Συχνά πυκνά ,μες τη Ζωή που χουνε δομημένη
σα να τανε ομόλογο, ολίγον Γαμ..μένη
με τις διακυμάνσεις τις, τα πάνω και τα Κάτω
σαν να ταν δείκτης Dow Jones , που είναι άνω κάτω
και σαν reprime και δάνειο ,δείκτης επιτοκίων
σαν Πρωτοτοκι του Ησαύ αν τις των πινακίων
κάποιας φακής που ήθελε γιατι βαθιά πεινούσε
και οταν το κατάλαβε κατόπιν την Ξερνουσε
Τι το θελα -μουρμούριζε και έφαγα Φακή;
τώρα τα χρέη ΄μ’έπνιξαν , θα πάω Φυλακή
-άσε που μου κανε κακό και μου φερε Αέρια
για ένα Πινάκιο Φακής, έπεσα στη Μιζέρια -
Μα κάτι άλλο έλεγα και μάλλον το Ξεχνάω
Θα φταιει πουμαι γεροντας κι ολίγον τι γερνάω
Α !!!έλεγα για τη ζωή που χει τα πάνω κατω
κι οταν δεν έχεις μια Γυνή να βανεις απο κατω
τρώγεσαι με τα ρουχα σου και τα Χρηματιστήρια
κι η Οικονομία εγινε κιαυτή πολύ Μυστήρια
κι ενώ ολοι μας έλεγαν για Ιδιωτικοποιήσεις
εν τελικώς κατεφυγαν εις Κρατικάς τας λύσεις
Δεν εχει νόημα η Ζωή, κανείς δεν βρισκει Ακρη
Παρα μονάχα ενα παιδι που χύνει Μαύρο δάκρυ
Γιατί μόλις του εσπασε το ακριβό παιχνίδι
Νατο που κλαίει σε μια γωνιά ..Κι ειναι Γυμνο ..Τσιτσιδι!
Δεν κλαίει για τα ρούχα του: κλαίει για την αγάπη
Δεν ξέρω άλλο τι να πω …Ζωή για τον Χασάπη !
Σχόλιο από Νοσφεράτος Οκτώβριος 15, 2008