περι νοησιαρχιας

Περί νοησιαρχίας κ.λ.π


Κάποιες φορές οι άνθρωποι βαθειά μελαγχολούνεΙ
δίως σαν τα νιάτα τους φεύγουνε και γερνούνε
Και έρχονται γεροντόπαχα και πόνοι στην καρδιά


Και λιγοστεύουν οι ηδονές και νιώθουν σαν Σκατά




Σαν οι αισθήσεις ατονούν κι όλο πιο λίγο ακούνε
Τα μάτια ,αν και με γυαλιά , πια δεν μπορούν να δούνε




Και μόνο καταφεύγουνε σε κάποιες αναμνήσεις
-Ti άλλο από μένει πια αν δεν μπορείς να ζήσεις;-


Έτσι εξηγείται Θείε μου η νοησιαρχία
Οι νοσηρές διαστροφές και η κάθε αμαρτία




Και φεύγουν κι οι αναστολές μαζί και με τη νιότη
Καθόλου πια δεν ντρέπονται ,χοντροί σαν Παβαρότι


Καθώς τα χρόνια φεύγουνε σου μένει η Λαγνεία
Και οι αισθήσεις χάνονται δεν φέρνουν ευωχία

Ψάχνεις να βρεις διαστροφή και γίνεσαι μπισμπικης
Και όσο πιο πολύ γερνάς τόσο και πιο καθίκης ….


http://panosz.wordpress.com/2007/08/24/helidona-4/#comment-23830