Γιατί παρολαυτά μας απασχολει ο Θανατος;Απο μια Παλαιοθεν συζητηση με τον σεβαστο μου Θειο(Ισιδωρα)

Οκτωβρίου 19, 2007 στο 9:04 πμ
Νοσφεράτος

Θείελες ;Πολύ απλα: δεν συμπιπτουμε/συνυπαρχουμε μαζυ του ουτε για μια στιγμη!Γιατι λοιπον να μας απασχολει;


Παρολα αυτά …και παρολο που η φραση του Επικουρου Εχει την μεγαλη αξια της

Ο θανατος …Μας απασχολει ……
Μας απασχολεί ως αγχος , αγωνια …

Γιατί συνειδητοποιουμε(ειμαστε τα μονα οντα που το συνειδητοποιουμε ) ακριβώς το οτι καποια στιγμή ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΆΡΧΟΥΜΕ …

Και αυτό ειναι Αντιφαση …Ενα ζωντανό ον δηλαδή μια υπαρξη να συλλαμβανει την Ιδεα της Μη Υπαρξης Του….(και μαλλον αυτή η συνειδητοποιηση μας κανει να Υπαρχουμε ….


Δηλαδή η Υπαρξη μας ως ανθρωπινα οντα προποθετει και την αντιληψη τηςΜη- Υπαρξης μας)

Και αυτή η συνειδητοποιηση γινεται αδιορατα ή απωθημενα καθε στιγμή της Υπαρξης ..


Ο Θανατος κυλαει απο κατω μας σαν Υπογειο Ποταμι ….Προσπαθουμε να τον μεταθεσουμε καπου στο Τερμα …..ομως αυτός ειναι απο κάτω μας …

Υποβασταζειι (δια του μηδενός του) την Υπαρξη μας

Πισω απο καθε αλλο αγχος , καλά καλυμμενο , δηλαδή απωθημενο ,

βρισκεται αυτό το Αγχος … Η Αγωνια του Θνατου…της Απωλειας

..Των αγαπημενων , του ερωτα , του Δικου μας Θανατου…