Αν, όπως έγραφα τις προάλλες, η πολιτική είναι τόπος μείζονος ανθρωπολογικής σημασίας (όσο τουλάχιστον η ανθρώπινη ομιλία και γραφή),
τότε πρέπει να έχει και αυτή τους τρόπους της που την ορίζουν και την ρυθμίζουν·
όταν δεν την συσκοτίζουν και την απορρυθμίζουν.
Μιλώ για τις τροπές της πολιτικής φύσης και τέχνης, που ευνοούν ή δεν ευνοούν την αποτελεσματική της εξέλιξη.
Προϋποτίθεται ότι οι τρόποι αυτοί μοιράζονται κατά βάση στα τρία:
Σε λόγους, πράξεις και πρόσωπα, όπου εντούτοις ο λόγος φαίνεται να διεκδικεί πρωτεία, με τις δικές του τώρα εσωτερικές τροπές· στη σύνολη πολιτική του χρήση, εμφανίζεται συνήθως
1) προγραμματικός και εκτελεστικός ως προς το παρόν και το άμεσο μέλλον,
2) απολογιστικός και κριτικός ως προς το παρελθόν.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι αν η σοσιαλιστική κυβέρνηση των πρόσφατων εκλογών (μεταρρυθμιστική και τολμηρή σε άλλα κρίσιμα κεφάλαια) δίνει τη δέουσα σημασία στον συντελεστή του τροπικού λόγου· αν δηλαδή αναγνωρίζει τα προφανή του ελλείμματα και κυρίως την ανεξέλικτη αδράνειά του.
Στην περίπτωση που εντοπίζει τον ελλειμματικό και αντιδραστικό κατά κανόνα χαρακτήρα του λόγου αυτού σε κρίσιμες περιοχές της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής,
ερωτάται τι κάνει για να ελαττώσει το λογικό αυτό έλλειμμα,
που δεν είναι ίσως λιγότερο σημαντικό από το οικονομικό.
Πλεονάζουν, όπως πάντα, οι νομικοί, και οι απαραίτητοι για την παρούσα κρίσιμη περίσταση οικονομολόγοι.
Ειδικότερα μάλιστα στο Υπουργείο Παιδείας η, δυναμική ασφαλώς, υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου είναι πολιτικός μηχανικός,
η υφυπουργός Εύη Χριστοφιλοπούλου σπούδασε νομικά και οικονομικές επιστήμες,
και ο έμπειρος στα οργανωτικά κυρίως προβλήματα της εκπαίδευσης υφυπουργός Ι. Πανάρετος προέρχεται από το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αφού τα ενδεικτικά αυτά στοιχεία υποδηλώνουν ότι (εμπρόθετα ή απρόθετα) η νέα κυβέρνηση απωθεί μάλλον στο περιθώριο της εξουσίας της τις ανθρωπιστικές επιστήμες, και όσους τις ασκούν...
Ακολουθώντας, όπως φαίνεται, στην απώθηση αυτή λίγο πολύ την ιδρυτική παράδοση του ΠαΣοΚ, που έδειχνε ανάλογη επιφύλαξη προς τον κόσμο των ανήσυχων διανοουμένων....
2 σχόλια:
Δ. N. Mαρωνίτης |
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Αν,
όπως έγραφα τις προάλλες, η πολιτική είναι τόπος μείζονος ανθρωπολογικής σημασίας (όσο τουλάχιστον η ανθρώπινη ομιλία και γραφή),
τότε πρέπει να έχει και αυτή τους τρόπους της που την ορίζουν και την ρυθμίζουν·
όταν δεν την συσκοτίζουν και την απορρυθμίζουν.
Μιλώ για τις τροπές της
πολιτικής φύσης και τέχνης,
που ευνοούν ή δεν ευνοούν την αποτελεσματική της εξέλιξη.
Προϋποτίθεται ότι οι τρόποι αυτοί μοιράζονται κατά βάση στα τρία:
Σε λόγους, πράξεις και πρόσωπα, όπου εντούτοις ο λόγος φαίνεται να διεκδικεί πρωτεία, με τις δικές του τώρα εσωτερικές τροπές· στη σύνολη πολιτική του χρήση, εμφανίζεται συνήθως
1) προγραμματικός και εκτελεστικός
ως προς το παρόν και το άμεσο μέλλον,
2) απολογιστικός και κριτικός
ως προς το παρελθόν.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι αν η σοσιαλιστική κυβέρνηση των πρόσφατων εκλογών (μεταρρυθμιστική και τολμηρή σε άλλα κρίσιμα κεφάλαια) δίνει τη δέουσα σημασία στον συντελεστή του τροπικού λόγου· αν δηλαδή αναγνωρίζει τα προφανή του ελλείμματα και κυρίως την ανεξέλικτη αδράνειά του.
Στην περίπτωση που εντοπίζει τον ελλειμματικό και αντιδραστικό κατά κανόνα χαρακτήρα του λόγου αυτού σε κρίσιμες περιοχές της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής,
ερωτάται τι κάνει για να ελαττώσει το λογικό αυτό έλλειμμα,
που δεν είναι ίσως λιγότερο σημαντικό από το οικονομικό.
Πλεονάζουν, όπως πάντα, οι νομικοί, και οι απαραίτητοι για την παρούσα κρίσιμη περίσταση οικονομολόγοι.
Ειδικότερα μάλιστα στο Υπουργείο Παιδείας η, δυναμική ασφαλώς, υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου είναι πολιτικός μηχανικός,
η υφυπουργός Εύη Χριστοφιλοπούλου σπούδασε νομικά και οικονομικές επιστήμες,
και ο έμπειρος στα οργανωτικά κυρίως προβλήματα της εκπαίδευσης υφυπουργός Ι. Πανάρετος προέρχεται από το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι τρόποι της πολιτικής
Πού το πάω; Μάλλον αυτό με πάει.
Αφού τα ενδεικτικά αυτά στοιχεία υποδηλώνουν ότι (εμπρόθετα ή απρόθετα) η νέα κυβέρνηση απωθεί μάλλον στο περιθώριο της εξουσίας της τις ανθρωπιστικές επιστήμες, και όσους τις ασκούν...
Ακολουθώντας, όπως φαίνεται, στην απώθηση αυτή λίγο πολύ την ιδρυτική παράδοση του ΠαΣοΚ, που έδειχνε ανάλογη επιφύλαξη προς τον κόσμο των ανήσυχων διανοουμένων....
Δημοσίευση σχολίου