Αναγνώστες
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
Την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου το βράδυ (19:30) οι Οικολόγοι Πράσινοι της Θεσσαλονίκης έχουν την τιμή να φιλοξενούν για μια εκδήλωση – συζήτηση τον Ηλία Κατσούλη, στην αίθουσα της ΕΔΟΘ, Προξένους Κορομηλά 51, σχετικά με τη στάση των συνειδητοποιημένων πολιτών στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Η εισήγηση του κ. Κατσούλη δεν θα έχει τη μορφή μιας κλασικής "διάλεξης" αλλά θα δώσει απλά κάποια ερεθίσματα για συζήτηση ενώπιον των εκλογών.
Ο Ηλίας Κατσούλης σπούδασε στην Αθήνα, το Αμβούργο και το Δυτικό Βερολίνο Πολιτική Επιστήμη, Κοινωνιολογία και Ιστορία. Το 1971 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα και δίδαξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο το 1980 ολοκλήρωσε την υφηγεσία του. Από το 1984 έως το 2003 υπήρξε καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχει συγγράψει και επιμεληθεί πολλά βιβλία που αφορούν τα πολιτικά κόμματα στην Ευρώπη, μεταξύ αυτών και τα Πράσινα Κόμματα, τα πολιτικά και τα κοινωνικά κινήματα και την κοινωνία πολιτών, ενώ επιπλέον έχει μελετήσει το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και τις εκδηλώσεις της πολιτικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Το τελευταίο βιβλίο του (υπό έκδοση) αναφέρεται στις θετικές και αρνητικές όψεις της παγκοσμιοποίησης, δείχνοντας πώς μπορούν να μετριαστούν οι δεύτερες και να ενισχυθούν ο πρώτες. Ο Ηλίας Κατσούλης διευθύνει από το 1998 το περιοδικό ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Τον κ. Κατσούλη θα προσφωνήσει ο Καθηγητής του ΑΠΘ και υποψήφιος Α’ Θεσσαλονίκης των Οικολόγων Πράσινων κ. Αλέξανδρος Γεωργόπουλος.
Με χαρά θα σας περιμένουμε εκεί!
Η κρίση, ήττα του νεοφιλελευθερισμού όχι του καπιταλισμού
αποσπασματα
''Στον πρώτο τόμο, ο Μαν ερευνά τις σχέσεις εξουσίας από τις νεολιθικές κοινωνίες έως τη Μεγάλη Βρετανία του 18ου αιώνα, λίγο πριν η Βιομηχανική Επανάσταση αλλάξει τον κόσμο. Από εκεί ξεκινάει ο δεύτερος τόμος, που φτάνει έως το 1914. Σήμερα, ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, εργάζεται πάνω στον τρίτο τόμο, που αφορά τον περισσότερο περίπλοκο 20ό και την αυγή του 21ου αιώνα - «η αφήγηση θα φτάνει έως τη χρονιά που θα το ολοκληρώνω, μάλλον το 2010». Και θα έχει υπότιτλο «Παγκοσμιοποιήσεις». Γιατί ο πληθυντικός; «Η παγκοσμιοποίηση είναι μια ιδιαίτερα περίπλοκη διαδικασία, που περιλαμβάνει την παγκοσμιοποίηση όλων των εξουσιών».
Πόσο σοβαρή είναι η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος την εποχή των παγκοσμιοποιήσεων; Με δεδομένο ότι ο καπιταλισμός διαμόρφωσε τις σχέσεις ανάμεσα στα δίκτυα εξουσίας, τις κοινωνικές τάξεις και κατ' επέκταση τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε, υπάρχει περίπτωση να είμαστε στο ξεκίνημα μιας νέας εποχής, όπου θα δούμε να μετασχηματίζεται το δίκτυο των εξουσιών;
«Θα έλεγα ότι από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης -ή μάλλον λίγο πριν από τη βιομηχανική επανάσταση- είχαμε δυο εξουσίες να αλληλεπιδρούν.
Από τη μια μεριά τον καπιταλισμό με τις κοινωνικές τάξεις και από την άλλη, τα εθνικά κράτη. Η μια ήταν βασικά οικονομική, η άλλη πολιτική, αλλά κάποια περίοδο υπήρξε ταυτόχρονα και στρατιωτική. Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για τον καπιταλισμό χωρίς ταυτόχρονα να αναφερθεί στο έθνος - κράτος.
Προφανώς, όσον αφορά την οικονομία, ο καπιταλισμός κατέστη κυρίαρχος. Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα υπήρχαν οι εναλλακτικές δυνατότητες του σοσιαλισμού και του φασισμού, που όμως έχασαν την ισχύ τους. Ο φασισμός κατέρρευσε, ενώ ο σοσιαλισμός, με μετριασμένες τις αρχικές προσδοκίες, επιβίωσε με τη μορφή της σοσιαλδημοκρατίας - αυτό έγινε σκοπίμως. Τώρα, ο καπιταλισμός πάντα περνούσε κάποιες κρίσεις. Πολλοί συγκρίνουν την κρίση που σήμερα βιώνουμε με την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929. Δεν είναι ακόμη τόσο σοβαρή, βέβαια, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση σε ένα χρόνο. Η αντίδραση στην κρίση του '29 ήταν ένα πιο ελεγχόμενο είδος καπιταλισμού. Αυτό εκφράστηκε με μεγαλύτερη κρατική ανάμιξη, κεϋνσιανισμό και στη συνέχεια, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με το Μπρέτον Γουντς, που συγκρατούσε την ποσότητα του κεφαλαίου στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Και τις τελευταίες δεκαετίες, κάναμε μια νεο-φιλελεύθερη στροφή».
Η οποία λέτε ότι απέτυχε; Αν είναι έτσι, τι νέο έρχεται;
«Ναι, αυτό που βλέπουμε είναι η αποτυχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Βέβαια στην πραγματικότητα έχουν μεσολαβήσει κι άλλες κρίσεις. Είδαμε την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στα διαρθρωτικά προγράμματα προσαρμογής που επιβλήθηκαν σε πολύ φτωχές, υπερχρεωμένες χώρες. Εκεί όπου ο νεοφιλελευθερισμός μπορούσε να επιβληθεί. Οσον αφορά το ελεύθερο εμπόριο, από το 2002 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου έχει παγώσει κάθε συμφωνία. Οι φτωχότερες, καθώς και οι μεσαίου εισοδήματος, χώρες αντιστάθηκαν. Ήταν άλλη μια ήττα του νεοφιλελευθερισμού. Και η μεγαλύτερη ήττα του είναι η τωρινή κρίση. Οπωσδήποτε, αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο της οικονομίας. Αλλά το πόσο μεγαλύτερο, αυτό εξαρτάται από το βάθος και τη διάρκεια της κρίσης. Δεν βιώνουμε το τέλος του καπιταλισμού, αλλά μια σοβαρή εξασθένηση της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του. Την ίδια στιγμή, το νέο είναι η άνοδος των χωρών μεσαίου εισοδήματος - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι βρίσκονται σε σημαντικό στάδιο ανάπτυξης».
Η άνοδος των χωρών μεσαίου εισοδήματος τι σημαίνει για την παγκόσμια οικονομία;
«Γενικά σημαίνει στροφή προς περισσότερο πολυμερή κατανομή της εξουσίας. Η διαδικασία μόλις ξεκίνησε, αλλά είναι φανερό ότι θα συνεχιστεί. Οι ΗΠΑ παύουν να είναι η μόνη αυτοκρατορική δύναμη στον κόσμο. Για την παγκόσμια οικονομία, τώρα, σημαίνει περισσότερο πολυμερές σύστημα ελέγχου και ρυθμίσεων. Και νομίζω ότι, ίσως σε είκοσι χρόνια, το δολάριο θα πάψει να είναι το αποθεματικό νόμισμα του κόσμου και στη θέση του θα έχουμε ένα καλάθι νομισμάτων. Κατά τα άλλα, όμως, δεν βλέπω να υπάρχει κάτι άλλο στον ορίζοντα εκτός από τον καπιταλισμό. Μόνο που θα είναι περισσότερο ελεγχόμενος. Εξάλλου, υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές ανάμεσα στον ιαπωνικό, τον αμερικανικό, τον σουηδικό καπιταλισμό... Διαφορές που δεν βλέπω κανένα λόγο να πάψουν να υπάρχουν».
Πέρα από την οικονομία, τι μπορεί να σημαίνει η άνοδος αυτών των χωρών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο;
«Απέχουμε πολύ από το να δούμε να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο. Και θα συνεχίσουμε να απέχουμε. Είναι ιδιαίτερα ουτοπικό να περιμένουμε ότι μπορούμε να επηρεάσουμε την κατάσταση σε χώρες που διοικούνται από τοπικές κυβερνήσεις. Ηταν λάθος των ΗΠΑ να θεωρούν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη για να μπουν σε μια χώρα και να της λύσουν τα προβλήματα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε δει πόσο αποτυχημένη υπήρξε αυτή η τακτική. Οι συγκρούσεις, οι διώξεις και τα βασανιστήρια θα συνεχίσουν να υπάρχουν, είναι μέρος της ανθρώπινης κατάστασης. Κάνουμε ό,τι μπορούμε αλλά αυτό που μπορούμε δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε πιο εντατική διεθνή συνεργασία. Πάνω απ' όλα στο θέμα του περιβάλλοντος - θα συνεργαστούμε ή θα αφήσουμε τον πλανήτη να καταστραφεί. Γιατί η οικονομική κρίση δεν είναι τίποτε μπροστά στην περιβαλλοντική, που είναι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Από αυτήν την άποψη, η άνοδος της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Ρωσίας είναι θετική εξέλιξη».
Γιατί;
«Διότι η Κίνα, για παράδειγμα, θα κληθεί να παίξει πιο ενεργό ρόλο στις διεθνείς συμφωνίες για τον έλεγχο του κεφαλαίου, πράγμα που σημαίνει ότι σταδιακά θα δούμε και περισσότερες διεθνείς συνεργασίες για τη λύση του περιβαλλοντικού προβλήματος - έτσι ελπίζουμε».
Από τη μια μεριά τον καπιταλισμό με τις κοινωνικές τάξεις και από την άλλη, τα εθνικά κράτη. Η μια ήταν βασικά οικονομική, η άλλη πολιτική, αλλά κάποια περίοδο υπήρξε ταυτόχρονα και στρατιωτική. Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για τον καπιταλισμό χωρίς ταυτόχρονα να αναφερθεί στο έθνος - κράτος.
Προφανώς, όσον αφορά την οικονομία, ο καπιταλισμός κατέστη κυρίαρχος. Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα υπήρχαν οι εναλλακτικές δυνατότητες του σοσιαλισμού και του φασισμού, που όμως έχασαν την ισχύ τους. Ο φασισμός κατέρρευσε, ενώ ο σοσιαλισμός, με μετριασμένες τις αρχικές προσδοκίες, επιβίωσε με τη μορφή της σοσιαλδημοκρατίας - αυτό έγινε σκοπίμως. Τώρα, ο καπιταλισμός πάντα περνούσε κάποιες κρίσεις. Πολλοί συγκρίνουν την κρίση που σήμερα βιώνουμε με την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929. Δεν είναι ακόμη τόσο σοβαρή, βέβαια, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση σε ένα χρόνο. Η αντίδραση στην κρίση του '29 ήταν ένα πιο ελεγχόμενο είδος καπιταλισμού. Αυτό εκφράστηκε με μεγαλύτερη κρατική ανάμιξη, κεϋνσιανισμό και στη συνέχεια, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με το Μπρέτον Γουντς, που συγκρατούσε την ποσότητα του κεφαλαίου στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Και τις τελευταίες δεκαετίες, κάναμε μια νεο-φιλελεύθερη στροφή».
Η οποία λέτε ότι απέτυχε; Αν είναι έτσι, τι νέο έρχεται;
«Ναι, αυτό που βλέπουμε είναι η αποτυχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Βέβαια στην πραγματικότητα έχουν μεσολαβήσει κι άλλες κρίσεις. Είδαμε την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στα διαρθρωτικά προγράμματα προσαρμογής που επιβλήθηκαν σε πολύ φτωχές, υπερχρεωμένες χώρες. Εκεί όπου ο νεοφιλελευθερισμός μπορούσε να επιβληθεί. Οσον αφορά το ελεύθερο εμπόριο, από το 2002 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου έχει παγώσει κάθε συμφωνία. Οι φτωχότερες, καθώς και οι μεσαίου εισοδήματος, χώρες αντιστάθηκαν. Ήταν άλλη μια ήττα του νεοφιλελευθερισμού. Και η μεγαλύτερη ήττα του είναι η τωρινή κρίση. Οπωσδήποτε, αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο της οικονομίας. Αλλά το πόσο μεγαλύτερο, αυτό εξαρτάται από το βάθος και τη διάρκεια της κρίσης. Δεν βιώνουμε το τέλος του καπιταλισμού, αλλά μια σοβαρή εξασθένηση της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του. Την ίδια στιγμή, το νέο είναι η άνοδος των χωρών μεσαίου εισοδήματος - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι βρίσκονται σε σημαντικό στάδιο ανάπτυξης».
Η άνοδος των χωρών μεσαίου εισοδήματος τι σημαίνει για την παγκόσμια οικονομία;
«Γενικά σημαίνει στροφή προς περισσότερο πολυμερή κατανομή της εξουσίας. Η διαδικασία μόλις ξεκίνησε, αλλά είναι φανερό ότι θα συνεχιστεί. Οι ΗΠΑ παύουν να είναι η μόνη αυτοκρατορική δύναμη στον κόσμο. Για την παγκόσμια οικονομία, τώρα, σημαίνει περισσότερο πολυμερές σύστημα ελέγχου και ρυθμίσεων. Και νομίζω ότι, ίσως σε είκοσι χρόνια, το δολάριο θα πάψει να είναι το αποθεματικό νόμισμα του κόσμου και στη θέση του θα έχουμε ένα καλάθι νομισμάτων. Κατά τα άλλα, όμως, δεν βλέπω να υπάρχει κάτι άλλο στον ορίζοντα εκτός από τον καπιταλισμό. Μόνο που θα είναι περισσότερο ελεγχόμενος. Εξάλλου, υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές ανάμεσα στον ιαπωνικό, τον αμερικανικό, τον σουηδικό καπιταλισμό... Διαφορές που δεν βλέπω κανένα λόγο να πάψουν να υπάρχουν».
Πέρα από την οικονομία, τι μπορεί να σημαίνει η άνοδος αυτών των χωρών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο;
«Απέχουμε πολύ από το να δούμε να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο. Και θα συνεχίσουμε να απέχουμε. Είναι ιδιαίτερα ουτοπικό να περιμένουμε ότι μπορούμε να επηρεάσουμε την κατάσταση σε χώρες που διοικούνται από τοπικές κυβερνήσεις. Ηταν λάθος των ΗΠΑ να θεωρούν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη για να μπουν σε μια χώρα και να της λύσουν τα προβλήματα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε δει πόσο αποτυχημένη υπήρξε αυτή η τακτική. Οι συγκρούσεις, οι διώξεις και τα βασανιστήρια θα συνεχίσουν να υπάρχουν, είναι μέρος της ανθρώπινης κατάστασης. Κάνουμε ό,τι μπορούμε αλλά αυτό που μπορούμε δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε πιο εντατική διεθνή συνεργασία. Πάνω απ' όλα στο θέμα του περιβάλλοντος - θα συνεργαστούμε ή θα αφήσουμε τον πλανήτη να καταστραφεί. Γιατί η οικονομική κρίση δεν είναι τίποτε μπροστά στην περιβαλλοντική, που είναι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Από αυτήν την άποψη, η άνοδος της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Ρωσίας είναι θετική εξέλιξη».
Γιατί;
«Διότι η Κίνα, για παράδειγμα, θα κληθεί να παίξει πιο ενεργό ρόλο στις διεθνείς συμφωνίες για τον έλεγχο του κεφαλαίου, πράγμα που σημαίνει ότι σταδιακά θα δούμε και περισσότερες διεθνείς συνεργασίες για τη λύση του περιβαλλοντικού προβλήματος - έτσι ελπίζουμε».
Το έθνος-κράτος διατηρεί ακέραια τη δύναμη και τον ρόλο του στην εποχή της παγκοσμιοποίησης;
«Το έθνος-κράτος επιβιώνει, ναι. Είδαμε ότι η άνοδός του συνδέεται με την άνοδο του καπιταλισμού. Ο Μαρξ θεωρούσε ότι οι τάξεις είναι υπερεθνικές. Αλλά όταν το κίνημα της εργατικής τάξης σημείωσε άνοδο, απευθύνθηκε σε εκείνο το πολιτικό επίπεδο που ήταν σε θέση να επηρεάσει, δηλαδή στο έθνος-κράτος που ενδυναμώθηκε. Ετσι οι τάξεις εθνικοποιήθηκαν και αυτή είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται. Σήμερα δεν αποδυναμώνεται το έθνος-κράτος. Μάλιστα, η παγκοσμιοποίησή του είναι μέρος της παγκοσμιοποίησης. Υπάρχουν σήμερα στον κόσμο 192 εθνικά κράτη - τουλάχιστον τόσα είναι αυτά που ισχυρίζονται ότι είναι τέτοια, γιατί υπάρχουν ορισμένα ανάμεσά τους που δεν έχουν κανέναν έλεγχο στο έδαφός τους. Στο μεταξύ, η τάση του καπιταλισμού να διαπερνάει τα όρια που θέτουν τα εθνικά κράτη αντιφάσκει με την ανάγκη του να υπόκειται σε ρυθμίσεις, κάτι που τελικά τον καθιστά περισσότερο εθνικό».
«Το έθνος-κράτος επιβιώνει, ναι. Είδαμε ότι η άνοδός του συνδέεται με την άνοδο του καπιταλισμού. Ο Μαρξ θεωρούσε ότι οι τάξεις είναι υπερεθνικές. Αλλά όταν το κίνημα της εργατικής τάξης σημείωσε άνοδο, απευθύνθηκε σε εκείνο το πολιτικό επίπεδο που ήταν σε θέση να επηρεάσει, δηλαδή στο έθνος-κράτος που ενδυναμώθηκε. Ετσι οι τάξεις εθνικοποιήθηκαν και αυτή είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται. Σήμερα δεν αποδυναμώνεται το έθνος-κράτος. Μάλιστα, η παγκοσμιοποίησή του είναι μέρος της παγκοσμιοποίησης. Υπάρχουν σήμερα στον κόσμο 192 εθνικά κράτη - τουλάχιστον τόσα είναι αυτά που ισχυρίζονται ότι είναι τέτοια, γιατί υπάρχουν ορισμένα ανάμεσά τους που δεν έχουν κανέναν έλεγχο στο έδαφός τους. Στο μεταξύ, η τάση του καπιταλισμού να διαπερνάει τα όρια που θέτουν τα εθνικά κράτη αντιφάσκει με την ανάγκη του να υπόκειται σε ρυθμίσεις, κάτι που τελικά τον καθιστά περισσότερο εθνικό».
Τα κόμματα της άκρας δεξιάς σημειώνουν άνοδο παντού στην Ευρώπη. Θεωρείτε ότι καθώς θα βαθαίνει η οικονομική κρίση, μπορεί να δούμε να αυξάνουν κι άλλο τη δύναμη και την επιρροή τους;
«Οχι, δεν το φοβάμαι. Αν η κρίση επιμείνει, τα εναλλακτικά κόμματα γενικώς μπορεί να κερδίσουν μερικές παραπάνω ψήφους, ώς εκεί. Αλλά η άνοδος των κομμάτων της άκρας δεξιάς είναι παροδικό φαινόμενο. Δεν θα δούμε να εξελίσσονται σε σοβαρή πολιτική δύναμη, όπως είχε γίνει την περίοδο του Μεσοπολέμου. Τότε, οι χώρες που είχαν φιλελεύθερη δημοκρατία ήδη πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, πέρασαν την οικονομική κρίση αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα μέσα στο πλαίσιο των δομών της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Εκείνο που έγινε ήταν ότι έπεσαν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ήρθαν στην εξουσία κυβέρνησαν τηρώντας όλους τους κανόνες της δημοκρατίας. Πρόβλημα είχαν οι χώρες που δεν είχαν προλάβει να θεμελιώσουν στέρεους δημοκρατικούς θεσμούς - μεταξύ τους και η Ελλάδα. Επίσης, ο φασισμός ήταν μια αυθεντική ιδεολογία που κάλυπτε όλους τους τομείς, από την παιδεία έως τις σχέσεις των φύλων. Ενώ σήμερα τα κόμματα της άκρας δεξιάς έχουν ένα θέμα - την εισροή μεταναστών. Και βέβαια όλοι ισχυρίζονται ότι είναι δημοκράτες. Στην εποχή μας, πάντως, στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ευρώπης η φιλελεύθερη δημοκρατία και η σοσιαλδημοκρατία είναι καλά εμπεδωμένες. Από τη στιγμή που σταθεροποιείται, η δημοκρατία είναι πολύ καλό σύστημα για την αντιμετώπιση των κρίσεων».
-----------------------------------------------------------------------------------------------
«Οχι, δεν το φοβάμαι. Αν η κρίση επιμείνει, τα εναλλακτικά κόμματα γενικώς μπορεί να κερδίσουν μερικές παραπάνω ψήφους, ώς εκεί. Αλλά η άνοδος των κομμάτων της άκρας δεξιάς είναι παροδικό φαινόμενο. Δεν θα δούμε να εξελίσσονται σε σοβαρή πολιτική δύναμη, όπως είχε γίνει την περίοδο του Μεσοπολέμου. Τότε, οι χώρες που είχαν φιλελεύθερη δημοκρατία ήδη πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, πέρασαν την οικονομική κρίση αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα μέσα στο πλαίσιο των δομών της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Εκείνο που έγινε ήταν ότι έπεσαν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ήρθαν στην εξουσία κυβέρνησαν τηρώντας όλους τους κανόνες της δημοκρατίας. Πρόβλημα είχαν οι χώρες που δεν είχαν προλάβει να θεμελιώσουν στέρεους δημοκρατικούς θεσμούς - μεταξύ τους και η Ελλάδα. Επίσης, ο φασισμός ήταν μια αυθεντική ιδεολογία που κάλυπτε όλους τους τομείς, από την παιδεία έως τις σχέσεις των φύλων. Ενώ σήμερα τα κόμματα της άκρας δεξιάς έχουν ένα θέμα - την εισροή μεταναστών. Και βέβαια όλοι ισχυρίζονται ότι είναι δημοκράτες. Στην εποχή μας, πάντως, στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ευρώπης η φιλελεύθερη δημοκρατία και η σοσιαλδημοκρατία είναι καλά εμπεδωμένες. Από τη στιγμή που σταθεροποιείται, η δημοκρατία είναι πολύ καλό σύστημα για την αντιμετώπιση των κρίσεων».
-----------------------------------------------------------------------------------------------
* Ο Α' τόμος «Οι πηγές της κοινωνικής εξουσίας - Μια ιστορία της εξουσίας από τις αρχές ώς το 1760 μ.Χ.» κυκλοφορεί σε μετ. Γ. Καράμπελα, επιμ. Αλ. Κιουπκιολή, με επίμετρο Μ. Μαραγκουδάκη. Ο Β' τόμος, «Η ανάπτυξη των τάξεων και των εθνών-κρατών 1760-1914» κυκλοφορεί σε μετάφραση Αλέξανδρου Κιουπκιολή. Και τα δύο από τις εκδόσεις «Πόλις». Στα ελληνικά κυκλοφορεί επίσης το έργο του «Κράτη, πόλεμος και καπιταλισμός» (εκδ. «Κριτική», 2006).
αν μια Νυχτα του Χειμωνα ενας ταξιδιωτης .ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ (απο το Ποιειν )ΚΛΙΚ
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ
''Αποκρούοντας όλες αυτές τις εφόδους, φτάνεις κάτω από τους πύργους του οχυρού, όπου αντιστέκονται
τα Βιβλία Που Εδώ Και Πολύ Καιρό Έχεις Στο Πρόγραμμα Να Διαβάσεις,
τα Βιβλία Που Ψάχνεις Χρόνια Και Δε Βρίσκεις,
τα Βιβλία Που Αφορούν Κάτι Με Το Οποίο Ασχολείσαι, Αυτή Την Περίοδο,
τα Βιβλία Που Θέλεις Να Αγοράσεις Για Να Τα Έχεις Στη Διάθεσή Σου Για Κάθε Περίπτωση,
τα Βιβλία Που Θα Μπορούσες Να Βάλεις Κατά Μέρος Για Να Τα Διαβάσεις Ίσως Το Καλοκαίρι,
τα Βιβλία Που Σου Λείπουν Για Να Τα Βάλεις Δίπλα Σε Άλλα Στη Βιβλιοθήκη Σου,
τα Βιβλία Που Σου Εμπνέουν Μια Ξαφνική Φρενιασμένη Και Όχι Εύκολα Δικαιολογήσιμη Περιέργεια.
''Αποκρούοντας όλες αυτές τις εφόδους, φτάνεις κάτω από τους πύργους του οχυρού, όπου αντιστέκονται
τα Βιβλία Που Εδώ Και Πολύ Καιρό Έχεις Στο Πρόγραμμα Να Διαβάσεις,
τα Βιβλία Που Ψάχνεις Χρόνια Και Δε Βρίσκεις,
τα Βιβλία Που Αφορούν Κάτι Με Το Οποίο Ασχολείσαι, Αυτή Την Περίοδο,
τα Βιβλία Που Θέλεις Να Αγοράσεις Για Να Τα Έχεις Στη Διάθεσή Σου Για Κάθε Περίπτωση,
τα Βιβλία Που Θα Μπορούσες Να Βάλεις Κατά Μέρος Για Να Τα Διαβάσεις Ίσως Το Καλοκαίρι,
τα Βιβλία Που Σου Λείπουν Για Να Τα Βάλεις Δίπλα Σε Άλλα Στη Βιβλιοθήκη Σου,
τα Βιβλία Που Σου Εμπνέουν Μια Ξαφνική Φρενιασμένη Και Όχι Εύκολα Δικαιολογήσιμη Περιέργεια.
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Mιας και μου απαγορευεται να εισελθω στο ...Δημοκρατικό Μπλογκ του Ετσι (κλικ)
..οπου βεβαια εισερχονται πολλοί και ...διαφοροι( ψευδωνυμοι , ανωνυμοι και..Επωνυμοι)
Εχω να πώ το εξής απαντωντας στις πολύ.... εξυπνες ...''στρατηγικές'' καποιων ..ψηφοθηρούντων
Οι Ο- Π δεν προκειται να ΓΙΝΟΥΝ ΤΟ δΕΚΑΝΙΚΙ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ
ειδικά τωρα που ολος ο κοσμος καταλαβε τι ρόλο Βαρανε οι Της ΧΕΙΡΟΤΕΡΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΤΟ 146 π.χ..
επισης να πω οτι θεωρώ το '' Ψηφιστε Ο-Π(ψηφοφοροι της Νου Δους) για να μη παρει αυτοδυναμια το Πασόκ''
εντελώς μα εντελώς Καιρσκοπικο και Φθηνιαρικο και εντελώς ασχετο και Αντιθετο με την Πολιτική Ηθική τοσο των Ο -π οσο και Κάθε ειδους Ηθική ..
Α και κατι αλλο . Θεωρώ Κυνηγι μαγισσων του αισχίστου είδους
και ακομα χειροτερο και μου θυμιζει εντονα Μακαρθισμό και Καρατζαφερισμό
το να ψαχνουν καποιοι με το Μικροσκοπιο μπας και βρουνε καπιοα υπογραφη σε κειμενα που αναφερονται στην' Γειτονική μας Χωρα χωρις να χρησιμοποιούν την ονομασια ...''Σκόπια''
Καταλαβες κυριε;
ενα Εξαιρετικό σχόλιο -απαντηση στο Καταπτυστο Λερναιο Κειμενο των Συκοφαντων της Εθνικης Αντιστασης (ΚΛΙΚ)
αποσπασμα του Σχολιου - απαντησης ( στο Βρωμικο κειμενο που θεωρει οτι οι πετρες που κουβλουσαν οι Μακρονησιωτες ηταν ... 'πολυ καλή μορφή ασκησης''
''Και όσο, ΠΡΟΦΑΝΗΣ στόχος ενορχηστρωμένων φωνών θα είναι η αποκατάσταση και η αποκάθαρση των δοσιλόγων και των (ένοπλων) συνεργατών προς όφελος των επιγόνων και απογόνων τους, με ‘αντικατάσταση’ της ιστορικής μνήμης από την αναθεωρημένη απεικόνιση των Ταγματασφαλιτών “οι αξιωματικοί (των οποίων) δεν επέτρεπαν βιαιότητες”, που έστελναν συγχαρητηρια τηλεγραφηματα στον Χιτλερ την επετειο των γενεθλιων του (Παπαδόγκωνας), που φοράγανε κουκούλες στα μπλόκα, κλπ, κλπ..
τόσο οι αντιδράσεις στη ‘θυματοποίηση’ θα πυκνώνουν.
[και μάλιστα απο ανθρώπους, όπως ο υπογράφων, που ΔΕΝ εντάσσεται στη μαχόμενη αριστερά και που σιχαίνεται το ΚΚΕ _χειρότερα_ και από τις αμαρτίες του .. ]''
Προσυπογραφω φυσικά .
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009
Ιός ΚυριακήςΤο άδοξο τέλος της αυλής των κολλητών στο μέγαρο ΜαξίμουΕνα βιβλίο του 2007 παραπέμπει σε σκάνδαλα και εικόνες που πάνε να ξεχαστούν. Ας το διαβάσουμε με μια νέα ματιά
Ιός Κυριακής
Το άδοξο τέλος της αυλής των κολλητών στο μέγαρο Μαξίμου
Ενα βιβλίο του 2007 παραπέμπει σε σκάνδαλα και εικόνες που πάνε να ξεχαστούν. Ας το διαβάσουμε με μια νέα ματιά.
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=86291
Το άδοξο τέλος της αυλής των κολλητών στο μέγαρο Μαξίμου
Ενα βιβλίο του 2007 παραπέμπει σε σκάνδαλα και εικόνες που πάνε να ξεχαστούν. Ας το διαβάσουμε με μια νέα ματιά.
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=86291
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
Αναζητώντας τα χαμένα παιδιά του Φράνκο (απο την Καθημερινη) κλικ στον τιτλο
απόσπασμα
''International Herald Tribune
Για την Εμίλια Χιρόν είναι ήδη πολύ αργά. Επί 65 χρόνια, η Εμίλια, μία μητέρα με επτά παιδιά, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μάθει τι απέγινε ο Χεσούς, ο γιος που γέννησε τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του Φράνκο. Τον γιο που της τον άρπαξαν νεογέννητο από την αγκαλιά για να τον βαπτίσουν. Εκτοτε δεν ξαναείδε το παιδί της…
«Μέχρι την τελευταία της πνοή η μητέρα μου πνιγόταν από ανησυχία επειδή αγνοούσε την τύχη του αδελφού μου. Ηθελε να συναντήσει το “χαμένο της παιδί”, αυτό που της έκλεψαν από την αγκαλιά», λέει ο Αντόνιο Πράντα Χιρόν που σήμερα έκλεισε τα 69 χρόνια. Η μητέρα του πέθανε το 2007 στα 95 της χρόνια. Ο Πράντα διηγείται ότι οι γονείς του κυνηγήθηκαν από τη αστυνομία που αναζητούσε τον αντάρτη θείο του. Ηταν και οι δύο τους αγρότες και φυλακίστηκαν όταν ο ίδιος ήταν μόλις δύο ετών. Ο χαμένος αδελφός του γεννήθηκε λίγο αργότερα.
Με άλλο όνομα
Αυτή η ιστορία αποτελεί ένα μικρό μόνο τμήμα μίας ιδιαίτερα σκοτεινής πλευράς της φρανκικής δικτατορίας που ήρθε εκ νέου στην επικαιρότητα το Νοέμβριο, όταν ο δικαστής Μπαλτάσαρ Γκαρθόν ζήτησε από τους περιφερειακούς εισαγγελείς να ερευνήσουν τι συνέβη με τα παιδιά που απήχθησαν στην προσπάθεια του καθεστώτος Φράνκο να απαλλάξει τη χώρα από τη μαρξιστική επιρροή. Κάποια παιδιά απέκτησαν διαφορετικά ονόματα από αυτά που τους είχαν δώσει οι γονείς τους ενώ οι ληξιαρχικές πράξεις γέννησής τους καταστράφηκαν. Αλλα απομακρύνθηκαν από το «Δημοκρατικό στρατόπεδο» κατά τη διάρκεια του πολέμου και επέστρεψαν –με νέες ταυτότητες– μετά τη νίκη του Φράνκο. Ιστορικοί και οργανώσεις που εκπροσωπούν τα θύματα της φρανκικής δικτατορίας υποστηρίζουν ότι εκατοντάδες παιδιά αρπάχτηκαν από τις οικογένειές τους και υιοθετήθηκαν ή κλείστηκαν σε θρησκευτικά σχολεία ή ορφανοτροφεία. «Κατά μία έννοια το παιδομάζωμα είναι το πιο συμβολικό έγκλημα της περιόδου Φράνκο», λέει ο Εμίλιο Σίλβα, πρόεδρος της Ενωσης για την Αποκατάσταση της Ιστορικής Μνήμης. «Η αρπαγή ενός παιδιού, η αφαίρεση της ίδιας του της ταυτότητας είναι αυτό που έκανε στη χώρα ο Φράνκο».
Αγνωστος ο αριθμός τους
Σε δικαστική εντολή 132 σελίδων ο Γκαρθόν ανέφερε: «Υπήρξε μία νομιμοποιημένη εξαφάνιση ανηλίκων, που απώλεσαν την ταυτότητά τους. Δεν γνωρίζουμε πόσα ήταν αυτά τα παιδιά.» Ο δικαστής υπονοεί ότι πιθανώς να υπάρχουν ακόμα και χιλιάδες «χαμένα παιδιά» αλλά οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός τους είναι μικρότερος. Ο Ρικάρ Βινιές, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και συγγραφέας ενός βιβλίου με θέμα τις γυναίκες που κρατήθηκαν στις φυλακές εκείνη την περίοδο, υποστηρίζει ότι τόσο τα έγγραφα όσο και οι προφορικές μαρτυρίες υποδεικνύουν ότι εκατοντάδες παιδιά εξαφανίστηκαν όταν χωρίστηκαν από τις μητέρες τους.''
''International Herald Tribune
Για την Εμίλια Χιρόν είναι ήδη πολύ αργά. Επί 65 χρόνια, η Εμίλια, μία μητέρα με επτά παιδιά, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μάθει τι απέγινε ο Χεσούς, ο γιος που γέννησε τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του Φράνκο. Τον γιο που της τον άρπαξαν νεογέννητο από την αγκαλιά για να τον βαπτίσουν. Εκτοτε δεν ξαναείδε το παιδί της…
«Μέχρι την τελευταία της πνοή η μητέρα μου πνιγόταν από ανησυχία επειδή αγνοούσε την τύχη του αδελφού μου. Ηθελε να συναντήσει το “χαμένο της παιδί”, αυτό που της έκλεψαν από την αγκαλιά», λέει ο Αντόνιο Πράντα Χιρόν που σήμερα έκλεισε τα 69 χρόνια. Η μητέρα του πέθανε το 2007 στα 95 της χρόνια. Ο Πράντα διηγείται ότι οι γονείς του κυνηγήθηκαν από τη αστυνομία που αναζητούσε τον αντάρτη θείο του. Ηταν και οι δύο τους αγρότες και φυλακίστηκαν όταν ο ίδιος ήταν μόλις δύο ετών. Ο χαμένος αδελφός του γεννήθηκε λίγο αργότερα.
Με άλλο όνομα
Αυτή η ιστορία αποτελεί ένα μικρό μόνο τμήμα μίας ιδιαίτερα σκοτεινής πλευράς της φρανκικής δικτατορίας που ήρθε εκ νέου στην επικαιρότητα το Νοέμβριο, όταν ο δικαστής Μπαλτάσαρ Γκαρθόν ζήτησε από τους περιφερειακούς εισαγγελείς να ερευνήσουν τι συνέβη με τα παιδιά που απήχθησαν στην προσπάθεια του καθεστώτος Φράνκο να απαλλάξει τη χώρα από τη μαρξιστική επιρροή. Κάποια παιδιά απέκτησαν διαφορετικά ονόματα από αυτά που τους είχαν δώσει οι γονείς τους ενώ οι ληξιαρχικές πράξεις γέννησής τους καταστράφηκαν. Αλλα απομακρύνθηκαν από το «Δημοκρατικό στρατόπεδο» κατά τη διάρκεια του πολέμου και επέστρεψαν –με νέες ταυτότητες– μετά τη νίκη του Φράνκο. Ιστορικοί και οργανώσεις που εκπροσωπούν τα θύματα της φρανκικής δικτατορίας υποστηρίζουν ότι εκατοντάδες παιδιά αρπάχτηκαν από τις οικογένειές τους και υιοθετήθηκαν ή κλείστηκαν σε θρησκευτικά σχολεία ή ορφανοτροφεία. «Κατά μία έννοια το παιδομάζωμα είναι το πιο συμβολικό έγκλημα της περιόδου Φράνκο», λέει ο Εμίλιο Σίλβα, πρόεδρος της Ενωσης για την Αποκατάσταση της Ιστορικής Μνήμης. «Η αρπαγή ενός παιδιού, η αφαίρεση της ίδιας του της ταυτότητας είναι αυτό που έκανε στη χώρα ο Φράνκο».
Αγνωστος ο αριθμός τους
Σε δικαστική εντολή 132 σελίδων ο Γκαρθόν ανέφερε: «Υπήρξε μία νομιμοποιημένη εξαφάνιση ανηλίκων, που απώλεσαν την ταυτότητά τους. Δεν γνωρίζουμε πόσα ήταν αυτά τα παιδιά.» Ο δικαστής υπονοεί ότι πιθανώς να υπάρχουν ακόμα και χιλιάδες «χαμένα παιδιά» αλλά οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός τους είναι μικρότερος. Ο Ρικάρ Βινιές, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και συγγραφέας ενός βιβλίου με θέμα τις γυναίκες που κρατήθηκαν στις φυλακές εκείνη την περίοδο, υποστηρίζει ότι τόσο τα έγγραφα όσο και οι προφορικές μαρτυρίες υποδεικνύουν ότι εκατοντάδες παιδιά εξαφανίστηκαν όταν χωρίστηκαν από τις μητέρες τους.''
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Tί εγραφε ο ΙΟΣ την περιοδο των ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΏΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ (Εις Βαρος των 0-Π , ΣΥΡΙΖΑ αλλά και Πασόκ ) Τι λεει ο Ιος της ''Ε''
Η νύχτα των παπαγάλων
αποπασματα
αποπασματα
''Η αρχική δημοσκοπική εκτίμηση για μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ αποδόθηκε στη γαλάζια αποχή, ενώ μόλις διαπιστώθηκε η ανακρίβεια, υποβαθμίστηκε η νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναβαθμίστηκε η κυβερνητική οριακή πλειοψηφία, χαιρετίστηκε η νίκη του ΛΑΟΣ σαν πιθανού συγκυβερνήτη, λοιδορήθηκε η αριστερά αλλά και οι νικητές Οικολόγοι. ''
''Στις 8 ώρες της εκπομπής οι δύο παρουσιαστές δεν αναφέρουν το όνομα Γιώργος Παπανδρέου. Μιλούσαν για Καραμανλή, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Οταν έκανε τη δήλωση ο κ. Παπανδρέου, ο Πρετεντέρης σχολίασε: «Ηταν πιο μετριοπαθής απ' ό,τι περίμενα και πιο μακροσκελής απ' ό,τι χρειαζόταν».
----------------------------------------------------------------------------------
Πρετεντέρης: «Σήμερα η βραδιά έχει κι ένα δεύτερο νικητή, το ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ ξαφνικά διπλασιάζει τα ποσοστά του και πρέπει... συγνώμη κύριε Καφετζόπουλε έχει και τον τρίτο νικητή, το χάλκινο μετάλλιο στους Οικολόγους, οι οποίοι ναι μεν δεν τα πήγανε όπως δείχνανε οι δημοσκοπήσεις αλλά πάντως μπαίνουν στην Ευρωβουλή. Αλλά να μείνω λίγο στο ασημένιο».
*Τσίμας: «Δεν διπλασίασε το ΛΑΟΣ τα ποσοστά του».
*Πρετεντέρης: «Κύριε Τρεμόπουλε, δεν πήγατε και πολύ καλά σήμερα».
*Τρεμόπουλος: «Από το 1% στο 4%, ανεβήκαμε 400%».
*Νικολακόπουλος: «Στη Θεσσαλονίκη απ' ό,τι φαίνεται σας περνάει το κόμμα Παπαθεμελή-Ζουράρι».
*Τρέμη: «Σαν κόμμα παρουσιάζετε μία μεγάλη ανομοιογένεια κι αυτό είναι μειονέκτημα».
*Πρετεντέρης: «Η αριστερά μπορεί να μην ελέγχεται για διαφθορά σε εθνικό επίπεδο, σε τοπικό όμως ελέγχεται».
*Πρετεντέρης: «Κύριε Πλεύρη, καλά πήγαμε ε; Το αποδίδετε, στους λαθρομετανάστες; Κάνατε άλμα».
*Τσίμας: «Δεν διπλασίασε το ΛΑΟΣ τα ποσοστά του».
*Πρετεντέρης: «Κύριε Τρεμόπουλε, δεν πήγατε και πολύ καλά σήμερα».
*Τρεμόπουλος: «Από το 1% στο 4%, ανεβήκαμε 400%».
*Νικολακόπουλος: «Στη Θεσσαλονίκη απ' ό,τι φαίνεται σας περνάει το κόμμα Παπαθεμελή-Ζουράρι».
*Τρέμη: «Σαν κόμμα παρουσιάζετε μία μεγάλη ανομοιογένεια κι αυτό είναι μειονέκτημα».
*Πρετεντέρης: «Η αριστερά μπορεί να μην ελέγχεται για διαφθορά σε εθνικό επίπεδο, σε τοπικό όμως ελέγχεται».
*Πρετεντέρης: «Κύριε Πλεύρη, καλά πήγαμε ε; Το αποδίδετε, στους λαθρομετανάστες; Κάνατε άλμα».
----------------------------------------------------------------------------------
Πρώτη ίσως φορά, τα ΜΜΕ επιδόθηκαν συστηματικά στη διαμόρφωση των συσχετισμών όχι μόνο μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας, αλλά και μεταξύ των μικρότερων δυνάμεων. Ηταν προφανές ότι η νεανική εξέγερση του Δεκέμβρη και -κυρίως- η δημοσκοπικά καταγεγραμμένη έκταση της αρχικής επιδοκιμασίας των «βιαιοτήτων» από ένα υπολογίσιμο τμήμα της κοινής γνώμης έθεταν επί τάπητος το ζήτημα της διαχείρισης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής.
Η δυσφορία μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού για τις ανθρωποφάγες επιπτώσεις και τις σκανδαλώδεις αποφύσεις του νεοφιλελευθερισμού έπρεπε να καναλιζαριστεί προς τα σωστά «άκρα», έτσι ώστε ν' αποφευχθεί ο μετασχηματισμός της σ' ένα ριζοσπαστικό διεκδικητικό κίνημα.
**Προνομιακός αποδέκτης αυτής της παρέμβασης υπήρξε κυρίως το ΛΑΟΣ, που μετατράπηκε εν μια νυκτί στο αγαπημένο πουλέν των ΜΜΕ του «μεσαίου χώρου». Χαρακτηριστικό δείγμα, η υμνητική συνέντευξη της Νίκης Τζαβέλα από το «Βήμα» (24/5/09).
*Η επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Καρατζαφέρη «στριμώχτηκε» εκεί με ερωτήσεις του τύπου «ως έμπειρη οικονομολόγος θεωρείται [sic] ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σωστά την οικονομική κρίση;», το δυσκολότερο δε ερώτημα στο οποίο εκλήθη ν' απαντήσει ήταν: «Πώς συμβιβάζεστε εσείς, μια φιλελεύθερη κεντροδεξιά και κοσμοπολίτισσα, με το ΛΑΟΣ που πρεσβεύει τον εθνοκεντρισμό;»
* Ο χαρακτηρισμός του ΛΑΟΣ ως ακροδεξιού θεωρείται, άλλωστε, πια «εξτρεμισμός» από τη συντριπτική πλειοψηφία των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Μετά τις εκλογές, μια ανάλογη τάση παρατηρείται δε και όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των αδελφών ευρωπαϊκών κομμάτων, που μέχρι προ τινος αποκαλούνταν «ακροδεξιά», «ρατσιστικά» ή «φασιστικά».
Τώρα μεταβαπτίζονται σε απλούς «ευρωσκεπτικιστές», που τυγχάνει να «επικεντρώνουν την πολιτική τους στο μεταναστευτικό» (ΝΕΤ 9/6).
Η δυσφορία μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού για τις ανθρωποφάγες επιπτώσεις και τις σκανδαλώδεις αποφύσεις του νεοφιλελευθερισμού έπρεπε να καναλιζαριστεί προς τα σωστά «άκρα», έτσι ώστε ν' αποφευχθεί ο μετασχηματισμός της σ' ένα ριζοσπαστικό διεκδικητικό κίνημα.
**Προνομιακός αποδέκτης αυτής της παρέμβασης υπήρξε κυρίως το ΛΑΟΣ, που μετατράπηκε εν μια νυκτί στο αγαπημένο πουλέν των ΜΜΕ του «μεσαίου χώρου». Χαρακτηριστικό δείγμα, η υμνητική συνέντευξη της Νίκης Τζαβέλα από το «Βήμα» (24/5/09).
*Η επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Καρατζαφέρη «στριμώχτηκε» εκεί με ερωτήσεις του τύπου «ως έμπειρη οικονομολόγος θεωρείται [sic] ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σωστά την οικονομική κρίση;», το δυσκολότερο δε ερώτημα στο οποίο εκλήθη ν' απαντήσει ήταν: «Πώς συμβιβάζεστε εσείς, μια φιλελεύθερη κεντροδεξιά και κοσμοπολίτισσα, με το ΛΑΟΣ που πρεσβεύει τον εθνοκεντρισμό;»
* Ο χαρακτηρισμός του ΛΑΟΣ ως ακροδεξιού θεωρείται, άλλωστε, πια «εξτρεμισμός» από τη συντριπτική πλειοψηφία των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Μετά τις εκλογές, μια ανάλογη τάση παρατηρείται δε και όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των αδελφών ευρωπαϊκών κομμάτων, που μέχρι προ τινος αποκαλούνταν «ακροδεξιά», «ρατσιστικά» ή «φασιστικά».
Τώρα μεταβαπτίζονται σε απλούς «ευρωσκεπτικιστές», που τυγχάνει να «επικεντρώνουν την πολιτική τους στο μεταναστευτικό» (ΝΕΤ 9/6).
-----------------------------------------------------------
**Ανάλογη παρέμβαση των ΜΜΕ σημειώθηκε και απέναντι στις δυνάμεις της αριστεράς. Ηδη μέσα στο Δεκέμβρη ανατράπηκε πλήρως ο μιντιακός συσχετισμός που, από τις αρχές του '90 και με βραχύβιες μόνο εξαιρέσεις, ευνοούσε κατά κανόνα τον «επικοινωνιακότερο» ΣΥΝ απέναντι στο «απολιθωμένο» ΚΚΕ. Είδαμε έτσι ξαφνικά το κόμμα της κυρίας Παπαρήγα να προβάλλεται ομόθυμα, ακόμη κι από ΜΜΕ με άκρως αντικομμουνιστική παράδοση, σαν η «καλή», «φερέγγυα» και (κυρίως) «υπεύθυνη» εκδοχή της αριστεράς, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιούνταν με βάση την πιο κλασική επιχειρηματολογία περί «αναρχοκομμουνισμού» και καλούνταν διαρκώς ν' απολογηθεί για τη δημοσκοπική κάμψη του - σε σχέση όχι με τα πραγματικά ποσοστά του το 2007, αλλά με το εξίσου δημοσκοπικό «μπουμ» της άνοιξης του 2008.
* Ο αντιευρωπαϊσμός μιας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε έτσι σε μείζονα «αδυναμία» του ψηφοδελτίου του, τη στιγμή που οι αντίστοιχες απόψεις του ΚΚΕ όχι μόνο δεν θεωρούνταν προβληματικές αλλά, αντίθετα, επιβραβεύονταν ως δείγμα «συνέπειας».
* Ο αντιευρωπαϊσμός μιας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε έτσι σε μείζονα «αδυναμία» του ψηφοδελτίου του, τη στιγμή που οι αντίστοιχες απόψεις του ΚΚΕ όχι μόνο δεν θεωρούνταν προβληματικές αλλά, αντίθετα, επιβραβεύονταν ως δείγμα «συνέπειας».
---------------------------------------------------------------------------------------------
Παρόμοιοι επικοινωνιακοί χειρισμοί σημειώθηκαν όσον αφορά και τους Οικολόγους Πράσινους.
* Οσο υπήρχε η εκτίμηση ότι θα αποσπάσουν απλώς φιλοευρωπαϊκές οικολογικές (κι ενδεχομένως αντιεθνικιστικές) ψήφους απ' τη ριζοσπαστική αριστερά, η παρουσίασή τους ήταν: «Οι Πράσινοι είναι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ», μας διαβεβαίωνε π.χ. το «Βήμα» (16/5), «μόνο που δεν τρώνε τα μουστάκια τους, δεν τσακώνονται για την καρέκλα, ούτε για τη σειρά στο ψηφοδέλτιο».
Παπαγάλοι κάθε τύπου
* Ακόμη πιο υμνητική ήταν η κάλυψη από το «Πρώτο Θέμα» (17/5), εστιασμένη σε «τέσσερα νέα παιδιά που έχουν κάνει πράξη την οικολογική συνείδηση» και «ρίχνονται στη μάχη των εκλογών όχι για να παλέψουν για την πολιτική καριέρα, αλλά για την ποιότητα ζωής σ' ένα καθαρό περιβάλλον».
* Μόλις, όμως, φάνηκε πως οι Πράσινοι διεμβολίζουν όχι μόνο την αριστερά, αλλά και τα κόμματα του «μεσαίου χώρου» (με πρώτη την παραπαίουσα Ν.Δ.), έντυπα και τηλεοπτικά ΜΜΕ θυμήθηκαν ξαφνικά τις (δημόσιες και γνωστές εδώ και δεκαετίες) αντιεθνικιστικές θέσεις του κ. Τρεμόπουλου.
* Στις σχετικές «αποκαλύψεις» μπορεί να πρωτοστάτησαν η «Ελεύθερη Ωρα» κι η «Espresso», οι πρώην θαυμαστές των Οικολόγων δεν έμειναν όμως κι αυτοί πίσω: «Εθνική μειοδοσία με... οικολογικό μανδύα. Οργή και αγανάκτηση για τον "σούπερ σταρ των Οικολόγων"» ξεσπάθωσε τρισέλιδα το «Πρώτο Θέμα» (31/5), προβάλλοντας ταυτόχρονα τα αντίπαλα «οικολογικά» ψηφοδέλτια του Βεργή («Η καλτ φιγούρα που πρωτοπόρησε κάνοντας την Οικολογία κόμμα») και του Παπανικόλα («Ο "Πράσινος" που ζητά να κοπούν οι βουλευτικοί μισθοί»).
* Το «Βήμα», πάλι, ανακάλυψε κι εδώ εσωτερικά προβλήματα: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι σούβλισαν τον... Διάκο. "Στο ψυγείο" έβαλε η ηγεσία του κόμματος το ιστορικό στέλεχος του περιβαλλοντικού κινήματος» (28/5).
* 14/6/2009
* Οσο υπήρχε η εκτίμηση ότι θα αποσπάσουν απλώς φιλοευρωπαϊκές οικολογικές (κι ενδεχομένως αντιεθνικιστικές) ψήφους απ' τη ριζοσπαστική αριστερά, η παρουσίασή τους ήταν: «Οι Πράσινοι είναι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ», μας διαβεβαίωνε π.χ. το «Βήμα» (16/5), «μόνο που δεν τρώνε τα μουστάκια τους, δεν τσακώνονται για την καρέκλα, ούτε για τη σειρά στο ψηφοδέλτιο».
Παπαγάλοι κάθε τύπου
* Ακόμη πιο υμνητική ήταν η κάλυψη από το «Πρώτο Θέμα» (17/5), εστιασμένη σε «τέσσερα νέα παιδιά που έχουν κάνει πράξη την οικολογική συνείδηση» και «ρίχνονται στη μάχη των εκλογών όχι για να παλέψουν για την πολιτική καριέρα, αλλά για την ποιότητα ζωής σ' ένα καθαρό περιβάλλον».
* Μόλις, όμως, φάνηκε πως οι Πράσινοι διεμβολίζουν όχι μόνο την αριστερά, αλλά και τα κόμματα του «μεσαίου χώρου» (με πρώτη την παραπαίουσα Ν.Δ.), έντυπα και τηλεοπτικά ΜΜΕ θυμήθηκαν ξαφνικά τις (δημόσιες και γνωστές εδώ και δεκαετίες) αντιεθνικιστικές θέσεις του κ. Τρεμόπουλου.
* Στις σχετικές «αποκαλύψεις» μπορεί να πρωτοστάτησαν η «Ελεύθερη Ωρα» κι η «Espresso», οι πρώην θαυμαστές των Οικολόγων δεν έμειναν όμως κι αυτοί πίσω: «Εθνική μειοδοσία με... οικολογικό μανδύα. Οργή και αγανάκτηση για τον "σούπερ σταρ των Οικολόγων"» ξεσπάθωσε τρισέλιδα το «Πρώτο Θέμα» (31/5), προβάλλοντας ταυτόχρονα τα αντίπαλα «οικολογικά» ψηφοδέλτια του Βεργή («Η καλτ φιγούρα που πρωτοπόρησε κάνοντας την Οικολογία κόμμα») και του Παπανικόλα («Ο "Πράσινος" που ζητά να κοπούν οι βουλευτικοί μισθοί»).
* Το «Βήμα», πάλι, ανακάλυψε κι εδώ εσωτερικά προβλήματα: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι σούβλισαν τον... Διάκο. "Στο ψυγείο" έβαλε η ηγεσία του κόμματος το ιστορικό στέλεχος του περιβαλλοντικού κινήματος» (28/5).
* 14/6/2009
Τι ηταν συμφωνα με καποιους η Μακρονησος :''Η τιμωρία άλλων ήταν να σπάζουν πέτρα γιά να κτιστούν νέα κτίρια, μιά πολύ καλή μορφή άσκησης γιά νέους –άσχετα αν τότε δεν το αντιλαμβάνονταν.
'''Ούτε ένα σχόλιο συμπαθειας από ανθρώπους της Αριστεράς που υποτίθεται ότι είναι η παράταξη του ανθρωπισμού και της προόδου, που κλαίει και οδύρεται γιά 60 τόσα χρόνια, και καλά κάνει, γιά την Μακρόνησο που μπροστά στο Μπεζεστένι ήταν παιδική χαρά (σύμφωνα με δική του μαρτυρία, ο Μίκης Θεοδωράκης έπαιρνε άδειες εξόδου να πάει στην Αθήνα να αγοράσει υλικά γιά να γράφει τη μουσική του. Η τιμωρία άλλων ήταν να σπάζουν πέτρα γιά να κτιστούν νέα κτίρια, μιά πολύ καλή μορφή άσκησης γιά νέους –άσχετα αν τότε δεν το αντιλαμβάνονταν. Το κυριότερο, οι κλεισμένοι στην Μακρόνησο γλύτωσαν τον θάνατο που πολύ πιθανόν θα συναντούσαν αν έβγαιναν στο βουνό με τον λεγόμενο ΔΣΕ)''
απο εδώ http://panosz.wordpress.com/2009/09/11/civil_war-23/#comment-68688
ΟΥΔΕΝ ΣΧΌΛΙΟΝ
απο εδώ http://panosz.wordpress.com/2009/09/11/civil_war-23/#comment-68688
ΟΥΔΕΝ ΣΧΌΛΙΟΝ
Το Πιθάρι των Δαναΐδων
Το Πιθάρι των Δαναΐδων
(αναδημοσιευση απο http://rednet-thess.blogspot.com/2009/08/blog-post_7999.html
του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*
Θυμίζει τον μύθο των Δαναΐδων η ματαιοπονία της κυβέρνησης να γεμίσει το «τρύπιο πιθάρι» των οικονομικών του κράτους, καταφεύγοντας στο δανεισμό και την επιβολή νέων φόρων, που ωθούν σε ακόμα βαθύτερη ύφεση την οικονομία, σύμφωνα και με τις πρόσφατες εκθέσεις–«θεραπείες σοκ» των ΟΟΣΑ-ΔΝΤ.
Ήδη έχει δανειστεί μέσα σε έξι μήνες το 130% του ετήσιου στόχου, πράγμα που αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ, ενώ το ετήσιο κόστος των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους έχει ξεπεράσει τα 12 δις ευρώ.
Στον κατήφορο του δανεισμού έχουν σπρώξει οι διοικήσεις-παρακολουθήματα της κυβέρνησης τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ΟΤΑ: στα μεν πρώτα χρωστάει 12,6 δις ευρώ, ενώ η εισφοροδιαφυγή των ιδιωτών αγγίζει τα 8,5 δις ευρώ. Στους δεύτερους 1,711 δις ευρώ από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους.
Χαράς ευαγγέλια για τις τράπεζες οι οποίες σπεύδουν να βουλώσουν με το αζημίωτο τις «μαύρες» και «άσπρες τρύπες» των ΟΤΑ, που κατέχουν τα πρωτεία στη διαφθορά και στη «διαρροή προς άγνωση κατεύθυνση» του δημόσιου χρήματος – σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζή. Παρά το νόμο 3697/2008, που υποτίθεται ότι βάζει τάξη και ενισχύει τη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά, στους ΟΤΑ βασιλεύει η κακοδιοίκηση και η κακοδιαχείριση, με το σύνολο σχεδόν των δημοτικών επιχειρήσεων να μαστίζονται από ελλείμματα και να προσφέρουν ελλιπείς υπηρεσίες στους πολίτες.
Γι’ αυτό αποτελούν μνημείο κυνισμού και δημαγωγίας οι θριαμβολογίες του δημάρχου Θεσσαλονίκης ότι εξασφάλισε δάνειο–«κελεπούρι» από την τράπεζα Πειραιώς, για το οποίο, μάλιστα, «θα μας ευγνωμονούν τα δημοτικά συμβούλια του μέλλοντος»(!).
Φαίνεται ότι η συντηρητική Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης έχει υιοθετήσει την τελευταία «έκδοση» της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του «λιγότερου κράτους», που είναι πολύ της μόδας στις ΗΠΑ: το «κράτος παιδονόμο», που αντιμετωπίζει τους πολίτες ως άμυαλα νήπια και αντί να τους προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες, προτιμάει να τους πουλά «πράσινα άλογα» - όρα τα «πράσινα» αυτοκίνητα των Σουφλιά και Σια.
Μπροστά στο γκροτέσκο και ανθρωποφάγο αυτό θέατρο της εξουσίας κανείς δεν μπορεί να παραμένει απαθής θεατής ή να εξαντλείται σε κραυγές αγανάκτησης. Πρέπει να γίνει, κατά την παροιμιώδη όσο και επίκαιρη ρήση του Μαρξ, «ο νεκροθάφτης» ενός παρακμασμένου, φαύλου συστήματος που προσβάλλει ακόμη και τη νοημοσύνη μας.
*Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης – tmitafidis@gmail.com
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», 3-8-09
(αναδημοσιευση απο http://rednet-thess.blogspot.com/2009/08/blog-post_7999.html
του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*
Θυμίζει τον μύθο των Δαναΐδων η ματαιοπονία της κυβέρνησης να γεμίσει το «τρύπιο πιθάρι» των οικονομικών του κράτους, καταφεύγοντας στο δανεισμό και την επιβολή νέων φόρων, που ωθούν σε ακόμα βαθύτερη ύφεση την οικονομία, σύμφωνα και με τις πρόσφατες εκθέσεις–«θεραπείες σοκ» των ΟΟΣΑ-ΔΝΤ.
Ήδη έχει δανειστεί μέσα σε έξι μήνες το 130% του ετήσιου στόχου, πράγμα που αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ, ενώ το ετήσιο κόστος των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους έχει ξεπεράσει τα 12 δις ευρώ.
Στον κατήφορο του δανεισμού έχουν σπρώξει οι διοικήσεις-παρακολουθήματα της κυβέρνησης τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ΟΤΑ: στα μεν πρώτα χρωστάει 12,6 δις ευρώ, ενώ η εισφοροδιαφυγή των ιδιωτών αγγίζει τα 8,5 δις ευρώ. Στους δεύτερους 1,711 δις ευρώ από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους.
Χαράς ευαγγέλια για τις τράπεζες οι οποίες σπεύδουν να βουλώσουν με το αζημίωτο τις «μαύρες» και «άσπρες τρύπες» των ΟΤΑ, που κατέχουν τα πρωτεία στη διαφθορά και στη «διαρροή προς άγνωση κατεύθυνση» του δημόσιου χρήματος – σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζή. Παρά το νόμο 3697/2008, που υποτίθεται ότι βάζει τάξη και ενισχύει τη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά, στους ΟΤΑ βασιλεύει η κακοδιοίκηση και η κακοδιαχείριση, με το σύνολο σχεδόν των δημοτικών επιχειρήσεων να μαστίζονται από ελλείμματα και να προσφέρουν ελλιπείς υπηρεσίες στους πολίτες.
Γι’ αυτό αποτελούν μνημείο κυνισμού και δημαγωγίας οι θριαμβολογίες του δημάρχου Θεσσαλονίκης ότι εξασφάλισε δάνειο–«κελεπούρι» από την τράπεζα Πειραιώς, για το οποίο, μάλιστα, «θα μας ευγνωμονούν τα δημοτικά συμβούλια του μέλλοντος»(!).
Φαίνεται ότι η συντηρητική Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης έχει υιοθετήσει την τελευταία «έκδοση» της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του «λιγότερου κράτους», που είναι πολύ της μόδας στις ΗΠΑ: το «κράτος παιδονόμο», που αντιμετωπίζει τους πολίτες ως άμυαλα νήπια και αντί να τους προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες, προτιμάει να τους πουλά «πράσινα άλογα» - όρα τα «πράσινα» αυτοκίνητα των Σουφλιά και Σια.
Μπροστά στο γκροτέσκο και ανθρωποφάγο αυτό θέατρο της εξουσίας κανείς δεν μπορεί να παραμένει απαθής θεατής ή να εξαντλείται σε κραυγές αγανάκτησης. Πρέπει να γίνει, κατά την παροιμιώδη όσο και επίκαιρη ρήση του Μαρξ, «ο νεκροθάφτης» ενός παρακμασμένου, φαύλου συστήματος που προσβάλλει ακόμη και τη νοημοσύνη μας.
*Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης – tmitafidis@gmail.com
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», 3-8-09
Kabuli kid
ρώτη Προβολή στην Θεσσαλονίκη: 24-09-2009 |
Στην πόλη της Kabul που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά από τις μάχες 25 χρόνων, ο ταξιτζήςKhaled παίρνει στο αυτοκίνητό του μία γυναίκα με το μωρό της. Το πρόσωπο της γυναίκας είναι καλυμμένο από μία μπλε μπούργκα. Παζαρεύουν για την τιμή, συμφωνούν, και το ταξί ξεκινά. Όταν φθάνει στο προορισμό του η γυναίκα βγαίνει από το αυτοκίνητο αφήνοντας πίσω το μωρό. Πώς θα μπορέσει ο Khaled να βρει τη μητέρα του μωρού; Ρωτά φίλους και αγνώστους στο δρόμο. Επιστρέφει στο σημείο όπου την πήρε με το ταξί αλλά δε βρίσκει κανένα ίχνος της. Νιώθει όμως υπεύθυνος για το μωρό που έχει στα χέρια του.Σκηνοθεσία:Barmak Akram
Πρωταγωνιστούν: Hadji Gul, Valéry Schatz, Amélie Glenn, Mohammad Chafi Sahel, Helena Alam
Υποσχέσεις μετά την εξέγερση των «αθλίων»(απο την Ε)
Μετά τις 11 το βράδυ της Τρίτης αποκαταστάθηκε η ηρεμία στον υπό κατάληψη χώρο του κέντρου κράτησης της Παγανής όπου από το μεσημέρι οι περίπου 800 μετανάστες που κρατούνταν εκεί πραγματοποίησαν εξέγερση διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους.
Οι κρατούμενοι μετανάστες φώναζαν ρυθμικά συνθήματα, ενώ έκαψαν στρώματα και γέμισαν με σωρούς από σκουπίδια το προαύλιο του κέντρου κράτησης τα οποία -ας σημειωθεί- πετούσαν μέσα από τους θαλάμους.
Ενα από τα σοβαρότερα ζητήματα που οι μετανάστες έθεταν και έχει σχέση με τις συνθήκες κράτησής τους ήταν η έλλειψη προαυλισμού το τελευταίο διάστημα. Παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της Αστυνομίας ότι θα επιτρέπει τον προαυλισμό κάθε μέρα σε όλους τους θαλάμους, αυτό δεν εφαρμόζεται πάντα. Χθες η Αστυνομία δεσμεύτηκε εκ νέου ότι θα φροντίσει για τον συχνότερο προαυλισμό των μεταναστών.
Οι μετανάστες επέστρεψαν προχθές το βράδυ μόνοι τους στα κελιά αφού τους δόθηκαν οι δεσμεύσεις ότι χθες θ' απελευθερώνονταν τουλάχιστον 150 άτομα, ενώ θα επισπευσθούν οι διαδικασίες για ν' απελευθερωθούν και οι υπόλοιποι.
Τα προβλήματα ωστόσο στο κέντρο κράτησης της Παγανής παραμένουν ασφυκτικά καθώς παρά τις δεσμεύσεις του υπουργείου Εσωτερικών ότι θα σταλούν χρήματα για τις ήδη εκκρεμούσες οφειλές του Κέντρου, τα χρήματα ακόμη δεν έχουν φτάσει. Το κλείσιμο του κέντρου κράτησης της Παγανής ζήτησε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που επισκέφτηκε την Τρίτη το κέντρο κράτησης της Παγανής.
----------------------------------
Το δικό μου σχόλιο: Καλα ρε .. Στοιβαζετε
800 ανθρωπους εκει οπου χωρανε μετα βιας 300..
Βρε Περαν των αλλων Δεν εχετε ακουσει για την επιδημια Γριπης;
(εκτος αν δεν ειναι απλώς Στρατοπεδο συγκεντρωσης αλλά Εξοντωσης '')
Παιδιά . Πρεπει Οπωσδηποτε να Φυγουν
Οχι οι μεταναστες ..
Αλλά η ΔΕΞΙΑ
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009
περι Αριστεράς , Πρασίνων , Βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβια κλπ (παλιο σχολιο )
Δεν γνωρισα κανενα οικολογο ή αριστερο στην Ελλάδα που να υποστηριξε τους βομβαρδισμους στη Σερβια , (ευτυχώς)
Αλλά γνωριζω οτι ενα τμημα των Πρασινων αλλά και της Αριστεράς της Υπολοιπης Ευρώπης Υποστηριξε τους Βομβαρδισμους (Δυστυχως)
Αντιστροφα :
Δεν γνωρισα πολλους Αριστερους -παρα ελαχιστους- που να καταδικασαν τις σφαγες που υπεστησαν οι Βοσνιοι μουσουλμανοι απο τον Καραζιτς και Μιλοσεβιτς (Δυστυχώς)
Ενώ αντιθετα Γνωριζω οτι η συντριπτική πλειοψηφια τοσο της Αριστεράς οσο και των Πρασινων στην υπολοιπη Ευρώπη ησαν συγκλονισμενοι και εξαγριωμενοι απο τις σφαγές αυτές (ευτυχώς)
Νοσφερατος
Σεπτεμβρίου 7, 2007 στο 2:11 πμ
για την άνοδο του δεξιού λαϊκισμού
Σύμφωνα με την (πολιτική κοινωνιολογο )Chantal Mouffe η άνοδος του δεξιού λαϊκισμού συνδέεται άμεσα με τη μεταπολιτική συναίνεση στο κέντρο που απονευρώνει τον δημοκρατικό ορίζονται των δυτικών κοινωνιών «κάτι που , δίνει την ευκαιρία σε ένα σωρό ξενοφοβικούς ακροδεξιούς πολιτικούς σχηματισμούς να καλύψουν το κενό και να προσπαθήσουν να επιβάλλουν τη δική τους αναπολιτικοποιηση να αυτοπροβάλλονται ως η μόνη δύναμη που εκφράζει πραγματικά τον «λαό» απέναντι στο σικέ παιχνίδι της πολιτικής ολιγαρχίας και των δυνάμεων της αγοράς »
Η σχετική παρατήρηση του slavoj zizek είναι απολύτως συναφής με την ανάλυση της Mouffe «η διαχωριστική γραμμή δεν βρίσκεται πλέον μεταξύ της αριστεράς και δεξιάς αλλά μεταξύ ολόκληρου του πεδίου της μετριοπαθούς » μεταπολιτικής και της ακροδεξιάς αναπολιτικοποιησης »
*Γιαννης Σταυρακακης Πρόλογοςστο Chantal Mouffe , To Δημοκρατικό Παραδοξο Μτφ Αλέξανδρος Κιουπκιολης Εκδοσεις Πολις Αθηνα 2004
Η σχετική παρατήρηση του slavoj zizek είναι απολύτως συναφής με την ανάλυση της Mouffe «η διαχωριστική γραμμή δεν βρίσκεται πλέον μεταξύ της αριστεράς και δεξιάς αλλά μεταξύ ολόκληρου του πεδίου της μετριοπαθούς » μεταπολιτικής και της ακροδεξιάς αναπολιτικοποιησης »
*Γιαννης Σταυρακακης Πρόλογοςστο Chantal Mouffe , To Δημοκρατικό Παραδοξο Μτφ Αλέξανδρος Κιουπκιολης Εκδοσεις Πολις Αθηνα 2004
Δεξιά, Αριστερά, Οικολογία και Ρεάλ (A)πολιτίκ
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
Οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουν τους Ρομά
Περιοδεία της κ. Β. Τσακίρη και του "δάσκαλου των τσιγγάνων" Κλιμάκιο με επικεφαλής την κ. Βασιλική Τσακίρη, υποψήφια βουλευτή των Οικολόγων Πράσινων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ξεκινάει αύριο, Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου, περιοδεία στη Β. Ελλάδα για να επισκεφτεί οικισμούς με άτομα τσιγγάνικης καταγωγής. Η κ. Βασιλική Τσακίρη γεννήθηκε το 1975 και είναι βιωματική παιδαγωγός αναλφάβητων τσιγγάνικης καταγωγής και ατόμων με ειδικές ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.). Αν και έχει στερηθεί εκ γενετής την όρασή της, η Βασιλική αφιέρωσε τη ζωή της στον εθελοντισμό και στην κοινωνική προσφορά προς τις νέες μητέρες. Για την προσφορά στην καινοτομία και τον εθελοντισμό βραβεύθηκε το 2008 από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Το κλιμάκιο συνοδεύεται από τον κ. Θανάση Νικολαϊδη, γνωστό και ως "δάσκαλο των τσιγγάνων". Ο κ. Νικολαϊδης, επίσης, έχει διδάξει ελληνικά και στους Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου. Πρώτος σταθμός της περιοδείας είναι ο Δενδροπόταμος, τον οποίο θα επισκεφτούν αύριο στις 9:00 μαζί με υποψηφίους βουλευτές της Θεσσαλονίκης και τον ευρωβουλευτή του κόμματος Μιχάλη Τρεμόπουλο, ο οποίος κλείνει το ψηφοδέλτιο Επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων. Το απόγευμα στις 7 θα παραστεί στα εγκαίνια των γραφείων των Οικολόγων Πράσινων στη γωνία Πλάτωνος 1 και Εγνατία.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι η ύπαρξη των Ρομά (τσιγγάνων) είναι πλούτος για την κοινωνία. Γι’ αυτό υποστηρίζουν την προσαρμογή των πολιτικών και πρακτικών σε όλα τα επίπεδα, ώστε να εξαλειφθούν οι διακρίσεις απέναντί τους και να καταργηθούν τα στερεότυπα που έχουν αναπτυχθεί. Ιδιαίτερη σημασία έχει η εξασφάλιση πρόσβασης για όλα τα μέλη της κοινότητας των Ρομά (τσιγγάνων) στην προληπτική ιατρική αλλά και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την κατάλληλη εκπαίδευση, τη στέγαση, την καθαριότητα και υγιεινή, το πόσιμο-ασφαλές νερό και την αποχέτευση μέσα από οργανωμένα και με την αναγκαία κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία προγράμματα.
Απορρίπτουμε την πελατειακή αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων και την αναποτελεσματική χρήση ή σπατάλη τους που τελικά δεν βοηθάει την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ρομά. Οι τσιγγάνοι και άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες μπορούν να συμβάλλουν με την κατάλληλη ενημέρωση και στήριξη στην αποτελεσματική οργάνωση των προγραμμάτων ανακύκλωσης κι επαναχρησιμοποίησης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων και άλλων ανακυκλώσιμων υλικών, με τήρηση περιβαλλοντικών προδιαγραφών.
Το κλιμάκιο συνοδεύεται από τον κ. Θανάση Νικολαϊδη, γνωστό και ως "δάσκαλο των τσιγγάνων". Ο κ. Νικολαϊδης, επίσης, έχει διδάξει ελληνικά και στους Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου. Πρώτος σταθμός της περιοδείας είναι ο Δενδροπόταμος, τον οποίο θα επισκεφτούν αύριο στις 9:00 μαζί με υποψηφίους βουλευτές της Θεσσαλονίκης και τον ευρωβουλευτή του κόμματος Μιχάλη Τρεμόπουλο, ο οποίος κλείνει το ψηφοδέλτιο Επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων. Το απόγευμα στις 7 θα παραστεί στα εγκαίνια των γραφείων των Οικολόγων Πράσινων στη γωνία Πλάτωνος 1 και Εγνατία.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι η ύπαρξη των Ρομά (τσιγγάνων) είναι πλούτος για την κοινωνία. Γι’ αυτό υποστηρίζουν την προσαρμογή των πολιτικών και πρακτικών σε όλα τα επίπεδα, ώστε να εξαλειφθούν οι διακρίσεις απέναντί τους και να καταργηθούν τα στερεότυπα που έχουν αναπτυχθεί. Ιδιαίτερη σημασία έχει η εξασφάλιση πρόσβασης για όλα τα μέλη της κοινότητας των Ρομά (τσιγγάνων) στην προληπτική ιατρική αλλά και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την κατάλληλη εκπαίδευση, τη στέγαση, την καθαριότητα και υγιεινή, το πόσιμο-ασφαλές νερό και την αποχέτευση μέσα από οργανωμένα και με την αναγκαία κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία προγράμματα.
Απορρίπτουμε την πελατειακή αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων και την αναποτελεσματική χρήση ή σπατάλη τους που τελικά δεν βοηθάει την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ρομά. Οι τσιγγάνοι και άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες μπορούν να συμβάλλουν με την κατάλληλη ενημέρωση και στήριξη στην αποτελεσματική οργάνωση των προγραμμάτων ανακύκλωσης κι επαναχρησιμοποίησης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων και άλλων ανακυκλώσιμων υλικών, με τήρηση περιβαλλοντικών προδιαγραφών.
Ας Περπατήσω.(klik)
ενα ποιημα απο την Air
Στην ομορφιά ας περπατήσω...
αποσπασμα: ''Ολημερίς ας περπατήσω...
Διαμέσου των εναλλασσόμενων εποχών ας περπατήσω,,,
Όμορφα θα αποκτήσω ξανά...
Στο σημαδεμένο με γύρη μονοπάτι ας περπατήσω...
Με ακρίδες γύρω από τα πόδια μου ας περπατήσω...
Στην ομορφιά ας περπατήσω...
Ολημερίς ας περπατήσω...
Διαμέσου των εναλλασσόμενων εποχών ας περπατήσω,,,
Όμορφα θα αποκτήσω ξανά...
Στο σημαδεμένο με γύρη μονοπάτι ας περπατήσω...
Με ακρίδες γύρω από τα πόδια μου ας περπατήσω...
Στην ομορφιά ας περπατήσω...''
Ολημερίς ας περπατήσω...
Διαμέσου των εναλλασσόμενων εποχών ας περπατήσω,,,
Όμορφα θα αποκτήσω ξανά...
Στο σημαδεμένο με γύρη μονοπάτι ας περπατήσω...
Με ακρίδες γύρω από τα πόδια μου ας περπατήσω...
Το 1/3 του χρόνου του ΙΧ κάνει ο ποδηλάτης στο κέντρο της πόλης!
Με αφορμή την εβδομάδα κινητικότητας οι Οικολόγοι Πράσινοι Θεσσαλονίκης διοργανώσαμε την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου: «Κόντρες» στο κέντρο της Πόλης - Ποδήλατο vs Αυτοκίνητο vs Mέσα Μαζικής Μετακίνησης Οι διαγωνιζόμενοι ξεκίνησαν στις 9.10 το πρωί με αφετηρία τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης και με στόχο να φτάσουν στην κεντρική πύλη της ΔΕΘ στην Οδό Εγνατίας. Σε μία απόσταση 2,5 χλμ ο ποδηλάτης έφτασε σε 7' 19'' ενώ ο πεζός που μετακινήθηκε με την αστική συγκοινωνία χρειάστηκε 12' 46''. Ο χρόνος του ΙΧ (συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου για στάθμευση) ήταν 20' 32''. Η μετακίνηση με το ΙΧ στοίχισε 4,5 ευρώ, με δεδομένο ότι το κόστος στάθμευσης υπολογίστηκε μόνο για μία ώρα, την ώρα που ο πεζός ξόδεψε 50 λεπτά και φυσικά ο ποδηλάτης μετακινήθηκε δωρεάν. Ο χρόνος στάθμευσης για το ΙΧ ήταν 11΄13'', την ώρα που πεζός και ποδηλάτης είχαν μηδενικό χρόνο στάθμευσης. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι ενώ πεζός και ποδηλάτης διέσχισαν απόσταση 2,5 χλμ, ο οδηγός του αυτοκινήτου αναγκάστηκε να κάνει συνολικά 3,5 χλμ. Στα συνολικά οφέλη που αναδεικνύονται, πέρα από το κόστος, είναι η μικρή κατάληψη χώρου και η μηδενική ρύπανση από τον πεζό και τον ποδηλάτη, σε αντίθεση με το ΙΧ. Σημαντικά ταχύτερος θα ήταν ο ρυθμός της αστικής συγκοινωνίας αν υπήρχε λεωφορειόδορμος στην Εγνατία οδό, καθώς επίσης αξιοσημείωτη είναι και η έλλειψη σχεδιασμού στην συγκεκριμένη οδό για ποδηλατόδρομους. Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι το πείραμα θα επαναληφθεί την Τετάρτη 30/09 με αφετηρία την οδό Μαρτίου και τερματισμό την οδό Αριστοτέλους και θα μπορεί να συμμετάσχει όλος ο κόσμος και με όποιο μέσον θέλει. Θα υπάρχουν έπαθλα (ποδήλατο, φανέλες των οικολόγων κ.α.) . Οι εκκινήσεις θα γίνονται από τις 9.00 το πρωί έως τις 12.00 το μεσημέρι (έτσι θα έχουμε και με διαφορετικές ώρες αιχμής κάποια στοιχεία)
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009
ΣΙΝΕΜΑ: Giuseppe Tornatore.
Gilberto Idonea in “Malèna” di
Giuseppe Tornatore.
http://www.youtube.com/watch?v=N3FXOIyyNz8http://www.youtube.com/watch?v=ciNObOzaHSA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=IPwX6PPSfPM&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=hYc5WrwA1xE&feature=related
L’uomo delle stelle” Tornatore girato a Monterosso Almo (RG)
http://www.youtube.com/watch?v=jSpzO5BbGvkL’Uomo delle Stelle - Trailer
http://www.youtube.com/watch?v=GhcU1TnfGxI&feature=related
Nuovo Cinema Paradiso,1988 Tornatore.Sicilia Terra maligna.
http://www.youtube.com/watch?v=KVAJ_bQ7jag
http://www.youtube.com/watch?v=DqCF7xxzHuc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Q8Ez6BiAxS4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=xL7LER44IHA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=RYWp4xpQItw&feature=relatedhttp://www.youtube.com/watch?v=E4dbnliq79M&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=3M8I6LuQnNo&feature=related
Σχόλιο από Νοσφεράτος Απρίλιος 19, 2008
Λοιπόν ..Τερμα. Περιμένω τα δικά σας Αρθρα ,σχόλια κλπ κλπ
Διοτι εχω κανει 10.07Ο και κατι αναρτησεις ..
Φθανει....
Περιμενω τα δικά σας σχόλια... Καλά σχόλια ε; Τα καλύτερα θα τα κανω ξεχωριστή αναρτηση ..
Πατε διπλα στις ετικέτες .. Πατηστε την σχετική που σας ενδιαφερει ..Διαλέξτε θεματα ..
Απο κατω εχει σχόλια. Πατηστε ..
Το γραφετε στο Πλαισιο.. Απο κατω εχει τρεις Επιλογές. Αν ειστε ηδη Μπλογκερς ξερετε τι θα κάνετε ...
Αλλιως πατηστε την επιλογή ..Ανωνυμος ...
Κατανοητό;
( Μετα θα περιμενετε να τα δω πρωτα να Εγκρινω και μετά θα δημοσιευσω ε;
Οι μ...κιες , τα φασιστικά και τα προβοκατορικα κοβονται Αυτομάτως ..)
..Αιντε παιδια
Επίσης . Μπορειτε να στειλετε τα κειμενα σας η οτι αλλο θα θελατε να δειτε αναρτημένο
με MAIL . Πανω πάνω το γραφει .. Στον Τιτλο της Σπηλιας ..
Περιμένω
Κουκουμπότ
ο Τζευ εφτιαξε ενα
Κουκουμπότ
Κουκουμπότ
''Έφτιαξα ένα bot που
Κουκουμπότ
παράγει ανακοινώσεις της ΚΕ του ΚΚΕ. Μόλις το τσεκάρω λίγο ακόμα θα το ανεβάσω. Δείγματα:
Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη δεν πρέπει να έχουν οι φοιτητές.Τα νέα αντιλαϊκά - αντιεκπαιδευτικά μέτρα είναι ήδη προαποφασισμένα.Η κατεύθυνση της ΕΕ που και η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί σημαίνει εξέλιξη της αντιεκπαιδευτικής επίθεσης και συρίκνωση των κατακτήσεων του παλλαϊκού - πανφοιτητικού μετώπου. Οι φοιτητές πρέπει συνολικά να απορρίψουν τα ιδεολογήματα και τις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας και χωρίς καθυστέρηση να οργανώσουν ενιαίο αγώνα στη γραμμή της αντεπίθεσης, διεκδικώντας:''
Οικολόγοι-Πράσινοι: Τρεις μύθοι και μισή αλήθεια
Οικολόγοι-Πράσινοι: Τρεις μύθοι και μισή αλήθεια (ελευθεροτυπία)
Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
αποσπασματα
*''Η εκλογική άνοδος των Οικολόγων-Πράσινων στην εγχώρια πολιτική σκηνή συνοδεύεται, πάντως, από την καλλιέργεια διαφόρων μύθων όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κομματικού χώρου.
Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
αποσπασματα
*''Η εκλογική άνοδος των Οικολόγων-Πράσινων στην εγχώρια πολιτική σκηνή συνοδεύεται, πάντως, από την καλλιέργεια διαφόρων μύθων όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κομματικού χώρου.
Μύθος πρώτος: Οι Οικολόγοι-Πράσινοι έρχονται από το πουθενά, είναι τεχνοκράτες και όχι πολιτικοί, επιπλέον δεν τους ξέρει κανείς και γι' αυτό δεν μπορεί και να τους εμπιστευτεί.
Μύθος δεύτερος: Οι Οικολόγοι-Πράσινοι αποτελούν ένα μονοθεματικό κόμμα, χωρίς πολιτικό πρόγραμμα και χωρίς θέσεις στα κρίσιμα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα. Γι' αυτό δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και τα σύνθετα προβλήματα των καιρών από τα κοινοβουλευτικά σώματα που θα κληθούν να συμμετάσχουν.
Μύθος τρίτος (που εμπεριέχει στοιχεία αλήθειας): Οι Οικολόγοι-Πράσινοι είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας που κερδίζουν συγκυριακά εκλογική υποστήριξη από τη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι κυρίως στα κόμματα της διακυβέρνησης.
Πέρα από τους μύθους, ας εξετάσουμε, όμως, την πραγματικότητα που συνοδεύει την εμφάνιση του κόμματος των Οικολόγων-Πράσινων:
- Οι Οικολόγοι-Πράσινοι είναι όντως ένα νέο κόμμα, όμως ο οικολογικός χώρος στην Ελλάδα έχει μια σοβαρή και πολύχρονη παρουσία. Στις δεκαετίες του 1980 και 1990 γνώρισε άνθηση η πολιτική οικολογία, όπως και η ανάπτυξη της οικολογικής σκέψης, κυρίως γύρω από τη συντακτική ομάδα του περιοδικού «Νέα Οικολογία». Η «Νέα Οικολογία» υπήρξε ένα έντυπο υψηλής εκλαΐκευσης ζητημάτων της επιστημονικής οικολογίας που, συγχρόνως, έδινε έμφαση στην ανάλυση σημαντικών κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών ζητημάτων της εγχώριας και της διεθνούς επικαιρότητας. Η «Νέα Οικολογία» συνέβαλε στην ανάπτυξη της οικολογικής σκέψης και λειτούργησε ως χώρος μέσα στον οποίο εκκολάφθηκαν τα ρεύματα του οικολογικού ακτιβισμού και αναδείχθηκαν οι πρωταγωνιστές του οικολογικού χώρου.
Την ίδια εκείνη περίοδο έκαναν την εμφάνισή τους οι Οικολόγοι-Εναλλακτικοί, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν δύο φορές στην Ελληνική Βουλή (Νοέμβριος 1989, Απρίλιος 1990), ενώ όλες οι οικολογικές λίστες που συμμετείχαν στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 1989 άθροισαν ένα εκλογικό ποσοστό της τάξης του 2,5%.
Τέλος, για όσους αναρωτιούνται από πού συγκεκριμένα προέκυψαν οι σημερινοί Οικολόγοι-Πράσινοι, δεν έχουν παρά να παρακολουθήσουν τη δράση της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, μιας από τις παλιότερες και τις πλέον δραστήριες οικολογικές κινήσεις της χώρας,
η οποία πρωταγωνίστησε σε όλες τις εκστρατείες για την περιβαλλοντική προστασία και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της συμπρωτεύουσας.
- Μεταξύ των θεματικών που αναδεικνύουν τα πράσινα κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, πυρηνική θέση κατέχουν τα οικολογικά διακυβεύματα. Ωστόσο, τα πράσινα κόμματα δεν διαθέτουν μονοθεματικό προσανατολισμό. Ζητήματα δημοκρατίας (όπως πολιτική συμμετοχή, ατομικά δικαιώματα), οργάνωσης του κράτους (με έμφαση στην αποκέντρωση και την επικουρικότητα), αλλά και ποιότητας ζωής (επικέντρωση στη λεγόμενη «καθημερινότητα» του πολίτη) κατέχουν κεντρική θέση στην ατζέντα των πράσινων κομμάτων. Αν μελετήσει κανείς τη Διακήρυξη για τις ευρωεκλογές του κόμματος των Οικολόγων-Πράσινων, θα διαπιστώσει την έμφαση που δίνεται στα ευρωπαϊκά ζητήματα, στα νέα κοινωνικά προβλήματα και στις συνέπειες από τη χρηματοπιστωτική κρίση και θα αντιληφθεί έναν διαφοροποιημένο και κριτικό, συγχρόνως όμως εποικοδομητικό τόνο στην πραγμάτευση αυτών των ζητημάτων.
- Οι Οικολόγοι-Πράσινοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στηρίζονται εκλογικά από δυσαρεστημένους και διαμαρτυρόμενους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων: από τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ έως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, όλα τα κόμματα εμφανίζουν διαρροές ψηφοφόρων τους προς τους Οικολόγους-Πράσινους. Οι τελευταίοι λειτουργούν ως υποδοχείς της πολιτικής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας ενός μέρους του εκλογικού σώματος, δεν αποτελούν όμως οι ίδιοι ένα κόμμα διαμαρτυρίας: δηλαδή, δεν στρέφονται εναντίον των άλλων κομμάτων και, παρότι υπερασπίζονται αρχές άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας, δεν εκδηλώνουν αντικοινοβουλευτισμό ούτε εναντιώνονται στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. Επίσης, διατηρούν έναν νηφάλιο και εμπράγματο πολιτικό λόγο, έχουν συνέπεια στις πολιτικές θέσεις τους και δεν ρέπουν προς τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Εν τέλει, διαφορετικά από ό,τι κατά κανόνα συμβαίνει με τα κόμματα διαμαρτυρίας (τα κόμματα της άκρας Δεξιάς και τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα αποτελούν τυπικά παραδείγματα μιας τέτοιας περίπτωσης κομμάτων), οι Οικολόγοι-Πράσινοι δεν ευθυγραμμίζονται στην υπάρχουσα «πολιτική ζήτηση».
Με άλλα λόγια, δεν προσαρμόζονται στις διαθέσεις και στα αιτήματα των δυσαρεστημένων από τα υπόλοιπα κόμματα ψηφοφόρων ούτε, πολύ περισσότερο, επιδιώκουν να εξάψουν τις διαθέσεις της δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας των πολιτών.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουνίου θα προσφέρει κατάλληλο υλικό για μια πρώτη διερεύνηση του εκλογικού προφίλ των Οικολόγων-Πράσινων. Καθώς όμως αποτελούν ακόμη ένα άγραφο χαρτί, οι Οικολόγοι-Πράσινοι θα χρειαστεί να έχουν συνέχεια και να δοκιμαστούν στο χρόνο προκειμένου να αποκρυσταλλώσουν την πολιτική φυσιογνωμία τους.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουνίου θα προσφέρει κατάλληλο υλικό για μια πρώτη διερεύνηση του εκλογικού προφίλ των Οικολόγων-Πράσινων. Καθώς όμως αποτελούν ακόμη ένα άγραφο χαρτί, οι Οικολόγοι-Πράσινοι θα χρειαστεί να έχουν συνέχεια και να δοκιμαστούν στο χρόνο προκειμένου να αποκρυσταλλώσουν την πολιτική φυσιογνωμία τους.
* Επίκουρος καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Η πραγματική θεση των Ο- Π για το ζητημα της ΠΓΔΜ
10) Δημιουργία ενός μετώπου μετριοπαθών δυνάμεων για την προώθηση λύσεων στα προβλήματα με τη ΠΓΔΜ και προώθηση πράσινων λύσεων στα Βαλκάνια.
Αν και κάθε χώρα αλλά και κάθε περιφέρεια, έχει λόγο η ίδια για το όνομά της, όπου δύο κοινωνίες αυτό-προσδιορίζονται με το ίδιο όνομα, αποτελεί βασική χειρονομία καλής θέλησης να εξειδικεύσει κάθε πλευρά το δικό της αυτοπροσδιορισμό, λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη επιλογή της άλλης.
Στο πνεύμα αυτό θεωρούμε δίκαιη μια λύση κοινά αποδεκτής σύνθετης ονομασίας για τη γειτονική χώρα, στο πλαίσιο μιας συνολικότερης δέσμης μέτρων για οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Αν και κάθε χώρα αλλά και κάθε περιφέρεια, έχει λόγο η ίδια για το όνομά της, όπου δύο κοινωνίες αυτό-προσδιορίζονται με το ίδιο όνομα, αποτελεί βασική χειρονομία καλής θέλησης να εξειδικεύσει κάθε πλευρά το δικό της αυτοπροσδιορισμό, λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη επιλογή της άλλης.
Στο πνεύμα αυτό θεωρούμε δίκαιη μια λύση κοινά αποδεκτής σύνθετης ονομασίας για τη γειτονική χώρα, στο πλαίσιο μιας συνολικότερης δέσμης μέτρων για οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Συμφέρον της χώρας μας είναι αυτό που οδηγεί σε λύση, το αληθινό.
Ας διδαχτούμε από τα λάθη της δεκαετίας του 90, τότε που ενώ υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις να λυθεί το πρόβλημα με σύνθετη ονομασία, με διασφάλιση των συνόρων και εξάλειψη των κινδύνων αλυτρωτισμού (όπως προέβλεπε το πακέτο Πινέιρο), οι ακραίες αντιλήψεις απομόνωσαν την λογική και οδήγησαν σε λάθος επιλογές που της πληρώνουμε μέχρι σήμερα μια και η γειτονική χώρα έχει αναγνωριστεί ως σκέτη Μακεδονία από 120 χώρες.
Ας διδαχτούμε από τα λάθη της δεκαετίας του 90, τότε που ενώ υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις να λυθεί το πρόβλημα με σύνθετη ονομασία, με διασφάλιση των συνόρων και εξάλειψη των κινδύνων αλυτρωτισμού (όπως προέβλεπε το πακέτο Πινέιρο), οι ακραίες αντιλήψεις απομόνωσαν την λογική και οδήγησαν σε λάθος επιλογές που της πληρώνουμε μέχρι σήμερα μια και η γειτονική χώρα έχει αναγνωριστεί ως σκέτη Μακεδονία από 120 χώρες.
Οι Οικολογικοί Πράσινοι θα προωθήσουν το διάλογο και κοινές πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια για την προώθηση πράσινων λύσεων στην περιοχή, στη βάση της κοινής διακήρυξης των Βαλκανικών Πρασίνων Κομμάτων που συμφωνήθηκε στη συνάντηση που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2008 καθώς και τον Μάιο 2009 στο πλαίσιο του Πράσινου Διαλόγου Ανατολής Δύσης, Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων θα επιδιώκει συστηματικά να φέρνει στο ευρωκοινοβούλιο αλλά και στην ομάδα των Πρασίνων Ευρωβουλευτών θέματα που απασχολούν τις βαλκανικές κοινωνίες στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής προοπτικής τους. ''
Σε νέα εποχή εισέρχονται οι Οικολόγοι Πράσινοι
για την Πολιτική φυσιογνωμια των Οικολογων Πρασινων(μπορει να λένε -κατα πλειοψηφια οτι''Δεν είμαστε αριστερά, δεν είμαστε δεξιά αλλά πράσινοι' αλλά προσεξτε τι λεει παρακάτω η αποφαση του ΣυνεδριουΩστόσο, πιστεύουμε ότι χρειάζεται και μια ενίσχυση του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της πολιτικής μας φυσιογνωμίας. Ενίσχυση της ριζοσπαστικής εκδοχής της πράσινης οικονομίας, δημοκρατικής, αποκεντρωμένης και τοπικής κλίμακας, εναλλακτικής στο νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό. Ανάδειξη των ριζοσπαστικών ειρηνιστικών και μη βίαιων αιτημάτων, της υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των μειονοτήτων, των μεταναστών, των γυναικών, των εργαζόμενων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των ανέργων. Ανάδειξη του ριζοσπαστικού δυναμικού των γνωστών πυλώνων του πράσινου κινήματος, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη και η συμμετοχική δημοκρατία.Ωστόσο, πιστεύουμε ότι χρειάζεται και μια ενίσχυση του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της πολιτικής μας φυσιογνωμίας. Ενίσχυση της ριζοσπαστικής εκδοχής της πράσινης οικονομίας, δημοκρατικής, αποκεντρωμένης και τοπικής κλίμακας, εναλλακτικής στο νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό. Ανάδειξη των ριζοσπαστικών ειρηνιστικών και μη βίαιων αιτημάτων, της υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των μειονοτήτων, των μεταναστών, των γυναικών, των εργαζόμενων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των ανέργων. Ανάδειξη του ριζοσπαστικού δυναμικού των γνωστών πυλώνων του πράσινου κινήματος, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη και η συμμετοχική δημοκρατία.:
''... Δεν είμαστε αριστερά, δεν είμαστε δεξιά αλλά πράσινοι. Και δεν είναι τυχαίο πως στους Πράσινους συγκλίνουν πολίτες που αν και ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες διαμορφώνουν μια νέα πολιτική, κοινωνική και καθημερινή ταυτότητα, μια πράσινη ταυτότητα. Δεν εγκλωβιζόμαστε σε παλιές οριοθετήσεις, οριοθετήσεις που δημιουργήθηκαν με βάση προβλήματα και απαντήσεις που αφορούσαν τον προηγούμενο αιώνα.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι χρειάζεται και μια ενίσχυση του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της πολιτικής μας φυσιογνωμίας.
Ενίσχυση της ριζοσπαστικής εκδοχής της πράσινης οικονομίας, δημοκρατικής, αποκεντρωμένης και τοπικής κλίμακας, εναλλακτικής στο νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό.
Ανάδειξη των ριζοσπαστικών ειρηνιστικών και μη βίαιων αιτημάτων, της υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των μειονοτήτων, των μεταναστών, των γυναικών, των εργαζόμενων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των ανέργων.
Ανάδειξη του ριζοσπαστικού δυναμικού των γνωστών πυλώνων του πράσινου κινήματος, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη και η συμμετοχική δημοκρατία.
Υποστήριξη της αντιαυταρχικής και δημοκρατικής εκπαίδευσης, της ομοσπονδιακής δικτύωσης των τοπικών παραγωγών, της οργάνωσης οικο-κοινοτήτων και αυτο-διαχειριζόμενων πρωτοβουλιών.
Ενισχύουμε συνολικά τη φυσιογνωμία μας ως κόμματος που διεμβολίζει εγκάρσια το πολιτικό σκηνικό, συνενώνοντας πολίτες από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινή οπτική τις νέες προτεραιότητες που επιβάλει η οικολογική κρίση.
Είναι σαφές ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι προσπαθούμε να συνδυάσουμε γόνιμα το ρεαλισμό με το οραματικό στοιχείο της πολιτικής οικολογίας, είμαστε ρεαλιστές αλλά με όραμα και δεν περιμένουμε την… επανάσταση ή… το λιώσιμο των πάγων για να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συνειδήσεις και τις πρακτικές τις δικές μας και των διπλανών μας.
Ενισχύουμε συνολικά τη φυσιογνωμία μας ως κόμματος που διεμβολίζει εγκάρσια το πολιτικό σκηνικό, συνενώνοντας πολίτες από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινή οπτική τις νέες προτεραιότητες που επιβάλει η οικολογική κρίση.
Είναι σαφές ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι προσπαθούμε να συνδυάσουμε γόνιμα το ρεαλισμό με το οραματικό στοιχείο της πολιτικής οικολογίας, είμαστε ρεαλιστές αλλά με όραμα και δεν περιμένουμε την… επανάσταση ή… το λιώσιμο των πάγων για να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συνειδήσεις και τις πρακτικές τις δικές μας και των διπλανών μας.
Γι’ αυτό και δεν διστάζουμε να εμπλακούμε σε εκλογικές διαδικασίες και να συζητάμε ακόμη και προγραμματικές συνεργασίες.
Είναι επείγον να ληφθούν μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος που να υποστηρίζονται από ευρείες πλειοψηφίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, όπως επίσης και μέτρα για την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την αντιμετώπιση της διαφθοράς, ώστε να μπορέσουν να υιοθετηθούν απαραίτητες για την κοινωνία αλλαγές. Θέλουμε να προσπαθήσουμε να ισορροπήσουμε σε δυο βάρκες, την κοινοβουλευτική και την κινηματική.
Θέλουμε να προωθήσουμε έναν ειρηνικό, μη βίαιο και πραγματικό πολιτισμό στις προσωπικές, κοινωνικές και διεθνείς σχέσεις.
Πιστεύουμε ότι, στη συγκεκριμένη φάση, αυτό που χρειάζεται ο χώρος της πολιτικής οικολογίας στη χώρα μας, αφού φαίνεται ότι καταφέρνει να οικοδομήσει τους όρους της δικής του αυτονομίας, είναι να αναπτύξει και να εμβαθύνει τον πολιτικό διάλογο εντός του, να διασαφηνίσει πολιτικές θέσεις και στόχους, να οργανωθεί καλύτερα, να συζητήσει με πιο γερές βάσεις με άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Θέλουμε να προωθήσουμε έναν ειρηνικό, μη βίαιο και πραγματικό πολιτισμό στις προσωπικές, κοινωνικές και διεθνείς σχέσεις.
Πιστεύουμε ότι, στη συγκεκριμένη φάση, αυτό που χρειάζεται ο χώρος της πολιτικής οικολογίας στη χώρα μας, αφού φαίνεται ότι καταφέρνει να οικοδομήσει τους όρους της δικής του αυτονομίας, είναι να αναπτύξει και να εμβαθύνει τον πολιτικό διάλογο εντός του, να διασαφηνίσει πολιτικές θέσεις και στόχους, να οργανωθεί καλύτερα, να συζητήσει με πιο γερές βάσεις με άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009
Στέρεο Νόβα : Το ταξίδι της φάλαινας
Στέρεο Νόβα : Το ταξίδι της φάλαινας
Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμα
κίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμα
απ’ το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή
ανασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπή
ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας
έχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας
οι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοί
κι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωή
μέσα από έντυπα μας καλούν να ζήσουμε μια άλλη ζωή
μα είναι ζωή αυτή;
όταν μια οικογένεια ζει μ’ ένα μισθό εκατό χιλιάδες
οι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλες
και δεν είναι μόνο αυτό,
μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκες
έξτρα φόροι, έξτρα Φ.Π.Α., έξτρα σκατά
κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματά
και κανείς δε διακινδυνεύει
η αγάπη μάς διαφεύγει
κι αντί γι’ αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσεις
χρησιμοποιούμε το σεξ για ν’ αποφύγουμε τις σχέσεις
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες
Σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα
ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα
πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σα μια στύση
που πέφτει
ένα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση
με κάνουν ν’ απορώ πώς στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμα
γιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμα
σαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά απ’ την τηλεόραση
κοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όραση
κοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτη
καθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψη
καθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρους
περήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρους
σαν έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσης
κι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι’ αυτή τη δικαίωση
το 2000 η μόδα θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτινα
πιο γυμνασμένουςνα κυβερνούν κατώτερα όντα άτιμα
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες
Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ’ έχει πληγώσει
ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα
που η ζωή του θ’ αλλάξει
όταν τ’ αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται
και οι άνθρωποι ξεχνάνε
είναι τρομέρο το θέαμα
η αίσθηση αυτή ότι πετάς
δεν έχω άλλη εκλογή
ένα κίτρινο ταξί περιμένει
φυσάει, θα χειμωνιάσει
δύο ώρες και ξημερώνει
συννεφιασμένη Κυριακή
πρώτη μέρα του χειμώνα
σκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώνα
απ’ το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσω
ποτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε φιλήσω
να μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίο
να κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε
κι απ’ το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ’ ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ…
http://www.youtube.com/watch?v=Ic8MSWoOUx0
Σχόλιο από Νοσφεράτος Απριλίου 16, 2008
http://www.youtube.com/watch?v=Ic8MSWoOUx0
Σχόλιο από Νοσφεράτος Απριλίου 16, 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...