Οι ευπλαστες ταυτοτητες

Αν η λέξη κλειδί των μοντέρνων καιρών ήταν η δημιουργία , τώρα, η λέξη κλειδί της εποχής ας είναι η ανακύκλωση. Για να το πούμε και διαφορετικά αν το οικοδομικό υλικό που προτιμούσε η νεωτερικοτητα ήταν το ατσάλι και το μπετόν , αυτό που προτιμά η εποχή μας είναι το βιοδιασπώμενο πλαστικό(ΖΜπαουμαν)

Η σύγχρονη ταυτότητα θυμίζει όλο και περισσότερο μια ανακυκλούμενη βιντεοταινία ( η ένα στιγμιαίο κείμενο που γραφεται στον υπολογιστή.) Θυμίζει όλο και περισσότερο με τον χαμαιλέοντα, ζώο ‘'πού αλλάζει χρώμα ανάλογα με τον τρόπο πού βρίσκεται και μπορεί να γίνει από μαύρο ως απαλό πράσινο, ενώ το μόνο χρώμα πού δεν μπορεί να πάρει είναι το λευκό, το χρώμα της αθωότητας’’ (Εκο : Μπαουντολίνο)

θυμίζει τον πρωτεϊκό άνθρωπο της νέας εποχής οποίος –όλο και περισσότερο ζει σε προσομοιωμένα περιβάλλοντα και αναπτύσσει πολλαπλούς χαρακτήρες –ρόλους, πού πορεύεται χωρίς Εγώ και εαυτό αλλά με θρύμματα μιας βραχύβιας συνείδησης πού χρησιμοποιούνται γα την εκάστοτε επικοινωνία του με τους εικονικούς του κόσμους(Jeremy Rifkin H νέα εποχή της προσβασης )

Οι στιγμιαίες και ευκίνητες σχέσεις των ταυτοτήτων σήμερα θυμίζουν την« ιδέα ενός πεδίου μέσα στο οποίο δρουν δυνάμεις καθολα άμορφες δημιουργώντας συνεχώς προσωρινές μόνο κρυσταλλώσεις και διατάξεις,(και που ) σημαίνει την οριστική αποκοπή από την αστική αντίληψη της αρμονίας, δηλαδή την αντίληψη ενός εύτακτου συνόλου απτών μορφών και πραγμάτων , που βρίσκονται βέβαια σ ένα γίγνεσθαι αλλά μέσα στη δυναμική τους κίνηση υπακούουν σε ορισμένους νόμους , οι οποίοι εμποδίζουν τον εκφυλισμό του γίγνεσθαι σε αμορφία»Παναγιωτης Κονδυλης