Αναγνώστες

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Για τον συνειδησιακό χωροχρόνο/Heroico Desembarazo

Για τον συνειδησιακό χωροχρόνο

Σύμφωνα με τον Ντερριντά στη βάση της χουσερλιανής του ανάλυσης  η χρονοποίηση νοείται ως διάνοιξη του παρόντος σε ένα εκτός-εαυτού. Αυτό το εκτός-εαυτού του χρόνου είναι η χωροποίησή του. Με προκείμενη ότι υπάρχει πάντα ανέκαθεν μία “υπο-κείμενη διά-στρωση ενός προ-εκφραστικού βιώματος, το ζωντανό παρόν πραγματώνεται από τη ΜΗ αυτο-ταύτισή του, έτσι ώστε όταν μιλούμε για καταγωγή εννοούμε μία ιχνηλάτηση. Το νόημα, ΔΕΝ είναι απλώς παρόν. Αντιθέτως, πάντα είναι ήδη μπλεγμένο στα δίκτυα της σημασίας, στις κινήσεις των ιχνών. Η απόδοση νοήματος έχει πάντα ήδη εξέλθει από  το προεκφραστικό βίωμα, στην εκφραστική διάστρωση του βιώματος. Αυτή η ήδη-έξοδος προς το μη-ίδιον, δείχνει ότι η χρονοποίηση του νοήματος είναι εξυπαρχής χωροποίηση. Αν δούμε τη χωροποίηση ως διάνοιξη, τότε δεν υπάρχει απόλυτο εσωτερικό, ο χώρος ιδώνεται ως μέσα στο χρόνο, ως αυτο-έξοδος του χρόνου και η εξωτερικότητα του χώρου, χωρίς να αναστέλλει το χρόνο, διανοίγεται ως “έξω”, “μέσα” στην κίνηση της χρονοποίησης. Δεν υπάρχει κάτι μέσα στον εαυτό του. Ο χρόνος δεν είναι μία απόλυτη υποκειμενικότητα, γιατί δεν υπάρχει ένα παρόν-ον στην αυτοπαρουσία του. Ο κόσμος υπο-νοείται (implicitness) από την κίνηση της χρονοποίησης. Έτσι, παράγεται το σημείο ως παραπομπή, ως είναι-για-κάτι και απαγορεύει ριζικά την αναγωγή. Και έτσι, αποδομείται και η έννοια της συγκροτούσας υποκειμενικότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τα url του θείου Ισιδώρα