Αναγνώστες

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Εθνική ταυτότητα και παγκοσμιοποίηση


Εθνική ταυτότητα και παγκοσμιοποίηση



του Πετρου Θεοδωριδη
Ας σκεφτούμε:η εθνική ταυτότητα και ο εθνικισμός σήμερα δεν είναι κάτι το αντίθετο προς την παγκοσμιοποίηση .

Κάποιοι βέβαια ισχυρίζονται ότι είναι αντίθετα. Όμως αυτό θα προϋπέθετε ότι τα Έθνη βρίσκονται έξω από την παγκοσμιοποίηση. Όμως η παγκοσμιοποίηση έχει τρυπώσει για τα καλά και μέσα στα Έθνη–κράτη και μέσα στην προσωπική ταυτότητα του καθημερινού ατόμου:μας διαπερνά εκκρίνεται στάλα στάλα μέσα μας ,μέσα από την αλληλεξάρτηση των οικονομικών συναλλαγών, του Ιντερνετ, της τηλεόρασης, της μόδας, των φαστ Φουντ ακόμα και των μορφών αντίδρασης προς την ίδια.

Κατά κάποιο τρόπο ακόμα και ο νεοεθνικισμός σήμερα είναι προϊόν της παγκοσμιοποίησης:Δεν υφίσταται παρά αλλά λόγω της παγκοσμιοποίησης

Ας σκεφτούμε επίσης την έννοια της ταυτότητας

Η ταυτότητα ως έννοια παραπέμπει στο οικείο-στη σταθερότητα στο καλά γνωστό. Αντίθετα σήμερα η σημασιολογική προϋπόθεση του παγκόσμιου είναι η διαρκώς επιταχυνόμενη κινητικότητα δηλαδή το ταξίδι αλλά και το ξερίζωμα


Στις μέρες μας όλοι είμαστε επί ποδός, αλλάζουμε θέση μετακινούμενοι προς και από τόπους πού δεν αποτελούν κατοικία μας, με ταξίδια, διαδίκτυο, δορυφορική τηλεόραση Το να ζεις σε μια παγκοσμιοποιημένη μετανεωτερική κοινωνία σημαίνει να ζεις στο κέντρο ενός καλειδοσκοπίου εναλλασσόμενων ρόλων Από την άλλη ,σήμερα, «η πρόοδος έχει μετατραπεί σε είδος αδυσώπητου και αδιάκοπου παιχνιδιού μουσικών καρεκλών, για το οποίο μια στιγμιαία απροσεξία συνεπάγεται την ανεπίστρεπτη ήττα και τον αμετάκλητο αποκλεισμό και αυτό οδηγεί τις ταυτότητες σε ένα μόνιμο ταξίδι αλλά και εφιαλτικούς συνειρμούς, όπως «ότι έχω μείνει πίσω» ότι έχω χάσει το τρένο η 0τι πέφτω από το παράθυρο ενός γρήγορα επταχυνόμενου οχήματος»

Η ταυτότητα ήταν στην νεωτερικοτητα κάτι σταθερά ενταγμένο σε μια οικονομία, σε ένα ξεχωριστό τρόπο ζωής σε ένα ρόλο. Αντίθετα τώρα προσπαθούμε να την ανά- προσδιορίσουμε εκ των υστέρων.Η ταυτότητα σήμερα ανά-κατασκευάζεται διαρκώς:ως νοσταλγία ενός παρελθόντος που ποτέ δεν υπήρξε όπως το φανταζόμαστε εκ των υστέρων.

Αυτή η νοσταλγική ανά-ζήτηση, αποτελεί το φαντασιακο αντιστάθμισμα του καθημερινού μας διαρκώς επαναλαμβανόμενου ξεριζώματος.


Δεν υπάρχουν σχόλια: