«ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΗΣ» ( η ταινια ...αναδημοσιευση απο το Μπλογκ του Στρατου Κερσανιδη )

«ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΗΣ»

Η μοίρα των αφανών
Καθημερινές μικρές ιστορίες κρυμμένες στο σκοτάδι. Απλοί άνθρωποι που ζουν τη δική τους μοίρα στο περιθώριο της λαμπερής πόλης. Τραγικές φιγούρες χωρίς τίποτε το ηρωικό που γεννήθηκαν και ζουν μέσα στην ήττα. Αυτούς φέρνει στην επιφάνεια ο Γιάννης Οικονομίδης με την τρίτη του ταινία «Μαχαιροβγάλτης». Ο Νίκος ζει στην Πτολεμαΐδα, ο πατέρας του έχει πεθάνει κι αυτός περιφέρεται μέσα στο ανιαρό επαρχιακό τοπίο χωρίς να έχει κανένα σχέδιο για το μέλλον. Ο θείος του τον παροτρύνει να φύγει, να τον ακολουθήσει στην Αθήνα όπου ζει μαζί με τη γυναίκα του. Του προσφέρει στέγη, φαγητό και χαρτζιλίκι με αντάλλαγμα να προσέχει τα δύο του σκυλιά επειδή φοβάται πως θα τα δηλητηριάσουν οι γείτονες με τους οποίους βρίσκεται σε προστριβές. Δέχεται, όχι με μεγάλο ενθουσιασμό, και εγκαθίσταται στο σπίτι του θείου του. Η ζωή στο γκρίζο προάστιο της Αθήνας κυλά ανιαρά. Σύντομα θα ανακαλύψει το χαρακτήρα του θείου του ο οποίος φέρεται αυταρχικά και συχνά βίαια τόσο σε αυτόν όσο και στη γυναίκα του. Σα μία μυστική συμφωνία έρχεται η στιγμή που ο Νίκος και η θεία του θα γίνουν εραστές, το μίσος συσσωρεύεται και αποφασίζουν να βγάλουν από τη μέση το δυνάστη τους και να ζήσουν τη δική τους ζωή. Οι ισορροπίες ανατρέπονται, το καλό και το κακό αναιρούνται. Ο Γιάννης Οικονομίδης υπονομεύει την ηθικίστικη αντίληψη των πραγμάτων, οδηγεί τους εγκλωβισμένους ήρωές του στην απελευθέρωση, στο φινάλε την υπονομεύει κι αυτήν. Η ευτυχία είναι μια χίμαιρα, ο έρωτας μια αυταπάτη, η ζωή ακολουθεί το δικό της δρόμο και οι άνθρωποι οφείλουν να πάρουν αποφάσεις.
Ο Οικονομίδης πιο ώριμος από ποτέ κρατά το σαρκασμό των προηγούμενων ταινιών του «Σπιρτόκουτο» και  «Με την ψυχή στο στόμα». Ακόμη οι ήρωές του εξακολουθούν να προέρχονται από τη λαϊκή, τη μικροαστική τάξη. Μόνο που τώρα πια δεν κραυγάζουν διαρκώς, δε βωμολοχούν ασυστόλως αλλά οι κραυγές του είναι εσωτερικές, η οργή συσσωρεύεται μέσα τους. Παραμένουν όμως σκληροί. Δε διστάζουν και λύνουν τους λογαριασμούς τους με τη βία. Η δυστυχία είναι διάχυτη και η ευτυχία βρίσκεται πολύ μακριά. Μόνο τη λύτρωση αποζητούν αλλά κι εκείνη δεν οδηγεί στο «αλλού» αλλά παραμένει εγκλωβισμένη μέσα στη μικροαστική μιζέρια. Ταινία που βασίζεται κυρίως στον ψυχισμό των ηρώων, με χαρακτήρες που αναδύονται μέσα από το σενάριο, σκηνοθεσία πάντα ρεαλιστική, σφιχτή, συγκεκριμένη και χωρίς τίποτε να περισσεύει. Ασπρόμαυρη φωτογραφία που ταιριάζει με το ζόφο και την άχρωμη ζωή των ηρώων. Και τρεις πρωταγωνιστές που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους: Βαγγέλης Μουρίκης, Στάθης Σταμουλακάτος και Μαρία Καλλιμάνη.
Ακόμη μία σημαντική ταινία που έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες δείχνοντας πως κάτι αρχίζει να κινείται στον ευρισκόμενο για χρόνια εν υπνώσει ελληνικό κινηματογράφο.
Από τις 4 Νοεμβρίου.
                                                                          Η ΕΠΟΧΗ 31 Οκτωβρίου