κοιτα ..Ασφάλώς ερχεται και για τα ζώα η στιγμή που συνειδητοποιουν τον θανατο τους .
ως
α. Τον δικό τους θανατο -οπως η λεεαινα
β. ειτε ως θανατοτ ης μητερας τους κυριως ως μονου σηματικου αλλου - ως απωλεια δηλαδη..Οπως ειχα δει εκεινη την ταινια την πως τη λεγανε ” η Αρκουδα ” με ενα αρκουδακι που εχασε τη μαμά του .
Ομως
στον ανθρωπο η εμπειρια - ή μαλλον η Μη εμπειρια του θανατου- μεταδιδεται μεσω της γλώσσας , της γραφής του πολιτισμου..
Εξ- ανθρωπιζομαστε , απκταμε ανθρωπινη συνειδηση Γυρω απο αυτή την ιδεα η μαλλον την Απώθηση της
Δηλαδή
Ολος σχεδόν ο ανθρωπινος πολιτισμός οχι μονο μας κανει μετά Βεβαιοτητας να γνωριζουμε οτι καποια στιγμη θα πεθανουμε
αλλά και οικοδομειται αυτός ο πολιτισμός αλλά και η προσωπική μας ταυτοτητα ως απωθηση αυτής της Πρωταρχικης γνωσης της αμετακλητης βεβαιοτητας του θανατου …
Οπως ενα δακτυλίδι η μια βερα . Τι ειναι το δαχτυλίδι .; ΕΝας χρυσος κυκλος γυρω απο ενα Μηδεν - γυρω απο μια τρυπα . Ομως ειναι αυτή η τρυπα που το κανει δαχτυλίδι
Κι αυτή η τρυπα ειναι ο χρόνος
—-
http://blog.dontkissthefrog.net/2010/01/08/%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%bf-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%82/#comment-123421
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου