διασωθέντες εβραίους συμπολίτες που τελικά επέστρεψαν, χάθηκε ανεπιστρεπτί.
Η τελευταία της αναφορά μου φέρνει στο νου το δικό μου σχολείο.
Αν στο κάτω κάτω της γραφής αγαπούσαμε τόσο πολύ τους Εβραίους συμπολίτες μας και τους προστατέψαμε, γιατί αυτή η ξεκάθαρη ενοχική στάση μας μετά; Γιατί τους εξοβελίσαμε από την ιστορία μας με τον ίδιο τρόπο που τους εξοβελίσαμε από τα σπίτιά τους, μη αναγνωρίζοντας τα ως δικά τους όταν (ελάχιστοι από αυτούς) γύρισαν;
Η συζήτηση σου άφηνε το βαρύ αίσθημα ενός ανεξιχνίαστου και ανέγγιχτου παρελθόντος. Επανέφερε το επιτακτικό ερώτημα: πότε θα ασχοληθούμε επιτέλους στην Ελλάδα με την ιστορία του 20ου αιώνα χωρίς εξωραϊσμούς και προκαταλήψεις; Και την ίδια στιγμή επικρατούσε μια αδιαμφισβήτητη αισιοδοξία. Στην ίδια αίθουσα που ανεβάζαμε θεατρικά της κακιάς ώρας με χατζάρες και τουρμπάνια, αρχίσαμε να συζητάμε για το παρελθόν μας. Σιγά σιγά, λίγο ανορθόδοξα και φοβισμένα, αλλά επιτέλους συζητάμε. Και όταν συζητάς θα μάθεις την αλήθεια και στο τέλος θα την παραδεχθείς.

Στην επιστημονική ημερίδα μίλησαν επίσης η Ρένα Μόλχο με θέμα «Πώς εξιχνιάζεται ένα έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο», και ο Σάββας Μιχαήλ με θέμα «Ένας Εβραίος Γιαννιώτης στην αραβική Αλ-Ανταλούς».

 

Radical Desire: Έθνος υπερχρεωμένων και τεμπέληδων; Think again! (feat. Cynical and herrK)

Radical Desire: Έθνος υπερχρεωμένων και τεμπέληδων; Think again! (feat. Cynical and herrK)

Radical Desire: Karl Marx, Για τις τράπεζες και το δημόσιο χρέος

Radical Desire: Karl Marx, Για τις τράπεζες και το δημόσιο χρέος

Rodia Mixer: άνθρωπος: ένα καιροσκοπικό ζώο

Rodia Mixer: άνθρωπος: ένα καιροσκοπικό ζώο

Zefi Daraki, Selected Poems, ((Translated from the Greek by Yannis Goumas)

Zefi Daraki, Selected Poems, ((Translated from the Greek by Yannis Goumas)

Παρίσι: Διαδήλωση αλληλεγγύης στην Ελλάδα από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Παρίσι: Διαδήλωση αλληλεγγύης στην Ελλάδα από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Iσως αντέξουμε την κρίση , τα σπερντς , την Μερκελ , την οικονομική καταστροφή.. Ίσως .. Το σίγουρο όμως είναι πως δεν θα αντέξουμε χωρίς μια στάλα

 ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ

Έτος 1898: Πρωτοσέλιδα από την εποχή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου

Έτος 1898: Πρωτοσέλιδα από την εποχή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου

ΣΤΗ ΧΛΕΥΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ( ενα ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΟ ΠΟΣΤ ΤΟΥ CELIN )

ΣΤΗ ΧΛΕΥΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

 

  ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ 

Aκρως υποκριτικη η σημερινη διαγραφη του Παυλιδη απο τον Αντωνη Σαμαρα.Δεν πειθει για πολλους λογους

Αν ο Σαμαρης ευαγγελιζοταν την αυτοκαθαρση του κομματος του,αυτη θα επρεπε να ηταν η πρωτη κινηση του απο τη στιγμη που ανελαβε την αρχηγια.Για να τραβηξει μια ξεκαθαρη διαχωριστικη γραμμη απεναντι στην ανικανη κ διεφθαρμενη πρωην ηγεσια
[Κ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ,ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΑ ΚΑΚΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΔ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΙΟ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΟ]
.........................

.
Κ να ξερει ο Σαμαρας οτι καθε φορα που επαναλαμβανει τη φραση"ΘΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΤΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ",σχεδον ολοι οσοι τον ακουν,ακομα κ οι νεοδημοκρατες,τον στολιζουν με μπινελικια κ καταρες
Δεν πληγωσαν τη παραταξη
Τη χωρα πληγωσαν
.............................................................................................................................

ΠΟΝΤΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ-ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΕΝΤΥΠΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

ΠΟΝΤΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ-ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΕΝΤΥΠΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

καλά καλά ... Καταλαβαμε .. Ας ελπίσουμε οτι θα καταλάβει και αυτή η καρα νεοφιλελευθερο ΔΕΞΙΑΡΑ η Μέρκελ.....

TVXS Stories RSS Feed

Υποβάθμιση της Ισπανίας από τη Standard & Poor's

You Pay Your Crisis: Μπορεί η κρίση να οδηγήσει στις 'Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης';

You Pay Your Crisis: Μπορεί η κρίση να οδηγήσει στις 'Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης';

Ροΐδη Εμμονές + Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ: θα δουν ποτέ οι κοινοί πολίτες τους υπεύθυνους να τιμωρούνται;

 πηγη

http://roides.wordpress.com/2010/04/28/28apr10b/

Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου «Το Τετράδιο» Μετάφραση Αθηνά Ψύλλια, εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 65. Τα κείμενα του συγγραφέα είναι από το προσωπικό το blog:

«[…]
…Και τώρα; Θα σταματήσουν επιτέλους οι οικονομικοί παράδεισοι και οι ανώνυμοι λογαριασμοί; Θα ερευνηθεί άτεγκτα η πηγή των γιγάντιων τραπεζιτικών αποθεμάτων, των ξεκάθαρα παραβατικών χρηματοοικονομικών μηχανευμάτων, των αδιαφανών επενδύσεων, που σε πλείστες περιπτώσεις δεν αποτελούν παρά μαζικά ξέπλυμα μαύρου χρήματος από τη διακίνηση ναρκωτικών; Και μιας και μιλάμε για παραβάσεις… Θα έχουν ποτέ οι κοινοί πολίτες την ικανοποίηση να δουν να δικάζονται και να καταδικάζονται οι άμεσα υπεύθυνοι του σεισμού που ταλανίζει τα σπίτια μας, τη ζωή της οικογένειάς μας, τη δουλειά μας; […]»

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΥ ΡΟΙΔΗ 

Περι ενός ...''κειμενου'' του κ Χ. Γιανναρά,περι Ισλαμ και περι αλλων Πατατών

• Απο μια συζητηση που εγινε εδώ:
• http://pontosandaristera.wordpress.com/2009/09/02/kapaki/
• 
  
• Το κειμενο του Χ . Γιανναρά
• http://lomak.blogspot.com/2009/09/blog-post_06.html
• 
  

ΠΑΤΑΤΑ ΝΟ 1

”’Δεν υπάρχει για τους Ελληνες σήμερα παρά ένα και μοναδικό πρόβλημα: το οικονομικό, δηλαδή η μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας με τη λιγότερη δυνατή και ανετότερη εργασία.”

• Δηλαδή για τον κ Γιανναράν (ο οποιος εχει προφανώς δουλεψει ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΑ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ )
• οι σημερινοι Ελληνες που αγκομαχουν για να τα βγαλουν περα με το νοικι, την απιστευτη ακριβεια, τα δανεια , τα χρεη κλπ επιδιωκουν ”την μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας με τη λιγότερη δυνατή και ανετότερη εργασία.”
• Αντι να Πεθαινουν στην Δουλεια και να αρκουνται στα στοιχειωδη και να το ΒΟΥΛΩΝΟΥΝ οταν ομιλει ο κυριος Γιανναρας
• ( συγκριτικά ο Αδριανόπουλος θα το διατυπωνε πιο ..ευγενικά )
• 
  
• Εκεινα που λεει για την …Μεταφυσική; Παναγια μ ‘
• Σχόλιο από Νοσφερατος | Σεπτεμβρίου 6, 2009
• 
  
• ΠΑΤΑΤΑ Νο 2 (Η Μεταφυσική Πατατα )
• -Πριν Προχωρησω : Βριπολα μιας και εχει φταξει το Βιβλιοπαρουσιαστικό Μπλογκ Δαιβασε σε παρακάλώ και κανενα ΣΟΒΑΡΟ βιβλιο ..Επι του Πολιτισμου: Η Γραμματική των Πολιτισμών του Μπρωντέλ. Εξαιρετικό …
• Συνεχιζω
• ΠΑΤΑΤΑ Νο 2 (Η Μεταφυσική Πατατα )Λεει ο Γιανναρας
• ”Αν συμφωνήσουμε ότι το περιεχόμενο της λέξης «πολιτισμός», δεν περιορίζεται σε γραφικές ιδιαιτερότητες ηθών, εθίμων, φολκλορικών παραδόσεων και εθνοφυλετικών χαρακτηριστικών, ‘ ‘
• ”τότε οφείλουμε να διερωτηθούμε αν το Ισλάμ παρήγαγε ποτέ πολιτισμό. ”
• Αυτή η μεθοδος Βριπολα ονομάζεται ”Παραγωγική”
• Την Χρησιμοποιουσαν οι Σχολαστικοι κατα τον Μεσαιωνα
• Αυτοι ειχαν σαν Δογμα την Βιβλιο και τον Αριστοτελη.
• ”Αριστοτελης εφα ” ελεγαν . Αν κατι ισχυε στη Φυση που Δεν το ειπε ο Αριστοτελης τοσο το Χειροτερο για την … Φυση .
• Αντιθετη μεθοδος η Επαγωγική:( Ξεκινα απο την Πραγματικοτητα )
• Ετσι ο Γιανναράς μας λεει ”Αν πολιτισμός είναι εκείνη η ένσαρκη σε λαϊκό βίωμα «νοηματοδότηση» του βίου που παράγει ιδιαιτερότητα θεσμών της συλλογικότητας και ιδιαιτερότητα Τέχνης, τότε πρέπει να εντοπίσουμε πηγή τέτοιας νοηματοδότησης για το Ισλάμ. Και πηγή δεν υπάρχει.”
• ΜΑΛΙΣΤΑ .Σοφόν και Σαφές ..
• Αρα λεει ο Γιανναρας ”Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία χωρίς μεταφυσική, δηλαδή χωρίς οντολογικό προβληματισμό, χωρίς ερώτημα αιτιώδους αρχής των υπαρκτών, ελευθερίας ή αναγκαιότητας. ”
• (Μωρε μπραβο διαγνωση . Τσακα τσακα. Μπαμ μπουμ ..)
• Συμπερασμα κατα Κυριον Γιανναραν Αφου ” πρέπει να εντοπίσουμε πηγή τέτοιας νοηματοδότησης για το Ισλάμ. Και πηγή δεν υπάρχει και αφου ”Η μεταφυσική μπορεί να παραγάγει πολιτισμό”και Αφου ”το Ισλάμ είναι μια θρησκεία χωρίς μεταφυσική, δηλαδή χωρίς οντολογικό προβληματισμό”αρα
• Τι συμπερασμα βγαινει κατα τον ..Κυριον Γιανναράν
• ε; Τι;
• Φυσικά οτι το Ισλαμ Δεν Μπορεσε ποτε να παραγαγει πολιτισμο ..
• Και αν του αντιτεινει κανεις : Και πως εξηγεις τον Λαμπρο Αραβικό πολιτισμο που μας εδωσε τουλαχιστον εναν Αβερροη , που μελετησε με πάθος Αρχαια Φιλοσοφια που εχτισε εκεινα τα Υπεροχα αριστουργηματα στην Γρανάδα και στην Κορντοβα (που τα τσακισαν και τα ρημαξαν οι Ισπανοι ..Χριστιανοι και στη Βαγδατη κ.α”
• Πιθανον να σου απαντησει πολύ απλά
• ”Αριστοτελης Εφα”
• Σχόλιο από Νοσφερατος | Σεπτεμβρίου 6, 2009
• Πιθανον να σου απαντησει πολύ απλά
• ”Αριστοτελης Εφα”
• Η Μαλλον
• Ταδε Εφη Γιανναράς”
• Υ. Γ παιδια απο Αερολογιες εχουμε μπουχτισει .. Κατι συγκεκριμένο να μας πει ο κ Γιανναράς , Κατι εστω ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟΝ .
• Σχόλιο από Νοσφερατος | Σεπτεμβρίου 6, 2009

Radical Desire: "Εμείς είμαστε αυτοί που περιμέναμε"

Radical Desire: "Εμείς είμαστε αυτοί που περιμέναμε"

ανεστης: Το ΠΑΜΕ τα κατάφερε!

ανεστης: Το ΠΑΜΕ τα κατάφερε!

''Νεοφιλελευθερισμός'' του David Harvey

http://books.phigita.net/isbn/9789600345261

βλ επισης και

http://stefosis.blogspot.com/2008/01/2007-4.html

απ οπου το απόσπασμα :

''Ο David Harvey (καθηγητής στο Graduate Center of the City University of New York), συγγραφέας επίσης των έργων "The Condition of Postmodernity" ("Blackwell", 1989) και "The New Imperialism" (εκδ. "Oxford University", 2003) εξιστορεί στο παρόν βιβλίο (το οποίο κυκλοφόρησε αρχικά στην αγγλική το 2005 από τις εκδόσεις "Oxford University") την προέλευση του νεοφιλελευθερισμού και πώς εξαπλώθηκε στην παγκόσμια σκηνή. Ενώ συχνά αναφέρονται οι Margaret Thatcher και Ronald Reagan ως οι πρωταίτιοι αυτής της νεοφιλελεύθερης στροφής, ο Harvey δείχνει πώς ποικίλες δυνάμεις, από τη Χιλή μέχρι την Κίνα και από την Πόλη της Νέας Υόρκης μέχρι την Πόλη του Μεξικού, έπαιξαν επίσης το ρόλο τους. Ακόμη διερευνά τις συνέχειες και τις αντιθέσεις ανάμεσα στο νεοφιλελευθερισμό του είδους που εφήρμοσε η κυβέρνηση του Bill Clinton και στην πρόσφατη στροφή προς το νεοσυντηρητικό ιμπεριαλισμό εκείνης του George W. Bush.''

τρια σχολια συν ενα για τον Αντισημιτισμό

Η στροφή των εβραιων (καποιων οχι ολων )προς τον κινητο πλουτοεξηγειται

α) από την απαγορευση να κατεχουν ακινητη περιουσια κατα τον Μεσαιωνα (τουλαχιτον στην Δυτική -καθολική - Δυση )

β) απο την απαγορευση-αμαρτια που ειχε θεσει η Καθολικη Μεσαιωνικη εκκλησια του Δανεισμο με τοκο (για τον χριστιανό ηταν αμαρτια)

γ)απο τους Διωγμους που υφισταντο(οποιος υφισταται διαρκώς διωγμους στρεφεται προς τον κινητό πλουτο που μπορει να τον μεταφερει και οχι προς τον ακινητο Ειναι απλό.

- περαν αυτου

Υπάρχει μια πολύ μεγαλη διαφορά μεταξύ του Θρησκευτικου Αντισημιτισμου και του Νεωτερικου -Βιολογικου του 19ου αιωνα που κατεληξε στην Ναζιστική τελική λύσηΜια οψι του ως προς τις συνεπειες : απο τον Θρησκευτικό μπορουσε κανεις(εβραιος ) να διαφυγει αν αλλαξοπιστουσε

Απο τον Βιολογικό Ναζιστικού τυπου δεν μπορουσε κανεις να διαφυγει :Δεν υπήρχε διαφυγή(ακομα και χριστιανός εβραιος - θεωρουνταν -”βιολογικά”Εβραιος σκετα (με τα παρανοικά κριτηρια τωνΝαζί που ομως ηταν διαχυτα ως θεωριες σε ολη την Προναζιστική Ευρωπη )
----------------------------------
Ο Σιωνισμός (οπως αναπτυχθηκε στα τελη του 19ου αιωνα )

Δεν ειναι παρά ενας Τροπισμος της εποχής των εθνικισμών : Ο 19ος αιωνας και μαλιστα τα τελη του ειναι εκεινος που γενικευσε την προσδοκια για κυριαρχια του εθνους επι ενός ορισμενου εδαφους (επικρατεια )

- Εξαλλου οπως και αλλου ο εθνικισμός (ως πολιτικό σχεδιο -κινημα ) καλλιεργηθηκε κυριως σε ”ομοεθνεις ” της Διασποράς(πρβ εθνικισμός τουρκων …Ζιγυα Γκοπάλτ κλπ αλλά και αλλοι εθνικισμοι την ιδια περιοδο-)

πολυ περισσοτερο ο Σιωνισμός (ως ιδιαιτερη εκδηλωση του εθνικισμου μιας και η Διασπορά ηταν πολυ μεγαλύτερη )

(βλ εδώ το ''Επιχειρηση Σαυλωκ του Φιλιπ Ροθ οπου ο συγγραφεας βαζει εναν ηρωα του να κυρησσει την αντιστροφη του Σιωνισμου ιδεολογια: Τον Διασπορισμό δηλαδή την επανα-διαχυση των Εβραιων στην Ευρωπη ως μονη λύση για το Δραμα του Παλαιστινιακου -Ισραηλινου προβλήματος)

- εξαλλλου μεσα στον Σιωνισμό (ως κινημα και ως ιδεολογια )

μπορουμε να διακρινουμε Ολες περιπου τις τασεις και τις διακρισεις του εθνικισμου (Δημοκρατικός -Vs ολοκληρωτικός κλπ )

Δυστυχώς αυτό συνηθως συμβαινει με τους εθνικισμους :Απο τελεσμα της αντιφασης αναμεσα στην Ουκουμενικότητα του και στην ιδιαιτερη αισθηση μερικοτητας που εχει ο καθενας τους
Καθε εθνικισμός θεωρει αφυσικους του αλλους εθνικισμός και ..φυσικό ” τον δικο του (και ολοι σχεδόν θεωρουν εντελώς ”αφυσικο” τον Σιωνισμό ενώ δεν ειναι παρα μια παραλλαγή του εθνικισμου )

---------------------------------------------
Υποψιαζομαι οτι αυτες οι υπογειες φημες (ειχε ο Χιτλερ ..εβραια μητέρα , ηταν ..ομοφυλοφιλος κλπ )
ειναι ενα ειδος ανεστραμμενης (συνειδητης ή μη ) Ναζιστικής προπαγάνδας (χωρις τον ..Χιτλερ )
…Φυσικά δεν αναφερομαι σ’αυτους που αθελα τους αναπαραγουν τις φημες
..Αλλα για να σκεφτουμε λίγο :οταν καποιος λεει: ε να Ο χιτλερ εκανε το ολοκαυτωμα γιατί δεν ..αντεχε το γεγονός οτι ειχε μητερα ..εβραια

α) υποπιπτουμε σε εναν Ψυχολογισμο ( ο χιτλερ μόνο εφταιγε) αλλά και

β) αφηνουμε ανεγγιχτη την Αρεια φυλή ( εκανε αυτό το αποτροπαιο εγκλημα ο Χιτλερ γιατί δεν ηταν καθαρός Αριος αλλα ειχε μητερα ..εβραια ..Αρα ..παλι οι εβραιοι φταινε γιαυτά που πάθανε κλπ )

Ομοιως για τα περι κρυφής ομοφυλοφυλίας(αρα οι ομοφυλοφιλοι φταινε κλπ)


Νομιζω οτι ο Ναζισμός πρεπει να ιδωθει συνολικά : και κοινωνιολογική ερμηνεια αλλά και ψυχολογική (οχι ομως ενας ευκολος ψυχολογισμός

που εκανα σε αυτην εδώ την συζητηση http://pontosandaristera.wordpress.com/2009/04/10/1-0/#comment-20720

και ενα αλλο απο http://pontosandaristera.wordpress.com/2009/01/14/gaza/

και επιπλεον να κανω την εξής διακριση για τα στρατοπεδα εξοντωσης

Υπάρχουν

α) Στρατοπεδα Συγκεντρωσης β) Στρατοπεδα εξοντωσης γ)Γκέτο

.α)Στρατοπεδα συγκεντρωσης υπήρχαν και υπάχρουν πολλά

β) Στρατοπεδα εξοντωσης : Τα ξεκινησαν -συμφωνα με την Χαννα Αρρεντ : Οι Εγγλέζοι με τους Μποερς ….Ως ενα βαθμό τα προχωρησαν οι Νεοτουρκοι με τα ταγματα εργασιας και αλλα για τους ελληνες και Αρμενιους (και αλλοι την ιδια περιοδο)

Και τα Ολοκλήρωσαν οι Ναζί οπου η Εξοντωση εφτασε σε βαθμό παρανοιας ..

Πολλά στρατοπεδα Συγκεντρωσης ηταν ταυτοχρονα και στρατοπεδα εξοντωσης: Δηλαδή Στρατοπεδα συγκεντρωσης για τους εχθρους των Ναζί- Στρατοπεδα εξοντωσης για τα μιασματα : Εβραιους ,τσιγγανους κλπ) .

Το Μαουτχαουζεν π.χ ηταν και τα δυο..Οχι βεβαια οτι και στα στρατοπεδα συγκεντωσης δεν υπήρχε και η εξοντωση .Απο τους Εληνες (μη εβραιους ελληνες )αντιστασιακου που ηταν στο Μαουτχαουζεν π.χ επιβιωσε περιπου 1 στους 8

Αλλά το στρατοπεδο εξοντωσης _συνηθως Μεσα στο χωρο ενός γενικώτερου στρατοπέδου συγκεντρωσης Ειχε Αποκλειστικό σκοπο την Εξόντωση .

Και μαλιστα με ρυθμους Βιομηχανικής παραγωγής..Ολα τα στρατοπεδα λοιπόν ηταν Διπλά (εξοντωσης και συγκεντρωσης) Αλλά το Αουσβιτς ηταν ΚΥΡΙΩς εξοντωσης .

.

Και ο αριθμός των συστηματικά εξοντωμένων θυματων ηταν μόνο στο Αουσβιτς πανω απο ενα εκατομμυριο(βλ Κ Rees :Αουσβιτς )

# ΣΥΜΒΑΝΤΑ Περί του Κακού : ή το Πραγματικό ως φιλοσοφικό υποκείμενο

ΣΥΜΒΑΝΤΑ

Περί του Κακού : ή το Πραγματικό ως φιλοσοφικό υποκείμενο

ας βάλουμε την Μαχαιραν στη Θήκη - Τωρα που όλοι μας θα μπούμε Υποθήκη

ας βάλουμε την Μαχαιραν στη Θήκη
Τωρα που όλοι μας  θα μπούμε Υποθήκη
και βγάλαμε μονάχοι μας τα Μάτια
Τώρα που η Αγορά εχει κεσάτια


Κι ας γραψουμε στο κούτελο μας ενα  ΜΕΙΟΝ
 Τώρα που μόνοι μας θα Μπουμε στο ΤΑΜΕΙΟΝ 

Το σκάνδαλο στη μεταφορά των μαθητών και με τη σφραγίδα του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης

Το σκάνδαλο στη μεταφορά των μαθητών και με τη σφραγίδα του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης

Τριαντάφυλλος Μηταφίδης & Ηλίας Τσαρουχάς

Το σκάνδαλο στη μεταφορά των μαθητών και με τη σφραγίδα του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης

Με καθυστέρηση τριών ετών, εξαιτίας των πολιτικών πιέσεων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Περιφερειακό Γραφείο Θεσσαλονίκης) εξέδωσε την με αριθμό 175/Θ/2010 έκθεση επιθεώρησης – ελέγχου η οποία επιβεβαιώνει περίτρανα τα όσα καταγγείλαμε στην  Ευρωβουλή και την Κομισιόν οι υπογράφοντες, οι μικρές τουριστικές επιχειρήσεις, οι ευρωβουλευτές Παπαδημούλης και Ματσούκα, καθώς και οι βουλευτές Κουράκης και Αμανατίδου για το σκάνδαλο στη μεταφορά των μαθητών.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Η Νομαρχία Δράμας για το σχολικό έτος 2006-2007 δαπάνησε 19.500 ευρώ για τη μεταφορά ενός μαθητή (σελίδα 33 του πορίσματος). Η Νομαρχία Σερρών για το σχολικό έτος 2004-2005 δαπάνησε 27.982 ευρώ για την μεταφορά 5 μαθητών και 32.871 ευρώ για την μεταφορά δύο μαθητών (σελίδα 33).

Η Νομαρχία Σερρών για το σχολικό έτος 2005-2006 δαπάνησε εκ νέου 35.098 ευρώ για την μεταφορά 2 μαθητών (σελ. 33 του πορίσματος). Η ίδια πάντα Νομαρχία κατά το σχολικό έτος 2006-2007 δαπάνησε 37.177 ευρώ για την μεταφορά 2 μαθητών (σελίδα 33 του πορίσματος).

Η Νομαρχία Θεσσαλονίκης κατά το σχολικό έτος 2004-2005 δαπανά 2.253.623 ευρώ πάνω από την προβλεπόμενη πίστωση για την προκηρυχθείσα σύμβαση. Το έτος 2005-2006 η υπέρβαση ανέρχεται σε 4.905.783 ευρώ. Το έτος 2006-2007 η υπέρβαση ανέρχεται σε 4.113.972 ευρώ. Μιλάμε για μια Νομαρχία που ο Νομάρχης της  σχεδόν καθημερινά εμφανίζεται στα τηλεοπτικά δελτία και ήταν υποψήφιος αρχηγός της ΝΔ.

Η Νομαρχία Θεσσαλονίκης το σχολικό έτος 2005-2006 αναθέτει απευθείας 9 δρομολόγια με ανώτατη επιτρεπόμενη ημερήσια δαπάνη της τάξεως των 857 ευρώ με την τιμή  των 2.795 ευρώ, δηλαδή υπέρβαση της τάξεως του 300% (σελίδα 29 του πορίσματος). Η ίδια Νομαρχία, πάντα κατά το σχολικό έτος 2005-2006, αναθέτει απευθείας δρομολόγια μεταφοράς μαθητών στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης έναντι ποσού 2.000 ευρώ ημερησίως, ενώ βέβαια η ανώτατη επιτρεπόμενη δαπάνη ανέρχεται σε 262,02 ευρώ (σελίδα 29 του πορίσματος). Το εντυπωσιακό είναι ότι το Πανόραμα είναι αστική περιοχή και οι μαθητές πρέπει να μετακινούνται με δική τους δαπάνη καταβάλλοντας μειωμένο εισιτήριο κατά 50%.

Θέτουμε τα εξής ερωτήματα: Μήπως τα παιδιά που μένουν στο Πανόραμα είναι άπορα και πρέπει να δανειστούμε ως χώρα με επιτόκιο 7% για να παρέχουμε δωρεάν μεταφορά; Ή μήπως η εταιρεία που αναδέχτηκε το έργο μεταφοράς στο Πανόραμα κατέβαλε τους φόρους που της αναλογούν και είναι περιττός ο έλεγχος σε παρόντα χρόνο από την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων; Θα βρεθεί τελικά το στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας που έστειλε ανυπόγραφο Πίνακα Δρομολογίων για τη μεταφορά μαθητών στο Πανόραμα και ζητούσε από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης τη μίσθωση 11 λεωφορείων δυναμικότητας 600 παιδιών για τη μεταφορά 422 παιδιών; Θα βρεθεί το στέλεχος της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης που υπέγραψε σύμβαση τελικά για τη μίσθωση 12 λεωφορείων; Θα κινηθούν ποινικές διαδικασίες για σκάνδαλα, ανομίες και σπατάλες που περιγράφονται αναλυτικά στις 46 σελίδες του πορίσματος; Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα για όλες αυτές τις ρεμούλες; Πάλι ο φτωχός ελληνικός λαός;

Υπάρχουν επιχειρήσεις λεωφορείων που μεταφέρουν μαθητές και σε «αντάλλαγμα» μεταφέρουν «δωρεάν» ψηφοφόρους σε προεκλογικές συγκεντρώσεις; Πώς γίνονται οι επαφές και συνεννοήσεις; Μπορεί κάποιος που έχει επιχείρηση λεωφορείων να ενταχθεί στην τάδε ή δείνα Νομαρχιακή Επιτροπή Κόμματος Εξουσίας και να πάρει δρομολόγια μεταφοράς μαθητών από τη Νομαρχία; Ποίοι εμπλέκονται; Υπάρχουν επιχειρήσεις λεωφορείων που χρηματοδοτούν πολιτικά πρόσωπα και οργανώσεις; Υπάρχουν φυσικά πρόσωπα που κρύβονται πίσω από το μανδύα εταιρειών και συνδυάζουν πολιτική με μπίζνες, δηλαδή δρομολόγια μεταφοράς μαθητών; Ποίοι είναι οι σύνδεσμοι τους στη Δημόσια Διοίκηση; Υπάρχουν δίκτυα που συνδέονται ενδεχομένως με το Ελεγκτικό Συνέδριο και πιέζουν τους δικαστές (εάν ναι ποιους και πώς) να μην ασκούν τον απαραίτητο προσυμβατικό έλεγχο των συμβάσεων που ανατίθενται; Υπάρχουν λεωφορειούχοι που επισκέφθηκαν κατά καιρούς γραφείο αντινομάρχη και έδωσαν «φακελάκι» για δρομολόγια με μεγάλες τιμές; Ένα από τα συμπεράσματα της ανωτέρω έκθεσης ελέγχου αφορά και την κατάρτιση μελετών προϋπολογισμού της δαπάνης μεταφοράς μαθητών. Ποιος θα κάνει τις εν λόγω μελέτες;

Γιατί αδρανεί ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, παρόλο που ο Υφυπουργός Οικονομικών κος Σαχινίδης έχει αποστείλει έγγραφο στις Περιφέρειες ζητώντας να περικοπούν οι προκλητικές σπατάλες στη μεταφορά μαθητών; Περιμένει μήπως ο Γραμματέας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας τον κο STRAUSS – KAHΝ;

Τα δικά μας συμπεράσματα από  τις διαπιστώσεις της παραπάνω έκθεσης ελέγχου είναι τα εξής:

ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (με βάση τις διαπιστώσεις του πορίσματος)

1.      Να ανακληθεί το σκανδαλώδες άρθρο 43 του ν. 3731/2008, επειδή αντίκειται στην Κοινοτική νομοθεσία και δεν συμμορφώνεται με τις προειδοποιητικές επιστολές της Κομισιόν.

2.      Να τροποποιηθούν τα καταστατικά των ΚΤΕΛ ΑΕ σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ.2 ν.3710/2008, μια διάταξη που δεν αναφέρεται στο εν λόγω πόρισμα, προφανώς επειδή η ελεγκτέα ύλη αναφέρεται σε χρόνο προγενέστερο της 23.10.2008. Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη οι ΚΤΕΛ ΑΕ μπορούν να μεταφέρουν μαθητές αποκλειστικά και μόνο στο πλαίσιο των υφιστάμενων τακτικών αστικών και υπεραστικών γραμμών με Ειδικό Μαθητικό Δελτίο.

3.      Να ζητηθούν ευθύνες από τους τέως Υπουργούς Αλογοσκούφη, Παυλόπουλο, Στυλιανίδη και Χατζηγάκη που συνυπέγραψαν και εισηγήθηκαν το σκανδαλώδες άρθρο 43 του ν.3731/2008.         Παράταση του κατασταλτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο σε ορίζοντα δεκαετίας με βάση την ισχύουσα Κοινοτική νομοθεσία περί «ανάκτησης ενισχύσεων».

4.      Αυστηρή τήρηση της ποινικής νομοθεσίας για όλες τις αναθέσεις συμβάσεων στο πλαίσιο της μεταφοράς μαθητών σχολικού έτους 2009-2010, δεδομένου ότι το άρθρο 43 του ν.3731/2008 ομιλεί για αμέλεια των διοικητικών οργάνων στον τομέα της μεταφοράς μαθητών.

5.      Σε ό,τι αφορά το σχολικό έτος 2009-2010, κατασταλτικός έλεγχος και αναίρεση των πράξεων του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ανακάλεσαν τις αρνητικές πράξεις ελέγχου νομιμότητας του Ζ Κλιμακίου («η θεωρία της συγγνωστής νομικής πλάνης»). Επιπρόσθετα, κατασταλτικός έλεγχος και για τις διαδικασίες ανάθεσης για το σχολικό έτος 2009-2010 που εγκρίθηκαν ως νόμιμες με θετικό έλεγχο νομιμότητας του Ζ Κλιμακίου.

6.      Καταλογισμός της ζημίας που προέκυψε κατά τα προγενέστερα σχολικά έτη από βαρεία αμέλεια των υπευθύνων.

7.      Προϋπολογισμός δαπάνης μεταφοράς μαθητών από το Υπουργείο Παιδείας με σκοπό τη μείωσή της από 280.000.000 σε 50.000.000 ευρώ. Σε περίπτωση που υπάρξουν «απειλές εκ μέρους οργανωμένων συμφερόντων», τότε με τα 50.000.000 αυτά ευρώ να επιδοτηθούν οι πραγματικά δικαιούχοι μαθητές των απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Στις αστικές περιοχές της Θεσσαλονίκης και Αθήνας, ισχύει το άρθρο 2 του ΒΔ 306/1973 και τα παιδιά πληρώνουν μειωμένο εισιτήριο κατά 50% με ΟΑΣΘ, ΟΑΣΑ, μετρό κλπ.

Θεσσαλονίκη 26-4-2010

Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, εκπαιδευτικός, πρώην Προέδρος Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης,tmitafidis@gmail.com

Ηλίας Τσαρουχάς, δικηγόρος Θεσσαλονίκης (ΑΜΔΣΘ 3454),  oικονομολόγος,

Κον Μπεντίτ:Η Γερμανία δανείζεται με 1,5% τόκο για να προσφέρει τα χρήματα στην Ελλάδα με 5%.

«Θέλω να δώσω μια ουτοπική διάσταση στην πολιτική». Ετσι περιγραφει το νέο του βιβλίο με τίτλο «Τι να κάνουμε;» (εκδόσεις «Κέδρος»), ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Πρωταγωνιστής του Μάη του '68 στο Παρίσι και από τα ιδρυτικά στελέχη των Πράσινων στη Γερμανία, ο Κον Μπεντίτ συν-προεδρεύει με τη Μόνικα Φρανσόνι στην κοινοβουλευτική ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. * Λίγο πριν βρεθεί στην Ελλάδα για να παρουσιάσει το βιβλίο του για την πράσινη ανάπτυξη και την πολιτική του φιλοσοφία, την Τετάρτη στις 7.00 μ.μ. στο Μέγαρο Μουσικής (Αίθουσα Τριάντη), μίλησε στην «Ελευθεροτυπία» για το μέλλον της Ευρώπης και τη δική του πολιτική στάση. Συνέντευξη στον Δημήτρη Αναστασόπουλο, «Ελευθεροτυπία», 25/04/2010. *Ησασταν ένας από τους ευρωβουλευτές που πρωτοστάτησε στη στήριξη της Ελλάδας. Γιατί το κάνατε αυτό; -Εχω μια σταθερή θέση. Είμαι πάντα αλληλλέγυος στον αδύναμο. Ημουν αλληλέγγυος στους Βόσνιους απέναντι στην επιθετικότητα των Σέρβων, όσο κι αν δεν άρεσε στους Ελληνες. Τώρα είμαι αλληλέγγυος στους Ελληνες στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης. Η Ευρώπη πάσχει από έλλειψη αλληλεγγύης. Κατά τα άλλα βρίσκω ότι ο προϋπολογισμός της Ελλάδας για εξοπλιστικά προγράμματα είναι σκανδαλώδης. Ενας τέτοιος προϋπολογισμός προετοιμάζει το έδαφος για τη διαφθορά, αφού ο τομέας των στρατιωτικών εξοπλισμών είναι παγκοσμίως ο πιο διεφθαρμένος. Αν η Ελλάδα θέλει ασφάλεια και με δεδομένο ότι αποτελεί μέλος της Ε.Ε., η Ενωση έπρεπε να εγγυάται την ασφάλειά της. Βρίσκω σκανδαλώδες το γεγονός ότι, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που έγιναν με σκοπό τη βοήθεια στην Ελλάδα, αναγκάσαμε τη χώρα σας να αγοράσει υποβρύχια. Είναι γελοίο και παράλογο. Γιατί σας χρειάζονται τα υποβρύχια; Για να εμποδίσετε την Τουρκία να σας επιτεθεί; Πρέπει να τελειώνουμε μ' αυτά τα φαντάσματα του 19ου αιώνα. *Πάντως στην Ελλάδα έχετε τη φήμη του υποστηρικτή των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ ενάντια σε αμάχους στη Σερβία. -Στον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, υποστήριξα την επέμβαση του ΝΑΤΟ υπέρ της διάσωσης των βόσνιων αμάχων. Υστερα στο Κόσοβο η Σερβία επεδείκνυε μια επιθετικότητα απέναντι στους Κοσοβάρους. Ετσι, στη διάρκεια της επέμβασης στο Κόσοβο, ήμουν εναντίον των βομβαρδισμών και υπέρ μιας στρατιωτικής ειρηνιστικής επέμβασης μέσω ξηράς. Βλέπετε λοιπόν ότι είμαι λογικός. *Τι πιστεύετε τώρα για την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη, μετά τη συμφωνία όλων των κρατών για τον μηχανισμό στήριξης; -Στην πραγματικότητα υπάρχει ένα απόλυτο χάος στο κεφάλι των υπευθύνων. Για παράδειγμα, η συμφωνία δεν ορίζει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να βοηθήσουμε μια χώρα, ούτε όμως ότι είμαστε υποχρεωμένοι να τη βοηθήσουμε.Η Ε.Ε. δεν έχει βρει ικανοποιητικές απαντήσεις. *Ποια θα ήταν μια ικανοποιητική απάντηση; -Η δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού ταμείου, που θα μπορούσε να παρέχει ένα μεγάλο ευρωπαϊκό δάνειο. Από τη μία πλευρά θα μπορούσαμε να επενδύουμε σε οικολογικά ζητήματα κι από την άλλη να βοηθάμε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η Ελλάδα. Η παρούσα κατάσταση είναι παράλογη. Η Γερμανία δανείζεται με 1,5% τόκο για να προσφέρει τα χρήματα στην Ελλάδα με 5%. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια απόλυτη σύγχυση. *Μετά από αυτές τις εξελίξεις πώς βλέπετε το μέλλον της Ε.Ε.; -Δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ενωμένη Ευρώπη, ούτε έχουμε προετοιμάσει τα επόμενα βήματα. Σήμερα η Ε.Ε. επιτρέπει έναν οικονομικό δεσποτισμό και έναν εθνικό εγωισμό που μπλοκάρει την πρόοδό της. Οφείλουμε να κατευθυνθούμε προς μια -όσο δύσκολο κι αν είναι- Ευρώπη πέρα από τα έθνη. Εχουμε ανάγκη από περισσότερη Ευρώπη, κάτι που ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι λαοί εννοούν να καταλάβουν. *Πώς βλέπετε την κατάσταση στη Γαλλία με τον Σαρκοζί, το φαινόμενο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και την κυβέρνηση Παπανδρέου στην Ελλάδα; -Ο Σαρκοζί δεν κατάφερε να υλοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις. Και δεν νομίζω να τα καταφέρει τα επόμενα δύο χρόνια. Πρέπει να υπάρξει μια νέα αριστερά στη Γαλλία που, συμμαχώντας με τους οικολόγους, να μπορεί να προτείνει μια εναλλακτική λύση. Η Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι δείχνει αυτό που αποκαλώ περιπέτεια της δημοκρατίας. Μια περιπέτεια που μπορεί να οδηγήσει και σε έναν εφιάλτη. Για την Ελλάδα δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να σχολιάσω την κυβέρνηση. Πάντως, νομίζω ότι προσπαθεί να ανταποκριθεί στην κρίση με ένα συνολικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Το ζήτημα είναι αν ο πρωθυπουργός σας είναι ικανός να κατονομάσει τους υπεύθυνους της διαπλοκής που οδήγησαν στην καταστροφή. Γιατί αναμφισβήτητα υπήρχαν κάποιοι διαπλεκόμενοι που επωφελήθηκαν από τη διαφθορά του συστήματος. *Περιγράφετε την κρίση ως οικολογική, οικονομική και κοινωνική. Πώς όμως ένα προϊόν του καπιταλιστικού συστήματος θα αντιμετωπιστεί ριζικά χωρίς την ανατροπή του καπιταλισμού; -Μέσω αυτού που ονομάζω ριζοσπαστικό ρεφορμισμό, ριζοσπαστικές ιδέες και συμμετοχή στις θεσμικές διαδικασίες. Πρέπει να υιοθετήσουμε ρυθμίσεις που να οδηγούν σε μια εκ βαθέων αναμόρφωση του καπιταλισμού. Τώρα είναι η εποχή που θέτουμε τις βάσεις για ένα σύστημα που να ρυθμίζει τη λειτουργία του καπιταλισμού και ταυτόχρονα να τον μεταλλάσσει. *Είναι αποτελεσματική αυτή η στρατηγική; -Πιστεύω ότι βοηθάει στην εξέλιξη του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι. Από την άλλη τι σημαίνει αποτελεσματικότητα στην πολιτική; Αυτή η εποχή εγκυμονεί τη δυνατότητα κάποιων αγώνων που μόνο η ιστορία θα δείξει το αποτέλεσμά τους. Η εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008 στην Ελλάδα έκανε αίσθηση σε παγκόσμιο επίπεδο και προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αλλαγές στην πολιτική άλλων ευρωπαϊκών χωρών. *Πάντως, από το 1970 είχατε χαράξει μια πολιτική πορεία όπου στα άρθρα σας τουλάχιστον η οικολογία ήταν συνάρτηση της αυτονομίας σύμφωνα με τον Καστοριάδη. -Πραγματικά η αυτονομία, η παραγωγη νέων ιδεών όπως την είχε εκφράσει ο Καστοριάδης, είναι εναρμονισμένη με την οικολογία. Θυμάμαι και μια συζήτηση που είχαμε κάνει το 1970 με αφορμή το βιβλίο «Από την οικολογία στην αυτονομία» όπου για μένα η οικολογία ήταν ακριβώς η κατάλληλη πλατφόρμα ιδεών για να επαναπροσδιορίσουμε την πολιτική ως διαδικασία παραγωγής ιδεών και να της δώσουμε ένα νέο νόημα. *Γράφετε ότι οι επαναστάτες είναι επικίνδυνοι ή αδύναμοι. Δεν απαιτείται όμως ένα είδος επανάστασης όπως το '68 ώστε οι άνθρωποι να αλλάξουν ριζικά τρόπο ζωής; -Αναμφίβολα οι επαναστάτες είναι επικίνδυνοι. Πάρτε για παράδειγμα τη Ρωσία, την Κίνα ή την Κούβα. Ολες οι επαναστάσεις που πέτυχαν οδήγησαν στην απολυταρχία. Οταν απέτυχαν επανέφεραν τον φασισμό όπως στη Γερμανία το '30. Φυσικά έχετε δικαίωμα να αναρωτιέστε αν χρειάζεται μια επανάσταση όπως αυτή του '68, που πραγματικά άλλαξε την κοινωνία. Υπάρχουν τα κοινωνικά κινήματα, υπάρχουν τώρα οι κοινωνικές αντιδράσεις και όλα θα συνεχιστούν. Ισως μάλιστα να ριζοσπαστικοποιηθούν σε βαθμό που δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Ομως μια επανάσταση δεν είναι επανάσταση όταν τελικά οδηγεί στην κατάληψη της εξουσίας. Υπάρχουν κοινωνικά κινήματα που έχουν ανακατευτεί με τα οικολογικά κινήματα. Είναι αμυντικά κινήματα που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο χωρίς όμως να έχουν ολοκληρωμένες προτάσεις για το μέλλον. Αν διαβάσουμε την ιστορία του εργατικού κινήματος, θα δούμε ότι αυτό ήταν που άλλαξε τον καπιταλισμό. Εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε τον αγώνα. *Πόσο έχετε αλλάξει από τον Κόκκινο Ντάνι του '68; Πώς αισθάνεστε σε σχέση με τον νέο που σήκωνε τη γροθιά με φόντο τα οδοφράγματα; -Δεν σήκωνα τη γροθιά μου, χαμογελούσα. Η πιο διάσημη φωτογραφία μου με δείχνει να χαμογελάω. Απέναντι στην εξουσία χρειάζεται χαμόγελο και εξυπνάδα. *Και όταν σας κατηγορούν ότι εκμεταλλευθήκατε τον Μάη; -Δεν μου αρέσει να μιλάω για το παρελθόν μου, γι' αυτό και έγραψα και το βιβλίο «Ξεχάστε το '68». Ωστόσο, συνεχίζω να εξελίσσομαι πολιτικά, και ας υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι πρόδωσα το παρελθόν μου. Στο κάτω κάτω πάντα υπήρξα ένας «προδότης». Από την εποχή που η εξουσία του Ντε Γκολ έλεγε «απελάστε τον Γερμανοεβραίο Κον Μπεντίτ». http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CE%BB-%CE%BA%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF-%C2%AB%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-15-%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-5%C2%BB

* Ουίλιαμ Τζέημς: Το αίσθημα της Ορθολογικότητας , * ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΑΣ * : Μάρεϋ Μπούκτσιν

• Ουίλιαμ Τζέημς: Το αίσθημα της Ορθολογικότητας ,
•  ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΑΣ
• : Μάρεϋ Μπούκτσιν

* Το Πράγμα του Dr Φρανκεστην . * Μας εκοψε τη χολή αυτή η Μερκελ με τα κρυα αστεια ... * τωρα που τελειωνει το Γκρηκ Τρούμαν Σωου του Νεοφιλελευθερισμου...

• Το Πράγμα του Dr Φρανκεστην .
• Μας εκοψε τη χολή αυτή η Μερκελ με τα κρυα αστεια ...
• τωρα που τελειωνει το Γκρηκ Τρούμαν Σωου του Νεοφιλελευθερισμου...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕς ΦΟΡΈς ΠΟΥ ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΎ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ ΚΑΝ ΝΑ ΞΕΣΤΟΜΙΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΚΙΑΥΤΟ

http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%82-%C2%AB%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82%C2%BB

Η εθνική μας αυταρέσκεια

Η εθνική μας αυταρέσκεια

Άρθρο του Δημήτρη Σαραντάκου, που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημ. ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης

 

αποσπασμα 

Το γεγονός είναι πως κάθε μέρα ακούμε ή διαβάζουμε τέτοιες μπαρούφες, που τις ξεφουρνίζουν μάλιστα επίσημα πρόσωπα, όχι βέβαια έτσι όπως τα γράφω, αλλά κυριλέ και με σοβαροφάνεια. Οι εν λόγω επίσημοι μιλάνε για το ελληνικό δαιμόνιον, τον ελλην(οχριστιαν)ικό πολιτισμό, την πολεμική αρετή των Ελλήνων και άλλα ηχηρά παρόμοια, που λέει κι ο Καβάφης. Οι άλλοι σε σύγκριση με μας είναι κουτόφραγκοι, αμερικανάκια, χαχόλοι, τουρκαλάδες, γυφτοσκοπιανοί και δε συμμαζεύεται.

Ειδικότερα τους Ευρωπαίους τούς καταφρονούμε και τους ζηλεύουμε ταυτόχρονα. (Προσέξτε, δε λέμε «τους άλλους Ευρωπαίους» αλλά σκέτα «τους Ευρωπαίους», βγάζοντας αυτομάτως τον εαυτό μας από την παρέα τους.)
Δεν είναι μόνο «κουτόφραγκοι», δηλαδή εξ ορισμού βλάκες σε σύγκριση με μας τους ατσίδες, είναι και τσιγκούνηδες και αγέλαστοι και σκουντούφληδες, που δεν ξέρουν να ζήσουν τη ζωή τους, που δε γλεντάνε, αλλά μετράνε και τη δεκάρα και κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους.

Μπορεί να ‘ναι κι έτσι, δε λέω, αλλά πώς να το κάνουμε βρε παιδιά. Αυτοί οι «κουτοί» καταφέρανε να κάνουν κράτη που δεν τυραννάνε τους πολίτες τους. Κανείς κουτόφραγκος δεν πάει στην Εφορία να σταθεί ώρες στην ουρά για να πληρώσει. Στέλνει με το ταχυδρομείο την επιταγή του και καθαρίζει. Κανείς δε διορίζεται με ρουσφέτι, φιλώντας κατουρημένες ποδιές και πουλώντας την ψήφο του. Δίνει εξετάσεις ή πάει με βάση την επετηρίδα. Στις χώρες των κουτόφραγκων (κοίτα να δεις μυστήρια πράματα) τα λεωφορεία και τα τρόλεϋ περνάνε πάντα στην ώρα τους από τη στάση. Αν κάποιος πολίτης θέλει μια πληροφορία από κάποια δημόσια υπηρεσία, δεν τρέχει να στριμωχτεί στα γραφεία της, την ώρα που «δέχεται το κοινό», αλλά της γράφει ή τηλεφωνεί σχετικά. Και παίρνει πάντα απάντηση.
Έχουμε ύστερα τα «αμερικανάκια», δηλαδή τους εξ ορισμού εύπιστους, τους αφελείς καταναλωτές, που έχουν θεοποιήσει το χρήμα. Μπορεί να είναι και έτσι, δε λέω, αλλά αυτά τα «αμερικανάκια» έχουν επίσης θεοποιήσει και τους θεσμούς, που εμείς δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει η λέξη. Τα «αμερικανάκια» στείλανε στο δικαστήριο τον Νίξον, ενώ ήταν ακόμη πρόεδρός τους, πράγμα αδιανόητο σε μας, όπου ο κάθε βουλευτάκος του κυβερνώντος κόμματος θεωρεί πως υπέρκειται παντός νόμου, γιατί τα «αμερικανάκια» πιστεύουν στην ισχύ των νόμων, που σε τελική ανάλυση είναι το καταφύγιο και ο προστάτης των αδύνατων.

Ύστερα στην Αμερική, που υποτίθεται πως ο καθένας κοιτάει τη δουλειά του και κυνηγά το χρήμα, υπάρχουν ένα σωρό θεσμοθετημένες εθελοντικές οργανώσεις αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, όπως οι «Ανώνυμοι Αλκοολικοί», αυτές που φροντίζουν τους εξαρτημένους από ουσίες και ένα σωρό άλλες. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, στην Αμερική, και όχι μόνο στις μικρές επαρχιακές πόλεις, αλλά στο Μανχάταν ή το Μπρούκλιν, υπάρχει το ενδιαφέρον για τον γείτονα, που σε μας απουσιάζει εντελώς.

Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (All Quiet on the Western Front) (1979)

Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (All Quiet on the Western Front) (1979)

Υποψιάζομαι ότι ξερω γιατί ο ΓΑΠ πέφτει από Γκάφα σε Γκάφα

Υποψιάζομαι ότι ξέρω γιατί ο ΓΑΠ  πέφτει από Γκάφα σε Γκάφα ...
 Ε  δεν έχει εντρυφήσει στην Μπλογκοσφαιρα ...Δεν έχει πάρει χαμπάρι όλα τα μούτρα που κυκλοφορούν σαυτόν τον  ντουνιά
 Βλέπει το Ίντερνετ με τον θαυμασμό ενός άσχετου .. Δεν έχει καταλάβει
 ΣΕ ΤΙ ΚΌΣΜΟ ΖΟΎΜΕ
 Γι ' αυτό και φέρεται σαν ΤΡΥΦΕΡΌ ΠΌΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΡΊΑ ΔΎΣΗ..
 Και φυσικά τα άγρια σκυλιά της Ευρωπαϊκής Νεοφιλελεύθερης δεξιάς   μυρίστηκαν αίμα  και θα τον ξεσκίσουν
 Και μας μαζί ..
 Μοιάζουμε με  χωριό χαζών  στο Φαρ Γουέστ που έβγαλε πρόεδρο τον ΡΑΝ ΤΑΝ ΠΛΑΝ ...
 θεέ μου
 Από το Καραμνλισταν και την  Ληστοκρατία της χειρότερης δεξιάς  που γνώρισε ο τόπος

στο Ιντερνετικο χαζοχαρούμενο  .... νεοΠΑΣΟΚ
  Ασε δε τον ...Συ-Ρι -ζα

Αμ το ΚΚΕ ..;

 Θεέ μου! Που μπλέξατε ...
που να πάμε ;

ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ: ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ: ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Zαπατιστας

Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ ΩΣ ΜΕΤΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ





Στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων «Τέχνη και πολιτική», η ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΘ

κ. Τζίνα Πολίτη θα μιλήσει με θέμα:



Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ ΩΣ ΜΕΤΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ»



Παρασκευή, 7 Μαΐου 2010 και ώρα 6.00 μ.μ., στο Αμφιθέατρο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-HELLEXPO)

Η Δημοκρατική αριστερά και η ανασυγκρότηση της κοινωνίας..... Αριστερή Στρουθοκάμηλος -

Η Δημοκρατική αριστερά και η ανασυγκρότηση της κοινωνίας

 Αριστερή Στρουθοκάμηλος -

'' αποσπασμα

Αυτή ακριβώς η αδυναμία ερμηνείας της πραγματικότητας έχει οδηγήσει την ηγεσία της αριστεράς να εκφέρει έναν λόγο που επενδύει στον φόβο, τον λαϊκισμό, την βαθιά ιδεολογική σύγχυση, Την αντιπαράθεση μηχανισμών αντί των ιδεών, την στείρα άρνηση, υιοθετώντας μοντέλα που χρεοκόπησαν στην συνείδηση της ανθρωπότητας αφού ως αποτέλεσμα τους ήταν η αναπαραγωγή του καπιταλισμού στην πιο στυγνή του μορφή.

Οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά πώς να αξιολογούν μια δύναμη όταν μπορεί να συνδυάζει την κοινή λογική με την υπέρβαση.

Η έλλειψη αυτού του χαρακτηριστικού έχει οδηγήσει την αριστερά σε εξωφρενικές στάσεις και παραδοχές.

Θεωρείται αριστερή πρόταση να ζητάς δημοψήφισμα ουσιαστικά για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη ενώ γνωρίζουμε πως κάτι τέτοιο θα συνθλίψει ιδιαίτερα τα εισοδήματα των πιο φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων.

θεωρείται αριστερή επιλογή να προτάσσεται ο απομονωτισμός της χώρας συμπλέοντας με τις εθνικιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις ενώ βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Θεωρείται αριστερή επιλογή να εξαγγέλλεται μία ακαθόριστη εξέγερση των μαζών ανεξάρτητα από τις συνέπειες που αυτό θα μπορούσε να έχει για την κοινωνία συνολικά. Ακόμη είναι ορατές στην κοινωνία οι συνέπειες από τον εμφύλιο πόλεμο.

ωστόσο θεωρούμε πως πέρα από αυτή την άρνηση της πραγματικότητας που διέπει την ηγεσία της αριστεράς πλην ελάχιστων φωτισμένων φωνών σύντομα θα εμφανιστούν δυνάμεις που θα εκφράσουν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο αυτές τις σύγχρονες ανάγκες. Αυτό είναι το στοίχημα για τις δυνάμεις μιας σύγχρονης και δημοκρατικής αριστεράς που με υπεύθυνο και οραματικό λόγο θα βρεθούν στην εμπροσθοφυλακή για την αλλαγή της κοινωνίας. ''

Radical Desire: Μία διάγνωση της συγκυρίας

Radical Desire: Μία διάγνωση της συγκυρίας

Η φαρσοκωμωδία Σαμαρά

Η φαρσοκωμωδία Σαμαρά

Zizek: Θα πεσει η γάτα;

Slavoj Zizek: Θα πέσει η γάτα που είναι πάνω από τον γκρεμό;

αποσπασμα

''Όταν ένα αυταρχικό καθεστώς πλησιάζει την τελική κρίση του, ο κανόνας είναι η διάλυσή του να ακολουθεί δυο στάδια. Πριν την πραγματική κατάρρευσή του, λαμβάνει χώρα μια μυστηριώδης ρήξη: εντελώς ξαφνικά, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι το παιχνίδι τέλειωσε και δεν φοβούνται πια.

Δεν είναι μόνο ότι το καθεστώς χάνει τη νομιμοποίησή του, η άσκηση της ίδιας της εξουσίας του γίνεται αντιληπτή σαν μια ασθενής αντίδραση πανικού. Όλοι μας γνωρίζουμε την κλασική σκηνή από τις ταινίες κινούμενων σχεδίων: η γάτα είναι πάνω από τον γκρεμό, αλλά συνεχίζει να βαδίζει, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν υπάρχει έδαφος κάτω από τις πατούσες της. Αρχίζει να πέφτει, μόνον όταν κοιτάξει προς τα κάτω και παρατηρήσει την άβυσσο. Όταν χάνει την εξουσία του, το καθεστώς είναι σαν την γάτα, που είναι πάνω από τον γκρεμό: για να πέσει, χρειάζεται μόνο να του θυμίσουν να κοιτάξει προς τα κάτω.. ''

LEFT LIBERAL SYNTHESIS: Ποιος φοβάται και γιατί την ιδεολογική κριτική της διαφθοράς.Ενα χρήσιμο απόσπασμα του Ν.Σεβαστάκη

LEFT LIBERAL SYNTHESIS: Ποιος φοβάται και γιατί την ιδεολογική κριτική της διαφθοράς.Ενα χρήσιμο απόσπασμα του Ν.Σεβαστάκη

Τους εχω βαρεθει

Τους Τεχνοκρατες και τους Δήθεν διαννουμενους
 τους ποιηταδες που φουσκώνουν με τις συλλογές τους
 τους σνομπαριες  καΙ τους ταχα μου τους εντιμους
 Τους ΕΧΩ  ΒΑΡΕΘΕΙ ..

 τους ΠΡΟΦΕΣΣΟΡΟΥΣ που λυμαινονΤαι προγραμμάτα
 που συναλλασονται με ολο το συναφι
και η Παιδεια ολη εχει παει στραφι
 τους εχω
 ΣΙΧΑΘΕΙ ...

 Τον ''λαουτζικο'' που τωρα ΜΙΞΟΚΛΑΙΕΙ
  περιφρονώντας  μεταναστες και αποκληρους
 τον εχω
 ΒΑΡΕΘΕΙ

  βαρεθηκα  καιτους ΝΤΕΜΕΚ  επαναστατες
 στις  πλεον κρισιμες στιγμές τους ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ
 που μας προδίδουν καθημεμερινά
 Αρκει να εχουν γεματη την κοιλιά
Τους εχω
 ΒΑΡΕΘΕΙ..

 

διαφορες παλιοτερες αναρτησεις

• 
  
• Γιατι δενμπορουμε ι εδώ στην Βαλκανικη Ελλάδα να...
• Το Ισλάμ και η Δύση Tου Θανου Bερεμη
• Συναισθημα και Ορθολογικοτητα σημερα ...
• ερμηνείες και προσεγγίσεις του ανθρωπισμού(Στου Δε...
• Ωδή στις Νταλίκες! (ενα ωραιο κειμενο της Cynical ...
• East Germans lost much in 1989 For many in the GD...
• 
  
• Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Για την Διεργασια της Ονε...
• 
  
• Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ο ρατσισμός συμφωνα με το...
• Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ρατσισμός :''Οι νεγροι''
• Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ο Ενοικος: Ο Μηρμυγκολέων...
• Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Η κρίση οδηγεί από την κο...
•  Η Μνημη το νεωτερικό ατομo...
• Αμφισημία του Ξένου-Αποσπασμα απο το κε...
• ''Τρωγε το φαί σου ,αγάπα το PιCι σου ,Σέρφαρε πολυ...

στους σκυλους ναι στις γατες ναι στους μητσους ναι...

στους σκυλους ναι στις γατες ναι στους μητσους ναι...

Στα ίχνη του Arthur Rimbaud

Στα ίχνη του Arthur Rimbaud

*Σε άδειους δρόμους, τις χειμωνιάτικες νύχτες, άστεγος, παγωμένος και πεινασμένος, μια φωνή έσφιξε την παγωμένη μου καρδιά: «Αδυναμία ή Δύναμη: Υπάρχεις, τούτο είναι δύναμη. Δεν γνωρίζεις κατά που ή γιατί ...

Radical Desire: Αντι-θέσεις: Μια κριτική στην πολιτική ρητορική της ανανεωτικής αριστεράς

Radical Desire: Αντι-θέσεις: Μια κριτική στην πολιτική ρητορική της ανανεωτικής αριστεράς

Παρουσίαση του βιβλίου: «ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» της Gargi Bhattacharyya απο την Ελένη Μπέλα

Παρουσίαση  του βιβλίου:

«ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» της Gargi Bhattacharyya

 Ελένη Μπέλα

(αποσπασμα)

  Στο βιβλίο της«Σεξουαλικότητα και κοινωνία» η Bhattacharyya αναπτύσει με μεστότητα συλλογισμών  τις απόψεις της σχετικά με το θέμα. Το βιβλίο δομείται σε επτά κεφάλαια συν ένα κεφάλαιο επίλογο ακολουθώντας το ‘σχεδίασμα’ της Κάμα-σούτρα».

  Η συγγραφέας αποπειράται να αντιμετωπίσει σφαιρικά κάποιες διαμάχες στη μελέτη της σεξουαλικότητας, διερευνώντας ταυτόχρονα το ρόλο που έχει η μελέτη του καθημερινού στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε ευρύτερες κοινωνικές δομές και συμβάντα, προκειμένου να υποστηρίξει ότι η κατανόηση της σφαίρας της οικειότητας ενδέχεται να φτάσει να είναι από τα κεντρικά πολιτικά διδάγματα της εποχής μας.

  Όπως τόσο πολλά άλλα πράγματα, έτσι και η  γέννηση της σεξουαλικότητας  συνοδεύει το σχηματισμό ενός δυτικού  υποκειμένου το οποίο αναπτύχθηκε  από το κεφάλαιο και τις αλυσιδωτές επιδράσεις των οικονομικών αλλαγών  στη προσωπική ζωή.

  Σύμφωνα με τη Bhattacharyya: »…ίσως μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε την ερωτοπραξία ως άκρως εκκοινωνισμένη τελετουργία, αξεδιάλυτα συνυφασμένη με τις άλλες κοινωνικές τελετουργίες, στην οικονομική και την πολιτική ζωή. το αρχαίο, κατασυκοφαντημένο κείμενο της Κάμα-σούτρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός και οργανωτικό πλαίσιο. Η Κάμα-σούτρα, παρά τον περιβόητο χαρακτήρα της ως συλλογή ερωτικών στάσεων, δίνει περιγραφικά κάποιες συμβουλές ως προς τις διαδικασίες της ερωτοπραξίας. -(η Κάμα-σούτρα βέβαια, απευθύνεται αποκλειστικά στον άνδρα και κυρίως στον άνδρα των ανώτερων καστών της ινδικής κοινωνίας των πρώτων μ.Χ. αιώνων)

  »Σε αντίθεση με τη μακρόχρονη εμμονή της Δύσης με τη
σεξουαλικότητα ως χωριστό τόπο -μια άλλη χώρα, ποθητή μεν, εσαεί άγνωστη δε και το διαχωρισμό της οικειότητας και της σωματικής εγγύτητας από άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής, στην πραγμάτευση της Κάμα-σούτρα α) η κατανόηση της ερωτοπραξίας είναι μέρος της κατανόησης της θέσης μας στον κόσμο β) η σεξουαλική αγωγή  η γνώση σεξουαλικών ζητημάτων πρόταγμα  γενικής παιδείας και γ) αυτό που προέχει είναι η σύλληψη της ζωή ως «όλον». Η Κάμα-σούτρα υποδεικνύει μια αιτιολόγηση της σπουδαιότητας της ερωτοπραξίας στον κόσμο της μεγάλης πολιτικής, στη σφαίρα της οικονομίας, του κράτους και του έθνους.

  Στη Δύση τώρα και όσον αφορά την πορεία της δυτικής σκέψης και κοσμοθεωρίας: »Η μελέτη και η εννοιολόγηση της σεξουαλικότητας έχει υποστεί κάποιες σημαντικές εξελίξεις καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

  »Ο Φρόιντ ήταν αυτός που εισηγήθηκε ότι: α) Η σεξουαλικότητα είναι στοιχείο βασικό και διαμορφωτικό του κοινωνικού - αυτή είναι η θεώρηση που βλέπει τη σεξουαλικότητα ως το πεδίο εντός του οποίου δημιουργείται το υποκείμενο, β) Ο πολιτισμός δημιουργείται από τις περίπλοκες απόπειρές μας να αναχαιτίσουμε και να ανακατευθύνουμε τη σεξουαλική ενέργεια. Επίσης, ο Φρόιντ μας διδάσκει ότι: Η υποκειμενικότητα ποτέ δεν επιτυγχάνεται με τρόπο που να εξαλείφει τις συγκρούσεις κατά την ανάδυση της.

  »Το έργο του Φουκό αναλύωντας τις διεργασίες στον πυρήνα της νεωτερικότητας υποστηρίζει:

α) Την εσωτερίκευση των τεχνικών αυτοπειθαρχίας, οι οποίες γεννούν το υποκείμενο του νεότερου ουμανισμού.

β) Μεμονωμένα υποκείμενα φτάνουν στο σημείο να ενστερνιστούν την άσκηση της εξουσίας επί του εαυτού τους και διά του εαυτού τους  (-ο ευπειθής πολίτης, ο υπάκουος εργάτης).

γ) Ο ακατάπαυστος λόγος για τη σεξουαλικότητα ως μια άλλη διαδικασία πειθάρχησης.

δ) Τα ερωτήματα της κοινωνικής ύπαρξης, βρίσκουν ένα τυπικό παράδειγμα στις προσεκτικές τεχνικές της σεξουαλικής ηθικής. 

  »Αν ο Φρόιντ μετασχηματίζει την αντίληψη περί της υποκειμενικότητας και περί της σχέσης της με το σχηματισμό του υποκειμένου, και ο
Φουκό εισάγει την ιδέα ότι η σεξουαλικότητα έχει γίνει μια πληθωρική κατασκευή, που η μελέτη της μπορεί να φωτίσει το σύνθετο εγχείρημα  της κατασκευής ενός περίπλοκου «εγώ», τότε η Τζούντιθ Μπάτλερ εκλαϊκεύει τρόπους σκέψης οι οποίοι αποκαλύπτουν την περιορισμένη ευελιξία των σεξουαλικών ταυτοτήτων. Χρησιμοποιώντας το έργο της ψυχανάλυσης και του Φουκό, η Μπάτλερ επανεξετάζει το διάλογο για τη φύση και το σχηματισμό του κοινωνικού φύλου.

  »Υποστηρίζοντας τη μη βιολογική βάση του φύλου και την ως εκ τούτου πολιτιστική κατασκευή του κοινωνικού φύλου η Μπάτλερ περιγράφει πόσο δύσκολη και ατελής μπορεί να είναι αυτή  η διαδικασία κατασκευής. …Το καθαρό δίδυμο Αρσενικού/Θηλυκού υποδηλώνει πάντοτε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο, κάποιοι τρόποι του ‘Είναι’ οι οποίοι δεν υπάγονται σε αυτό το τακτοποιημένο δίπολο. …«Στο βαθμό που το κοινωνικό φύλο είναι μια ανάθεση, δεν εκπληρώνεται ποτέ το σύνολο των προσδοκιών της, και ο/η ανάδοχος της δεν εκπληρώνει ποτέ το ιδεώδες που πειθαναγκάζεται να προσεγγίσει»

  »…Υπάρχει πάντοτε χάσμα ανάμεσα σε ό,τι αναμένεται από το κανονικό πρότυπο και σε ότι συμβαίνει εντέλει στην πράξη. …Αυτός ο χώρος της δυνατότητας είναι που συναρπάζει την κιναιδιαία θεωρία (queer theory) και όλους όσοι επιθυμούν να φανταστούν νέους τρόπους να έχεις κοινωνικό φύλο, βιολογικό φύλο και να συγκροτείσαι ως οποιαδήποτε ταυτότητα, εφόσον αυτός ο χώρος υποδεικνύει ότι οι δυνάμεις που μας δημιουργούν, σε τελική ανάλυση δεν είναι καθοριστικές.

  Η Bhattacharyya μας επισημαίνει ότι:

  »Η ιστορία του δυτικού πολιτισμού, που αναπτύσσει έναν κοινωνικό κόσμο από χωριστές σφαίρες, κατά σύμπτωση δημιουργεί το βασίλειο της ερωτοπραξίας σαν τη μεθυστικότερη απόδραση από τους δημόσιους περιορισμούς …Οσοδήποτε δημόσια και εμπορευματοποιημένη κι αν γίνει ίσως η σεξουαλικότητα, παραμένει αυτός ο υπαινιγμός του μπουντουάρ. Μάλιστα εκείνη η νοερή ανάμνηση ενός χώρου εγκεκριμένου πειραματισμού και προστατευμένης αδυναμίας είναι που προωθεί την ιδέα τής ερωτοπραξίας σε κάθε σύγχρονη αντίληψη περί πλήρωσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι η σεξουαλική ελευθερία είναι η μόνη ελευθερία ή ακόμη ότι η πιθανότητα σεξουαλικής πλήρωσης είναι σε θέση να αναλάβει να αντισταθμίσει την έλλειψη πλήρωσης σε άλλα πεδία. …Με δεδομένη την έλλειψη άλλων μορφών αναγνώρισης και πλήρωσης, ενδέχεται όλοι να έχουμε λόγους να είμαστε ευγνώμονες για τον επικεντρωμένο στην ερωτοπραξία πολιτισμό μας. Αυτή είναι η μισοομολογημένη συνέπεια της σκέψης του Τρίτου Δρόμου. Μεγάλο μέρος αυτού του εκθειαζόμενου νέου ρεαλισμού που συνδυάζεται με την παλιά συμπόνια στρέφεται γύρω από το πώς να φτιαχτεί νέο περιτύλιγμα για το τέλος της οικονομικής ανάπτυξης χάριν της εκλογικής πολιτικής».

  Αλλά, αν ο λόγος και η πρόοδος αποδεικνύονται φενάκη, το ίδιο συμβαίνει και με την παραμυθία της επιθυμίας. Το αδιάκοπο ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα είναι ένδειξη αυτής της βαθιάς απογοήτευσης, η συναίσθηση ότι ο χώρος της ‘αποδεκτής μαγείας’ δεν μπορεί να αποζημιώσει για τις αποτυχίες στους άλλους τομείς.

  Σύμφωνα με τη Bhattacharyya: »…η ποιότητα της «παγκοσμιοποιημένης ζωής» εξαρτάται από όλες τις καθημερινές μας προσπάθειες οπότε: … Η «εκμάθηση» της σεξουαλικότητας ανάμεσα σε άλλες κοινωνικές δεξιότητες ενδέχεται να μας δώσει περιθώριο να γίνουμε τα υποκείμενα που επιθυμούμε να είμαστε. Αυτό δεν αντισταθμίζει τις αβεβαιότητες και τις στερήσεις που επιβάλλει η παγκόσμια οικονομία της τουρμπο-καπιταλιστικής δεύτερης νεωτερικότητας, αλλά ενδέχεται να μας δώσει καλύτερα όπλα για τις γενικότερες μάχες της κοινωνικής αλλαγής.»

  Το  πρώτο κεφάλαιο είναι μια πραγμάτευση σχετικά με την κατασκευή και τη μεταβαλλόμενη φύση της ετεροφυλοφιλικής ταυτότητας. Υποστηρίζεται ότι παρότι η ετεροφυλοφιλία κατέχει προνομιακή θέση, ως παρότρυνση της φύσης για αναπαραγωγή, οι βιωμένες κουλτούρες της ετεροφυλοφιλίας υφίστανται γοργές αλλαγές, που δεν είναι όλες τους εύκολες ή ευχάριστες (…τουλάχιστον σε όλους).

»Η «κυρίαρχη Κουλτούρα της ετεροφυλοφιλίας» καθοδηγεί τις καθημερινές συνήθειες που οδηγούν στο ετεροφυλοφιλικό ζευγάρωμα ως τη μόνη ευυπόληπτη έκφραση της σεξουαλικότητας. Τα άλλα είδη ερωτοπραξίας μπορεί μεν να είναι ανεκτά, αλλά δεν αποτελούν μέρος του ευυπόληπτου βίου. …Σε αυτό το πλαίσιο επιστρατεύονται κοινωνικές ανταμοιβές και τιμωρίες, δομή κοινωνικών δραστηριότητων που ενθαρρύνει κοινωνικές σχέσεις «παλαιάς κοπής», προστατεύοντας τα υπάρχοντα συμφέροντα και τις υφιστάμενες ανομοιότητες εις βάρος της κοινωνικής αλλαγής προσπαθώντας να ορίσουν τη ετεροφυλοφιλία ως κανονιστικό πρότυπο…

»Ως «Ετεροφυλοκανονικότητα» εννοείται το εκτεταμένο και μεγαλεπήβολο ιδεολογικό σύστημα που επιδιώκει να επιβάλει ένα δημόσιο συμβόλαιο υποταγής στο ετεροφυλοφιλικό πρότυπο ως τον μόνο τρόπο ζωής και ύπαρξης, δηλαδή ακριβώς την κουλτούρα της κυριαρχίας, που λησμονεί την ερωτοπραξία προς όφελος των κοινωνικών προνομίων.

»…Ίσως η πανταχού παρουσία της ετεροφυλοφιλικής προπαγάνδας να κάνει τη βιωμένη ετεροφυλοφιλία … τόσο απογοητευτική.

Αλλά  … η ετεροφυλοφιλία μεταβάλλεται?

Παρά τις ακραίες πιέσεις για να θεωρηθεί η ετεροφυλοφιλία κανονιστική, υπεράνω της ιστορίας, στην πραγματικότητα η ετεροφυλοφιλική δραστηριότητα ιστορικά υπήρξε εξίσου μεταβλητή με άλλες μορφές σεξουαλικής σχέσης (ηλικία γάμου, μονογαμία/πολυγαμία, ηλικία σεξουαλικής δραστηριότητας). Παρά την «ιστορία» της, η ετεροφυλοφιλική μονογαμία εξακολουθεί να εμφανίζεται ως οργανωτικός όρος βάση του οποίου κρίνονται οι θεωρούμενες παθολογικές σεξουαλικές επιλογές

  Η κουλτούρα της  ετεροφυλοφιλοκανονικότητας υφίσταται κλυδωνισμούς:

»Ενώ οι στρέιτ γυναίκες βιώνουν την ετεροφυλοφιλία ως επίδειξη και υπηρεσία για χάρη των ανδρών, οι άνδρες περιγράφουν την επιτέλεση της ετεροφυλοφιλίας ως έκκληση για αναγνώριση από τους άλλους. …’Οι νεαρές γυναίκες είναι κατά πολύ πιθανότερο να ζουν μακριά από το σπίτι της οικογένειας απ' ό,τι οι νεαροί άνδρες - που περιμένουν μια άλλη γυναίκα να αντικαταστήσει τη μητέρα τους, μ' έναν τρόπο που θυμίζει κωμωδία καταστάσεων (The Independent, 27/1/2000)’.

»Έχει γίνει κοινός τόπος στη θεραπευτική βιβλιογραφία το να λένε ότι οι άνδρες έχουν την τάση «να αδυνατούν να εκφράσουν αισθήματα» ή ότι ‘δεν έχουν επαφή με τα συναισθήματα τους’. Ωστόσο αυτό παραείναι χοντροκομμένο. Αντί γι' αυτό, θα έπρεπε να πούμε ότι πολλοί άνδρες δεν είναι σε θέση να κατασκευάσουν μια αφήγηση του εαυτού που να τους επιτρέπει να συμβιβαστούν με την ολοένα κ περισσότερο εκδημοκρατιζόμενη και αναδιατασσόμενη σφαίρα της προσωπικής ζωής.

»Η πρόταση για έναν «Τρίτο Δρόμο στην οικογενειακή πολιτική» απηχεί
τους άλλους τρίτους δρόμους ως προς την απόπειρα της να συμβιβάσει την παραδοσιοκρατία και το ριζοσπαστισμό, να είναι υπέρμαχος και των αυταρχικών οικογενειακών αξιών και των ευέλικτων προσωπικών αλλαγών.

»Πρόκειται για βεβαίως για ενδιαφέρουσα παραδοχή, γιατί τώρα οι προσωπικές επιλογές σε ερωτικά ζητήματα και σε θέματα στοργής θεωρούνται ότι δημιουργούν τις κρίσεις της κοινωνικής συνοχής.

»Καθώς το έδαφος του κοινωνικού μετατοπίζεται κάτω από τα πόδια μας, γίνονται αβέβαιοι οι παραδοσιακότεροι δεσμοί πίστεως. Αλλάζει  η οικογενειακή ζωή, και η ζωή φαίνεται να απαιτεί μια ατέρμονη αναζήτηση της οικειότητας, χωρίς καμιά ελπίδα για τη νωθρή αυταρέσκεια του παλιομοδίτικου γάμου.

 

  Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η εμφάνιση της σεξουαλικότητας ως ιστορικής έννοιας και το πώς κατανοείται η σεξουαλική δραστηριότητα σε διαφορετικές περιόδους και πλαίσια.

  Μέσα  από την εξέταση των ισχυρισμών: για την α) υπεριστορική ουσία της ερωτοπραξίας» και της άποψης ότι β) δεν υπάρχει σεξουαλικό νόημα χωρίς πλαίσιο (αναφοράς), προβάλλεται η θέση για μια ιστορική κατανόηση των αλλαγών του παρόντος.

  Η Bhattacharyya εύστοχα θέτει το ερώτημα: «Αν ο αγώνας για την κατοχή των μέσων παραγωγής δημιουργεί την ιστορία των οικονομικών σχέσεων, μήπως κάποια άλλη διεργασία δημιουργεί την ιστορία της σεξουαλικής επαφής;»

»Η ομοφυλοφιλία και η ετεροφυλοφιλία, όπως τις κατανοούμε σήμερα, είναι νεωτερικά, δυτικά, αστικά προϊόντα. Τίποτε παρόμοιο δεν βρίσκεται στην κλασική αρχαιότητα. Μια κάποια ταύτιση του (εαυτού) με το σεξουαλικό εγώ άρχισε στην ύστερη αρχαιότητα και ενισχύθηκε από το χριστιανικό εξομολογητήριο …

»Πέρα από το διάλογο σχετικά με το αν οι σύγχρονες κατηγορίες της σεξουαλικής ταυτότητας υπήρχαν ανέκαθεν, ας επικεντρωθούμε στην ιδέα ότι η ίδια η σεξουαλικότητα είναι ιστορική κατηγορία. Το έργο του Φουκό ανάγει τη σεξουαλικότητα ως ετερόκλητη πειθαρχία του εαυτού (Foucault 1979) σκιαγραφώντας τις πειθαρχικές δομές που επιβλήθηκαν τον 18^ο αιώνα ( «υστερικοποίηση» γυναικείου σώματος, «παιδαγωγικοποίηση» παιδικής σεξουαλικότητας, «κοινωνικοποίηση» γενετήσιας συμπεριφοράς,  «ψυχιατρικοποίηση» ‘διεστραμμένης’ ηδονής).

Πως κατανοείται  η σεξουαλικότητα σήμερα; Ποια είναι η καθοριστική στιγμή που ένα άγγιγμα οικειότητας γίνεται σεξουαλικό και πότε ακριβώς η σεξουαλική επαφή γίνεται σεξ;;; Αναρωτιέται η Bhattacharyya και παραδειγματικά αναφέρει την περίπτωση Κλίντον – Λεβίνσκι. «Το τι εστί ερωτοπραξία φαίνεται πιο αβέβαιο από κάθε άλλη φορά» -επισημαίνει η συγγραφέας.

  Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται η θέση ότι η σεξουαλικότητα καθορίζεται από τις εργαλειακές απαιτήσεις είτε της οικονομίας είτε του κράτους. Και εισαγάγει την πολιτική ανάλυση για στον τομέα της σεξουαλικότητας διότι, σύμφωνα με τη συγγραφέα, τόσο η ιδέα του «τουρμπο-καπιταλισμού» όσο και αυτή της «μετα-νεωτερικότητας» επιχειρούν να ενσταλάξουν μια νέα αντίληψη για τα σύγχρονα συμβάντα.

Αναφερόμενη σε δύο διαδεδομένες και σχετιζόμενες απόψεις «εραγλειακότητας» που η μία υποστηρίζει ότι «η ερωτοπραξία δεσμεύεται από οικονομικά συμφέροντα», και η άλλη ότι «το κράτος παρεμβαίνει ενεργά στη σεξουαλική έκφραση του πληθυσμού» η Bhattacharyya επισημαίνει:

 

»Αυτός ο διάλογος για τον καπιταλισμό και την
ερωτοπραξία εκτείνεται πολύ στο χρόνο και αφορά πολλά θέματα. Ανέκαθεν αποτελούσε θέμα συζήτησης στην Αριστερά, παρόλο που πρόσφατα έχει περιπέσει σε δυσμένεια. Σε άλλες εποχές τα απελευθερωτικά κινήματα διαφόρων ιδεολογικών αποχρώσεων απαίτησαν σεξουαλική ελευθερία, ως βασικό και μη διαπραγματεύσιμο αίτημα. Στο κάτω κάτω, τι είναι η ελευθερία χωρίς την ελευθερία να ερωτεύεσαι;

 

»Ο Ράιχ υποστήριξε ότι ο καπιταλισμός απωθεί και πειθαρχεί τη σεξουαλικότητα, για να καταστείλει τη δύναμη του οργασμού... Τα άτομα, μόλις αλλοτριωθούν από το οργασμικό δυναμικό τους, ενδίδουν εύκολα στην αγγαρεία της εργασίας δίχως απόλαυση ή εξουσιοδότηση και παύουν να απαιτούν την πλησμονή της εκπληρωμένης ερωτοπραξίας σε κάθε πλευρά της ζωής. Αυτό το ελευθεριακό πρότυπο σεξουαλικής πολιτικής έχει πέσει σε δυσμένεια. Η έκκληση να δοθεί γενικώς τέλος στην απώθηση σπανίως ακούγεται στον σύγχρονο διάλογο. Αντ’αυτού, οι πρόσφατες απόπειρες εξεικόνισης της ερωτικής ελευθερίας έχουν επιδιώξει να λειτουργήσουν εντός των γενικών όρων της ‘πολιτείας'.

  Η συγγραφέας θεωρεί ότι  η Αριστερά έχει να αντιμετωπίσει ένα  Θέμα:

»Μήπως η αίσθηση μιας ολοένα μεγαλύτερης σεξουαλικής ελευθερίας γίνεται το δέλεαρ που καθιστά περισσότερο ευπρόσδεκτη τη δύσκολη διεργασία της οικονομικής φιλελευθεροποίησης» και να αποφύγει ένα  Ψευτοδίλημμα: »Η ‘τρυφηλή’ επιζήτηση της σεξουαλικής ευχαρίστησης είναι συμβατή με τον πιο επιτακτικό αγώνα για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο ή για την κοινωνική δικαιοσύνη;

  Κλείνοντας  το τρίτο κεφάλιο αναφέρει μεταξύ άλλων :

»Η ικανότητα των ατόμων να επιδιώκουν πεισματικά τη δική τους ερωτική ικανοποίηση, έστω και όταν είναι αντίθετη στο χαρακτήρα των κοινωνικών ανταμοιβών, φαίνεται να υπονομεύει τις αναλύσεις βάσει της εργαλειακότητας.

»Ζητήματα όπως η «διάλυση της οικογένειας» (αυτός ο κοινότοπος, υποτίθεται, στίβος αλλαγών σε ότι αφορά τα σεξουαλικά και τα οικογενειακά θέματα) στην πραγματικότητα έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στη συνείδηση και στις πολιτικές επιλογές απ' ότι τα κυρίαρχα ζητήματα, όπως η οικονομία. Μόνο με αυτές τις παραδοχές μπορούμε να αντιληφθούμε το βάθος της πολιτιστικής απήχησης της Δεξιάς...Το επόμενο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε τη σεξουαλικότητα σαν ένα ακόμη συστατικό αυτού του ενεργού πολιτισμού - σαν κάτι άλλο, που συγχρόνως διαμορφώνεται και διαμορφώνει.

  Στο τέταρτο κεφάλαιο διερευνώνται οι πρόσφατες πραγματεύσεις στη μελέτη της σεξουαλικότητας και οι ιδέες του κατακερματισμού και της αστάθειας στην κοινωνική ζωή.

  Εκκινώντας  η Bhattacharya από τις νέες αναζητήσεις και θεωρήσεις των πολιτικών επιστημών επισημαίνει:

» Οι προσέγγισεις βάσει του «θανάτου των μεγάλων αφηγήσεων» και την έλευση της «χωροχρονικής συστολής» τοποθετεί την κατασκευή της γνώσης στην καρδιά της συνείδησης. Η τομή μεταξύ των διαφορετικών [ιστορικών] περιόδων σημαδεύεται από μια κρίση ως προς το πώς γνωρίζουμε.

»Η έλευση αυτής της νέας κι αναπόφευκτης ‘μετανεωτερικότητας’, μιας εποχής ή και τόπου, όπου το μύθευμα του μεγάλου, εξηγητικού αφηγήματος δεν γίνεται πια να διατηρηθεί, είναι που εκτοπίζει την πίστη στη γνώση και στη δυνατότητα της γνώσης

»Oι πρόσφατες μεταβολές στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων έχουν δημιουργήσει νέες ευέλικτες μορφές του είναι, όπου συμπεριλαμβάνεται και η ευέλικτη παρουσίαση της σεξουαλικότητας.

»Οι σεξουαλικές ταυτότητες εμφανίζονται και αλλάζουν ιστορικά. Αυτές οι μεταβολές σχετίζονται με άλλες κοινωνικές δυνάμεις.

»Η σεξουαλική ταυτότητα έχει ευκρινή έκφραση. Είναι και αυτή μια επιτέλεση που απαρτίζεται από ποικίλα ρεπερτόρια αυτοέκφρασης.

»Η επίδραση των «κιναιδολογικών θεωριών» είναι αναπόφευκτη στις συζητήσεις για τη σεξουαλική ταυτότητα.

»Το καθεστώς των ρυθμίσεων που απαιτούνται από την ‘ευέλικτη συσσώρευση’ κατεδαφίζει το ‘φορντικό’ νοικοκυριό προς όφελος πιο
κατακερματισμένων και ευέλικτων οικιακών διευθετήσεων, οπότε μέσω αυτής της διαδικασίας αναδημιουργείται και η προσωπική ζωή.

»Η ευέλικτη συσσώρευση απαιτεί και ένα ορισμένο είδος υποκειμένου - όχι μόνο για να εργάζεται με νέους τρόπους, αλλά και για να καταναλώνει με νέους τρόπους, … μια νέα ράτσα πολιτικού ζώου.

»Η παγκοσμιοποίηση  στη Δύση αποικιοποιεί τον
καθημερινό βιωμένο κόσμο των … ανθρώπων

  Βασισμένη στο έργο του Φουκό, της Μπάτλερ,  στην ψυχαναλυτική θεωρία, στις θεωρίες της μετα-νεωτερικίτητας/τουρμποκαπιταλισμού και υποστηρίζοντας  τη θέση: Η κατασκευή της νεωτερικότητας συμβαίνει με άξονα μια πάντοτε προβληματική αντίθεση «ετεροφυλοφιλικό- ομοφυλοφιλικό » η Bhattattacharya μας επικοινωνεί τους στοχασμούς της:

»Αν ο ομοφυλοφιλικός πανικός είναι το ανεστραμμένο είδωλο μιας αναδυόμενης πατριαρχικής τάξης πραγμάτων μεταξύ των αστών πολιτών είναι η ομοφυλοφιλία το ανομολόγητο μυστικό στην καρδιά των πολιτισμών της εξουσίας;

»Η «επινόηση του ομοφυλοφίλου» δημιουργεί τη δυνατότητα μιας ταυτότητας, όχι απλώς μιας πράξης. Η εν λόγω επινόηση συμβαίνει μέσω της ποινικοποίησης και της ιατρικής αντιμετώπισης, μέσω μιας παγίωσης της εξουσίας της κυρίαρχης κουλτούρας πάνω στην ετερόδοξη ερωτοπραξία

»Αν υπάρχει κάποιο σύγχρονο ισοδύναμο του καθαυτό ομοφυλοφιλικού πανικού ίσως είναι ο φόβος του «κίναιδου», σε όλες τις πλέον γελοίες και διευρυμένες μορφές του.

»Ενάντια στις απόπειρες να κερδηθεί η υπόληψη και η αναγνώριση σύμφωνα με τους όρους της «ετεροπατριαρχίας» έχει εμφανιστεί μια εναλλακτική προσέγγιση στην πολιτική εξουσιοδότηση.

»Αντί η περιέχουσα τα πάντα βούληση για αναπαραγωγή να εξηγεί όλη τη σεξουαλική συμπεριφορά των ανθρώπων, τώρα υπάρχει το ενδεχόμενο το σεξ να είναι τόσο επιδεκτικό αλλαγής όσο και οι άλλες πολιτιστικές επιλογές .

 »Αν και ζούμε  με τον πόνο των χαμένων βεβαιοτήτων -νοσταλγώντας την ισόβια μονογαμία, την οποία ελάχιστοι θα βιώσουν ποτέ-, εμφανίζονται νέες ευκαιρίες. Η κιναιδολογική θεωρία θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνηγορεί υπέρ μιας εκδοχής ευέλικτης σεξουαλικής πολιτείας .

»Η ευελιξία στην εργασία σημαίνει την απώλεια της ασφάλειας, για το ψαλίδισμα των αποδοχών και τη βαθμιαία επιδείνωση των συνθηκών στο χώρο εργασίας, καθώς και για το ολοένα και εντονότερο αίσθημα απόγνωσης ανάμεσα στους συνηθισμένους ανθρώπους που πρέπει να εργαστούν για να ζήσουν. …Ωστόσο σε άλλα πεδία της ζωής η ευελιξία φαίνεται να προαναγγέλλει ένα νέο ξεκίνημα για  αυτοπραγμάτωση, προσφέροντας δυνατότητες για βίους που να μη χαρακτηρίζονται ούτε από την ευταξία ούτε από τη συμβατικότητα.

»…φαίνεται δυνατόν ότι, καθώς ένα σύνολο κοινωνικών ανταμοιβών και απολαύσεων χάνεται χωρίς να το παίρνουμε είδηση, ενδέχεται να υπάρχει περισσότερος χρόνος και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για να αποζημιωθούμε από τομείς της ζωής που ήταν πρωτύτερα αντικείμενο χλευασμού.

»Αν και πολλοί μπορεί να εξακολουθούν να αηδιάζουν με τις σεξουαλικές συνήθειες και τις επιλογές των άλλων, ποιος δεν απαιτεί απόλυτη αυτονομία στη δική του σεξουαλική επιθυμία; Κατά κάποιον τρόπο έχουμε γίνει όλοι ανώμαλοι, με αυτή την απαίτηση για μια μη εργαλειακή σεξουαλική ζωή.

  Η Bhattacharya καταλήγει αισιόδοξα ότι:

»Μολονότι η τεχνολογική ανάπτυξη παραγκωνίζει ορισμένες προγενέστερες μορφές μισθωτής εργασίας, η σχέση με την καθημερινή τεχνολογία αναδημιουργεί επίσης τη σχέση με το σώμα.

»Αν η κατασκευή μιας χωριστής σφαίρας της σεξουαλικότητας χρησίμευσε ως αντιστάθμισμα για την ακαμψία ενός δημόσιου κόσμου οργανωμένου με βάση την επιταγή να εργάζεσαι και να υπακούς, τότε η άρση αυτής της επιταγής επιτρέπει στην ερωτική απόλαυση να εμφιλοχωρήσει σε χώρους ανοίκειους προηγουμένως

 

  Εμβαθύνοντας  στο θέμα του «Εξωτισμού»  η συγγραφέας στο πέμπτο κεφάλαιο εξετάζει τη σεξουαλική αίγλη που απορρέει από την ανισότητα ως προς την εξουσία, επειδή «οι μύθοι της αλλοδαπότητας που διέπουν το εξωτικό προέρχονται από την ιστορία που είδε την Ευρώπη να γίνεται κυρίαρχος του κόσμου».

»Είτε ο εξωτικεύων ασκεί πραγματική εξουσία είτε όχι, το να καθιστάς εξωτικό αντικείμενο σου κάποιον, απαιτεί μια φαντασίωση εξουσίας. Η ερωτοπραξία, ή η φαντασίωση της , παρουσιάζεται εδώ σαν ευκαιρία ώστε οι ισχυροί να καθιστούν την άσκηση της εξουσίας πιο υποφερτή και ελκυστική για τους ίδιους…

»Παρά τις πολλές και διάφορες ρητορείες περί ισότητας, η ετεροφυλοφιλία βιώνεται ως συμβόλαιο συμπληρωματικότητας παρά ως συμβόλαιο ομοιότητας. Η ανισότητα ως προς την εξουσία είναι μέρος του ερωτικού φορτίου - ούτως ώστε οι άνδρες να μπορούν να κυριαρχούν/ενδίδουν, οι γυναίκες να μπορούν να αντιστέκονται/διαπραγματεύονται, πάντοτε μέσα στο παιχνίδι των «ρόλων». Αυτή η κανονιστικότερη από όλες τις σεξουαλικές κουλτούρες σχηματίζεται στη βάση μιας αφήγησης αναγκαίας ανισότητας ως προς την εξουσία.

»Η όλη περίπλοκη δέσμη που μπορούμε να την αποκαλέσουμε «κρίση της (λευκής) αρρενωπότητας» -κλιμακώνεται από τον αντίκτυπο του φεμινισμού μέχρι την αποβιομηχάνιση κ την αποστρατιωτικοποίηση - εκφράζει το φόβο μήπως η απώλεια της εξουσίας σημαίνει ότι ο πρώην ισχυρός θα γίνει το εξωτικό αντικείμενο κάποιου άλλου.

  Το πέμπτο κεφάλαιο κλείνει με το συλλογισμό: «Αν ερμηνεύουμε το λόγο περί παγκόσμιας κρίσης ως ένδειξη ότι τα λευκά δυτικά υποκείμενα αισθάνονται ότι αποσαθρώνεται η βεβαιότητα της προνομιακής θέσης τους, τότε η παγκοσμιοποίηση ίσως να αναδημιουργεί διά της βίας το δυτικό «Εγώ».

  Η Bhattacharya στο έκτο κεφάλαιο καταπιάνεται με το θέμα της σεξουαλικής αγωγής υποστηρίζοντας ότι: »Ούτε οι εκκλήσεις για λογοκρισία ούτε η πίστη στην ελευθερία της έκφρασης προσφέρουν επαρκή ανάλυση του πώς μαθαίνεται η ερωτοπραξία. Πρέπει να τεθεί ως πολιτικό και κοινωνικό πρόταγμα ένα εναλλακτικό πλαίσιο για τη σεξουαλική αγωγή που να συνδυάζει τις αντιτιθέμενες απαιτήσεις για τεχνική επάρκεια και για κοινωνική επίγνωση, συνδέοντας την εγκόσμια εργαλειακή θεώρηση του Μακιαβέλι με την πνευματική αναζήτηση της Κάμα-σούτρα.

  Αναλύοντας τις αντιθέσεις και τις βολές ενάντια στην «αναπαράσταση της ερωτοπραξίας»: η συγγραφέας υπσστηρίζει:

»Αυτή η διαδικασία των ατελεύτητων αγορών «απολαύσεβν» επιβάλλει καθεστώς αποικίας στην ερωτική εμπειρία, οπότε ο πόθος για το τέλειο προϊόν εισβάλλει στις σχέσεις οικειότητας και παραμορφώνει τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Με το πορνογράφημα ως πρότυπο ιδανικής επαφής, η ερωτική πράξη της πραγματικής ζωής ενδέχεται να γίνει θλιβερό υποκατάστατο αυτών που επιθυμούμε.

»Όπως όλες οι εμπορευματοποιημένες επανεπεξεργασίες της καθημερινής εμπειρίας, έτσι και η πορνογραφία δημιουργεί εξωπραγματικές προσδοκίες με αποτέλεσμα η αληθινή ζωή να απογοητεύει …

  Αλλά  σεξουαλική αναπαράσταση δε σημαίνει αποκλειστικά πορνογραφία:

»Το ίδιο το σεξουαλικό βίωμα, παρ' όλες τις θελκτικές σωματικές και αυθόρμητες υπο-σχέσεις του, κατασκευάζεται ως λόγοι, και, κατά συνέπεια, βιώνεται ως λόγοι (Foucault). Δεν υπάρχει τίποτε το φυσικό σε αυτό, ούτε  και στο ότι οι πρακτικές της σεξουαλικότητας είναι τόσο έντονα πειθαρχημένες και κωδικοποιημένες όσο και οι κανόνες της ελισαβετιανής Αυλής.

»Αν και οι σύγχρονες συγκρούσεις για τις σεξουαλικές αξίες και την ερωτική  διαγωγή και αγωγή έχουν πολλά κοινά με τις θεολογικές έριδες προηγούμενων αιώνων, το ουσιώδες εδώ είναι η υποψία μήπως η σεξουαλικότητα μαθαίνεται και δημιουργείται μέσω της αναπαράστασης.

»Μολονότι αυτό αμαυρώνει τη ρομαντική εκδοχή του ανατολίτικου ερωτισμού που τόσο εξαίρεται σε πλείστες μεταφράσεις της Κάμα-σούτρα και παρά τα όσα λέγονται για το πνεύμα και την εξάσκηση, η Κάμα-σούτρα προσφέρει μια άκρως εργαλειακή θεώρηση της σεξουαλικότητας. Δεν πρόκειται για την εργαλειακότητα ως προς την αναπαραγωγή -η τεκνοποιία δεν απασχολεί σχεδόν καθόλου τις πολλές παραλλαγές ζευγαρώματος που περιγράφονται και συνιστώνται.

»Η συμβολή της Κάμα-σούτρα είναι δύο ειδών: αφορά αφενός μεν την άμεση επιθυμία να μεγιστοποιήσεις την ηδονή και των δύο μερών, και έτσι να κάνεις το ταίρι σου δεκτικό στις επιθυμίες σου, αφετέρου δε την ώθηση να χρησιμοποιήσεις τη σεξουαλική δεξιότητα για να επηρεάσεις ευρύτερες κοινωνικές σχέσεις, που εκτείνονται πέρα από την κρεβατοκάμαρα

»Στην κοσμοεικόνα πουπαρουσιάζεται στην Κάμα-σούτρα η κοινωνία απαιτεί καλούς εραστές. Τα χαρίσματα του καλού εραστή είναι ευεργετικά και σε άλλους τομείς κοινωνικών επαφών. Η εκμάθηση της σεξουαλικής αυτοπεποίθησης και ασφάλειας δεν διακρίνεται από την ικανότητα του να είναι κάποιος γενναιόδωρος και να συμπαραστέκεται στους άλλους σε μη σεξουαλικούς ή σε όχι φανερά σεξουαλικούς στίβους.

  Η Bhattacharya προτείνει ένα πρόγραμμα σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση που θα βασίζεται στην Κάμα-σούτρα και στον Ηγεμόνα του Μακιαβέλι (?!) διότι όπως επιχειρηματολογεί: »Η Κάμα-σούτρα παρουσιάζει τη μύηση στη σεξουαλική πρακτική ως μία μόνο πλευρά της γενικότερης μύησης στην πολιτισμένη ζωή. Ο Ηγεμόνας παρουσιάζει την πολιτική ζωή ως μύηση στην αυτοπαρουσίαση και στη στρατηγική χρήση προσωπικών σχέσεων. Και οι δύο πραγματείες υποθέτουν εκ προοιμίου ότι το πολυσύνθετο αντικείμενο της ανθρώπινης επαφής και της συναισθηματικής αφοσίωσης πρέπει να μελετάται και να διδάσκεται -τίποτε δεν συμβαίνει εκ φύσεως... Στο έργο «Ο Ηγεμόνας» του Μακιαβέλι αν και το πρότυπο πολιτικής τέχνης που προβάλλεται φαίνεται να ευνοεί την επιδίωξη της ατομικής ισχύος και επιρροής, ωστόσο πρόκειται για ιδιαζόντως κοινωνική περιγραφή των δικτύων εξουσίας. Αν μη τι άλλο, το άτομο αποδεικνύεται δεσμώτης της ομάδας - έστω κι όταν το εν λόγω άτομο είναι ο ηγεμόνας, ίσως μάλιστα κυρίως κατεξοχήν τότε. Η εγκόσμια εξουσία καταδεικνύεται ότι υπόκειται σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο το οποίο είναι διαρκώς υπό διαπραγμάτευση.

Στο έβδομο κεφάλαιο η Bhattacharya αναλύει ότι οι ιδέες της σεξουαλικής ευπρέπειας έχουν βασιστεί σε έννοιες χώρου σε ότι αφορά το νόημα τους, οπότε οι μεταβολές στις χωρικές σχέσεις έχουν αντίκτυπο στην αντίληψη περί ευπρέπειας. Επίσης η ερωτοπραξία δημιουργείται μέσα από έννοιες χώρου - σαν ένα ταξίδι ή σαν ένα αλλού, σαν ιδιωτική και δημόσια, σαν περιβάλλον που πρέπει να το μάθουμε.

»Η μεγάλη, εξαχρειωμένη πόλη ασκεί ιδιαίτερη γοητεία. Αν κάπου είναι προσιτά η σεξουαλική ελευθερία και ο πειραματισμός, αυτό το μέρος είναι η πόλη. Πάνω απ' όλα, η πόλη υπόσχεται την ανωνυμία και την ευκαιρία να επανεπινοήσεις τον εαυτό σου πάνω στη βράση -διαλέγοντας ίσως να είσαι διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές ώρες ή για διαφορετικούς θεατές.

»το κυριότερο είναι ότι η κατανόηση των σεξουαλικών επιμέρους πολιτισμών απαιτεί μια περιγραφή του χώρου και της ευπρέπειας. Πρόσφατα, επανεμφανίστηκαν οι παλαιές διαμάχες σχετικά με το δημόσιο και το ιδιωτικό, με δυναμικότερη και πιο αμφίρροπη μορφή. Αυτή η ανησυχία μπορεί να θεωρηθεί μέριμνα για την ευπρέπεια - αυτή η παλιομοδίτικη σεξουαλική μέριμνα. … Για τις λεσβίες και τους γκέι το ιδιωτικό έχει θεσμοθετηθεί ως το όριο της κοινωνικής
ανοχής, ως ο τόπος όπου σας «επιτρέπεται»

»Η γεωγραφία της  σεξουαλικότητας αποκαλύπτει όχι  έναν χωριστό τόπο αλλά ένα παράλληλο  σύμπαν. Η ευυποληψία και η ασωτία κατοικούν στους ίδιους χώρους της  πόλης.

 »Η ικανότητα να επινοείς τον εαυτό σου ανοίγει επίσης τη δυνατότητα να επανεπινοήσεις τη σχέση σου με τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου
του φαντασιωτικού μορφής του «ξένου». Σε αυτή τη φαντασίωση τα πλέον επιθυμητά επακόλουθα του εξαστισμού γίνονται προσθήκες της σεξουαλικής φαντασίωσης.

»Ο εξαστισμός και η εκβιομηχάνιση συνδέονται με την άνοδο των αυτοπροσδιορισμένων ως γκέι κοινοτήτων.

»Στην εποχή μας, η οικονομική αναδιάρθρωση αποστερεί την πατρότητα από πολλές εξουσίες και κατοχυρωμένα δικαιώματα, ενώ η οικογένεια έχει μετατραπεί από παραγωγική μονάδα σε μονάδα κοινωνικής πρόνοιας.

»Στην εποχή των ανακατατάξεων των πάντων, ως προς τη σεξουαλικότητα το αποτέλεσμα είναι ένας πολιτισμός που εκθειάζει τη σεξουαλική ηδονή αυτή καθ' εαυτήν -πλην όμως συνεχίζει να διαφημίζει το ετεροφυλοφιλικό ζευγάρωμα ως ιδιαίτερα ικανοποιητικό στόχο ζωής. … Οι γυναίκες αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή με αυτή τη νέα ετεροφυλοφιλία - ως αποτέλεσμα δε, την εγκαταλείπουν και συχνότερα, σε αναζήτηση εμπειριών που να ανταποκρίνονται στις υποσχέσειςτους.

  Στις  τελευταίες γραμμές  του έκτου κεφαλαίου  ή Bhattattacharya αναφέρει:

 »Καθώς ο κόσμος των ενηλίκων γίνεται ολοένα και πιο αφιλόξενος, με ελάχιστα ίχνη της σύντομης υπόσχεσης για πλούσια νιότη, οι νέοι άνδρες είναι ολοένα και περισσότερο απρόθυμοι να εγκαταλείψουν τη θαλπωρή της μητρικής εστίας και οι νέες γυναίκες είναι απρόθυμες να μπουν σε σχέση εξάρτησης ή να παραιτηθούν από την αυτονομία τους. Επιλέγουμε να ζούμε μόνοι για το μεγαλύτερο τμήμα της ζωής μας όσο είμαστε νέοι και όταν είμαστε γέροι, καθώς το μεταβαλλόμενο κάλεσμα της φύσης μάς καθορίζει περισσότερο από τα εξονυχιστικά «μη το ένα και μη το άλλο» των οικογενειακών δικτύων.

»Η τάση για περισσότερους «ιδιωτικοποιημένους» χώρους κάνει τις πόλεις να φαίνονται επικίνδυνες -και η συνακόλουθη απώλεια ενός κοινού δημόσιου στίβου υποσκάπτει τις προηγούμενες στρατηγικές για την υπέρβαση της κοινωνικής κρίσης. Αυτό που διακυβεύεται είναι η ποιότητα της εύπορης ζωής στην εποχή της φθίνουσας νεωτερικότητας. Μας έχουν απομείνει οι «ενδιάμεσοι χώροι» που δεν είναι ούτε εντελώς δημόσιοι ούτε εντελώς ιδιωτικοί -ούτε κοινωνικά εγκεκριμένοι ούτε στναρπαστικά απόκρυφοι.

  Στις  τελευταίες γραμμές  του βιβλίου ως κατακλείδα, διαβάζουμε:

Αν και φαίνεται απίθανο να μπορέσει ο έρωτας να αλλάξει τον κόσμο -τα μικρά όπλα της στοργής δεν πλήττουν την  ανθεκτική ισχύ του καπιταλισμού, του κράτους και άλλων υλικών δυνάμεων-, ωστόσο δεν έχει κριθεί πως ο έρωτας πρέπει να συνταχθεί με τις δομές των ισχυρών.

Υπάρχει κάτι ανθεκτικό στην ικανότητα των ανθρώπων να αγαπούν, κάτι που με την ένταση του αψηφά τα άπληστα όρια του εαυτού μας. Κάτι παρόμοιο με τη λύτρωση της πνευματικότητας, … Τελειώνω εκφράζοντας την ελπίδα ότι αυτή η ικανότητα μπορεί να αποδειχθεί πως είναι η σωτηρία όλων μας. 

(  το βιβλιο παρουσιαστηκε στη ''Σειρά Κοσμοπολίτ του Κοινωνικού Εργαστηρίου, Ιαννουάριος 2010'')