Ο νεοδημοκράτης ΤΟΥ Α . ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ: Ο νεοδημοκράτης είναι απελπισμένος γιατί δεν μπορεί να κρύψει τη φυσικότητα της φτωχής του ιδιοτέλειας. Το «επίτευγμα» του Καραμανλή είναι ότι για ένα διάστημα κάλυψε την ένδεια του στελέχους του, μακιγιάρισε το προφίλ του. Αλλά κάποτε το προσωπείο ξεθωριάζει και η ξαφνική απογύμνωση βιώνεται οδυνηρά. Τότε, η ήττα μετατρέπεται σε ντροπή. Σε πένθιμη ντροπή.

Ο νεοδημοκράτης


ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ  ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Α . ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

Ο νεοδημοκράτης είναι ένα στέλεχος ημι-κομματικό/ημι-κυβερνητικό, που δεν κατάλαβε γιατί έχασε τις εκλογές. Γιατί ποτέ δεν κατάλαβε γιατί είχε κερδίσει τις προηγούμενες. Γι' αυτό και δεν μπορεί να συζητήσει για τις αιτίες της ήττας. Αναθεματίζει, ηθικολογεί, γιατί δεν έχει τα μέσα να σκεφθεί την ήττα του. Ιδανικό του περιβάλλον είναι ο πρωινός καφές της τηλεόρασης. Είναι ένα κράμα κομφορμιστικού αγροτοσυνδικαλισμού και λάιφ στάιλ εθνικοφροσύνης. Ενας αβαθής ακροδεξιός. Οταν επιχειρεί να σκεφτεί ορθολογικά, τα επιχειρήματά του παγιδεύονται στην επανερχόμενη κοινοτοπία των ανεπεξέργαστων εξουσιαστικών του ενορμήσεων. Οι λέξεις του είναι κλεμμένες, προϊόν ετοιμοφόρετης σκέψης, ζούφιες, ένα λαϊκιστικό τεχνοκρατικό υβρίδιο, κακοχωνεμένο πασοκικό δάνειο, που επιστρέφεται στον ιδιοκτήτη του σε τακτά διαστήματα. Ο νεοδημοκράτης είναι απελπισμένος γιατί δεν μπορεί να κρύψει τη φυσικότητα της φτωχής του ιδιοτέλειας. Το «επίτευγμα» του Καραμανλή είναι ότι για ένα διάστημα κάλυψε την ένδεια του στελέχους του, μακιγιάρισε το προφίλ του. Αλλά κάποτε το προσωπείο ξεθωριάζει και η ξαφνική απογύμνωση βιώνεται οδυνηρά. Τότε, η ήττα μετατρέπεται σε ντροπή. Σε πένθιμη ντροπή.