http://epic-atheist.blogspot.com/2010/07/blog-post.html
Το μεσαιωνικό μοντέλο του κόσμου (κοσμολογία)
Με μια εικόνα στο μυαλό αρχίζω το άρθρο αυτό. Εκείνη του Πλάτωνα και της σπηλιάς του. Δεν είναι τυχαίο, που αυτόν βρήκαν να υιοθετήσουν οι χριστιανοί για να στηρίξουν τα δόγματά τους.Η πιο κάτω παραπομπή είναι από τον Άρθουρ Καίσλερ και αναφέρεται στη Νέα Φιλοσοφία, όπως ονομάστηκε η υλιστική φιλοσοφία του 17ου αιώνα, όταν μετά το ουμανιστικό κίνημα ο άνθρωπος γυρίζοντας το πρόσωπό του προς το φως, μέσα από την πλατωνική του σπηλιά, ήρθε αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, συνειδητοποιώντας με λύπη ότι για πάνω από χίλια χρόνια οι παρανοϊκές σκιές του χριστιανισμού καταδυνάστευαν τον ίδιο και γελοιοποιούσαν την πίστη του.
«Σκοπός τους δεν ήταν η κυριαρχία της φύσης αλλά η κατανόησή της. Κι όμως η κοσμική αναζήτησή τους κατέστρεψε το μεσαιωνικό όραμα, μιας αμετάβλητης κοινωνικής τάξης μέσα σε ένα περιστοιχισμένο σύμπαν μαζί με την στέρεη ιεραρχία της των ηθικών αξιών μεταμορφώνοντας το ευρωπαϊκό τοπίο, την κοινωνία, την κουλτούρα του, τις συνήθειές του και το γενικότερο πλαίσιό του τόσο ριζικά, όσο αν είχε εμφανιστεί κάποιο νέο είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη»
(«Οι Υπνοβάτες» σελ. 9, εκδόσεις Χατζηνικολή).
Στην ανάρτηση αυτή δεν χρειάζεται να προλογίσουμε πολλά. Οι προηγούμενες δυο αναρτήσεις εισαγάγουν θαυμάσια τούτη και την επομένη ανάρτηση. Ο Άρθουρ Καίσλερ, σε λίγες γραμμές, περιγράφει επίσης θαυμάσια το μεταμορφωμένο ευρωπαϊκό τοπίο.
Τώρα μπορούμε να περιηγηθούμε στο μεσαιωνικό κόσμο της μαζικής υστερίας όπου η αποκαλυπτική «χάρη του Θεού» ενέπνευσε στους εκλεκτούς όχι απλά ένα γεωκεντρικό, αλλά ένα διαβολοκεντρικό σύμπαν, στατικό και αμετάβλητο, απρόσβλητο από αλλαγές και διαφοροποιήσεις.
Πριν μπούμε όμως στους σκοταδιστικούς εκείνους χρόνους, ας ρίξουμε μια τελευταία ματιά στο φως, έξω από την μεσαιωνική σπηλιά.
Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος έζησε τον 3ο αιώνα πριν την χρονολόγησή μας. Από τον Αρχιμήδη το μηχανικό μαθαίνουμε ότι ο Αρίσταρχος θεωρούσε τους απλανείς αστέρες, όπως και τον Ήλιο, ακίνητους και τη Γη να περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Από τον Πλούταρχο όμως μάθαμε ότι η Γη όχι μόνο περιστρεφόταν γύρω από τον Ήλιο, αλλά και γύρω από τον άξονα της.
Περί της σφαιρικότητας της Γης ας μην πω τίποτε, αφού αυτή στην αρχαιότητα ήταν δεδομένη και το γνώριζαν ακόμη κι οι κότες. Από τον Πυθαγόρα μέχρι τον γεωγράφο Στράβωνα βοούν τα συγγράμματα ακόμα.
Μέχρι το θάνατο της Υπατίας, της τελευταίας ελληνίδας αστρονόμου, μαθηματικού και φιλοσόφου, οι γνώσεις αυτές ήταν γνωστές. Μάλιστα, η τελευταία, ανακάλυψε ότι η τροχιά της Γης δεν είναι κύκλος αλλά έλλειψη, πράγμα που εξόργισε ακόμη πιο πολύ τους χριστιανούς για το… θράσος της να εξοβελίσει τον κύκλο (το πιο τέλειο και θεϊκό σχήμα) με την διαβολική έλλειψη.
Περιττό να γράψω με τι τρόπο πλήρωσε η όμορφη μαθηματικός την εξυπνάδα και τη σοφία της εκείνη.
Αυτά λοιπόν γίνονταν πριν τους χριστιανούς!
Οι τελευταίοι ήρθαν με άλλον αέρα!
Αποκαλυπτικό!
Ήταν οι αυθεντίες! Οι Απόλυτοι! Αυτοί που τα ήξεραν όλα!
Ο δάσκαλος του Κρίσπου (γιος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου) ο Άγιος Λακτάντιος, σαν σοφότερος χριστιανός εκείνη την εποχή, στον τρίτο τόμο του «Περί της Ψευδοσοφίας των Φιλοσόφων» με αφελή και γελοία επιχειρήματα ειρωνευόταν την σφαιρικότητα της Γης, λέγοντας ότι οι άνθρωποι δεν περπατούν με τα πόδια πάνω από το κεφάλι τους, ούτε το χιόνι και η βροχή είναι δυνατόν να πέφτουν ανάποδα!
Τέτοιο σοφό, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, έθεσε παιδαγωγό στο γιο του Κρίσπο… πριν τον πνίξει με τα ίδια του τα χέρια, ακούγοντας τη μάνα του και τη νέα του γυναίκα.
Αυτά συνέβαιναν στην Ανατολική Εκκλησία.
Λίγα χρόνια αργότερα στη Δύση, ο Άγιος Ιερώνυμος θα
μείνει στην ιστορία για την πολυμάθειά του και την ικανότητα να
εμβαθύνει στους κλασικούς την Βίβλο και την χριστιανική παράδοση.
Λέγεται δε ότι έγραψε και μία επιστημονική ερμηνεία των Ψαλμών (10
–16)!!
Ο πολυμαθέστατος αυτός Πατέρας της Λατινικής Εκκλησίας και μεταφραστής της Βουλγκάτας (μετέφρασε την Βίβλο στα λατινικά) κατάφερε να ξεστομίσει ότι η σοφία των αρχαίων φιλοσόφων ήταν ανόητη με τη φράση «θα σ’ έχω απαρνηθεί Κύριε αν αποκτήσω ξανά κοσμικά βιβλία ή αν έστω τα διαβάσω».
Ο αφιλότιμος εκείνος Πατέρας πρέπει να κράτησε το λόγο του, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να γίνει τόσο αφελής.
Ο πολυμαθέστατος αυτός Πατέρας της Λατινικής Εκκλησίας και μεταφραστής της Βουλγκάτας (μετέφρασε την Βίβλο στα λατινικά) κατάφερε να ξεστομίσει ότι η σοφία των αρχαίων φιλοσόφων ήταν ανόητη με τη φράση «θα σ’ έχω απαρνηθεί Κύριε αν αποκτήσω ξανά κοσμικά βιβλία ή αν έστω τα διαβάσω».
Ο αφιλότιμος εκείνος Πατέρας πρέπει να κράτησε το λόγο του, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να γίνει τόσο αφελής.
Εκείνη
την εποχή ήδη ζούσε ο Ιερός Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, που
θεωρείται ο μεγαλύτερος χριστιανός φιλόσοφος και Πατέρας της Δυτικής Εκκλησίας.
Όταν τον ρώτησαν «τι έκανε ο Θεός
πριν την δημιουργία του κόσμου» εκείνος απάντησε «έφτιαχνε την κόλαση
για κείνους που έκαναν τέτοιες ερωτήσεις»!
Αντιλαμβάνεσθε, φαντάζομαι, με τόσο ζήλο και τόση επιστημονική περιέργεια που είχαν οι… πολυμαθείς Πατέρες της χριστιανικής θρησκείας, πού θα κατέληγε ο κόσμος εκείνος!
Κάποιοι από μας το έμαθαν, όμως μετά από χίλια χρόνια.
Κάποιοι άλλοι ακόμα δεν το αντελήφθησαν και όπως φαίνεται ούτε που θα το αντιληφθούν. Ζουν στην αιώνια μακαριότητα της αμάθειας της άγνοιας και της δεισιδαιμονίας.
Όμως, για να δούμε, όσοι τολμούσαν να κάνουν ερωτήσεις, σαν εκείνες που δεν άρεσαν στον Αυγουστίνο, οι πολυμαθείς χριστιανοί της αποκεκαλυμένης σοφίας του θεού, τι απαντήσεις έδιναν τον Μεσαίωνα.
Το έχουμε γράψει και αλλού, όμως πρέπει να το αναφέρουμε και εδώ. Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης ήταν αλεξανδρινός και φυσικά είχε ακουστά τις θεωρίες των Ελλήνων αστρονόμων, όπως για παράδειγμα του Ερατοσθένη και του Πτολεμαίου που έζησαν εκεί. Όμως το μίσος του για την ελληνική παιδεία και η αγάπη του για την Βίβλο τον έκαναν τόσο ανόητο και εξωπραγματικό! Ευτυχώς, σε κείνους που απευθυνόταν δεν ήταν καλύτεροι από αυτόν κι έτσι άφησε κι αυτός το όνομά του να μνημονεύεται στους μεγάλους της χριστιανικής σοφίας. Όπως μας πληροφορεί ο κοσμογυρισμένος και πολυταξιδεμένος θεολόγος του 6ου αιώνα, στη «Χριστιανική Τοπογραφία» του (αποτελείται από 12 βιβλία και γράφτηκε το 547) ο κόσμος δεν είναι σφαιρικός, όπως διατείνονταν οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά… ορθογώνιος παραλληλόγραμμος!
Η γη είχε το σχήμα της κιβωτού του Νώε και έμοιαζε καταπληκτικά με τον ιερό ναό του Μωυσή! Με λίγα λόγια το αξιοθρήνητο αστρονομικό μοντέλο του Κοσμά έμοιαζε με ένα διώροφο σπίτι, στη βάση του οποίου βρίσκεται η επίπεδη γη έχοντας για ουρανό το δάπεδο του δευτέρου ορόφου. Η άνω οροφή αποτελεί τον πρώτο ουρανό στον οποίο επικάθεται το στερέωμα. Η εναλλαγή μέρας-νύχτας οφείλεται στα ψηλά βουνά του βορρά τα οποία σκιάζουν τον ήλιο όταν αυτός διέρχεται από πίσω τους. Ο ήλιος μαζί με τη σελήνη και τα αστέρια, αρμονικά διαγράφουν κύκλους, σύμφωνα με τις επιταγές του θεού και τη βοήθεια των αγγέλων. Γι αυτό και ο θεός όποτε θέλει μπορεί να διακόψει την πορεία τους, όπως είχε κάνει στην περίπτωση του Ιησού του Ναυή! (να και ο μύθος σαν απόδειξη!)
Εδώ όμως ας κάνουμε μια παρένθεση για να δούμε ότι, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια, οι αναγνώστες της Παλιάς Διαθήκης, τα ίδια μυαλά έχουν ακόμα.
Για την περίπτωση του Ιησού του Ναυή βέβαια δεν
χρειάζεται να πούμε και τίποτα ιδιαίτερο. Τον διδαχτήκαμε όλοι στα
σχολεία μας. Βλέπετε, το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν βρήκε να μας πει
τίποτα για τους Έλληνες σοφούς. Βρήκε για τον Ιησού του Ναυή που
υποτίθεται σπούδασε στην έρημο, όταν για 40 χρόνια χαμένος, γύριζε
ανάμεσα στους αμμόλοφους ψάχνοντας τη γη της επαγγελίας. Όταν λοιπόν την
βρήκε, έδωσε τη μεγάλη μάχη, την μέρα που κατέκτησε τους Αμορραίους και
πριν οι Ισραηλίτες επιστρέψουν στο στρατόπεδό τους, στα Γάλγαλα.
Μου ρχεται να γελάσω, αλλά θα σας το πω: ο Ιησούς διέταξε το θεό να σταματήσει τον ήλιο, ώστε ο στρατός του να πολεμά σε σκιά και να εξοντώνει τους εχθρούς του, από τα νώτα, μια και έξω!
"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών. Και ο ήλιος εστάθη, και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εκδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσεν να δύση έως μίας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου, διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ."
Μου ρχεται να γελάσω, αλλά θα σας το πω: ο Ιησούς διέταξε το θεό να σταματήσει τον ήλιο, ώστε ο στρατός του να πολεμά σε σκιά και να εξοντώνει τους εχθρούς του, από τα νώτα, μια και έξω!
"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών. Και ο ήλιος εστάθη, και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εκδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσεν να δύση έως μίας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου, διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ."
(Ιησούς του Ναυή 10: 12-14).
Γι’ αυτό το χωρίο δεν χύθηκε μόνο πολύ αίμα το Μεσαίωνα, αλλά επιβραδύνθηκε η επιστήμη για αιώνες, δίνοντας το δικαίωμα σε κάθε αλλοπαρμένο πιστό να το παίζει επιστήμονας και να γράφει επιστημονικές μελέτες σαν εκείνη του Κοσμά του Ινδικοπλεύστη. Μόνο η φήμη του Γαλιλαίου εμπόδισε την Ιερά Εξέταση να οδηγηθεί και ο ίδιος στην πυρρά! Έντεκα αιώνες μετά τον Κοσμά τον Ινδικοπλεύστη, ο Γαλιλαίος θα σταθεί γονυπετής μπροστά στην Ιερή Εξέταση και θα απολογηθεί, γιατί τόλμησε να υποστηρίξει πράγματα που αντιβαίνουν τον Ιερό Κανόνα: τη Βίβλο! Αυτός είναι ο Λόγος του Θεού και δεν ήταν δυνατόν η αλήθεια να είναι διαφορετική!
Αλήθεια... τι φιλαυτία, τι έπαρση και εγωισμός…!
Η σύνοδος του Τριδέντου αντιμετώπιζε τις βιβλικές ερμηνείες από την εποχή του Λούθηρου ακόμα, σαν μιαρές και απαγορευτικές, όταν δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις της Καθολικής Εκκλησίας. Στο εξής, έλεγαν, κανένας δεν επιτρέπεται να τολμά να εμπιστεύεται την διάνοιά του σε ζητήματα πίστης και ηθικής αν δεν συμφωνούσε «απόλυτα» με τη Βίβλο. Γι αυτό, για τα ζητήματα αυτά στα οποία στηρίζεται το οικοδόμημα της χριστιανικής διδασκαλίας μόνο η Αγία Μητέρα Εκκλησία έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το πραγματικό νόημα της Αγίας Γραφής ή ακόμα και κατά της απόλυτης συμφωνίας των Αγίων Πατέρων.
Ο καρδινάλιος Μπελαρμίν είχε τη γνώμη, αν θέλει ο Γαλιλαίος να μιλάει και να γράφει σαν φυσικός, μαθηματικός και αστρονόμος μπορεί να το κάνει. Όμως μακριά τα χέρια από τη θεολογία! Όπως και για τον Κοπέρνικο έτσι και για τον Γαλιλαίο προσδιόρισαν την συμπεριφορά τους: να αναφέρονται στις σχέσεις των κινήσεων στο πλανητικό σύστημα μόνον με υποθέσεις και όχι με αποδειχτικούς ισχυρισμούς!
…αυτοί, λοιπόν, άνετα μπορούσαν να χρησιμοποιούν το μύθο σαν αποδειχτικό στοιχείο, ενώ οι άλλοι απαγορευόταν και να ερευνούν!
Το Μεσαίωνα, λοιπόν, μόνο μία επιστήμη υπήρχε: η θεολογία. Ήταν η βασίλισσα των Επιστημών! Αυτή μόνο καθόριζε το περιεχόμενο των θεραπαινίδων της, της φιλοσοφίας, της ιατρικής και της νομικής. Ακόμα και η Πολιτεία, όφειλε να υποκλίνεται μπροστά της και με τη «λογική» της να θεσπίζει τους νόμους του κράτους!
Μην σας φαίνονται τραβηγμένα αυτά. Ακόμα και σήμερα μερικοί πιστεύουν στους μύθους της Παλιάς Διαθήκης και συγκεκριμένα στο ανόητο θαύμα του Ιησού του Ναυή.
Αν δεν με πιστεύετε, κοιτάξτε εδώ, πώς μαγειρεύεται ο μύθος για να γίνει πιστευτός τον 21ο αιώνα με τον βαρύγδουπο τίτλο ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ!.. Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ!..
Ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Μέγας Βασίλειος δέχονταν τον γεωκεντρισμό και ότι η Γη είναι επίπεδη.
Τέτοια παιδεία διάλεξε για τα παιδιά της!
…να γιατί η χώρα γέμισε ρωμιούς και ελληναράδες! (άσχετο αυτό, αλλά επίκαιρο!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου