Οι κίνδυνοι του Έρωτα.
(απο το η Επινοηση του Ερωρτα του Πέτρου Θεοδωριδη(τ.2 Περιοδικό ΕΝΕΚΕΝ )
Σε μια ερωτική συνάντηση ο καθένας κινείται προς την κατεύθυνση του άλλου ,γιατί, ο άλλος ,ενεργοποιεί ένα νέο και απαραίτητο ψυχολογικό παράγοντα, που βιώνεται ως κάτι έξω από μας και ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του.
Ο απόστολος Παύλος είχε πει ότι «η μέρα του Κυρίου θα έρθει απρόσμενα σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα »[1],και ο (ρομαντικός) έρωτας φαντασιωνεται ως ξαφνική εμπειρία άνωθεν, που θα μας οδηγήσει σε ε(κ)σωτερίκευση, δηλαδή σε σύντηξη ,συγχώνευση, σε αρπαγή από το βλέμμα του άλλου.
Γιατί η πιο στοιχειώδης φαντασιωτική σκηνή δεν είναι αυτή μιας συναρπαστικής σκηνής προς θέαση, αλλά η ιδέα ότι «υπάρχει κάποιος εκεί έξω που μας κοιτάζει» δεν είναι το όνειρο αλλά η ιδέα ότι «είμαστε τα αντικείμενα στο Όνειρο κάποιου »[2]
«Η Επιθυμία μου-λέει μια περίφημη φράση του Λακαν είναι η επιθυμία του Άλλου,» και μια (από τις πολλές) ερμηνεία της φράσης αυτής σημαίνει «επιθυμώ να με επιθυμήσεις».Το να αγαπάς σημαίνει να επιθυμείς να αγαπηθείς και μάλιστα, κάποιες φορές, με τρόπο αιώνιο ,αμετάκλητο, αθάνατο.
Ο Μιλαν Κούντερα μας περιγράφει, την παράξενη σχέση του Γκαίτε, με την εικοσιεξάχρονη Μπετίνα. Ο Γκαίτε, ήταν εξηνταδυο ετών, δεν είχε πια ούτε ένα δόντι και αγαπούσε την γυναίκα του Κριστιάνε. Παρόλα αυτά η Μπετίνα, τον βομβάρδιζε με ερωτικά γράμματα.Σε ένα από αυτά ,του έγραψε «Έχω την σταθερή και αμετακίνητη θέληση να σ΄ αγαπώ αιώνια ». Ο Κούντερα σε αυτό το σημείο μας προτρέπει: «Διαβάστε με προσοχή αυτή τη φαινομενικά κοινότοπη φράση. Πολύ περισσότερο από τη λέξη «αγαπώ» έχουν σημασία οι λέξεις «αιώνια» και« θέληση»[…]Αυτό περί του οποίου επρόκειτο δεν ήταν ο έρωτας.Ήταν η Αθανασία»[3]
Ο Νάρκισσος και το Νερό της Λίμνης
Με αυτή την έννοια οι κίνδυνοι του ερωτα αντιστοιχούν με τον μύθο του Νάρκισσου που αφορά στους κινδύνους της συγχώνευσης ,δηλαδή της εξάλειψης της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στο εγώ και τον άλλο. Ο Νάρκισσος, βλέποντας τον εαυτό του να καθρεπτίζεται στην επιφάνεια του νερού, λησμονεί ότι, το νερό είναι κάτι άλλο και έξω από τον ίδιο κι ετσι χάνει την αίσθηση των κίνδυνων του, και πνίγεται. Το νόημα του μύθου αφορά στον κίνδυνο της προβολής:το να αντιδρά κανείς απέναντι στον κόσμο, ωσάν η πραγματικότητα να μπορούσε να κατανοηθεί μέσα από εικόνες του εγώ.
Και ο Άλλος ;Ο άλλος, ή άλλη, το έτερον ήμισυ, το αντικείμενο της επιθυμίας, τι απογίνεται;. Ο Άλλος είναι η ανεξιχνίαστη άβυσσος της ριζικής Ετερότητας, που αναφέραμε παραπάνω. Ο Άλλος παραμένει εκεί σιωπηλός και ατάραχος, σα το νερό της λίμνης όπου πνίγεται ο Νάρκισσος. Ο Άλλος « είναι το νερό που φωνάζει γιατί έχει καιρό να πνιγεί κανείς »
[1] Mπένεντικτ Αντερσον Φαντασιακές κοινότητες μτφ Ποθητή Χαντζαρούλα Αθήνα, Νεφέλη 1997 σ 47
[2] Slavoj Zizek, Μίλησε κανείς για ολοκληρωτισμό ; σ 332
[3] Μιλαν Κούντερα , Η Αθανασία . μτφ Κ Δασκαλάκη Εστία(199Ο)2002σ 80
[4] Μπυχνερ Αναφέρεται στο Κωστή Παπαγιωργη Ίμερος και Κλινοπάλη, ,το πάθος της ζηλοτυπίας εκδόσεις Καστανιώτη 1992 ,προμετωπίδα
Και ο Άλλος ;Ο άλλος, ή άλλη, το έτερον ήμισυ, το αντικείμενο της επιθυμίας, τι απογίνεται;. Ο Άλλος είναι η ανεξιχνίαστη άβυσσος της ριζικής Ετερότητας, που αναφέραμε παραπάνω. Ο Άλλος παραμένει εκεί σιωπηλός και ατάραχος, σα το νερό της λίμνης όπου πνίγεται ο Νάρκισσος. Ο Άλλος « είναι το νερό που φωνάζει γιατί έχει καιρό να πνιγεί κανείς »
[1] Mπένεντικτ Αντερσον Φαντασιακές κοινότητες μτφ Ποθητή Χαντζαρούλα Αθήνα, Νεφέλη 1997 σ 47
[2] Slavoj Zizek, Μίλησε κανείς για ολοκληρωτισμό ; σ 332
[3] Μιλαν Κούντερα , Η Αθανασία . μτφ Κ Δασκαλάκη Εστία(199Ο)2002σ 80
[4] Μπυχνερ Αναφέρεται στο Κωστή Παπαγιωργη Ίμερος και Κλινοπάλη, ,το πάθος της ζηλοτυπίας εκδόσεις Καστανιώτη 1992 ,προμετωπίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου